• Ustawa o rynku pracy i sł...
  13.12.2025
Obserwuj akt

Rozdział 2 Pośrednictwo pracy i poradnictwo zawodowe

1.
Pośrednictwo pracy polega na udzielaniu pomocy bezrobotnym, poszukującym pracy i osobom niezarejestrowanym, w tym osobom biernym zawodowo, w uzyskaniu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej oraz pracodawcom pomocy w pozyskaniu kandydatów do pracy.
2.
Pośrednictwo pracy jest realizowane w szczególności przez:
1)
pozyskiwanie i upowszechnianie ofert pracy;
2)
udzielanie pracodawcom informacji o kandydatach do pracy;
3)
udzielanie bezrobotnym, poszukującym pracy lub osobom niezarejestrowanym, w tym osobom biernym zawodowo, informacji o ofertach pracy upowszechnianych w bazie ofert pracy, o której mowa w art. 83 baza ofert pracy ePraca ust. 1, oraz w innych ogólnodostępnych bazach;
4)
inicjowanie i organizowanie kontaktów bezrobotnych, poszukujących pracy lub osób niezarejestrowanych, w tym osób biernych zawodowo, i pracodawców, w tym w formie giełd pracy lub targów pracy;
5)
nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów z bezrobotnymi, poszukującymi pracy lub osobami niezarejestrowanymi, w tym osobami biernymi zawodowo, oraz pracodawcami.
Z pośrednictwa pracy, o którym mowa w art. 81 realizowanie pośrednictwa pracy, oraz pośrednictwa pracy w ramach sieci EURES, o którym mowa w art. 86 pośrednictwo pracy związane ze swobodnym przepływem pracowników na terytorium państw UE i Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej ust. 2, w zakresie określonym dla pracodawców, mogą korzystać:
1)
przedsiębiorca,
2)
jednostka organizacyjna, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, posiadająca siedzibę lub oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3)
osoba fizyczna
– którzy na podstawie umowy powierzają lub zamierzają powierzyć wykonywanie pracy co najmniej jednej osobie.
1.
Minister właściwy do spraw pracy prowadzi bazę ofert pracy, zwaną dalej „ePracą”.
2.
Oferty pracy do ePracy:
1)
zgłaszają:
a) podmioty, o których mowa w art. 4 podmioty obowiązane do udostępniania informacji publicznej ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2022 r. poz. 902),
b) WUP w przypadku ofert pracy otrzymanych od pracodawców z państw, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ust. 3 pkt 2 lit. a–c;
2)
mogą zgłaszać:
a) pracodawcy niebędący podmiotami, o których mowa w pkt 1 lit. a,
b) w imieniu pracodawców PUP.
3.
Przepisu ust. 2 pkt 1 nie stosuje się:
1)
do podmiotów umieszczających ogłoszenia o naborze w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 409 oraz z 2025 r. poz. 620);
2)
do Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
3)
w przypadku gdy:
a) podstawą nawiązania stosunku pracy jest powołanie, mianowanie lub wybór,
b) nawiązanie stosunku pracy na podstawie umowy o pracę jest poprzedzone powołaniem lub wyznaczeniem na określoną funkcję;
4)
do wolnych stanowisk w:
a) państwowych komisjach badania wypadków kolejowych, lotniczych lub morskich,
b) gabinecie politycznym Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra oraz innego członka Rady Ministrów, doradców lub pełniących funkcje doradców innych osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, a także do wolnych stanowisk doradców i asystentów, o których mowa w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1135).
4.
PUP zapewnia w swojej siedzibie pomoc przy zgłaszaniu ofert pracy do ePracy.
5.
Pracodawca w zgłoszeniu oferty pracy wybiera PUP wiodący w zakresie realizacji oferty pracy, właściwy ze względu na siedzibę pracodawcy albo miejsce wykonywania pracy albo inny wybrany przez siebie PUP.
6.
Pracodawca poza wybraniem PUP wiodącego może wybrać dodatkowe PUP odpowiedzialne za realizację oferty pracy, w szczególności, jeżeli miejscem wykonywania pracy określonym w ofercie pracy jest województwo lub teren całego kraju.
