W postępowaniu dotyczącym przekazania Trybunałowi zapytania, czy Układająca się Strona nie wykonała swojego zobowiązania na podstawie Artykułu 46 ust. 1 Konwencji, Trybunał stosuje, obok postanowień Artykułu 31 lit. b) oraz Artykułu 46 ust. 4 i ust. 5 Konwencji, poniższe postanowienia. To samo dotyczy innych postanowień niniejszego Regulaminu w zakresie, w jakim Trybunał, uzna to za właściwe.
Wniosek składany zgodnie z Artykułem 46 ust. 4 Konwencji wymaga uzasadnienia i jest składany Szefowi Kancelarii. Do wniosku załącza się:
a) dany wyrok;
b) informację o postępowaniu wykonawczym przez Komitetem Ministrów w odniesieniu do wyroku, w tym, o ile występują, opinie wyrażone na piśmie przez zainteresowane strony oraz korespondencję złożoną w tym postępowaniu;
c) kopie formalnego zawiadomienia doręczonego Układającej się Stronie lub Układającym się Stronom, przeciwko którym skarga jest skierowana, oraz decyzji, o której mowa w Artykule 46 ust. 4 Konwencji;
d) nazwisko i adres osoby lub osób wyznaczonych przez Komitet Ministrów do udzielania Trybunałowi wymaganych wyjaśnień;
e) kopie wszelkich innych dokumentów, które mogą naświetlić problem.
Wielka Izba orzeka w formie wyroku. Odpisy wyroku przekazuje się Komitetowi Ministrów oraz zainteresowanym stronom, jak również stronie trzeciej, w tym Komisarzowi Praw Człowieka.
Przewodniczący Izby może, na wniosek skarżącego, który wniósł skargę na podstawie Artykułu 34 Konwencji albo z urzędu, przyznać bezpłatną pomoc prawną skarżącemu w związku z przedstawieniem jego sprawy po otrzymaniu od Układającej się Strony, przeciwko której skarga jest skierowana, pisemnych uwag dotyczących dopuszczalności tej skargi, zgodnie z Artykułem 54 ust. 2 lit. b) albo po upływie terminu do ich przedstawienia.
2.
Z zastrzeżeniem Artykułu 105, w razie przyznania skarżącemu pomocy prawnej w związku z przedstawieniem jego sprawy przed Izbą, pomoc ta pozostaje w mocy dla potrzeb jego reprezentacji przed Wielką Izbą.
Pomoc prawną przyznaje się wyłącznie wtedy, gdy Przewodniczący Izby jest przekonany, że:
a) jest to niezbędne dla właściwego przebiegu sprawy przed Izbą;
b) skarżący nie posiada wystarczających środków na pokrycie całości lub części wymaganych kosztów.
W celu ustalenia czy skarżący posiadają wystarczające środki na pokrycie całości lub części wymaganych kosztów, wymagane jest wypełnienie przez nich formularza deklaracji wskazującej ich dochody, środki kapitałowe oraz wszelkie zobowiązania finansowe względem osób będących na ich utrzymaniu, czy jakiekolwiek inne zobowiązania finansowe. Deklaracja wymaga poświadczenia przez właściwą władzę lub władze krajowe.
2.
Przewodniczący Izby może zaprosić zainteresowaną Układającą się Stronę do przedstawienia jej uwag na piśmie.
3.
Po otrzymaniu danych, o których mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, Przewodniczący Izby podejmuje decyzję w przedmiocie przyznania pomocy prawnej. Szef Kancelarii powiadamia odpowiednio strony.
Honoraria wypłacane są adwokatom lub innym osobom wyznaczonym zgodnie z Artykułem 36 ust. 4. Tam gdzie to właściwe, honoraria mogą być wypłacane więcej niż jednemu takiemu przedstawicielowi.
2.
Pomoc prawna może być przyznana na pokrycie nie tylko honorariów przedstawicieli, ale również wydatków na podróż i utrzymanie oraz innych niezbędnych wydatków poniesionych przez skarżącego lub wyznaczonego przedstawiciela.
Po wydaniu decyzji o przyznaniu pomocy prawnej Szef Kancelarii ustala:
a) wysokość honorariów do zapłaty zgodnie z obowiązującymi w pomocy prawnej stawkami;
b) wysokość wydatków do pokrycia.
Przewodniczący Izby może w każdym czasie, jeżeli jest przekonany, że warunki wskazane w Artykule 101 już nie zachodzą, odwołać lub zmienić przyznaną pomoc prawną.
W sprawach wniesionych do Trybunału na podstawie Artykułu 5 ust. 4 i 5 Protokołu Nr 11 do Konwencji, Trybunał może zwrócić się do Komisji o wyznaczenie jednego lub więcej spośród jej członków do uczestnictwa w rozpatrywaniu sprawy przed Trybunałem.
