• AKT ARCHIWALNY - Rozporzą...
  23.04.2024

AKT ARCHIWALNY - Rozporządzenie Ministra Administracji I Cyfryzacji w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej

Stan prawny aktualny na dzień: 23.04.2024

Dz.U.2015.0.2028 - AKT ARCHIWALNY - Rozporządzenie Ministra Administracji I Cyfryzacji z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej

Obserwuj akt
Uchylony dnia: 2021-07-31
Dz.U. uchylający akt: 2020.0.782

   Na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2015 r. poz. 520, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

Rozporządzenie określa:
1)
zakres informacji gromadzonych w bazie danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie
standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:500 – 1:5000, zwanej dalej „BDOT500”, oraz organizację, tryb i standardy techniczne tworzenia tej bazy;
2)
tryb i standardy techniczne aktualizacji bazy danych, o której mowa w pkt 1;
3)
tryb i standardy techniczne udostępniania bazy danych, o której mowa w pkt 1;
4)
tryb i standardy techniczne tworzenia mapy zasadniczej w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000.
Użyte w rozporządzeniu określenia i skróty oznaczają:
1)
ustawa – ustawę z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne;
2)
atrybut – cechę klasy obiektu posiadającą unikatową nazwę w obrębie danej klasy oraz dziedzinę wartości, którą może przyjmować;
3)
baza danych EMUiA – bazę danych ewidencji miejscowości, ulic i adresów, o której mowa w art. 4 bazy danych i opracowania kartograficzne ust. 1a pkt 6 ustawy;
4)
generalizacja – proces uogólnienia i uproszczenia treści mapy przez wybór lub uproszczenie kształtu obiektów oraz uogólnienie pojęć odnoszących się do tych obiektów, właściwy dla szczegółowości treści mapy zasadniczej w skalach 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000;
5)
GML – język znaczników geograficznych, oparty na formacie XML, przeznaczony do zapisu danych przestrzennych w celu ich wymiany między systemami informatycznymi;
6)
klasa obiektów – reprezentację obiektów, charakteryzujących się tymi samymi atrybutami, operacjami, metodami, związkami i semantyką;
7)
kod kartograficzny – oznaczenie przypisane znakom kartograficznym stosowanym na mapach w szeregu skalowym od 1:500 do 1:5000;
8)
Model Podstawowy – model na najwyższym poziomie abstrakcji posiadający wspólne właściwości elementów świata rzeczywistego, objętych zbiorami danych, o których mowa w art. 4 bazy danych i opracowania kartograficzne ust. 1a i 1b ustawy;
9)
baza danych PRNG – bazę danych państwowego rejestru nazw geograficznych, o której mowa w art. 4 bazy danych i opracowania kartograficzne ust. 1a pkt 5 ustawy;
10)
redakcja kartograficzna – proces opracowania mapy polegający na:
a) doborze i generalizacji obiektów stanowiących jej treść, zgodnie z przyjętymi w standardach technicznych kryteriami,
b) usunięciu konfliktów graficznych,
c) opracowaniu opisów,
d) sporządzeniu ramki arkusza i treści pozaramkowej mapy;
11)
UML – język przeznaczony do specyfikowania, konstruowania, wizualizacji i dokumentowania elementów systemów, baz danych i aplikacji w sposób graficzny;
12)
wizualizacja kartograficzna – proces automatycznego nadania obiektom znaków kartograficznych;
13)
zasób – państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 10 ustawy;
14)
znak kartograficzny – symbol graficzny, jakim są prezentowane obiekty stanowiące treść mapy zasadniczej, zgodnie z ich charakterystyką atrybutową oraz skalą mapy.
W BDOT500 gromadzi się dane o obiektach topograficznych, których klasyfikacja na trzech poziomach szczegółowości z oznaczeniami kodowymi jest określona w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
1.
Dane, o których mowa w § 3, obejmują:
1)
lokalizację przestrzenną obiektów w obowiązującym państwowym systemie odniesień przestrzennych;
2)