7.
PUP, o którym mowa w ust. 5, odpowiada za weryfikację, czy oferta pracy nie narusza zasad, o których mowa w ust. 11.
8.
Minister właściwy do spraw pracy może w ePracy upowszechniać w automatyczny sposób z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 prowadzenie i udostępnianie systemów teleinformatycznych ust. 1 pkt 4, ogłoszenia o pracę pochodzące z innych ogólnodostępnych baz publikujących informacje o wolnych miejscach pracy, w tym z Biuletynu Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
9.
Minister właściwy do spraw pracy może przekazywać w automatyczny sposób z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 prowadzenie i udostępnianie systemów teleinformatycznych ust. 1 pkt 4, informacje o ofertach pracy upowszechnianych w ePracy podmiotom świadczącym usługi, o których mowa w art. 305 agencje zatrudnienia ust. 2 pkt 1 lit. c.
10.
Pracodawca, zgłaszając ofertę pracy do ePracy, może nie wyrazić zgody na podawanie do wiadomości publicznej informacji umożliwiających jego identyfikację przez osoby niezarejestrowane, w tym osoby bierne zawodowo. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, oferta może być udostępniona w pełnym zakresie bezrobotnym lub poszukującym pracy, którzy spełniają wymagania określone w tej ofercie.
11.
W ePracy nie mogą być zamieszczane oferty pracy oraz ogłoszenia o pracę, które naruszają zasady równego traktowania w zatrudnieniu w rozumieniu przepisów prawa pracy lub dyskryminują kandydatów do pracy.
12.
PUP, o którym mowa w ust. 5, może nie wprowadzić oferty pracy do ePracy, jeżeli pracodawca w okresie 365 dni przed dniem zgłoszenia oferty pracy został prawomocnie ukarany za wykroczenie lub prawomocnie skazany za przestępstwo przeciwko przepisom prawa pracy albo jest objęty postępowaniem dotyczącym naruszenia przepisów prawa pracy lub w innych uzasadnionych przypadkach.
13.
PUP, o którym mowa w ust. 5, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 prowadzenie i udostępnianie systemów teleinformatycznych ust. 1 pkt 1 i 10, w ramach weryfikacji pracodawcy zgłaszającego ofertę pracy może pozyskać:
1)
z systemu teleinformatycznego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dane, o których mowa w art. 50 informacja o stanie konta ubezpieczonego ust. 14a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w celu ustalenia, czy pracodawca ma zaległości z tytułu niepłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych oraz z wpłatami na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o ile był obowiązany do ich opłacania;
2)
od organów Krajowej Administracji Skarbowej informacje o zaległościach podatkowych pracodawcy;
3)
z systemu teleinformatycznego Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego informacje o zaległościach pracodawcy z tytułu niepłacenia składek na ubezpieczenie społeczne rolników lub na ubezpieczenie zdrowotne.
14.
W przypadku stwierdzenia zaległości, o których mowa w ust. 13, PUP, o którym mowa w ust. 5, rozstrzyga, czy są one wystarczające do odmowy publikacji oferty pracy w ePracy.
15.
Odmowa publikacji oferty pracy w ePracy przez PUP wymaga przekazania pracodawcy pisemnego uzasadnienia.
Minister właściwy do spraw pracy prowadzi bazę, w której tworzy życiorysy zawodowe bezrobotnych, poszukujących pracy i osób niezarejestrowanych, w tym osób biernych zawodowo, zwane dalej „życiorysami zawodowymi”, obejmujące dane, o których mowa w art. 47 przetwarzanie danych osobowych przez PUP ust. 2 pkt 1, 6–8, 10 i pkt 15 lit. b, zwaną dalej „Bazą CV”. Życiorysy zawodowe są tworzone w postaci elektronicznej.
1.
Baza CV i ePraca w sposób automatyczny łączą oferty pracy z życiorysami zawodowymi za pomocą danych, o których mowa w art. 47 przetwarzanie danych osobowych przez PUP ust. 2 pkt 8 i 10, oraz informacji o wymaganiach pracodawcy określonych w ofercie pracy.
2.
