• AKT ARCHIWALNY - Ustawa z...
  28.03.2024
Obserwuj akt
Uchylony dnia: 2023-04-28
Dz.U. uchylający akt: 2023.0.588

Rozdział 9a. Kary pieniężne

1.
Jednostka certyfikująca, która:
1)
nie przekazuje Głównemu Inspektorowi w terminie do 10. dnia każdego miesiąca wykazu, o którym mowa w art. 42a wykaz producentów, którym wydano lub cofnięto certyfikat zgodności ust. 1, lub przekazuje wykaz niezgodnie z art. 42a wykaz producentów, którym wydano lub cofnięto certyfikat zgodności ust. 3, lub przekazuje wykaz zawierający niekompletne lub nieprawdziwe informacje,
2)
nie przekazuje Głównemu Inspektorowi sprawozdania, wykazu oraz informacji, o których mowa w art. 43 obowiązki sprawozdawcze upoważnionej jednostki certyfikującej ust. 1, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku lub przekazuje sprawozdanie, wykaz oraz informacje zawierające niekompletne lub nieprawdziwe dane,
3)
nie informuje Głównego Inspektora, ministra właściwego do spraw rynków rolnych lub innych upoważnionych jednostek certyfikujących o odmowie wydania producentowi certyfikatu zgodności lub cofnięciu certyfikatu zgodności
– podlega karze pieniężnej w wysokości do dziesięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający rok nałożenia tej kary, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej „przeciętnym wynagrodzeniem”.
2.
Jednostka certyfikująca, która:
1)
wydaje certyfikaty zgodności niezgodnie ze specyfikacją,
2)
nie wykonuje działań naprawczych, o których mowa w art. 40 uprawnienia nadzorcze Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych ust. 1 pkt 5,
3)
nie udzieli informacji, o których mowa w art. 40 uprawnienia nadzorcze Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych ust. 2 pkt 1,
4)
działa niezgodnie z zakresem udzielonego upoważnienia, o którym mowa w art. 41 upoważnienie do przeprowadzania kontroli oraz wydawania i cofania certyfikatów zgodności ust. 3,
5)
prowadzi kontrolę, o której mowa w art. 42 kontrola zgodności procesu produkcji produktów rolnych i środków spożywczych podlegających ochronie ust. 1, niezgodnie z zasadami określonymi na podstawie art. 37 lub art. 39 rozporządzenia nr 1151/2012
– podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia.
3.
Kto działa jako upoważniona jednostka certyfikująca bez upoważnienia, o którym mowa w art. 41 upoważnienie do przeprowadzania kontroli oraz wydawania i cofania certyfikatów zgodności ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia.
1.
Kto używa nazwy zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub gwarantowana tradycyjna specjalność do produktu rolnego lub środka spożywczego niezgodnego ze specyfikacją lub narusza zakres jej ochrony określony w art. 13 ust. 1 lub art. 24 ust. 1 rozporządzenia nr 1151/2012, podlega karze pieniężnej w wysokości do dziesięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia.
2.
Kto używa oznaczenia, jego skrótu lub symbolu z naruszeniem art. 44 ust. 1 rozporządzenia nr 1151/2012, podlega karze pieniężnej w wysokości do 200% korzyści majątkowej uzyskanej lub korzyści majątkowej, którą można uzyskać za wprowadzony do obrotu produkt rolny lub środek spożywczy.
3.
Kto wprowadza do obrotu produkt rolny lub środek spożywczy posiadający chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub będący gwarantowaną tradycyjną specjalnością, który wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 12 ust. 3 lub art. 23 ust. 3 rozporządzenia nr 1151/2012 nie został oznakowany albo został oznakowany z naruszeniem tych przepisów, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotności przeciętnego wynagrodzenia.
4.
Kto ponownie wprowadza do obrotu produkt rolny lub środek spożywczy, o którym mowa w ust. 3, który wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 12 ust. 3 lub art. 23 ust. 3 rozporządzenia nr 1151/2012 nie został oznakowany albo został oznakowany z naruszeniem tych przepisów, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia, nie niższej od wysokości kary pieniężnej nałożonej poprzednio za takie naruszenie.
5.
Kto ponownie używa nazwy zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub gwarantowana tradycyjna specjalność do produktu rolnego lub środka spożywczego niezgodnego ze specyfikacją lub narusza zakres jej ochrony określony w art. 13 ust. 1 lub art. 24 ust. 1 rozporządzenia nr 1151/2012, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia, nie niższej od wysokości kary pieniężnej nałożonej poprzednio za takie naruszenie.
1.
Kary pieniężne, o których mowa w art. 58a kary pieniężne nakładane na jednostkę certyfikującą, nakłada Główny Inspektor w drodze decyzji.
2.
Kary pieniężne, o których mowa w art. 58b kary pieniężne za naruszenie przepisów rozporządzenia, nakłada w drodze decyzji wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej kontroli.
3.
Kary pieniężne, o których mowa w art. 58a kary pieniężne nakładane na jednostkę certyfikującą i art. 58b kary pieniężne za naruszenie przepisów rozporządzenia, nakłada się przy uwzględnieniu stopnia szkodliwości czynu, zakresu naruszenia, dotychczasowej działalności podmiotu dokonującego naruszenia i wielkości jego obrotów.
4.
Termin zapłaty kar pieniężnych, o których mowa w art. 58a kary pieniężne nakładane na jednostkę certyfikującą i art. 58b kary pieniężne za naruszenie przepisów rozporządzenia, wynosi 30 dni od dnia, w którym decyzja o nałożeniu kary stała się ostateczna.
5.
Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w art. 58a kary pieniężne nakładane na jednostkę certyfikującą i art. 58b kary pieniężne za naruszenie przepisów rozporządzenia, są wnoszone na rachunek bieżący dochodów państwowej jednostki budżetowej obsługującej odpowiednio Głównego Inspektora albo wojewódzkiego inspektora, który wydał decyzję o nałożeniu kary.
6.
W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie oraz w Kodeksie postępowania administracyjnego do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują Głównemu Inspektorowi albo wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na miejsce przeprowadzenia kontroli.
1.
Kary pieniężnej nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat.
2.
Kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.
3.
Egzekucja nałożonych kar pieniężnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
4.
W przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o nałożeniu kary pieniężnej albo uwzględnienia skargi na decyzję o nałożeniu kary pieniężnej przez organ, który wydał decyzję, albo przez sąd administracyjny, uiszczona kara pieniężna podlega zwrotowi w terminie 14 dni od dnia, w którym wydana decyzja lub orzeczenie o zwrocie tej kary stały się ostateczne.
5.
W przypadku niskiego stopnia szkodliwości czynu, niewielkiego zakresu naruszenia lub braku stwierdzenia istotnych uchybień w dotychczasowej działalności podmiotu dokonującego naruszenia, można odstąpić od nałożenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 58a kary pieniężne nakładane na jednostkę certyfikującą i art. 58b kary pieniężne za naruszenie przepisów rozporządzenia.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...