Rozdział 6 Wspieranie przedsiębiorczości i tworzenia nowych stanowisk pracy - Ustawa o rynku pracy i służbach zatrudnienia

Art. 147. Dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej

1.

Starosta może przyznać z Funduszu Pracy:

1)

bezrobotnemu,

2)

absolwentowi centrum integracji społecznej, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych pkt 1a ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. z 2025 r. poz. 83 i 620), zwanemu dalej „absolwentem CIS”, lub absolwentowi klubu integracji społecznej, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych pkt 1b tej ustawy, zwanemu dalej „absolwentem KIS”,

3)

poszukującemu pracy niezatrudnionemu i niewykonującemu innej pracy zarobkowej opiekunowi osoby niepełnosprawnej
– jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności, zwane dalej „dofinansowaniem podjęcia działalności gospodarczej”, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu zawarcia umowy.

2.

Starosta, uwzględniając specyfikę lokalnego rynku pracy, w tym wielkość i strukturę bezrobocia oraz kwotę środków na formy wsparcia, po uzyskaniu pozytywnej opinii powiatowej rady rynku pracy, może określić dodatkowe warunki dotyczące rodzaju planowanej działalności gospodarczej lub kategorii osób ubiegających się o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej.

Art. 148. Wniosek o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej

1.

Wniosek o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej może złożyć bezrobotny, który na dzień złożenia wniosku:

1)

w okresie ostatnich 2 lat nie był prawomocnie skazany za przestępstwo składania fałszywych zeznań lub oświadczeń, przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów lub przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, za przestępstwo skarbowe na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego;

2)

w okresie ostatnich 12 miesięcy nie wykonywał działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie pozostawał w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

3)

nie wykonuje za granicą działalności gospodarczej i nie pozostaje w okresie zawieszenia wykonywania tej działalności gospodarczej;

4)

nie skorzystał z bezzwrotnych środków publicznych na podjęcie działalności gospodarczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej;

5)

nie skorzystał z umorzenia pożyczki, o którym mowa w art. 187 umorzenie pożyczki przez pośrednika finansowego;

6)

w okresie ostatnich 12 miesięcy nie przerwał z własnej winy realizacji formy pomocy określonej w ustawie;

7)

nie złożył do innego starosty wniosku o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej lub wniosku o środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej.

2.

Wniosek o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej może złożyć poszukujący pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, który:

1)

spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 4–7;

2)

nie wykonuje działalności gospodarczej i nie pozostaje w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

3.

Wniosek o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej może złożyć absolwent CIS lub absolwent KIS, który spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1–5 i 7.

Art. 149. Weryfikacja spełnienia warunków uprawniających do ubiegania się o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej

1.

Starosta weryfikuje spełnienie warunków uprawniających do ubiegania się o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej na podstawie posiadanych przez niego danych, rejestrów publicznych, do których ma dostęp, lub oświadczeń złożonych przez wnioskodawcę.

2.

Oświadczenie potwierdzające spełnianie warunków, od których zależy przyznanie formy pomocy, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Art. 150. Podstawa przyznania dofinansowania podjęcia działalności gospodarczej

1.

Podstawą przyznania dofinansowania podjęcia działalności gospodarczej jest umowa zawarta przez starostę z bezrobotnym, absolwentem CIS, absolwentem KIS lub poszukującym pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3.

2.

Umowa wymaga ustanowienia zabezpieczenia w jednej lub kilku formach.

3.

Starosta może odmówić przyjęcia zaproponowanego zabezpieczenia, jeżeli uzna, że wskazane zabezpieczenie nie jest wystarczające do pokrycia zobowiązań, które mogą powstać w związku z nieprawidłową realizacją umowy.

Art. 151. Obowiązki osoby, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej

1.

Do obowiązków osoby, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej, należy:

1)

rozliczenie otrzymanych środków;

2)

zwrot niewydatkowanych środków;

3)

wykonywanie działalności gospodarczej przez okres co najmniej 12 miesięcy;

4)

niezawieszanie wykonywania działalności gospodarczej łącznie na okres dłuższy niż 6 miesięcy;

5)

niepodejmowanie zatrudnienia w okresie, o którym mowa w pkt 3.

2.

Do okresu wykonywania działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie wlicza się okresu zawieszenia działalności gospodarczej oraz okresu przekraczającego łącznie 90 dni przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej z powodu choroby lub korzystania ze świadczenia rehabilitacyjnego.

3.

Do okresu wykonywania działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wlicza się okres prowadzenia przedsiębiorstwa przez osoby, o których mowa w art. 14 uprawnienie do zarządzania przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), zarządcę sukcesyjnego lub właściciela przedsiębiorstwa w spadku, o którym mowa w art. 3 właściciel przedsiębiorstwa w spadku pkt 1 lub 2 tej ustawy.

Art. 152. Zwrot równowartości podatku od towarów i usług zakupionych w ramach umowy

1.

Jeżeli osoba, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej, nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego, jest obowiązana do zwrotu równowartości podatku od towarów i usług zakupionych w ramach umowy.

2.

Zwrot równowartości podatku od towarów i usług zakupionych w ramach umowy jest dokonywany w terminie nie dłuższym niż 90 dni od dnia złożenia pierwszej deklaracji podatkowej dotyczącej podatku od towarów i usług, w której kwota tego podatku mogła być wykazana do odliczenia.