Bezrobotny, poszukujący pracy i osoba niezarejestrowana, w tym osoba bierna zawodowo, otrzymują informację o ofertach pracy dopasowanych do ich życiorysów zawodowych na indywidualne konto, o którym mowa w art. 43 indywidualne konto w systemie teleinformatycznym ust. 1 pkt 1 lit. a, i na wskazany przez nich adres elektroniczny lub numer telefonu.
3.
Pracodawca, który zgłosił ofertę pracy do ePracy, otrzymuje informację o dopasowanych do tej oferty pracy życiorysach zawodowych bezrobotnych, poszukujących pracy i osób niezarejestrowanych, w tym osób biernych zawodowo – o ile osoby te wyraziły zgodę na przekazanie takiej informacji. Wyrażając zgodę bezrobotny, poszukujący pracy i osoba niezarejestrowana, w tym osoba bierna zawodowo, określa zakres przekazywanych danych.
4.
Informacja, o której mowa w ust. 3, jest przekazywana na indywidualne konto, o którym mowa w art. 43 indywidualne konto w systemie teleinformatycznym ust. 1 pkt 2, oraz na wskazany przez pracodawcę adres elektroniczny lub numer telefonu.
5.
Doradca, o którym mowa w art. 89 realizowanie zadań z zakresu pośrednictwa pracy w PUP ust. 1, ma dostęp do informacji, o których mowa w ust. 1–3.
1.
Pośrednictwo pracy związane ze swobodnym przepływem pracowników na terytorium państw, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ust. 3 pkt 2 lit. a–c:
1)
jest realizowane przez WUP, PUP oraz OHP, wyłącznie w ramach sieci EURES;
2)
może być realizowane w ramach sieci EURES przez podmioty prowadzące agencje zatrudnienia lub podmioty, o których mowa w art. 306 brak konieczności wpisu do rejestru agencji zatrudnienia ust. 1 pkt 4 i 7, po uzyskaniu akredytacji.
2.
Pośrednictwo pracy w ramach sieci EURES obejmuje następujące rodzaje działań:
1)
przekazywanie udostępnianych publicznie ofert pracy na portal EURES, o którym mowa w przepisach Unii Europejskiej z zakresu sieci EURES, zwany dalej „portalem EURES”, przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 prowadzenie i udostępnianie systemów teleinformatycznych ust. 1 pkt 4;
2)
przekazywanie posiadanych danych bezrobotnych, poszukujących pracy lub osób niezarejestrowanych, w tym osób biernych zawodowo, na portal EURES przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego prowadzonego przez ministra właściwego do spraw pracy, pod warunkiem że osoby zainteresowane wyrażą na to zgodę;
3)
pośrednictwo pracy, o którym mowa w art. 81 realizowanie pośrednictwa pracy ust. 2 pkt 1–4, oraz inne usługi świadczone w ramach sieci EURES, określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/589 z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie europejskiej sieci służb zatrudnienia (EURES), dostępu pracowników do usług w zakresie mobilności i dalszej integracji rynków pracy oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 492/2011 i (UE) nr 1296/2013 (Dz. Urz. UE L 107 z 22.04.2016, str. 1, z późn. zm.).
3.
Z pośrednictwa pracy w ramach sieci EURES mogą korzystać:
1)
bezrobotni i poszukujący pracy;
2)
osoby niezarejestrowane, w tym osoby bierne zawodowo;
3)
pracodawcy;
4)
pracodawcy z państw, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ust. 3 pkt 2 lit. a–c.
4.
Pośrednictwo pracy w ramach sieci EURES prowadzone przez OHP jest skierowane do młodzieży w wieku od 14. do 30. roku życia.
5.
W pośrednictwie pracy w ramach sieci EURES działania, o których mowa w art. 81 realizowanie pośrednictwa pracy ust. 2 pkt 2 i 4, stosuje się również do pracodawców z państw, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ust. 3 pkt 2 lit. a–c.
6.
Minister właściwy do spraw pracy opracowuje i zatwierdza Krajowy Plan Działań sieci EURES oraz sprawozdanie z realizacji tego planu, uwzględniając w tych dokumentach działania własne, WUP, PUP, OHP i podmiotów akredytowanych.
