1.
Kary pieniężne, o których mowa w art. 58a kary pieniężne nakładane na jednostkę certyfikującą, nakłada Główny Inspektor w drodze decyzji.
2.
Kary pieniężne, o których mowa w art. 58b kary pieniężne za naruszenie przepisów rozporządzenia, nakłada w drodze decyzji wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej kontroli.
3.
Kary pieniężne, o których mowa w art. 58a kary pieniężne nakładane na jednostkę certyfikującą i art. 58b kary pieniężne za naruszenie przepisów rozporządzenia, nakłada się przy uwzględnieniu stopnia szkodliwości czynu, zakresu naruszenia, dotychczasowej działalności podmiotu dokonującego naruszenia i wielkości jego obrotów.
4.
Termin zapłaty kar pieniężnych, o których mowa w art. 58a kary pieniężne nakładane na jednostkę certyfikującą i art. 58b kary pieniężne za naruszenie przepisów rozporządzenia, wynosi 30 dni od dnia, w którym decyzja o nałożeniu kary stała się ostateczna.
5.
Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w art. 58a kary pieniężne nakładane na jednostkę certyfikującą i art. 58b kary pieniężne za naruszenie przepisów rozporządzenia, są wnoszone na rachunek bieżący dochodów państwowej jednostki budżetowej obsługującej odpowiednio Głównego Inspektora albo wojewódzkiego inspektora, który wydał decyzję o nałożeniu kary.
6.
W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie oraz w Kodeksie postępowania administracyjnego do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują Głównemu Inspektorowi albo wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na miejsce przeprowadzenia kontroli.