2.
W sprawach określonych w ustępie 1 niniejszego Artykułu Trybunał bierze pod rozwagę sprawozdanie Komisji przyjęte zgodnie z dawnym Artykułem 31 Konwencji.
3.
O ile Przewodniczący Izby nie postanowi inaczej, Szef Kancelarii udostępnia publicznie, sprawozdanie, o którym mowa, tak szybko jak to możliwe, po wniesieniu sprawy do Trybunału.
4.
Pozostałe akta sprawy Komisji, w tym wszelkie pisma procesowe, w sprawach wniesionych do Trybunału na podstawie Artykułu 5 ust. 2 do 5 Protokołu Nr 11 pozostają poufne, o ile Przewodniczący Izby nie postanowi inaczej.
5.
W sprawach, w których Komisja przeprowadziła dowody, ale nie zdołała przyjąć sprawozdania zgodnie z dawnym Artykułem 31 Konwencji, Trybunał bierze pod rozwagę stenografowane protokoły, dokumentację oraz opinię delegacji Komisji wynikające z takich dochodzeń.
W sprawach przekazanych do Trybunału na podstawie Artykułu 5 ust. 4 Protokołu 11 do Konwencji, zespół Wielkiej Izby utworzony zgodnie z Artykułem 24 ust. 5 decyduje, wyłącznie na podstawie istniejących akt sprawy, czy sprawę ma rozstrzygnąć Izba, czy Wielka Izba.
2.
Jeżeli sprawę rozstrzyga Izba, wyrok Izby, zgodnie z Artykułem 5 ust. 4 Protokołu Nr 11 jest ostateczny, a Artykuł 73 nie znajduje zastosowania.
3.
Sprawy przekazane Trybunałowi na podstawie Artykułu 5 ust. 5 Protokołu Nr 11 Przewodniczący Trybunału przekazuje do Wielkiej Izby.
4.
W każdej sprawie przekazanej do Wielkiej Izby na podstawie Artykułu 5 ust. 5 Protokołu Nr 11, skład Wielkiej Izby uzupełniają sędziowie wyznaczeni w drodze rotacji spośród członków jednej z grup, o których mowa w Artykule 24 ust. 3 ; sprawy przydzielane są grupom na przemian.
Z zastrzeżeniem Artykułu 96, w sprawach wniesionych do Trybunału na podstawie Artykułu 5 ust. 2 do 5 Protokołu Nr 11 do Konwencji, pomoc prawna przyznana skarżącemu w postępowaniu przed Komisją lub dawnym Trybunałem pozostaje w mocy dla potrzeb jego reprezentacji przed Trybunałem.
W razie wystąpienia przez stronę z wnioskiem o rewizję wyroku wydanego przez dawny Trybunał, Przewodniczący Trybunału przydziela wniosek do jednej z Sekcji, zgodnie z warunkami ustanowionymi w Artykule 51 lub 52, w zależności od przypadku.
2.
Niezależnie od Artykułu 80 ust. 3, Przewodniczący właściwej Sekcji tworzy nową Izbę do rozpatrzenia wniosku.
3.
Jako członkowie z urzędu w skład tworzonej Izby wchodzą:
a) Przewodniczący Sekcji oraz, niezależnie od członkostwa we właściwej Izbie,
b) sędzia wybrany z ramienia zainteresowanej Układającej się Strony lub, jeśli jest on niezdolny do zasiadania, sędzia wyznaczony na podstawie Artykułu 29;
c) każdy sędzia Trybunału, który był członkiem Izby, która wydała wyrok w dawnym Trybunale.
4.
a) Pozostałych członków Izby wyznacza w drodze losowania Przewodniczący Sekcji spośród członków właściwej Sekcji;
b) Członkowie Sekcji, którzy nie zostali wyznaczeni w powyższy sposób, biorą udział w sprawie jako sędziowie zastępcy.
Każdy Artykuł może być zmieniony na wniosek złożony po zapowiedzi, jeżeli taki wniosek zostanie przyjęty na najbliższej sesji Zgromadzenia plenarnego Trybunału większością głosów wszystkich członków Trybunału. Zapowiedź takiego wniosku doręcza się na piśmie Szefowi Kancelarii co najmniej na miesiąc przed sesją, na której ma być poddany pod dyskusję. Po otrzymaniu takiej zapowiedzi wniosku, Szef Kancelarii powiadamia, jak szybko to możliwe, wszystkich członków Trybunału.
2.
Artykuł dotyczący wewnętrznego funkcjonowania Trybunału może być zawieszony na wniosek złożony bez zapowiedzi, pod warunkiem, że decyzja ta podjęta zostanie przez właściwą Izbę jednomyślnie. W tym przypadku zawieszenie Artykułu jest ograniczone w skutku do konkretnego celu, dla którego zostało zawnioskowane.