7.
Pośrednictwo pracy w ramach sieci EURES jest realizowane zgodnie z Krajowym Planem Działań sieci EURES.
8.
Wkłady do Krajowego Planu Działań sieci EURES oraz sprawozdania z jego realizacji w części działań planowanych i zrealizowanych przez:
1)
WUP i PUP z terenu województwa – przygotowuje WUP;
2)
OHP – przygotowuje Komendant Główny OHP;
3)
podmiot akredytowany – przygotowuje przedstawiciel tego podmiotu.
9.
Wkłady, o których mowa w ust. 8, WUP, Komendant Główny OHP oraz przedstawiciel podmiotu akredytowanego przekazują ministrowi właściwemu do spraw pracy w formie i terminie określonym przez tego ministra.
10.
Minister właściwy do spraw pracy prowadzi, w postaci elektronicznej, bazę monitoringu działań EURES, która zawiera sprawozdania z realizacji pośrednictwa pracy w ramach sieci EURES.
11.
Sprawozdania, o których mowa w ust. 10, uzupełniane są w terminie do 30. dnia miesiąca następującego po zakończeniu każdego kwartału przez:
1)
WUP i PUP, które składają sprawozdania z realizacji działań własnych;
2)
wojewódzkie jednostki OHP, które składają sprawozdania za działania własne oraz działania odpowiednich jednostek OHP z terenu województwa;
3)
podmiot akredytowany, który składa sprawozdania z realizacji działań własnych.
1.
Poradnictwo zawodowe polega na udzielaniu pomocy bezrobotnym, poszukującym pracy i osobom niezarejestrowanym, w tym osobom biernym zawodowo, w wyborze lub zmianie zawodu, miejsca pracy, kierunku kształcenia lub szkolenia, w planowaniu rozwoju zawodowego, a także przedsiębiorcom w planowaniu działań, których celem jest adaptacja do wymogów rynku pracy, w tym podnoszenie kompetencji zawodowych.
2.
Poradnictwo zawodowe realizowane jest w szczególności przez:
1)
udzielanie informacji o rynku pracy, zawodach, kwalifikacjach, możliwościach kształcenia i szkolenia;
2)
udzielanie porad zawodowych w zakresie możliwości rozwoju zawodowego, w tym pomocy w określeniu kompetencji, umiejętności, zainteresowań, uzdolnień i doświadczenia zawodowego oraz w zakresie umiejętności niezbędnych przy aktywnym poszukiwaniu pracy i samozatrudnieniu, w szczególności z wykorzystaniem metod i programów, w tym standaryzowanych narzędzi diagnostycznych;
3)
organizowanie i prowadzenie szkoleń z zakresu umiejętności poszukiwania pracy;
4)
udzielanie pomocy przedsiębiorcom:
a) w doborze kandydatów do pracy spośród bezrobotnych i poszukujących pracy,
b) we wspieraniu rozwoju zawodowego przedsiębiorcy i jego pracowników przez udzielanie porad zawodowych.
3.
Poradnictwo zawodowe jest świadczone w formie indywidualnej lub grupowej, z wyjątkiem szkoleń, o których mowa w ust. 2 pkt 3, które są świadczone wyłącznie w formie grupowej.
4.
Poradnictwo zawodowe może być świadczone na odległość z wykorzystaniem narzędzi teleinformatycznych.
5.
Koszt prowadzenia zajęć przez osoby niebędące pracownikami urzędów pracy w ramach porad grupowych realizowanych przez WUP i PUP lub szkoleń z zakresu umiejętności poszukiwania pracy realizowanych przez PUP, wymagających specjalistycznej wiedzy, którą nie dysponują pracownicy WUP lub PUP, może być finansowany ze środków Funduszu Pracy.
6.
Koszt związany z organizacją przez PUP szkolenia z zakresu umiejętności poszukiwania pracy w wysokości nieprzekraczającej 40 % zasiłku, o którym mowa w art. 224 wysokość zasiłku ust. 1 pkt 1, może być finansowany ze środków Funduszu Pracy.
7.