3.

Zwrot równowartości podatku od towarów i usług po terminie określonym w ust. 2 powoduje konieczność zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie.

Art. 153. Wykorzystanie środków niezgodnie z przeznaczeniem, pobranie środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości

1.

Osoba, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej, dokonuje zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia ich otrzymania do dnia dokonania zwrotu, jeżeli naruszyła obowiązki określone w art. 151 obowiązki osoby, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1.

2.

W przypadku wykorzystania środków niezgodnie z przeznaczeniem, pobrania środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości osoba, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej, jest obowiązana do zwrotu tej części środków, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości, wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia otrzymania środków do dnia dokonania zwrotu.

3.

Osoba, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu żłobka lub klubu dziecięcego z miejscami integracyjnymi, polegającej na świadczeniu usług dziennego opiekuna dla co najmniej jednego dziecka niepełnosprawnego lub polegającej na świadczeniu usług rehabilitacyjnych dla dzieci niepełnosprawnych, w tym usług mobilnych, dokonuje zwrotu otrzymanych środków proporcjonalnie do okresu, jaki pozostał do upływu 12 miesięcy wykonywania działalności gospodarczej, bez odsetek, jeżeli działalność gospodarcza była wykonywana przez okres krótszy niż 12 miesięcy. W przypadku naruszenia innych warunków umowy przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

4.

Do poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, który otrzymał dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5.

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej łącznie na okres dłuższy niż 6 miesięcy przez osobę, o której mowa w ust. 3 i 4, wywołuje takie same skutki prawne, jak zaprzestanie wykonywania działalności gospodarczej.

6.

W przypadku śmierci osoby wykonującej działalność gospodarczą przed upływem 12 miesięcy jej prowadzenia i nieprowadzenia przedsiębiorstwa przez osoby, o których mowa w art. 151 obowiązki osoby, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 3, zwrot środków następuje proporcjonalnie do okresu, jaki pozostał do upływu 12 miesięcy wykonywania działalności gospodarczej, bez odsetek.

7.

Zwrot środków, o którym mowa w ust. 1–3 i 6, jest dokonywany na wyodrębniony rachunek bankowy PUP albo samorządu powiatu w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.

8.

Dochodzenie roszczeń wynikających z zawartej umowy o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 i 1841 oraz z 2025 r. poz. 620).

Art. 154. Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy

1.

Starosta może zrefundować z Funduszu Pracy koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3:

1)

przedsiębiorcy;

2)

niepublicznemu przedszkolu lub niepublicznej innej formie wychowania przedszkolnego, niepublicznej szkole, o których mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe;

3)

osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, zamieszkującej lub mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącej posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1176, 1635 i 1757) lub prowadzącej dział specjalny produkcji rolnej, o którym mowa w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 278, 340 i 620), zwanej dalej „producentem rolnym”.

2.

Starosta może zrefundować z Funduszu Pracy koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3:

1)

związanego bezpośrednio ze sprawowaniem opieki nad dziećmi niepełnosprawnymi lub prowadzeniem dla nich zajęć – żłobkom lub klubom dziecięcym tworzonym i prowadzonym przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2024 r. poz. 338, 743 i 858 oraz z 2025 r. poz. 620), zwanym dalej „żłobkiem lub klubem dziecięcym”;

2)

związanego bezpośrednio ze świadczeniem usług rehabilitacyjnych dla dzieci niepełnosprawnych, w tym usług mobilnych – przedsiębiorcy lub przedsiębiorstwu społecznemu, prowadzącym działalność polegającą na świadczeniu usług rehabilitacyjnych.

3.

Starosta może zrefundować z Funduszu Pracy przedsiębiorcy koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dziennego opiekuna sprawującego opiekę nad co najmniej jednym dzieckiem niepełnosprawnym dla skierowanego bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3.

4.

Wysokość refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy jest określona w umowie i stanowi:

1)

nie więcej niż 4-krotność przeciętnego wynagrodzenia albo

2)

więcej niż 4-krotność, jednak nie więcej niż 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia.

5.

Przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 4, jest przyjmowane w wysokości obowiązującej w dniu zawarcia umowy.

6.

W przypadku wykorzystania stanowiska pracy w pracy zmianowej wysokość przyznanej refundacji określona w umowie stanowi kwotę nie wyższą niż iloczyn kwoty, o której mowa w ust. 4 pkt 1 albo 2, oraz liczby skierowanych bezrobotnych lub skierowanych poszukujących pracy, o których mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy zatrudnionych na tym stanowisku pracy.

Art. 155. Wniosek o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy

1.

