1.
Już na początkowym etapie postępowania przygotowawczego należy ustalać mienie stanowiące korzyść majątkową osiągniętą z popełnienia przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, podlegające przepadkowi lub zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.
2.
Ustalenia, o których mowa w ust. 1, powinny dotyczyć również mienia, co do którego istnieją podstawy do zastosowania domniemań prawnych z art. 45 przepadek korzyści majątkowej lub jej równowartości § 2 i 3 k.k. i art. 33 przepadek korzyści majątkowej § 2–4 k.k.s.
3.
W sprawach o przestępstwa i przestępstwa skarbowe, w związku z którymi mogą zostać wydane orzeczenia, o których mowa w art. 291 zabezpieczenie wykonania orzeczenia na mieniu § 1 i 3 k.p.k. lub art. 131 zabezpieczenie majątkowe § 1 i 3 k.k.s., należy na jak najwcześniejszym etapie postępowania przygotowawczego dążyć do ustalenia stanu majątkowego podmiotów, na których mieniu może zostać zastosowane zabezpieczenie majątkowe.