Rozdział 3. Produkty - Prawo ochrony środowiska

Art. 166. Ograniczenia przy wytwarzaniu produktu

Przy wytwarzaniu produktu, bez uszczerbku dla jego walorów użytkowych i bezpieczeństwa użytkownika, należy ograniczać:

1)

zużycie substancji i energii;

2)

wykorzystywanie substancji i rozwiązań technicznych mogących negatywnie oddziaływać na środowisko w okresie użytkowania produktu oraz po jego zużyciu;

3)

wykorzystywanie substancji i rozwiązań technicznych utrudniających:
a) naprawę produktu,
b) demontaż produktu w celu oddzielenia zużytych elementów wymagających szczególnego postępowania na podstawie przepisów ustawy o odpadach,
c) użycie części produktu w innym produkcie lub ich wykorzystanie do innych celów użytkowych po zużyciu produktu.

Porównania: 1

Art. 167. Informacja na produkcie

1.

Produkt powinien być zaopatrzony w informację dotyczącą:

1)

zużycia paliw lub materiałów eksploatacyjnych;

2)

wielkości emisji związanej z użytkowaniem produktu;

3)

bezpiecznego dla środowiska użytkowania, demontażu, powtórnego wykorzystania lub unieszkodliwienia produktu.

2.

Sprzedawca produktów powinien zapewnić, aby informacja, o której mowa w ust. 1, znajdowała się także w miejscach sprzedaży produktu.

3.

Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu, uwzględniając cechy produktów oraz ich oddziaływanie w trakcie użytkowania oraz po ich zużyciu, określi, w drodze rozporządzenia, produkty objęte obowiązkami, o których mowa w ust. 1 i 2, a także szczegółowy sposób realizacji obowiązków w tym zakresie.

4.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone:

1)

oznaczenie numeryczne pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów oraz ich nazwy;

2)

odpowiednio do potrzeb wymagania dotyczące informacji, o której mowa w ust. 1, w tym:
a) oznaczania produktu lub jego części,
b) formy i treści informacji,
c) sposobów prezentowania informacji w miejscach sprzedaży produktów;

3)

wymagania w zakresie ustalania wielkości zużycia paliw i materiałów eksploatacyjnych lub wielkości emisji związanej z użytkowaniem produktu, w celu zamieszczenia w informacji, o której mowa w ust. 1.

5.

Sprzedawca produktów powinien zapewnić, aby zestawienie, o którym mowa w art. 171a udostępnianie zestawień istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska informacji o produktach, było udostępniane nieodpłatnie w miejscach sprzedaży produktów, których dotyczy, w sposób określony na podstawie art. 171a udostępnianie zestawień istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska informacji o produktach ust. 2 pkt 4.

6.

Przepisy ust. 2–5 dotyczące sprzedaży i sprzedawcy stosuje się także do finansującego leasing w miejscach, w których oferuje się produkty do leasingu, oraz prezentującego produkty na wystawach publicznych.

Porównania: 1

Art. 168. Zapewnienie wymagań ochrony środowiska

Wprowadzający produkt do obrotu powinien zapewnić spełnienie przez produkt wymagań ochrony środowiska.

Porównania: 1

Art. 168a. Kontrola spełniania wymagań przez farby i lakiery

1.

Kontrolę spełniania przez zawierające lotne związki organiczne – farby i lakiery przeznaczone do malowania budynków i ich elementów wykończeniowych, wyposażeniowych oraz związanych z budynkami i tymi elementami konstrukcji oraz mieszaniny do odnawiania pojazdów, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 169 rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów ust. 1 pkt 3, wymagań określonych w tych przepisach, prowadzą:

1)

właściwe organy Inspekcji Ochrony Środowiska – u producentów i użytkowników tych produktów;

2)

właściwe organy Inspekcji Handlowej – u importerów oraz sprzedawców hurtowych i detalicznych tych produktów;

3)

właściwe organy nadzoru budowlanego – w zakresie produktów, które są wyrobami budowlanymi.

2.

Kontrola jest realizowana w ramach Programu Kontroli.

3.

Organy, o których mowa w ust. 1, przekazują informacje i dane o wynikach kontroli odpowiednio do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, niezwłocznie po zakończeniu kontroli.

4.