Wniosek o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, o której mowa w art. 154 refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy ust. 1, może złożyć przedsiębiorca, w tym żłobek lub klub dziecięcy lub podmiot świadczący usługi rehabilitacyjne, niepubliczne przedszkole lub niepubliczna inna forma wychowania przedszkolnego lub niepubliczna szkoła, jeżeli na dzień złożenia wniosku:

1)

wnioskodawca, osoby reprezentujące wnioskodawcę i osoby zarządzające wnioskodawcą w okresie ostatnich 2 lat nie były prawomocnie skazane za przestępstwo składania fałszywych zeznań lub oświadczeń, przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów lub przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, za przestępstwo skarbowe na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego;

2)

przez ostatnie 6 miesięcy przedsiębiorca, w tym żłobek lub klub dziecięcy lub podmiot świadczący usługi rehabilitacyjne, wykonywał działalność gospodarczą, a w przypadku niepublicznego przedszkola lub niepublicznej innej formy wychowania przedszkolnego lub niepublicznej szkoły – działalność na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe;

3)

w okresie ostatnich 6 miesięcy wnioskodawca nie zmniejszył wymiaru czasu pracy i stanu zatrudnienia pracowników z przyczyn dotyczących zakładu pracy, a w przypadku zmniejszenia wymiaru czasu pracy lub stanu zatrudnienia z innych przyczyn – uzupełnił wymiar czasu pracy lub stan zatrudnienia;

4)

wnioskodawca nie zalega z:
a) wypłacaniem wynagrodzeń pracownikom, z opłacaniem należnych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz z wpłatami na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
b) opłacaniem należnych składek na ubezpieczenie społeczne rolników lub na ubezpieczenie zdrowotne;

5)

wnioskodawca nie zalega z opłacaniem innych danin publicznych;

6)

wnioskodawca nie posiada nieuregulowanych w terminie zobowiązań cywilnoprawnych.

2.

Wniosek o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, o której mowa w art. 154 refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy ust. 2 i 3, może złożyć przedsiębiorca, w tym żłobek lub klub dziecięcy lub podmiot świadczący usługi rehabilitacyjne, który spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 4–6, oraz nie zmniejszył wymiaru czasu pracy i stanu zatrudnienia pracowników z przyczyn dotyczących zakładu pracy, a w przypadku zmniejszenia wymiaru czasu pracy lub stanu zatrudnienia z innych przyczyn – uzupełnił wymiar czasu pracy lub stan zatrudnienia w okresie ostatnich 6 miesięcy lub w okresie swego funkcjonowania, w przypadku gdy wykonuje działalność gospodarczą krócej niż 6 miesięcy.

3.

Wniosek o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, o której mowa w art. 154 refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy ust. 2 pkt 2, może złożyć przedsiębiorstwo społeczne, które spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 4–6 oraz nie zmniejszyło wymiaru czasu pracy i stanu zatrudnienia pracowników z przyczyn dotyczących zakładu pracy, a w przypadku zmniejszenia wymiaru czasu pracy lub stanu zatrudnienia z innych przyczyn – uzupełniło wymiar czasu pracy lub stan zatrudnienia w okresie ostatnich 6 miesięcy lub w okresie posiadania statusu przedsiębiorstwa społecznego, w przypadku gdy posiada ten status krócej niż 6 miesięcy.

4.

Wniosek o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy może złożyć producent rolny, który:

1)

spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 3–6;

2)

przez ostatnie 6 miesięcy posiadał gospodarstwo rolne lub prowadził dział specjalny produkcji rolnej;

3)

w okresie ostatnich 6 miesięcy zatrudniał w każdym miesiącu co najmniej jednego pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy.

5.

Warunek dotyczący niezmniejszenia wymiaru czasu pracy i zatrudnienia pracowników z przyczyn dotyczących zakładu pracy, a w przypadku zmniejszenia wymiaru czasu pracy lub stanu zatrudnienia z innych przyczyn – uzupełnienia wymiaru czasu pracy lub stanu zatrudnienia jest weryfikowany również na dzień podpisania umowy w odniesieniu do wniosków, o których mowa w ust. 1–4.

Art. 156. Podstawa refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy

1.

Podstawą refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy jest umowa zawarta przez starostę z przedsiębiorcą, w tym żłobkiem lub klubem dziecięcym lub podmiotem świadczącym usługi rehabilitacyjne, przedsiębiorstwem społecznym, niepublicznym przedszkolem lub niepubliczną inną formą wychowania przedszkolnego, niepubliczną szkołą lub producentem rolnym.

2.

W przypadku gdy przedsiębiorcy, w tym żłobkowi lub klubowi dziecięcemu lub podmiotowi świadczącemu usługi rehabilitacyjne, przedsiębiorstwu społecznemu, niepublicznemu przedszkolu lub niepublicznej innej formie wychowania przedszkolnego, niepublicznej szkole lub producentowi rolnemu przysługuje prawo do obniżenia podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego, refundacja obejmuje wydatki na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy bez podatku od towarów i usług.

3.

W przypadku gdy podmiot, który zawarł umowę o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego, przepisy art. 152 zwrot równowartości podatku od towarów i usług zakupionych w ramach umowy stosuje się odpowiednio.

Art. 157. Obowiązki podmiotu, który zawarł umowę o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy

1.

Do obowiązków podmiotu, który zawarł umowę o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, należy:

1)

rozliczenie wydatków niezbędnych do wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy;

2)

utrzymanie stanowiska pracy utworzonego w związku z przyznaną refundacją przez okres co najmniej 18 miesięcy, a w przypadku przyznania refundacji w kwocie nie większej niż 4-krotność przeciętnego wynagrodzenia – co najmniej przez 12 miesięcy;

3)

zatrudnienie na wyposażonym lub doposażonym stanowisku pracy łącznie przez okres wskazany w pkt 2 w wymiarze czasu pracy określonym w umowie, nie mniejszym niż:
a) pełny wymiar czasu pracy – w przypadku skierowanego bezrobotnego zatrudnionego na stanowisku, o którym mowa w art. 154 refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy ust. 1, lub
b) połowa pełnego wymiaru czasu pracy – w przypadku skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, zatrudnionego na stanowisku, o którym mowa w art. 154 refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy ust. 1, lub skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, zatrudnionego na stanowisku pracy, o którym mowa w art. 154 refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy ust. 2 lub 3.