Starosta może zawrzeć z uczelnią umowę przewidującą sfinansowanie z Funduszu Pracy części kosztów wyposażenia akademickiego biura karier, o którym mowa w art. 49 obowiązki uczelni w zakresie zapewnienia warunków do realizacji zadań ustawowych ust. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w wysokości nieprzekraczającej 15-krotności przeciętnego wynagrodzenia. Do sfinansowania kosztów wyposażenia akademickiego biura karier prowadzącego działalność gospodarczą mają zastosowanie przepisy dotyczące udzielania pomocy de minimis.
8.
Starosta, kierując bezrobotnego lub poszukującego pracy na szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje skierowanie zawierające:
1)
nazwę PUP wystawiającego skierowanie oraz datę wydania skierowania;
2)
imię (imiona) i nazwisko oraz numer PESEL osoby kierowanej, a w przypadku jego braku – rodzaj, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość, i adres zamieszkania tej osoby;
3)
nazwę, termin i miejsce realizacji szkolenia;
4)
informację o prawach i obowiązkach związanych z uczestnictwem w szkoleniu.
1.
PUP, udzielając pomocy określonej w ustawie, przygotowuje IPD dla:
1)
bezrobotnego, który jest zarejestrowany łącznie przez okres ponad 90 dni w okresie ostatnich 180 dni;
2)
bezrobotnego lub poszukującego pracy, będących osobami do 30. roku życia.
2.
IPD może być przygotowany również dla poszukującego pracy.
3.
Przygotowanie IPD w przypadku, o którym mowa w:
1)
ust. 1 pkt 1 – następuje niezwłocznie po zaistnieniu okoliczności, o której mowa w tym przepisie;
2)
ust. 1 pkt 2 – następuje niezwłocznie po dniu zarejestrowania bezrobotnego lub poszukującego pracy.
4.
Przygotowanie IPD dla bezrobotnego może nastąpić przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, na podstawie złożonego ustnie lub pisemnie wniosku bezrobotnego.
5.
Przygotowanie IPD następuje w trakcie rozmowy z bezrobotnym lub poszukującym pracy, podczas której dokonuje się analizy sytuacji bezrobotnego lub poszukującego pracy, biorąc pod uwagę jego oddalenie od rynku pracy i gotowość do wejścia lub powrotu na rynek pracy.
6.
IPD obejmuje w szczególności:
1)
formy pomocy dostosowane do sytuacji i potrzeb bezrobotnego lub poszukującego pracy;
2)
działania, które bezrobotny lub poszukujący pracy może zrealizować samodzielnie;
3)
terminy realizacji form pomocy i działań podejmowanych przez bezrobotnego lub poszukującego pracy samodzielnie;
4)
preferowaną przez bezrobotnego lub poszukującego pracy częstotliwość i formę kontaktu, o którym mowa w ust. 8;
5)
termin zakończenia realizacji IPD.
7.
IPD może być zmieniany przy udziale bezrobotnego lub poszukującego pracy.
8.
PUP w okresie realizacji IPD kontaktuje się z bezrobotnym lub poszukującym pracy co najmniej raz na 30 dni w celu monitorowania sytuacji i postępów w realizacji działań przewidzianych w IPD.
9.
Kontakt, o którym mowa w ust. 8, może być realizowany w formie spotkania, rozmowy telefonicznej albo wymiany informacji drogą elektroniczną lub pocztową.
10.
Jeżeli w wyniku realizacji IPD bezrobotny lub poszukujący pracy nie podjął zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub nie rozpoczął działalności gospodarczej, PUP dokonuje analizy IPD, ustala przyczyny niepowodzenia i przygotowuje przy udziale bezrobotnego lub poszukującego pracy nowy IPD.
11.
Jeżeli w wyniku realizacji IPD długotrwale bezrobotny lub bezrobotny, będący osobą do 30. roku życia, podjął zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub rozpoczął działalność gospodarczą, doradca, o którym mowa w art. 89 realizowanie zadań z zakresu pośrednictwa pracy w PUP ust. 1, za zgodą tego bezrobotnego, może utrzymywać z nim kontakt, mający na celu jego wspieranie w utrzymaniu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej, przez okres do 60 dni od dnia jego wyrejestrowania.
