Prawo własności przemysłowej
Stan prawny aktualny na dzień: 29.03.2024
Dz.U.2023.0.1170 t.j. - Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej
Ucz się efektywniej
rozwiązując test
rozwiązując test
Obserwuj akt
Rozdział 41. Postępowanie w sprawie uznawania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowych znaków towarowych
1.
Urząd Patentowy po otrzymaniu z Biura Międzynarodowego informacji o wyznaczeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej międzynarodowego znaku towarowego, niezwłocznie dokonuje ogłoszenia o tym wyznaczeniu w „Biuletynie Urzędu Patentowego”.
2.
Osoby trzecie mogą zgłaszać uwagi co do istnienia okoliczności, o których mowa w art. 1291 niedopuszczalność udzielenia prawa ochronnego na oznaczenie, art. 1361 negatywne przesłanki udzielenia prawa ochronnego na wspólny znak towarowy i art. 1363 negatywne przesłanki udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy gwarancyjny.
1.
W przypadku stwierdzenia braku warunków wymaganych do uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego z przyczyn, o których mowa w art. 1291 niedopuszczalność udzielenia prawa ochronnego na oznaczenie, art. 1361 negatywne przesłanki udzielenia prawa ochronnego na wspólny znak towarowy, art. 138 wymogi dotyczące zgłoszenia znaku towarowego ust. 3 i 4 oraz art. 141 warunki formalne dotyczące zgłoszenia znaku towarowego, Urząd Patentowy przekazuje do Biura Międzynarodowego, w trybie, formie i języku przewidzianych w Porozumieniu lub Protokole, notę, w której zawiadamia o powodach uniemożliwiających uznanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego (wstępna odmowa uznania ochrony), a także wyznacza uprawnionemu z rejestracji międzynarodowego znaku towarowego termin do zajęcia stanowiska w sprawie.
2.
Po upływie terminu wskazanego w ust. 1 Urząd Patentowy wydaje decyzję w sprawie uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego (decyzja w sprawie uznania ochrony), chyba że wniesiono sprzeciw, o którym mowa w art. 1526a sprzeciw wobec wyznaczenia na terytorium RP międzynarodowego znaku towarowego ust. 1.
1.
W terminie 3 miesięcy od daty ogłoszenia o wyznaczeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej międzynarodowego znaku towarowego, uprawniony do wcześniejszego znaku towarowego lub uprawniony z wcześniejszego prawa osobistego lub majątkowego może wnieść sprzeciw wobec wyznaczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej międzynarodowego znaku towarowego z przyczyn, o których mowa w art. 1321 udzielanie prawa ochronnego po uznaniu sprzeciwu za zasadny ust. 1–3. Termin ten nie podlega przywróceniu.
2.
W przypadku wniesienia sprzeciwu wobec wyznaczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej międzynarodowego znaku towarowego, Urząd Patentowy przekazuje do Biura Międzynarodowego, w trybie, formie i języku przewidzianych w Porozumieniu lub Protokole, notę o powodach mogących uniemożliwić uznanie ochrony w całości lub części (wstępna odmowa uznania ochrony oparta na sprzeciwie).
3.
Do postępowania w sprawie sprzeciwu wobec wyznaczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej międzynarodowego znaku towarowego przepisy art. 15217 sprzeciw wobec zgłoszenia znaku towarowego ust. 2–7 oraz art 152idx18–15223 stosuje się odpowiednio.
1.
Po bezskutecznym upływie terminu na wniesienie sprzeciwu, o którym mowa w art. 1526a sprzeciw wobec wyznaczenia na terytorium RP międzynarodowego znaku towarowego ust. 1, Urząd Patentowy wydaje decyzję o uznaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego (decyzja o uznaniu ochrony), chyba że stwierdził brak warunków wymaganych do uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego, z przyczyn, o których mowa w art. 1291 niedopuszczalność udzielenia prawa ochronnego na oznaczenie, art. 1361 negatywne przesłanki udzielenia prawa ochronnego na wspólny znak towarowy, art. 138 wymogi dotyczące zgłoszenia znaku towarowego ust. 3 i 4 oraz art. 141 warunki formalne dotyczące zgłoszenia znaku towarowego. Decyzję tę Urząd Patentowy przekazuje do Biura Międzynarodowego wraz z notą, w terminach wskazanych w Porozumieniu lub Protokole. Tryb przekazania, formę i język noty reguluje Porozumienie lub Protokół.
