1.
Środki KFS przeznacza się na wspomaganie podmiotów inwestujących w kształcenie ustawiczne osób pracujących.
2.
Celem pomocy udzielanej ze środków KFS jest utrzymanie zatrudnienia i rozwój potencjału osób pracujących przez dostosowanie ich wiedzy, umiejętności lub kwalifikacji do wymagań zmieniającej się gospodarki.
3.
Ustalając plan wydatkowania środków KFS, o którym mowa w art. 25 zadania w zakresie aktywności zawodowej realizowane przez ministra właściwego do spraw pracy ust. 1 pkt 1 lit. b, minister właściwy do spraw pracy bierze pod uwagę liczbę pracujących ogółem w kraju i w każdym z województw w roku poprzedzającym rok, w którym przygotowywany jest plan, oraz kwotę przeznaczoną na działania KFS w roku, na który przygotowywany jest plan.
4.
Pomoc jest udzielana według ustalanych corocznie równorzędnych priorytetów wydatkowania, o których mowa w art. 25 zadania w zakresie aktywności zawodowej realizowane przez ministra właściwego do spraw pracy ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 32 zadania samorządu województwa w zakresie aktywności zawodowej ust. 1 pkt 2 lit. b i art. 38 zadania samorządu powiatu w zakresie aktywności zawodowej ust. 1 pkt 19 lit. b.
5.
Środki KFS mogą być wydatkowane poza priorytetami wydatkowania, o których mowa w art. 25 zadania w zakresie aktywności zawodowej realizowane przez ministra właściwego do spraw pracy ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 32 zadania samorządu województwa w zakresie aktywności zawodowej ust. 1 pkt 2 lit. b i art. 38 zadania samorządu powiatu w zakresie aktywności zawodowej ust. 1 pkt 19 lit. b, o ile wnioski spełniające priorytety zostały rozpatrzone.
6.
Kwotę równą 0,5 % środków przeznaczonych na KFS w danym roku (podzieloną na 17 równych części) przeznacza się na działania urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw pracy oraz WUP w zakresie promocji oraz badań i analiz KFS.
7.
Starosta może przeznaczyć środki KFS na działania, o których mowa w ust. 6, w ramach otrzymanych środków, o których mowa w art. 286 podział kwot środków KFS na kształcenie ustawiczne w województwie ust. 3, oraz rezerwy, o której mowa w art. 288 rezerwa KFS ust. 3.
8.
Ze środków KFS, z wyłączeniem środków, o których mowa w ust. 6 i 7, mogą korzystać podmioty, które w okresie co najmniej 6 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień złożenia wniosku o przyznanie środków KFS opłacały składki na Fundusz Pracy lub są zwolnione z ich opłacania z mocy prawa.
9.
Ze środków KFS nie mogą korzystać:
1)
publiczne służby zatrudnienia, z wyłączeniem środków, o których mowa w ust. 6 i 7;
2)
podmioty, które posiadają zaległości podatkowe lub zaległości z tytułu innych należności publicznoprawnych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub pozostają pod zarządem komisarycznym lub znajdują się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego lub naruszyły w sposób rażący jakąkolwiek umowę o przyznanie środków KFS, zawartą ze starostą rozpatrującym wniosek o przyznanie środków w okresie 3 lat poprzedzających dzień złożenia tego wniosku;
3)
podmioty, które posiadają zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników lub na ubezpieczenie zdrowotne;
4)
podmioty zbiorowe, wobec których sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form pomocy finansowanej ze środków publicznych, przez okres, na który sąd orzekł zakaz.
10.
Ze środków KFS mogą być finansowane koszty związane z kształceniem ustawicznym:
1)
pracowników;
2)
pracodawców;
3)
osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą;
4)
osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.
11.
Ze środków KFS mogą być finansowane koszty związane z kształceniem ustawicznym obejmujące należności:
1)
dla instytucji realizującej szkolenia wskazane przez podmiot wnioskujący o udzielenie pomocy na kształcenie ustawiczne;
2)
dla instytucji potwierdzającej nabytą wiedzę i umiejętności lub wydającej dokumenty potwierdzające nabycie wiedzy i umiejętności;
3)
dla instytucji realizującej studia podyplomowe;
4)
dla instytucji realizującej badania lekarskie i psychologiczne wymagane do podjęcia przez osoby pracujące kształcenia lub zadań zawodowych po ukończonym kształceniu;
5)
z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z podjętym kształceniem, ponoszone przez podmiot wnioskujący o udzielenie pomocy na kształcenie ustawiczne lub instytucję realizującą to kształcenie.
12.
Środki KFS nie mogą zostać przeznaczone na opłacenie kosztów kształcenia ustawicznego, które:
1)
zostało sfinansowane z innych środków publicznych;
2)
pracodawca jest obowiązany zapewnić na podstawie odrębnych przepisów;
3)
obejmuje działania rozpoczęte przed dniem podpisania umowy o finansowanie.
13.
Przy rozpatrywaniu wniosku podmiotu ubiegającego się o finansowanie działań ze środków KFS starosta uwzględnia:
1)
zgodność dofinansowywanych działań z ustalonymi priorytetami wydatkowania środków KFS na dany rok;
2)
zgodność wiedzy, umiejętności lub kwalifikacji nabywanych przez uczestników kształcenia ustawicznego z potrzebami lokalnego lub regionalnego rynku pracy;
3)
koszty usługi kształcenia ustawicznego wskazanej do sfinansowania ze środków KFS w porównaniu z kosztami podobnych usług dostępnych na rynku.