2.

Starosta przed dokonaniem refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy i skierowaniem bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, do podmiotu, z którym zawarł umowę o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, stwierdza utworzenie stanowiska pracy, jego wyposażenie lub doposażenie.

3.

W przypadku zwolnienia wyposażonego lub doposażonego stanowiska pracy z powodu rozwiązania stosunku pracy przez bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, lub rozwiązania umowy o pracę przez podmiot, który zawarł umowę o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, bez wypowiedzenia, lub wygaśnięcia umowy o pracę, starosta kieruje na zwolnione stanowisko pracy odpowiedniego bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3.

Art. 158. Zwrot środków w przypadku naruszenia obowiązków

1.

W przypadku gdy podmiot, z którym została zawarta umowa o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, naruszył obowiązek określony w art. 157 obowiązki podmiotu, który zawarł umowę o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy ust. 1 pkt 2 lub 3, zwraca otrzymane środki wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia ich otrzymania do dnia dokonania zwrotu, proporcjonalnie do okresu niezatrudniania na wyposażonym lub doposażonym stanowisku pracy w odpowiednim wymiarze czasu pracy określonym w umowie lub nieutrzymania stanowiska pracy przez wymagany okres.

2.

W przypadku wykorzystania środków niezgodnie z przeznaczeniem, pobrania środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości podmiot, który otrzymał refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, zwraca tę część środków, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości, wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia otrzymania środków do dnia dokonania zwrotu.

3.

Do okresu, o którym mowa w art. 157 obowiązki podmiotu, który zawarł umowę o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy ust. 1 pkt 2 i 3, jest wliczany okres wykonywania pracy na wyposażonym lub doposażonym stanowisku pracy w okresie prowadzenia przedsiębiorstwa przez osoby, o których mowa w art. 14 uprawnienie do zarządzania przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, zarządcę sukcesyjnego lub właściciela przedsiębiorstwa w spadku, o którym mowa w art. 3 właściciel przedsiębiorstwa w spadku tej ustawy.

4.

W przypadku śmierci osoby fizycznej wykonującej działalność gospodarczą przed upływem określonego w umowie okresu utrzymania stanowiska pracy lub zatrudnienia na wyposażonym lub doposażonym stanowisku pracy oraz nieprowadzenia przedsiębiorstwa przez osoby, o których mowa w ust. 3, zwrot refundacji następuje proporcjonalnie do okresu, jaki pozostał do określonego w umowie upływu okresu zatrudnienia lub utrzymania stanowiska pracy, bez odsetek.

5.

Zwrot środków, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, jest dokonywany na wyodrębniony rachunek bankowy PUP albo samorządu powiatu w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.

Art. 159. Przepisy stosowane odpowiednio

Do wniosków o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy oraz umów o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy przepisy art. 149 weryfikacja spełnienia warunków uprawniających do ubiegania się o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej, art. 150 podstawa przyznania dofinansowania podjęcia działalności gospodarczej ust. 2 i 3 oraz art. 153 wykorzystanie środków niezgodnie z przeznaczeniem, pobranie środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości ust. 8 stosuje się odpowiednio.

Art. 160. Określanie, w drodze rozporządzenia, sposobu składania i rozpatrywania wniosków o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej i refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy

Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:

1)

sposób składania i rozpatrywania wniosków o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej i refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy,

2)

informacje zawarte we wniosku o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej i we wniosku o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy oraz dokumenty składane z wnioskiem,

3)

formy zabezpieczenia umowy,

4)

sposób realizacji umowy o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej oraz umowy o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, w tym sposób rozliczania wydatków
– mając na względzie uproszczenie ubiegania się o środki, sprawną realizację zadań starosty w zakresie przyznawania środków i rozliczania zawartych umów, zapewnienie racjonalności i efektywności gospodarowania środkami publicznymi, a także zgodność udzielania pomocy z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Art. 161. środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej

Starosta może przyznać z Funduszu Pracy:

1)

bezrobotnemu,

2)

absolwentowi CIS,

3)

absolwentowi KIS,

4)

poszukującemu pracy niezatrudnionemu i niewykonującemu innej pracy zarobkowej, w tym poszukującemu pracy niezatrudnionemu i niewykonującemu innej pracy zarobkowej opiekunowi osoby niepełnosprawnej
– jednorazowo środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu zawarcia umowy na jednego członka założyciela spółdzielni lub na jednego członka przystępującego do spółdzielni socjalnej.

Art. 162. Wniosek o środki na założenie spółdzielni socjalnej

1.

