1.
Bezrobotnemu posiadającemu prawo do zasiłku przysługuje dodatek aktywizacyjny.
2.
Dodatek aktywizacyjny przysługuje w wysokości 50 % zasiłku, o którym mowa w art. 224 wysokość zasiłku ust. 1, przez połowę okresu, w jakim przysługiwałby bezrobotnemu zasiłek.
3.
Starosta przyznaje dodatek aktywizacyjny od dnia złożenia wniosku po udokumentowaniu podjęcia zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej albo prowadzenia działalności gospodarczej.
4.
Dodatek aktywizacyjny jest przyznawany bezrobotnemu, który z własnej inicjatywy rozpoczął działalność gospodarczą, zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.
5.
Dodatek aktywizacyjny nie przysługuje w przypadku:
1)
podjęcia przez bezrobotnego z własnej inicjatywy:
a) zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej u pracodawcy, który był jego ostatnim pracodawcą, lub dla którego ostatnio wykonywał inną pracę zarobkową przed zarejestrowaniem jako bezrobotny,
b) pracy za granicą Rzeczypospolitej Polskiej u pracodawcy zagranicznego;
a) zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej u pracodawcy, który był jego ostatnim pracodawcą, lub dla którego ostatnio wykonywał inną pracę zarobkową przed zarejestrowaniem jako bezrobotny,
b) pracy za granicą Rzeczypospolitej Polskiej u pracodawcy zagranicznego;
2)
przebywania na urlopie bezpłatnym;
3)
nieobecności nieusprawiedliwionej;
4)
podjęcia działalności gospodarczej w wyniku otrzymania dofinansowania podjęcia działalności gospodarczej lub innych środków publicznych;
5)
podjęcia pracy w spółdzielni socjalnej w wyniku otrzymania środków na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, o których mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej;
6)
zgłoszonego do CEIDG zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