Główny Inspektor Ochrony Środowiska, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego przekazują informacje i dane otrzymane od organów, o których mowa w ust. 1, do ministra właściwego do spraw klimatu, w terminie do końca marca roku następującego po roku, którego te informacje i dane dotyczą.

Art. 168b. Kontrola kotła na paliwo stałe

1.

Kontrolę spełniania przez wprowadzony do obrotu kocioł na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 169 rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów ust. 1 prowadzą właściwe organy Inspekcji Handlowej na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1706 oraz z 2023 r. poz. 877 i 1285).

2.

Organy, o których mowa w ust. 1, przekazują do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wyniki przeprowadzonych kontroli zawierające następujące dane:

1)

liczbę przeprowadzonych kontroli;

2)

liczbę skontrolowanych podmiotów;

3)

liczbę skontrolowanych kotłów na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW;

4)

liczbę i rodzaj stwierdzonych nieprawidłowości;

5)

liczbę wydanych zaleceń pokontrolnych oraz liczbę i wartość nałożonych administracyjnych kar pieniężnych.

3.

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na podstawie danych, o których mowa w ust. 2, podaje do publicznej wiadomości, w terminie do końca marca roku następującego po roku, którego te dane dotyczą, zbiorczą informację zawierającą dane, o których mowa w ust. 2.

Art. 169. Rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów

1.

Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu, mając na uwadze potrzebę ograniczania negatywnego oddziaływania produktów na środowisko na etapie ich wytwarzania i użytkowania oraz po ich zużyciu, w szczególności osiągnięcie celów, o których mowa w art. 166 ograniczenia przy wytwarzaniu produktu, może określić, w drodze rozporządzenia:

1)

oznaczenie numeryczne lub cechy produktów pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów lub ich nazwy;

2)

szczegółowe wymagania dla poszczególnych produktów lub grup produktów;

2a)

dla niektórych produktów lub grup produktów określonych w przepisach wydanych na podstawie pkt 2 – sposób sprawdzania spełniania wymagań, o których mowa w tych przepisach, lub metody badań, zgodnie z którymi należy stwierdzać spełnianie tych wymagań;

3)

dla zawierających lotne związki organiczne – niektórych farb i lakierów przeznaczonych do malowania budynków i ich elementów wykończeniowych, wyposażeniowych oraz związanych z budynkami i tymi elementami konstrukcji oraz mieszanin do odnawiania pojazdów:
a) dopuszczalne wartości maksymalnej zawartości lotnych związków organicznych w tych produktach, które warunkują dopuszczenie wprowadzania ich do obrotu,
b) zakres informacji zamieszczanych na etykietach tych produktów,
c) metody badań, zgodnie z którymi należy określać maksymalną zawartość lotnych związków organicznych w produktach,
d) Program Kontroli, o którym mowa w art. 168a kontrola spełniania wymagań przez farby i lakiery ust. 2 zawierający:
– sposób i częstotliwość sprawdzania przestrzegania wymagań, o których mowa w lit. a i b,
– kryteria wyboru podmiotów objętych kontrolą w danym roku,
– sposób przekazywania informacji i danych o wynikach kontroli, o której mowa w art. 168a kontrola spełniania wymagań przez farby i lakiery ust. 3, oraz informacji i danych, o których mowa w art. 168a kontrola spełniania wymagań przez farby i lakiery ust. 4.

2.

(uchylony)

3.

Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu, mając na uwadze osiągnięcie celów, o których mowa w art. 166 ograniczenia przy wytwarzaniu produktu, może określić, w drodze rozporządzenia:

1)

rodzaje substancji, które powinny być wykorzystywane do produkcji określonych produktów lub których wykorzystywanie jest zabronione;

2)

dopuszczone do stosowania rozwiązania techniczne;

3)

właściwości, jakie muszą spełniać określone produkty, w tym:
a) standardy emisyjne z urządzeń,
b) dopuszczalna lub wymagana zawartość określonych substancji w produkcie,
c) zakaz występowania określonych substancji w produkcie,
d) cechy i parametry produktu;

4)

terminy, w których poszczególne wymagania zaczynają obowiązywać poszczególne produkty lub grupy produktów.

4.

Przepisu ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się do urządzeń spalania lub współspalania odpadów, dla których standardy emisyjne są określone w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ustalanie standardów emisyjnych ust. 3.

