1.
Zarządzenia o zgodzie na widzenie z tymczasowo aresztowanym do czasu wydania nieprawomocnego wyroku w sprawie wydaje przewodniczący wydziału lub upoważniony sędzia sądu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.
2.
Zarządzenie o zgodzie na widzenie, oprócz danych wymienionych w art. 94 elementy postanowienia K.p.k., powinno zawierać w szczególności:
1)
imię i nazwisko oraz adres osoby odwiedzającej;
2)
numer dokumentu tożsamości;
3)
wskazanie stopnia pokrewieństwa z aresztowanym;
4)
termin jego ważności;
5)
określenie sposobu kontaktu z tymczasowo aresztowanym w trakcie widzenia;
6)
czytelny podpis sędziego, ponadto powinno być opatrzone okrągłą pieczęcią sądu.
3.
Oryginał zarządzenia o zgodzie na widzenie pozostawia się w aktach sprawy, zaś jego odpisy przesyła się do właściwego aresztu śledczego i doręcza osobie odwiedzającej.
4.
Widzenia udziela się po złożeniu w administracji aresztu śledczego przez osobę odwiedzającą odpisu zarządzenia o zgodzie na widzenie. Szczegółowe warunki odbywania widzeń określają przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 sierpnia 2003 r. w sprawie regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania tymczasowego aresztowania (Dz. U. Nr 152, poz. 1494).
5.
Jeżeli sąd, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, postanowił, że tymczasowo aresztowany nie może zostać przeniesiony do zakładu karnego po upływie 14 dni od wydania wyroku skazującego przez sąd pierwszej instancji, albo jeżeli tymczasowo aresztowany nie wyraża zgody na stosowanie wobec niego regulaminu wykonania kary pozbawienia wolności, uprawnienie do wydania zarządzenia o zgodzie na widzenie z aresztowanym przysługuje temu sądowi, aż do czasu uprawomocnienia się wyroku.