charakterystykę obiektów.
2.
Lokalizację przestrzenną obiektów, o których mowa w § 3, określa się za pomocą:
1)
współrzędnych płaskich prostokątnych:
a) środków geometrycznych obiektów punktowych,
b) punktów załamania obiektów liniowych i powierzchniowych;
2)
wysokości określonych punktów reprezentowanych przez klasę obiektów „punkt o określonej wysokości”.
3.
Charakterystykę obiektów, o których mowa w § 3, określa się za pomocą atrybutów, zgodnie z modelem danych dla BDOT500.
Specyfikacja pojęciowego modelu danych dla BDOT500 jest określona w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
1.
BDOT500 prowadzi się w sposób obszarowo ciągły.
2.
System teleinformatyczny, w którym prowadzi się BDOT500, nadaje każdemu obiektowi ujawnionemu w tej bazie identyfikator infrastruktury informacji przestrzennej, zwany dalej „IdIIP”, na który składają się:
1)
przestrzeń nazw, utworzona z identyfikatora zbioru danych przestrzennych, do którego należy dany obiekt, według ewidencji zbiorów oraz usług danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 13 geoportal infrastruktury informacji przestrzennej ust. 5 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. Nr 76, poz. 489 oraz z 2012 r. poz. 951), uzupełniona po kropce skrótem „BDOT500”;
2)
identyfikator lokalny wyróżniający w sposób jednoznaczny dany obiekt bazy danych od innych obiektów zapisanych w tej bazie;
3)
identyfikator wersji obiektu.
3.
Elementy IdIIP, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, nie mogą być zmieniane.
Standardy techniczne tworzenia i aktualizacji BDOT500 są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
System teleinformatyczny, w którym prowadzi się BDOT500, zapewnia w szczególności:
1)
kontrolę dostępu do zbiorów danych i autoryzację użytkowników systemu;
2)
tworzenie, zapisywanie i aktualizację zbiorów danych;
3)
kontrolę zbiorów danych w zakresie relacji topologicznych pomiędzy obiektami;
4)
wyszukiwanie, przeglądanie i wizualizację kartograficzną zbiorów danych;
5)
wykonywanie analiz przestrzennych;
6)
transformacje i przetwarzanie zbiorów danych;
7)
odtwarzanie historii każdego obiektu, w szczególności podanie stanu danych dla obiektu na określoną datę;
8)
z i przyjmowanie danych w formacie GML.
1.
BDOT500 tworzy i aktualizuje się w drodze czynności materialno-technicznych na podstawie danych lub informacji:
1)
zawartych w materiałach przyjętych do zasobu;
2)
pozyskanych z innych rejestrów publicznych.
2.
Aktualizacji danych zgromadzonych w BDOT500 dokonuje się niezwłocznie po uzyskaniu danych lub informacji niezbędnych do tej aktualizacji, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia:
1)
wpisania do ewidencji materiałów zasobu nowych, zmodyfikowanych lub zweryfikowanych zbiorów danych BDOT500;
2)
pozyskania odpowiednich informacji z innego rejestru publicznego.
3.
Aktualizacja następuje w celu:
1)
zastąpienia danych niezgodnych ze stanem faktycznym lub obowiązującymi standardami technicznymi odpowiednimi danymi zgodnymi ze stanem faktycznym lub obowiązującymi standardami technicznymi;
2)
ujawnienia nowych danych;
3)
wyeliminowania danych błędnych.
4.
W BDOT500 utrzymuje się dane określające aktualny stan obiektów tej bazy oraz dane określające ich stan przed poszczególnymi zmianami. W bazie utrzymuje się także dane dotyczące obiektów, które nie mają obecnie swojego odpowiednika
w rzeczywistości.
5.
Obiektom BDOT500, które zostały poddane rozbiórce, nadaje się atrybut określający datę, po której dane tych obiektów nie podlegają już żadnym zmianom (obiekty zakończyły swój cykl istnienia).
Informację o utworzeniu BDOT500 właściwy miejscowo starosta lub prezydent miasta na prawach powiatu zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej starostwa lub urzędu miasta niezwłocznie po jej utworzeniu.
1.