Porównania: 1

Art. 170. Ograniczenia wykorzystywania produktów negatywnie wpływających na środowisko

1.

Minister właściwy do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, kierując się potrzebą ograniczenia wykorzystywania produktów negatywnie oddziałujących na środowisko, produkty z tworzyw sztucznych, na których należy zamieszczać informację o ich negatywnym oddziaływaniu na środowisko.

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone:

1)

oznaczenie numeryczne pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów oraz ich nazwy;

2)

termin, w którym zaczyna obowiązywać wymaganie dotyczące zamieszczenia informacji.

3.

Minister właściwy do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, sposób zamieszczania i treść informacji o negatywnym oddziaływaniu produktu na środowisko na produktach, o których mowa w ust. 1, kierując się koniecznością zapewnienia konsumentom możliwości łatwej oceny cech produktu istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska.

4.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, mogą zostać ustalone:

1)

wielkość informacji;

2)

wzory informacji;

3)

grafika i kolory informacji.

Porównania: 1

Art. 171. Zakaz wprowadzania do obrotu produktów niespełniających wymagań

Zabrania się wprowadzania do obrotu produktów, które nie odpowiadają wymaganiom, o których mowa w art. 166 ograniczenia przy wytwarzaniu produktu i art. 167 informacja na produkcie oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 169 rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów i art. 170 ograniczenia wykorzystywania produktów negatywnie wpływających na środowisko.

Porównania: 1

Art. 171a. Udostępnianie zestawień istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska informacji o produktach

1.

W celu zapewnienia nabywcom produktów informacji, o których mowa w art. 167 informacja na produkcie ust. 1, organy administracji corocznie opracowują i nieodpłatnie udostępniają zestawienia dotyczące wybranych dostępnych na rynku produktów w zakresie określonym na podstawie ust. 2.

2.

Prezes Rady Ministrów, kierując się koniecznością zapewnienia konsumentom możliwości łatwej oceny cech produktu istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska, określi, w drodze rozporządzenia:

1)

produkty, o których informacje powinny być zawarte w zestawieniach;

2)

rodzaje informacji zawartych w zestawieniach;

3)

organy administracji zobowiązane do opracowywania, aktualizowania i udostępniania zestawień oraz szczegółowe sposoby realizacji tych obowiązków;

4)

szczegółowe wymagania dotyczące sposobu udostępniania zestawień w punktach sprzedaży produktów.

3.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, zostaną ustalone w szczególności:

1)

oznaczenie numeryczne pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów oraz ich nazwy;

2)

forma, treść, sposób i termin wydawania zestawień oraz termin i sposób ich aktualizacji;

3)

terminy przekazywania informacji o produktach przez organy administracji będące w ich posiadaniu.

4.

Organy administracji posiadające informacje, określone na podstawie ust. 2, są obowiązane do ich nieodpłatnego przedkładania w terminach, o których mowa w ust. 3 pkt 3.

Porównania: 1

Art. 171b. Wymogi wobec produktów wprowadzanych do obrotu

1.

Wprowadzać do obrotu można, z wyłączeniem przepisów art. 166 ograniczenia przy wytwarzaniu produktu i art. 167 informacja na produkcie oraz przepisów wydanych na podstawie art. 169 rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów i art. 170 ograniczenia wykorzystywania produktów negatywnie wpływających na środowisko, produkty:

1)

zgodnie z prawem wyprodukowane lub dopuszczone do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Republice Turcji;

2)

zgodnie z prawem wyprodukowane w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) będącym stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

2.

Uwzględniając potrzebę ograniczania negatywnego wpływu na środowisko oraz zdrowie i życie ludzi, przepisu ust. 1 nie stosuje się do kotłów na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW, które nie spełniają wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 169 rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów ust. 1.

Porównania: 1

Art. 172. Opakowania

Opakowania powinny spełniać wymagania ochrony środowiska określone w przepisach odrębnych.

