1.
Poradnictwo zawodowe polega na udzielaniu pomocy bezrobotnym, poszukującym pracy i osobom niezarejestrowanym, w tym osobom biernym zawodowo, w wyborze lub zmianie zawodu, miejsca pracy, kierunku kształcenia lub szkolenia, w planowaniu rozwoju zawodowego, a także przedsiębiorcom w planowaniu działań, których celem jest adaptacja do wymogów rynku pracy, w tym podnoszenie kompetencji zawodowych.
2.
Poradnictwo zawodowe realizowane jest w szczególności przez:
1)
udzielanie informacji o rynku pracy, zawodach, kwalifikacjach, możliwościach kształcenia i szkolenia;
2)
udzielanie porad zawodowych w zakresie możliwości rozwoju zawodowego, w tym pomocy w określeniu kompetencji, umiejętności, zainteresowań, uzdolnień i doświadczenia zawodowego oraz w zakresie umiejętności niezbędnych przy aktywnym poszukiwaniu pracy i samozatrudnieniu, w szczególności z wykorzystaniem metod i programów, w tym standaryzowanych narzędzi diagnostycznych;
3)
organizowanie i prowadzenie szkoleń z zakresu umiejętności poszukiwania pracy;
4)
udzielanie pomocy przedsiębiorcom:
a) w doborze kandydatów do pracy spośród bezrobotnych i poszukujących pracy,
b) we wspieraniu rozwoju zawodowego przedsiębiorcy i jego pracowników przez udzielanie porad zawodowych.
a) w doborze kandydatów do pracy spośród bezrobotnych i poszukujących pracy,
b) we wspieraniu rozwoju zawodowego przedsiębiorcy i jego pracowników przez udzielanie porad zawodowych.
3.
Poradnictwo zawodowe jest świadczone w formie indywidualnej lub grupowej, z wyjątkiem szkoleń, o których mowa w ust. 2 pkt 3, które są świadczone wyłącznie w formie grupowej.
4.
Poradnictwo zawodowe może być świadczone na odległość z wykorzystaniem narzędzi teleinformatycznych.
5.
Koszt prowadzenia zajęć przez osoby niebędące pracownikami urzędów pracy w ramach porad grupowych realizowanych przez WUP i PUP lub szkoleń z zakresu umiejętności poszukiwania pracy realizowanych przez PUP, wymagających specjalistycznej wiedzy, którą nie dysponują pracownicy WUP lub PUP, może być finansowany ze środków Funduszu Pracy.
6.
Koszt związany z organizacją przez PUP szkolenia z zakresu umiejętności poszukiwania pracy w wysokości nieprzekraczającej 40 % zasiłku, o którym mowa w art. 224 wysokość zasiłku ust. 1 pkt 1, może być finansowany ze środków Funduszu Pracy.
7.
Starosta może zawrzeć z uczelnią umowę przewidującą sfinansowanie z Funduszu Pracy części kosztów wyposażenia akademickiego biura karier, o którym mowa w art. 49 obowiązki uczelni w zakresie zapewnienia warunków do realizacji zadań ustawowych ust. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w wysokości nieprzekraczającej 15-krotności przeciętnego wynagrodzenia. Do sfinansowania kosztów wyposażenia akademickiego biura karier prowadzącego działalność gospodarczą mają zastosowanie przepisy dotyczące udzielania pomocy de minimis.
8.
Starosta, kierując bezrobotnego lub poszukującego pracy na szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje skierowanie zawierające:
1)
nazwę PUP wystawiającego skierowanie oraz datę wydania skierowania;
2)
imię (imiona) i nazwisko oraz numer PESEL osoby kierowanej, a w przypadku jego braku – rodzaj, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość, i adres zamieszkania tej osoby;
3)
nazwę, termin i miejsce realizacji szkolenia;
4)
informację o prawach i obowiązkach związanych z uczestnictwem w szkoleniu.