12.
Wsparcie, o którym mowa w ust. 11, polega w szczególności na:
1)
przeprowadzaniu rozmów z osobą, która podjęła zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub rozpoczęła działalność gospodarczą, w celu:
a) ustalenia jej sytuacji zawodowej,
b) utrzymania jej motywacji do pracy,
c) udzielenia informacji o możliwościach skorzystania z pomocy instytucji publicznych w zakresie rozwiązania jej problemów;
2)
wymianie informacji drogą elektroniczną.
1.
Zadania z zakresu pośrednictwa pracy w PUP realizują:
1)
młodszy doradca do spraw zatrudnienia;
2)
doradca do spraw zatrudnienia;
3)
starszy doradca do spraw zatrudnienia.
2.
Młodszym doradcą do spraw zatrudnienia może zostać osoba, która posiada, co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe oraz co najmniej 6 miesięcy stażu pracy lub wykształcenie wyższe.
3.
Doradcą do spraw zatrudnienia może zostać osoba, która posiada wykształcenie wyższe i co najmniej 12 miesięcy stażu pracy.
4.
Starszym doradcą do spraw zatrudnienia może zostać osoba, która posiada:
1)
wykształcenie wyższe i co najmniej 3 lata stażu pracy lub
2)
wykształcenie wyższe i ukończyła studia podyplomowe z zakresu pośrednictwa pracy lub poradnictwa zawodowego i posiada co najmniej 12 miesięcy stażu pracy, lub
3)
wykształcenie wyższe z zakresu pośrednictwa pracy lub poradnictwa zawodowego i posiada co najmniej 12 miesięcy stażu pracy.
Młodszy doradca do spraw zatrudnienia posiadający staż pracy poniżej 12 miesięcy wykonuje zadania z zakresu pośrednictwa pracy pod nadzorem doradcy do spraw zatrudnienia lub starszego doradcy do spraw zatrudnienia lub przełożonego.
1.
Zadania z zakresu pośrednictwa pracy w ramach sieci EURES realizują w:
1)
PUP – młodsi doradcy do spraw zatrudnienia, doradcy do spraw zatrudnienia i starsi doradcy do spraw zatrudnienia;
2)
WUP i podmiotach akredytowanych – asystenci EURES i doradcy EURES;
3)
OHP – asystenci EURES, doradcy EURES lub inni wyznaczeni pracownicy spełniający warunki, o których mowa w ust. 2.
2.
Asystentem EURES może zostać osoba, która posiada:
1)
wykształcenie wyższe albo
2)
co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe oraz co najmniej 12 miesięcy stażu pracy.
3.
Doradcą EURES może zostać osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:
1)
posiada wykształcenie wyższe;
2)
posiada znajomość języka angielskiego co najmniej na poziomie B1;
3)
ukończyła wspólny program szkoleń określony w przepisach Unii Europejskiej w zakresie sieci EURES;
4)
wykonywała zadania z zakresu pośrednictwa pracy lub poradnictwa zawodowego przez okres co najmniej 12 miesięcy.
1.
Zadania z zakresu poradnictwa zawodowego realizują:
1)
młodszy doradca zawodowy;
2)
doradca zawodowy;
3)
starszy doradca zawodowy.
2.
Młodszym doradcą zawodowym może zostać osoba, która posiada wykształcenie wyższe.
3.
Doradcą zawodowym może zostać osoba, która posiada wykształcenie wyższe i 3 lata stażu pracy lub ukończyła studia na kierunku związanym z kształceniem w zakresie poradnictwa zawodowego.
4.
Starszym doradcą zawodowym może zostać osoba, która:
1)
ukończyła studia na kierunku związanym z kształceniem w zakresie poradnictwa zawodowego i posiada co najmniej 12 miesięcy stażu pracy lub
2)
posiada wykształcenie wyższe i ukończyła studia podyplomowe z zakresu poradnictwa zawodowego oraz co najmniej 12 miesięcy stażu pracy, lub
3)
posiada wykształcenie wyższe i co najmniej 5 lat stażu pracy.