Porównania: 1

Art. 172a. Objaśnienie pojęć rozdziału

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

1)

kotle na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW – rozumie się przez to kocioł na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW, w tym kocioł wchodzący w skład zestawów zawierających kocioł na paliwo stałe, ogrzewacze dodatkowe, regulatory temperatury i urządzenia słoneczne, o którym mowa w art. 1 zakres przedmiotowy ustawy ust. 2 lit. a i d rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwo stałe (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. Urz. UE L 193 z 21.07.2015, str. 100, z późn. zm.), z wyłączeniem kotła o znamionowej mocy cieplnej większej niż 100 kW z ręcznym zasilaniem balotami słomy;

2)

wprowadzeniu do obrotu kotła na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW – rozumie się przez to każde rozporządzenie kotłem na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej, w tym najem oraz sprzedaż za pomocą środków porozumiewania się na odległość, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub realizowane w innej formie niż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 173. Ochrona przed zanieczyszczeniami z eksploatacji dróg, linii kolejowych i tramwajowych, lotnisk oraz portów

Ochronę przed zanieczyszczeniami powstającymi w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów zapewnia się przez:

1)

stosowanie rozwiązań technicznych ograniczających rozprzestrzenianie zanieczyszczeń, a w szczególności:
a) zabezpieczeń akustycznych,
b) zabezpieczeń przed przedostawaniem się zanieczyszczonych wód opadowych lub roztopowych będących skutkiem opadów atmosferycznych do gleby lub ziemi,
c) środków umożliwiających usuwanie odpadów powstających w trakcie eksploatacji dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów;

2)

właściwą organizację ruchu.

Porównania: 1

Art. 174. Eksploatacja dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, portów i lotnisk; emisja zanieczyszczeń

1.

Eksploatacja dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów nie może powodować przekroczenia standardów jakości środowiska.

2.

Emisje polegające na:

1)

wprowadzaniu gazów lub pyłów do powietrza,

2)

wprowadzaniu ścieków do wód lub ziemi,

3)

wytwarzaniu odpadów,

4)

powodowaniu hałasu, powstające w związku z eksploatacją drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska oraz portu, nie mogą, z zastrzeżeniem ust. 3, spowodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego zarządzający tym obiektem ma tytuł prawny.

3.

Jeżeli w związku z eksploatacją drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej lub lotniska utworzono obszar ograniczonego użytkowania, eksploatacja nie może spowodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza tym obszarem.

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 175. Obowiązki zarządcy obiektu

1.

Zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem, z zastrzeżeniem ust. 2, jest obowiązany do okresowych pomiarów poziomów w środowisku substancji lub energii wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów.

2.

W razie eksploatacji obiektów o określonych cechach lub kategoriach wskazujących na możliwość wprowadzania do środowiska substancji lub energii w znacznych ilościach zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem jest obowiązany do ciągłych pomiarów ich poziomów w środowisku.

3.

W razie przebudowy drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska lub portu, zmieniającej w istotny sposób warunki eksploatacji, zarządzający jest obowiązany do przeprowadzenia pomiarów poziomów w środowisku substancji lub energii wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów.

4.

Obowiązek, o którym mowa w ust. 3, należy wypełnić najpóźniej w ciągu 14 dni od rozpoczęcia eksploatacji przebudowanego obiektu.

4a.

W przypadku dróg krajowych, linii kolejowych oraz lotnisk obowiązek, o którym mowa w ust. 3, należy wypełnić w ciągu 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia eksploatacji przebudowanego obiektu, a jeżeli w przypadku drogi, linii kolejowej lub lotniska organ nałożył obowiązek wykonania analizy porealizacyjnej wymaganej przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko – w terminie przewidzianym na wykonanie analizy porealizacyjnej.

4b.

Pomiary, o których mowa w ust. 1 i 3, w zakresie poziomu hałasu przeprowadza się na terenach, o których mowa w art. 113 rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku ust. 2 pkt 1.

5.

Do wyników pomiarów, o których mowa w ust. 1–3, stosuje się odpowiednio przepis art. 147 pomiary wielkości emisji i ilości pobieranej wody ust. 6.

5a.

Do pomiarów, o których mowa w ust. 1–3, w tym pobierania próbek, stosuje się odpowiednio przepisy art. 147a obowiązek wykonania pomiarów wielkości emisji.

6.

(uchylony)

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 176. Wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów substancji lub energii

1.

Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku, o których mowa w art. 175 obowiązki zarządcy obiektu ust. 1–3.