Wniosek o środki na założenie spółdzielni socjalnej może złożyć bezrobotny lub poszukujący pracy, o którym mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej pkt 4, który na dzień złożenia wniosku:

1)

w okresie ostatnich 2 lat nie był prawomocnie skazany za przestępstwo składania fałszywych zeznań lub oświadczeń, przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów lub przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, za przestępstwo skarbowe na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego;

2)

w okresie ostatnich 12 miesięcy nie wykonywał działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie pozostawał w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

3)

nie wykonuje za granicą działalności gospodarczej i nie pozostaje w okresie zawieszenia wykonywania tej działalności gospodarczej;

4)

nie skorzystał z bezzwrotnych środków publicznych na podjęcie działalności gospodarczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej;

5)

nie skorzystał z umorzenia pożyczki, o którym mowa w art. 187 umorzenie pożyczki przez pośrednika finansowego;

6)

w okresie ostatnich 12 miesięcy nie przerwał z własnej winy realizacji formy pomocy określonej w ustawie;

7)

w okresie ostatnich 6 miesięcy nie był członkiem zarządu spółdzielni socjalnej;

8)

nie złożył do innego starosty wniosku o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej lub wniosku o środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej.

2.

Wniosek o środki na założenie spółdzielni socjalnej może złożyć poszukujący pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, który:

1)

spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 4–8;

2)

nie wykonuje działalności gospodarczej i nie pozostaje w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

3.

Wniosek o środki na założenie spółdzielni socjalnej może złożyć absolwent CIS lub absolwent KIS, który spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1–5, 7 i 8.

4.

Bezrobotni, absolwenci CIS, absolwenci KIS lub poszukujący pracy, o których mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej pkt 4, zamierzający założyć spółdzielnię socjalną mogą złożyć wspólny wniosek o środki na założenie spółdzielni socjalnej.

5.

Do wniosku o środki na założenie spółdzielni socjalnej bezrobotny, absolwent CIS, absolwent KIS lub poszukujący pracy, o którym mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej pkt 4, dołączają pisemne oświadczenia założycieli spółdzielni socjalnej o:

1)

wykorzystaniu zgodnie z przeznaczeniem środków Funduszu Pracy przyznanych na założenie spółdzielni socjalnej, które będą wniesione przez członków do spółdzielni socjalnej;

2)

zwrocie równowartości podatku od towarów i usług zakupionych w ramach przyznanych środków, o ile spółdzielnia socjalna będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego.

Art. 163. Warunki złożenia wniosku o środki na przystąpienie do spółdzielni socjalnej

1.

Wniosek o środki na przystąpienie do spółdzielni socjalnej mogą złożyć osoba lub osoby spełniające warunki określone w art. 162 wniosek o środki na założenie spółdzielni socjalnej ust. 1–4, a spółdzielnia socjalna na dzień złożenia wniosku:

1)

zobowiązała się do przyjęcia osoby składającej wniosek na członka oraz do jej zatrudnienia przez okres co najmniej 12 miesięcy od dnia przystąpienia do spółdzielni socjalnej, po wniesieniu środków na przystąpienie do spółdzielni socjalnej;

2)

nie zalega z wypłacaniem wynagrodzeń pracownikom, z opłacaniem należnych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz z wpłatami na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych;

3)

nie zalega z opłacaniem innych danin publicznych;

4)

nie posiada nieuregulowanych w terminie zobowiązań cywilnoprawnych;

5)

nie znajduje się w stanie likwidacji.

2.

Osoba ubiegająca się o środki na przystąpienie do spółdzielni socjalnej może przystąpić do spółdzielni socjalnej, w której osoby reprezentujące spółdzielnię socjalną i osoby zarządzające tą spółdzielnią w okresie ostatnich 2 lat nie były prawomocnie skazane za przestępstwo składania fałszywych zeznań lub oświadczeń, przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów lub przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, za przestępstwo skarbowe na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego.

Art. 164. Podstawa przyznania środków na założenie spółdzielni socjalnej

1.

Podstawą przyznania środków na założenie spółdzielni socjalnej jest umowa zawarta przez starostę z osobą zakładającą spółdzielnię socjalną.

2.

Podstawą przyznania środków na przystąpienie do spółdzielni socjalnej jest umowa zawarta przez starostę z osobą przystępującą do spółdzielni socjalnej oraz ze spółdzielnią socjalną.

3.

W przypadku gdy spółdzielni socjalnej przysługuje prawo do obniżenia podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego, środki na przystąpienie do spółdzielni socjalnej obejmują wydatki bez podatku od towarów i usług.

4.

W przypadku gdy spółdzielnia socjalna nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego, przepisy art. 152 zwrot równowartości podatku od towarów i usług zakupionych w ramach umowy stosuje się odpowiednio.

Art. 165. Obowiązki osoby, która otrzymała środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej

1.

Do obowiązków osoby, która otrzymała środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, należy:

1)

rozliczenie otrzymanych środków;

2)

zwrot niewydatkowanych środków;

3)

członkostwo w spółdzielni socjalnej przez okres co najmniej 12 miesięcy;

4)

niepodejmowanie zatrudnienia poza spółdzielnią socjalną w okresie 12 miesięcy od dnia założenia lub przystąpienia do spółdzielni socjalnej.

2.

Osoba, która otrzymała środki na przystąpienie do spółdzielni socjalnej, przedkłada staroście potwierdzenie wpłaty środków do spółdzielni socjalnej.

Art. 166. Zwrot środków w przypadku naruszenia obowiązków

1.

Osoba, która otrzymała środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, dokonuje zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia ich otrzymania do dnia dokonania zwrotu, jeżeli naruszyła obowiązki, o których mowa w art. 165 obowiązki osoby, która otrzymała środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej ust. 1.

