1.
W sytuacji nagłego zdarzenia, mogącego mieć negatywny wpływ na poziom zatrudnienia na obszarze kraju, województwa lub powiatu, w szczególności w przypadku zwolnień grupowych, minister właściwy do spraw pracy może ogłosić program wsparcia w sytuacji szczególnej.
2.
Program wsparcia w sytuacji szczególnej zawiera w szczególności opis rozwiązań mających na celu zminimalizowanie negatywnych skutków nagłego zdarzenia oraz jego wpływu na poziom zatrudnienia na obszarze kraju, województwa lub powiatu. Rozwiązania przyjęte w tym programie mogą obejmować inne formy wsparcia niż określone w ustawie.
3.
Program wsparcia w sytuacji szczególnej może być opracowany przez ministra właściwego do spraw pracy, marszałka lub starostę.
4.
W przypadku gdy program wsparcia w sytuacji szczególnej jest opracowywany przez marszałka lub starostę wymaga akceptacji ministra właściwego do spraw pracy.
5.
Program wsparcia w sytuacji szczególnej jest realizowany na podstawie umowy zawieranej między ministrem właściwym do spraw pracy a podmiotem, o którym mowa w ust. 7.
6.
Umowa, o której mowa w ust. 5, określa w szczególności warunki realizacji programu wsparcia w sytuacji szczególnej, wysokość środków przeznaczonych na ten cel i sposób ich wydatkowania oraz rozliczania.
7.
Program wsparcia w sytuacji szczególnej może być realizowany samodzielnie lub we współpracy przez:
1)
WUP;
2)
PUP;
3)
podmioty ekonomii społecznej;
4)
OHP;
5)
agencje zatrudnienia;
6)
instytucje szkoleniowe;
7)
jednostki samorządu terytorialnego;
8)
podmioty tworzące centra integracji społecznej lub podmioty prowadzące kluby integracji społecznej, o których mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym;
9)
inne podmioty współpracujące z urzędami pracy.
8.
W przypadku podmiotów ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. b i c ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej, umowa, o której mowa w ust. 6, jest zawierana z jednostkami tworzącymi lub prowadzącymi te podmioty.
9.
Program wsparcia w sytuacji szczególnej wraz z kosztami jego obsługi jest finansowany z rezerwy Funduszu Pracy, o której mowa w art. 267 środki Funduszu Pracy na finansowanie w roku budżetowym kosztów realizacji form pomocy ust. 2.
