1.
Zawieszając postępowanie z powodu nieujęcia podejrzanego albo niemożności udziału w nim podejrzanego z uwagi na jego chorobę psychiczną lub inną ciężką chorobę, prokurator niezwłocznie podejmuje decyzję w przedmiocie wystąpienia do sądu z wnioskiem o orzeczenie przepadku, o którym mowa w art. 45a przesłanki orzeczenia przepadku § 2 k.k. lub art. 43a orzeczenie przepadku bez wyroku skazującego k.k.s., w szczególności jeżeli wobec podejrzanego zastosowano zabezpieczenie majątkowe na poczet przepadku lub zwrotu korzyści pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.
2.
Jeżeli podejrzany nie ma obrońcy, a zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 79 przesłanki obligatoryjnej obrony oskarżonego § 1 lub 2 k.p.k., prokurator wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, kieruje wniosek o wyznaczenie podejrzanemu obrońcy z urzędu.