Udostępnianie danych z BDOT500 do innych systemów informatycznych lub teleinformatycznych za pomocą środków komunikacji elektronicznej odbywa się w postaci elektronicznej w formacie GML.
2.
W przypadku udostępniania danych w formacie GML stosuje się schematy aplikacyjne określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
3.
Schematy aplikacyjne publikuje się w repozytorium interoperacyjności, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 18 delegacja ustawowa ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114).
4.
Udostępnianiu podlegają dane określające aktualny stan obiektów BDOT500, a także dane określające stan tych obiektów na inny historyczny moment po dacie założenia tej bazy.
Mapę zasadniczą tworzy się na podstawie odpowiednich zbiorów danych zawartych w:
1)
bazie danych państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, o której mowa w art. 4 bazy danych i opracowania kartograficzne ust. la pkt 1 ustawy, zwanej dalej „bazą danych PRPOG”;
2)
bazie danych ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości), o której mowa w art. 4 bazy danych i opracowania kartograficzne ust. 1a pkt 2 ustawy, zwanej dalej „bazą danych EGiB”;
3)
bazie danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, o której mowa w art. 4 bazy danych i opracowania kartograficzne ust. 1a pkt 3 ustawy, prowadzonej dla obszaru powiatu, zwanej dalej „powiatową bazą GESUT”;
4)
bazie danych państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju, o której mowa w art. 4 bazy danych i opracowania kartograficzne ust. 1a pkt 4 ustawy, zwanej dalej „bazą danych PRG”;
5)
bazie danych szczegółowych osnów geodezyjnych, o której mowa w art. 4 bazy danych i opracowania kartograficzne ust. 1a pkt 10 ustawy, zwanej dalej „BDSOG”;
6)
BDOT500.
Wykaz obiektów stanowiących treść mapy zasadniczej jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia.
Specyfikacja pojęciowego modelu danych dla mapy zasadniczej jest określona w załączniku nr 6 do rozporządzenia.
Obiekty, o których mowa w § 13, podlegają generalizacji i wizualizacji kartograficznej.
Standardy techniczne tworzenia mapy zasadniczej są określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia.
Schemat aplikacyjny GML dla mapy zasadniczej jest tożsamy ze schematem aplikacyjnym dla Modelu Podstawowego określonym w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
Mapę zasadniczą w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000 tworzy się w systemie teleinformatycznym, który zapewnia w szczególności:
1)
kontrolę dostępu do danych i autoryzację użytkowników systemu;
2)
identyfikację źródła obiektów stanowiącego podstawę do tworzenia mapy zasadniczej;
3)
generalizację i wizualizację kartograficzną obiektów, o których mowa w § 13;
4)
generowanie i redakcję kartograficzną treści mapy zasadniczej;
5)
przetwarzanie treści mapy zasadniczej do zbiorów danych w postaci cyfrowej lub dokumentów elektronicznych GML;
6)
wydruk mapy zasadniczej:
a) w kroju arkuszowym, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 3 osnowy geodezyjne ust. 5 ustawy,
b) wybranego obszaru.
Treść mapy zasadniczej w kroju arkuszowym lub wybranego obszaru zawiera:
1)
kartograficzną reprezentację obiektów, zgodnie ze standardami określonymi w załączniku nr 7 do rozporządzenia;
2)
nazwy oraz skróty i oznaczenia dotyczące obiektów, o których mowa w § 13;
3)
informacje dodatkowe, w szczególności:
a) nazwę mapy,
b) godło mapy,
c) skalę mapy,
d) układ współrzędnych płaskich prostokątnych,
e) układ wysokościowy,
f) geodezyjny układ odniesienia,
g) lokalizację obszaru uwzględniającą podział administracyjny,
h) siatkę kwadratów,
i) współrzędne prostokątne płaskie co najmniej dwóch skrajnych punktów przecięcia siatki kwadratów;
4)
ramkę arkusza mapy, w przypadku kroju arkuszowego.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


Szukaj: Filtry
Ładowanie ...