1.
Wynagrodzenie eksperta składa się z wynagrodzenia zasadniczego, przewidzianego dla zajmowanego stanowiska eksperta, oraz dodatku za wieloletnią pracę na tym stanowisku, a także - w razie powierzenia mu dodatkowej funkcji - z dodatku funkcyjnego. Wysokość tego wynagrodzenia i dodatków ustala się z zastosowaniem mnożników kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.
2.
Ekspertowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne dla pracowników jednostek sfery budżetowej, w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
3.
Tworzy się fundusz nagród za szczególne osiągnięcia w pracy ekspertów, asesorów i aplikantów eksperckich w wysokości 3 % planowanych środków na ich wynagrodzenia osobowe. Wielkość odpisu na fundusz nagród może być podwyższona przez Prezesa Urzędu Patentowego w ramach posiadanych środków na te wynagrodzenia.
4.
Do ekspertów mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustawy o służbie cywilnej w zakresie przyznawania nagród jubileuszowych oraz jednorazowych odpraw w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę.
5.
Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, mnożniki kwoty bazowej, o której mowa w ust. 1, jako podstawy do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego na stanowiskach ekspertów, asesorów i aplikantów eksperckich oraz stawek dodatku za wieloletnią pracę oraz dodatku funkcyjnego, z uwzględnieniem powierzanego zakresu uprawnień oraz stanowiska.