2.
Po prawomocnym zakończeniu wszystkich postępowań w sprawie sprzeciwu, Urząd Patentowy odmawia uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego w zakresie, w którym sprzeciwy uznane zostały za zasadne, a w pozostałym zakresie uznaje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochronę międzynarodowego znaku towarowego.
1.
Jeżeli Urząd Patentowy nie stwierdził przeszkód do udzielenia prawa ochronnego, o których mowa w art. 1291 niedopuszczalność udzielenia prawa ochronnego na oznaczenie i art. 1361 negatywne przesłanki udzielenia prawa ochronnego na wspólny znak towarowy, oraz spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 138 wymogi dotyczące zgłoszenia znaku towarowego ust. 3 i 4 oraz art. 141 warunki formalne dotyczące zgłoszenia znaku towarowego, a także nie wniesiono sprzeciwu, o którym mowa w art. 1526a sprzeciw wobec wyznaczenia na terytorium RP międzynarodowego znaku towarowego ust. 1, wydaje, w terminach wskazanych w Porozumieniu lub Protokole, decyzję o uznaniu ochrony, którą przekazuje do Biura Międzynarodowego wraz z notą, której tryb przekazania, formę i język przewiduje Porozumienie lub Protokół.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, decyzji o uznaniu ochrony nie doręcza się uprawnionemu.
1.
Na decyzję Urzędu Patentowego o definitywnej odmowie uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego w odniesieniu do wszystkich lub niektórych towarów, a także na decyzję o unieważnieniu uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego uprawnionemu z rejestracji tego znaku służy skarga do sądu administracyjnego. Przepisy art. 249 rozpatrzenie skargi ust. 1 i art. 250 wstrzymanie wykonania decyzji lub postanowienia stosuje się odpowiednio.
2.
(uchylony)
1.
Urząd Patentowy przekazuje do Biura Międzynarodowego, w trybie, formie i języku przewidzianych w Porozumieniu lub Protokole, notę o prawomocnej decyzji o unieważnieniu uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego lub stwierdzeniu wygaśnięcia tej ochrony.
2.
W uzasadnionych przypadkach, pod rygorem obciążenia kosztami tłumaczenia, Urząd Patentowy może wezwać uprawnionego z rejestracji międzynarodowego znaku towarowego, aby złożył tłumaczenie przysięgłe wykazu towarów międzynarodowego znaku towarowego objętego notą, o której mowa w ust. 1. Przepis ten stosuje się do odpisów wyroków przesyłanych Urzędowi Patentowemu na podstawie art. 479128 przesłanie odpisu wyroku unieważniającego prawo lub stwierdzającego jego wygaśnięcie § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1805, z późn. zm.).
1.
Do stwierdzenia wygaśnięcia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego przepisy art 169–172 stosuje się odpowiednio.
2.
Okres, o którym mowa w art. 169 wygaśnięcie prawa ochronnego na znak towarowy c. d. ust. 1 pkt 1, rozpoczyna swój bieg od dnia:
1)
bezskutecznego upływu terminu wynikającego z Porozumienia lub Protokołu na wydanie wstępnej odmowy uznania ochrony, o której mowa w art. 1522 decyzja o definitywnej odmowie uznania ochrony ust. 1, lub
2)
bezskutecznego upływu terminu na wniesienie sprzeciwu, o którym mowa w art. 1526a sprzeciw wobec wyznaczenia na terytorium RP międzynarodowego znaku towarowego ust. 1, lub
3)
cofnięcia sprzeciwu, o którym mowa w art. 1526a sprzeciw wobec wyznaczenia na terytorium RP międzynarodowego znaku towarowego ust. 1, lub
4)
uprawomocnienia się decyzji o uznaniu ochrony wydanej po rozpatrzeniu sprzeciwu, o którym mowa w art. 1526a sprzeciw wobec wyznaczenia na terytorium RP międzynarodowego znaku towarowego ust. 1, lub
5)
uprawomocnienia się decyzji o uznaniu ochrony wydanej po wstępnej odmowie uznania ochrony, o której mowa w art. 1522 decyzja o definitywnej odmowie uznania ochrony ust. 1.