2.

W przypadku wykorzystania środków niezgodnie z przeznaczeniem, pobrania środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości osoba, która otrzymała środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, zwraca tę część środków, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości, wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia otrzymania środków do dnia dokonania zwrotu.

3.

Jeżeli niespełnienie obowiązków, o których mowa w art. 165 obowiązki osoby, która otrzymała środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej ust. 1, wykorzystanie środków niezgodnie z przeznaczeniem, pobranie środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości wynika z działania lub zaniechania spółdzielni socjalnej, obowiązek zwrotu środków spoczywa na spółdzielni socjalnej.

4.

Środki, o których mowa w ust. 1–3, są zwracane na wyodrębniony rachunek bankowy PUP albo samorządu powiatu w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.

5.

Środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej nie podlegają zwrotowi, jeżeli osoba, która je otrzymała i przekazała na rzecz spółdzielni, zmarła.

6.

Środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej nie podlegają zwrotowi osobie, która je otrzymała, jeżeli wystąpiła ze spółdzielni socjalnej po upływie 12 miesięcy od dnia jej założenia lub przystąpienia do spółdzielni socjalnej.

7.

Środki, o których mowa w ust. 5 i 6, spółdzielnia socjalna wykorzystuje na działalność gospodarczą.

Art. 167. środki na utworzenie stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy

Starosta może przyznać z Funduszu Pracy spółdzielni socjalnej lub przedsiębiorstwu społecznemu:

1)

środki na utworzenie stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej pkt 4, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu zawarcia umowy;

2)

finansowanie kosztów wynagrodzenia wypłacanego miesięcznie w wysokości nie wyższej niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu zawarcia umowy, przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy dla zatrudnionego skierowanego bezrobotnego lub zatrudnionego skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej pkt 4.

Art. 168. Wniosek o środki na utworzenie stanowiska pracy

1.

Wniosek o środki na utworzenie stanowiska pracy może złożyć spółdzielnia socjalna lub przedsiębiorstwo społeczne, które na dzień złożenia wniosku:

1)

w okresie ostatnich 6 miesięcy nie zmniejszyły wymiaru czasu pracy i stanu zatrudnienia pracowników z przyczyn dotyczących zakładu pracy, a w przypadku zmniejszenia wymiaru czasu pracy lub stanu zatrudnienia z innych przyczyn – uzupełniły wymiar czasu pracy lub stan zatrudnienia;

2)

przez ostatnie 6 miesięcy spółdzielnia socjalna wykonywała działalność gospodarczą, a przedsiębiorstwo społeczne posiadało status przedsiębiorstwa społecznego;

3)

spełniają warunki, o których mowa w art. 163 warunki złożenia wniosku o środki na przystąpienie do spółdzielni socjalnej ust. 1 pkt 2–5 i ust. 2.

2.

Wniosek o finansowanie kosztów wynagrodzenia może złożyć spółdzielnia socjalna lub przedsiębiorstwo społeczne, które:

1)

nie zmniejszyły wymiaru czasu pracy i stanu zatrudnienia pracowników z przyczyn dotyczących zakładu pracy, a w przypadku zmniejszenia wymiaru czasu pracy lub stanu zatrudnienia z innych przyczyn – uzupełniły wymiar czasu pracy lub stan zatrudnienia w okresie ostatnich 6 miesięcy lub w okresie swego funkcjonowania, w przypadku gdy spółdzielnia socjalna wykonywała działalność gospodarczą krócej niż 6 miesięcy, a przedsiębiorstwo społeczne posiadało status przedsiębiorstwa społecznego krócej niż 6 miesięcy;

2)

spełniają warunki, o których mowa w art. 163 warunki złożenia wniosku o środki na przystąpienie do spółdzielni socjalnej ust. 1 pkt 2–5 i ust. 2.

Art. 169. Podstawa przyznania środków na utworzenie stanowiska pracy lub finansowanie kosztów wynagrodzenia

1.

Podstawą przyznania środków na utworzenie stanowiska pracy lub finansowanie kosztów wynagrodzenia jest umowa zawarta przez starostę ze spółdzielnią socjalną lub przedsiębiorstwem społecznym.

2.

W przypadku gdy spółdzielni socjalnej lub przedsiębiorstwu społecznemu przysługuje prawo do obniżenia podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego, środki na utworzenie stanowiska pracy obejmują wydatki bez podatku od towarów i usług.

3.

W przypadku gdy spółdzielnia socjalna lub przedsiębiorstwo społeczne nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego, przepisy art. 152 zwrot równowartości podatku od towarów i usług zakupionych w ramach umowy stosuje się odpowiednio.

4.

Do obowiązków spółdzielni socjalnej i przedsiębiorstwa społecznego, które otrzymały środki na utworzenie stanowiska pracy, należy:

1)

rozliczenie wydatków niezbędnych do utworzenia stanowiska pracy;

2)

zwrot niewydatkowanych środków;

3)

zatrudnienie na utworzonym stanowisku pracy łącznie przez okres 18 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej pkt 4;

4)

utrzymanie utworzonego stanowiska pracy przez okres co najmniej 18 miesięcy.

5.