Młodszy doradca zawodowy wykonuje zadania z zakresu poradnictwa zawodowego pod nadzorem doradcy zawodowego, starszego doradcy zawodowego lub przełożonego.
Liczba doradców, o których mowa w art. 92 realizowanie zadań z zakresu poradnictwa zawodowego ust. 1, zatrudnionych w WUP i PUP powinna umożliwiać dostęp do poradnictwa zawodowego wszystkim osobom zarejestrowanym potrzebującym i oczekującym takiej pomocy, w szczególności osobom długotrwale bezrobotnym.
Zadania z zakresu pośrednictwa pracy mogą być realizowane także przez doradców, o których mowa w art. 92 realizowanie zadań z zakresu poradnictwa zawodowego ust. 1.
Zadania z zakresu poradnictwa zawodowego mogą być realizowane przez doradców, o których mowa w art. 89 realizowanie zadań z zakresu pośrednictwa pracy w PUP ust. 1, jeśli posiadają wykształcenie wyższe lub ukończyli studia podyplomowe, w zakresie poradnictwa zawodowego, lub pokrewne.
1.
PUP wyznacza bezrobotnemu, poszukującemu pracy i pracodawcy doradcę, o którym mowa w art. 89 realizowanie zadań z zakresu pośrednictwa pracy w PUP ust. 1.
2.
Doradca, o którym mowa w art. 89 realizowanie zadań z zakresu pośrednictwa pracy w PUP ust. 1, wyznaczony dla bezrobotnego lub poszukującego pracy:
1)
świadczy pomoc z zakresu pośrednictwa pracy oraz ułatwia dostęp do innych form pomocy, w tym informuje o możliwości skorzystania z pomocy w ramach poradnictwa zawodowego;
2)
może świadczyć pomoc z zakresu poradnictwa zawodowego, spełniając warunek, o którym mowa w art. 96 warunki realizowania zadań z zakresu poradnictwa zawodowego przez młodszych doradców do spraw zatrudnienia;
3)
przeprowadza rozmowy z bezrobotnym lub poszukującym pracy w celu ustalenia jego sytuacji i potrzeb w zakresie możliwości wejścia lub powrotu na rynek pracy;
4)
przygotowuje IPD i monitoruje jego realizację;
5)
utrzymuje stały kontakt z bezrobotnym lub poszukującym pracy.
3.
Doradca, o którym mowa w art. 89 realizowanie zadań z zakresu pośrednictwa pracy w PUP ust. 1, wyznaczony dla pracodawcy:
1)
pozyskuje do współpracy pracodawców, w szczególności w zakresie zgłaszania ofert pracy do bazy ofert pracy;
2)
przeprowadza rozmowy z pracodawcami w celu ustalenia ich oczekiwań w zakresie form pomocy;
3)
udziela pracodawcom pomocy określonej w ustawie, w szczególności w zakresie pośrednictwa pracy oraz ułatwiania dostępu do innych form pomocy;
4)
utrzymuje stały kontakt z pracodawcami, z którymi została nawiązana współpraca.
Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowe warunki realizacji i sposoby świadczenia pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego przez WUP i PUP, a w części dotyczącej pośrednictwa pracy w ramach sieci EURES także przez OHP, uwzględniając zakres pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego, konieczność zapewnienia respektowania praw osób korzystających z tych form pomocy oraz ujednolicenie ich realizacji przez WUP, PUP oraz OHP;
2)
zawartość ofert pracy zgłaszanych do ePracy w ramach pośrednictwa pracy, w tym pośrednictwa pracy w ramach sieci EURES, uwzględniając konieczność zapewnienia w ofertach pracy zakresu informacji niezbędnego dla znalezienia odpowiednich kandydatów do pracy;
3)
minimalną liczbę pracowników realizujących w WUP i PUP poradnictwo zawodowe i pośrednictwo pracy, w tym pośrednictwo pracy w ramach sieci EURES, oraz minimalną liczbę pracowników realizujących w OHP pośrednictwo pracy w ramach sieci EURES, uwzględniając konieczność zapewnienia szerokiej dostępności tych form pomocy dla bezrobotnych, poszukujących pracy i osób niezarejestrowanych, w tym osób biernych zawodowo.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...