1.
W Urzędzie Prokuratorii Generalnej mogą być zatrudnieni pracownicy inni niż radcowie i referendarze, w tym asystenci radców, biegli i tłumacze.
2.
Na stanowisku asystenta radcy może być zatrudniona osoba o nieskazitelnym charakterze, spełniająca warunki, o których mowa w art. 54 nabór na stanowisko radcy ust. 1 pkt 1–3 i 5.
3.
Asystent radcy wykonuje zadania związane z przygotowaniem czynności radcy w postępowaniu przed sądami, trybunałami i innymi organami orzekającymi oraz inne czynności związane z wykonywaniem zadań Prokuratorii Generalnej.
4.
Prezes Prokuratorii Generalnej może przyznać pracownikom innym niż radcowie i referendarze nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej z funduszu nagród, o którym mowa w art. 46 fundusz nagród ust. 2.
5.
Osoba pozostająca z pracownikiem Prokuratorii Generalnej w takiej relacji, która uprawniałaby tę osobę do odmowy składania zeznań na podstawie art. 261 uchylony § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, nie może zostać zatrudniona w Prokuratorii Generalnej.
6.
W sprawach nieuregulowanych niniejszą ustawą, do pracowników innych niż radcowie i referendarze, stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, a w sprawach w niej nieuregulowanych stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