Do obowiązków spółdzielni socjalnej i przedsiębiorstwa społecznego, które otrzymały finansowanie kosztów wynagrodzenia, należy:

1)

rozliczenie wynagrodzeń wypłaconych skierowanemu bezrobotnemu lub skierowanemu poszukującemu pracy, o którym mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej pkt 4, przez wymagany okres;

2)

zatrudnienie łącznie przez okres 12 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej pkt 4.

6.

W przypadku gdy podmiot, z którym została zawarta umowa o środki na utworzenie stanowiska pracy, naruszył obowiązek określony w ust. 4 pkt 3 lub 4, dokonuje zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia ich otrzymania do dnia dokonania zwrotu, proporcjonalnie do okresu niezatrudniania na utworzonym stanowisku pracy lub nieutrzymania stanowiska pracy przez wymagany okres.

7.

W przypadku gdy podmiot, z którym została zawarta umowa o finansowanie kosztów wynagrodzenia, naruszył obowiązek określony w ust. 5 pkt 2, dokonuje zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia ich otrzymania do dnia dokonania zwrotu, proporcjonalnie do okresu niezatrudniania skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy, o którym mowa w art. 161 środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej pkt 4.

8.

W przypadku naruszenia obowiązków, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2, lub obowiązku, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, spółdzielnia socjalna lub przedsiębiorstwo społeczne zwracają całość otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia ich otrzymania do dnia dokonania zwrotu.

9.

W przypadku wykorzystania środków niezgodnie z przeznaczeniem, pobrania środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości spółdzielnia socjalna lub przedsiębiorstwo społeczne, które otrzymały środki na utworzenie stanowiska pracy lub finansowanie kosztów wynagrodzenia, zwracają tę część środków, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości, wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi od dnia otrzymania środków do dnia dokonania zwrotu.

10.

Środki, o których mowa w ust. 6–9, są zwracane na wyodrębniony rachunek bankowy PUP albo samorządu powiatu w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.

Art. 170. Przepisy stosowane odpowiednio do wniosków o środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej oraz wniosków spółdzielni socjalnej lub przedsiębiorstwa społecznego o środki na utworzenie stanowiska pracy

Do wniosków o środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej oraz wniosków spółdzielni socjalnej lub przedsiębiorstwa społecznego o środki na utworzenie stanowiska pracy lub o finansowanie kosztów wynagrodzenia przepisy art. 149 weryfikacja spełnienia warunków uprawniających do ubiegania się o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej stosuje się odpowiednio. Do umów o środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, umów o środki na utworzenie stanowiska pracy i umów o finansowanie kosztów wynagrodzenia przepisy art. 150 podstawa przyznania dofinansowania podjęcia działalności gospodarczej ust. 2 i 3 oraz art. 153 wykorzystanie środków niezgodnie z przeznaczeniem, pobranie środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości ust. 8 stosuje się odpowiednio.

Art. 171. Określenie, w drodze rozporządzenia, sposobu składania i rozpatrywania wniosku o środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej

Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:

1)

sposób składania i rozpatrywania wniosku o środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, wniosku o środki na utworzenie stanowiska pracy oraz wniosku o finansowanie kosztów wynagrodzenia,

2)

informacje zawarte we wniosku o środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, wniosku o środki na utworzenie stanowiska pracy oraz wniosku o finansowanie kosztów wynagrodzenia oraz dokumenty składane z wnioskiem,

3)

formy zabezpieczenia umowy,

4)

sposób realizacji umowy o środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, umowy o środki na utworzenie stanowiska pracy oraz umowy o finansowanie kosztów wynagrodzenia, w tym sposób rozliczania wydatków
– mając na względzie uproszczenie ubiegania się o środki, sprawną realizację zadań starosty w zakresie przyznawania środków i rozliczania zawartych umów, zapewnienie racjonalności i efektywności gospodarowania środkami publicznymi, a także zgodność udzielania pomocy z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Art. 172. Usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej

1.

Z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej mogą być finansowane:

1)

pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej udzielane:
a) bezrobotnym,
b) niezatrudnionym i niewykonującym innej pracy zarobkowej,
c) poszukującym pracy, o których mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3,
d) studentom ostatniego roku studiów niezatrudnionym i niewykonującym innej pracy zarobkowej,
e) powracającym z zagranicy;

2)

usługi doradcze i szkoleniowe dla osób, którym udzielono pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej.

2.

Z Funduszu Pracy i ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej w perspektywie finansowej 2021–2027 i kolejnych mogą być finansowane:

1)

pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej udzielane osobom, które w okresie ostatnich 3 miesięcy przed miesiącem złożenia wniosku o pożyczkę średniomiesięcznie uzyskiwały wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, zasiłki lub inne świadczenia wypłacane z Funduszu Pracy, lub inne przychody w wysokości nieprzekraczającej przeciętnego wynagrodzenia;

2)

usługi doradcze i szkoleniowe dla osób, którym udzielono pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej.

3.

Z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej mogą być finansowane pożyczki na utworzenie stanowiska pracy dla bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, w tym skierowanych przez PUP, udzielane przedsiębiorcom, niepublicznym przedszkolom lub niepublicznym innym formom wychowania przedszkolnego, niepublicznym szkołom lub producentom rolnym.

4.

