1.
Minister właściwy do spraw pracy przekazuje na wyodrębniony rachunek bankowy w Banku Gospodarstwa Krajowego środki Funduszu Pracy na finansowanie lub współfinansowanie:
1)
pożyczek na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1, wraz z usługami doradczymi i szkoleniowymi, o których mowa w 172 ust. 1 pkt 2 lub ust. 2 pkt 2, pożyczek na utworzenie stanowiska pracy, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3–5, oraz pożyczek na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 6;
2)
kosztów związanych z udzielaniem i obsługą pożyczek.
2.
Podstawę przekazywania środków finansowych stanowi umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw pracy a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
3.
Umowa, o której mowa w ust. 2, określa w szczególności:
1)
wysokość środków finansowych przekazywanych przez ministra właściwego do spraw pracy do Banku Gospodarstwa Krajowego, w tym wynagrodzenie Banku Gospodarstwa Krajowego;
2)
warunki i tryb przekazywania środków finansowych;
3)
tryb udzielania pożyczek, w tym podział zadań realizowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego oraz pośredników finansowych, o których mowa w art. 173 wybór pośredników finansowych;
4)
warunki, jakie powinien spełniać pośrednik finansowy w zakresie okresu funkcjonowania na rynku, posiadania doświadczenia dotyczącego udzielania pożyczek na podjęcie lub rozwój działalności gospodarczej i wysokości posiadanego kapitału;
5)
sposób świadczenia usług doradczych i szkoleniowych, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 pkt 2 lub ust. 2 pkt 2;
6)
sposób realizacji i finansowania działań promocyjno-informacyjnych;
7)
obowiązki związane z udzielaniem pomocy de minimis, o których mowa w art. 37 wymogi formalne wniosku o pomoc de minimis ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej;
8)
warunki i tryb kontroli prawidłowości realizacji umowy, o której mowa w ust. 2, oraz podmioty uprawnione do jej przeprowadzania;
9)
sposób wykorzystania spłaconego kapitału, odsetek od pożyczek oraz innych przychodów, w tym środków odzyskanych w wyniku działań windykacyjnych;
10)
zobowiązanie pośredników finansowych do prowadzenia działań windykacyjnych;
11)
sposób wycofywania środków z Banku Gospodarstwa Krajowego;
12)
tryb rozliczania otrzymanych środków oraz sporządzania sprawozdawczości dla ministra właściwego do spraw pracy.
4.
Środki z tytułu spłaconych i zwróconych pożyczek oraz z tytułu oprocentowania pożyczek są wykorzystywane do udzielania kolejnych pożyczek, świadczenia usług doradczych i szkoleniowych, a także finansowania kosztów związanych z ich obsługą.