1.
Jeżeli z treści otrzymanego pisma wynika, że zawiera ono prośbę o ułaskawienie, prokurator przesyła je do właściwego sądu pierwszej instancji.
2.
Biorąc udział w posiedzeniu sądu rozpoznającego prośbę o ułaskawienie, prokurator powinien zwracać uwagę na to, czy okoliczności, o których mowa w art. 563 rozpoznawanie prośby o ułaskawienie, k.p.k., są należycie wyjaśnione i poparte dowodami. Prokurator zwraca w szczególności uwagę, czy:
1)
wskazane w prośbie, a powstałe po wydaniu wyroku zdarzenia są należycie udokumentowane;
2)
zebrano dokumenty dotyczące zachowania się skazanego po wydaniu wyroku, a zwłaszcza:
a) aktualny wywiad środowiskowy,
b) opinie z miejsca pracy,
c) aktualne dane o karalności,
d) opinie o zachowaniu się w zakładzie karnym w okresie odbywania kary pozbawienia wolności,
e) dane dotyczące zakresu wykonania orzeczonych kar i środków karnych oraz uiszczenia kosztów i opłat sądowych.
a) aktualny wywiad środowiskowy,
b) opinie z miejsca pracy,
c) aktualne dane o karalności,
d) opinie o zachowaniu się w zakładzie karnym w okresie odbywania kary pozbawienia wolności,
e) dane dotyczące zakresu wykonania orzeczonych kar i środków karnych oraz uiszczenia kosztów i opłat sądowych.
3.
Przychylając się do prośby na posiedzeniu sądu, prokurator zajmuje równocześnie stanowisko co do udzielenia przerwy w wykonaniu kary lub wstrzymania jej wykonania.
4.
Niedopuszczalne jest składanie przez prokuratora na posiedzeniu wniosku o pozostawienie prośby bez dalszego biegu, jeżeli o wydanie opinii zwrócił się Prokurator Generalny na podstawie art. 567 uprawnienia Prokuratora Generalnego w postępowaniu o ułaskawienie, § 1 i 2 k.p.k.