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone:

1)

przypadki, w których są wymagane:
a) ciągłe pomiary poziomów wskazanych substancji lub energii w środowisku,
b) okresowe pomiary poziomów wskazanych substancji lub energii w środowisku;

2)

referencyjne metodyki wykonywania pomiarów;

3)

kryteria lokalizacji punktów pomiarowych;

4)

sposoby ewidencjonowania przeprowadzonych pomiarów.

3.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, może zostać ustalone wymaganie prowadzenia pomiarów:

1)

w zależności od:
a) kategorii lub klasy drogi, kategorii linii kolejowej albo linii tramwajowej,
b) rodzaju linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska albo portu,
c) parametrów technicznych lub eksploatacyjnych drogi, linii kolejowej albo linii tramwajowej;

2)

w związku z usytuowaniem drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska oraz portu:
a) na terenach gęsto zaludnionych,
b) na terenach objętych ochroną ze względu na potrzeby ochrony środowiska na podstawie przepisów szczególnych;

3)

dla poszczególnych odcinków dróg, linii kolejowych albo linii tramwajowych.

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 177. Przedkładanie wyników pomiarów poziomów w środowisku wprowadzanych substancji lub energii

1.

Wyniki pomiarów, o których mowa w art. 175 obowiązki zarządcy obiektu, zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem przedkłada organowi ochrony środowiska oraz Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, o ile pomiary te mają szczególne znaczenie dla systematycznej obserwacji zmian stanu środowiska wynikających z eksploatacji tych obiektów.

2.

Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów, które ze względu na szczególne znaczenie dla systematycznej obserwacji zmian stanu środowiska wynikających z eksploatacji tych obiektów powinny być przekazywane właściwym organom ochrony środowiska oraz Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, oraz terminy i sposób prezentacji tych wyników, kierując się potrzebą zapewnienia systematycznej obserwacji zmian stanu środowiska.

3.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, zostaną ustalone:

1)

przypadki, w których wymagane jest przedkładanie wyników pomiarów z uwagi na cechy obiektów, o których mowa w art. 176 wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów substancji lub energii ust. 3 pkt 1, oraz ich usytuowanie;

2)

forma przedkładanych wyników pomiarów;

3)

układ przedkładanych wyników pomiarów;

4)

wymagane techniki przedkładania pomiarów;

5)

terminy przedkładania wyników pomiarów w zależności od ich rodzajów.

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 178. Decyzja o nałożeniu na zarządzającego obowiązku prowadzenia pomiarów

1.

Organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na zarządzającego drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem obowiązek prowadzenia w określonym czasie pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów, wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 175 obowiązki zarządcy obiektu ust. 1–3, lub obowiązki nałożone w trybie art. 82 elementy decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko lub art. 95 decyzja nakładająca obowiązek pomiaru poziomu substancji w powietrzu ust. 1, jeżeli przeprowadzone kontrole poziomów substancji lub energii w środowisku, które są emitowane w związku z eksploatacją obiektu, dowodzą przekraczania standardów jakości środowiska; do wyników przeprowadzonych pomiarów stosuje się odpowiednio przepis art. 147 pomiary wielkości emisji i ilości pobieranej wody ust. 6.

1a.

Do pomiarów, o których mowa w ust. 1–3, w tym pobierania próbek, stosuje się odpowiednio przepisy art. 147a obowiązek wykonania pomiarów wielkości emisji.

2.

Do decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 150 decyzja o obowiązku prowadzenia pomiarów wielkości emisji ust. 2.

3.

Jeżeli przeprowadzone kontrole poziomów substancji lub energii w środowisku, które są emitowane w związku z eksploatacją obiektu, dowodzą przekraczania standardów jakości środowiska, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na zarządzającego drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem obowiązek przedkładania mu wyników pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 177 przedkładanie wyników pomiarów poziomów w środowisku wprowadzanych substancji lub energii ust. 1, określając zakres i terminy ich przedkładania, a także wymagania w zakresie formy, układu i wymaganych technik ich przedkładania.

4.

Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji nakładającej obowiązek prowadzenia pomiarów lub ich przedkładania wszczyna się z urzędu.

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 179. Uchylony

Porównania: 1 Przypisy: 1

Dz.U.2024.0.54 t.j. - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska