1.
Przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego ustala wyniki głosowania jawnego. W przypadku zarządzenia głosowania tajnego ustalenia jego wyników dokonuje komisja skrutacyjna, składająca się z 4 członków, po jednym z każdej izby, o której mowa w § 1 pkt 1. Członkiem komisji skrutacyjnej jest najmłodszy wiekiem sędzia Sądu Najwyższego z każdej z izb, o których mowa w § 1 pkt 1, obecny na Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego. Jeżeli sędzia wyrazi sprzeciw co do udziału w komisji skrutacyjnej, członkiem komisji skrutacyjnej zostaje kolejno najmłodszy wiekiem sędzia Sądu Najwyższego z danej izby, obecny na Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego, który nie wyrazi sprzeciwu co do udziału w komisji skrutacyjnej. Jeżeli wszyscy obecni na Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego sędziowie Sądu Najwyższego z danej izby wyrażą sprzeciw co do udziału w komisji skrutacyjnej, członkiem komisji skrutacyjnej zostaje najmłodszy wiekiem sędzia Sądu Najwyższego obecny na Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego, który nie został nim na podstawie przepisu zdania trzeciego i czwartego oraz nie wyraził sprzeciwu co do udziału w komisji skrutacyjnej.
2.
Przewodniczącym komisji skrutacyjnej jest najstarszy wiekiem członek komisji skrutacyjnej. Protokolantem komisji skrutacyjnej jest najmłodszy wiekiem członek komisji skrutacyjnej.
3.
W przypadku zarządzenia głosowania tajnego sporządzenie kart do głosowania zarządza Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego.
4.
Komisja skrutacyjna przygotowuje karty do głosowania, odnotowuje oddanie głosu, ustala wynik głosowania i podaje go do wiadomości Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego oraz sporządza protokół głosowania.
5.
W przypadku rozbieżności stanowisk komisja skrutacyjna podejmuje rozstrzygnięcie w drodze głosowania. W przypadku równej liczby głosów w głosowaniu rozstrzyga głos przewodniczącego komisji skrutacyjnej.