Z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej mogą być także finansowane pożyczki na utworzenie stanowiska pracy dla bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3:

1)

związanego bezpośrednio ze sprawowaniem opieki nad dziećmi niepełnosprawnymi lub prowadzeniem dla nich zajęć – udzielane żłobkom lub klubom dziecięcym;

2)

związanego bezpośrednio ze świadczeniem usług rehabilitacyjnych dla dzieci niepełnosprawnych, w tym usług mobilnych – udzielane podmiotom świadczącym usługi rehabilitacyjne.

5.

Z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej mogą być finansowane pożyczki na utworzenie stanowiska pracy dziennego opiekuna sprawującego opiekę nad co najmniej jednym dzieckiem niepełnosprawnym dla bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, udzielane przedsiębiorcom.

6.

Z Funduszu Pracy mogą być finansowane pożyczki na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej w rozumieniu art. 67¹⁸ miejsce wykonywania pracy zdalnej ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy dla pracowników, o których mowa w art. 67¹⁹ uzgodnienia umowy o pracę dotyczące wykonywania pracy zdalnej § 6 i 7 tej ustawy, udzielane przedsiębiorcom.

Art. 173. Wybór pośredników finansowych

1.

Bank Gospodarstwa Krajowego wybiera pośredników finansowych, którzy udzielają pożyczek na podjęcie działalności gospodarczej, utworzenie stanowiska pracy lub dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej oraz zapewniają usługi doradcze i szkoleniowe.

2.

Pośrednik finansowy przyjmuje wnioski o pożyczkę oraz dokonuje ich oceny, zawiera umowy pożyczki oraz dokonuje wypłat środków w ramach udzielonych pożyczek.

3.

Pośrednikiem finansowym może zostać bank lub instytucja finansowa w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 1646, 1685 i 1863 oraz z 2025 r. poz. 146, 222 i 525).

Art. 174. Pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej

1.

Pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej jest udzielana na wniosek osoby, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1, po przedstawieniu opisu i kosztorysu zamierzonej działalności gospodarczej, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 20-krotność przeciętnego wynagrodzenia.

2.

Pożyczka może stanowić do 100 % kosztów podjęcia działalności gospodarczej.

3.

Oprocentowanie pożyczki jest stałe i wynosi w skali roku 0,25 %.

4.

Okres spłaty pożyczki nie może być dłuższy niż 7 lat, z możliwością skorzystania z karencji w spłacie kapitału na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy.

5.

Spłata pożyczki jest dokonywana na rachunek płatniczy właściwego pośrednika finansowego.

6.

Pożyczkobiorca nie ponosi opłat i kosztów z tytułu udzielenia i obsługi pożyczki.

Art. 175. Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy

1.

Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3–5, jest udzielana na wniosek podmiotu po przedstawieniu kosztorysu dotyczącego tworzonego stanowiska pracy, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 10-krotność przeciętnego wynagrodzenia.

2.

Oprocentowanie pożyczki jest stałe i wynosi w skali roku 0,25 %.

3.

Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy może zostać udzielona osobie, której udzielono pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej, nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od udzielenia pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej lub po upływie 3 miesięcy od rozpoczęcia spłaty pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej.

4.

Okres spłaty pożyczki na utworzenie stanowiska pracy nie może być dłuższy niż 3 lata, chyba że pożyczkobiorca korzysta jednocześnie z pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej. W takim przypadku okres spłaty pożyczki na utworzenie stanowiska pracy może zostać wydłużony do końca okresu spłaty pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej.

5.

Pożyczkobiorcy nie przysługuje prawo do karencji w spłacie pożyczki.

6.

Do pożyczki na utworzenie stanowiska pracy stosuje się przepisy art. 174 pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej ust. 5 i 6.

Art. 176. Pożyczka na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej

1.

Pożyczka na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 6, jest udzielana na wniosek przedsiębiorcy po przedstawieniu kosztorysu dotyczącego dostosowywanego stanowiska pracy, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 3-krotność przeciętnego wynagrodzenia.

2.

Oprocentowanie pożyczki jest stałe i wynosi w skali roku 0,25 %.

3.

Okres spłaty pożyczki na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej nie może być dłuższy niż 3 lata. Pożyczkobiorcy nie przysługuje prawo do karencji w spłacie pożyczki.

4.

Do pożyczki na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej stosuje się przepisy art. 174 pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej ust. 5 i 6.

Art. 177. Osoby, którym może zostać udzielona pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej

1.

Pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej może zostać udzielona osobom, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1, które:

1)

w okresie 2 lat przed wystąpieniem z wnioskiem o pożyczkę nie były prawomocnie skazane za przestępstwo składania fałszywych zeznań lub oświadczeń, przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów lub przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym, na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, za przestępstwo skarbowe na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego;

2)

w okresie 12 miesięcy przed wystąpieniem z wnioskiem o pożyczkę nie wykonywały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej i nie pozostawały w okresie zawieszenia wykonywania tej działalności gospodarczej;

3)

na dzień złożenia wniosku nie wykonują za granicą działalności gospodarczej i nie pozostają w okresie zawieszenia wykonywania tej działalności gospodarczej;

4)

na dzień złożenia wniosku nie posiadają nieuregulowanych w terminie zobowiązań publicznoprawnych lub cywilnoprawnych.

2.

W przypadku składania oświadczeń o spełnieniu warunków, od których zależy przyznanie pożyczki, stosuje się przepis art. 149 weryfikacja spełnienia warunków uprawniających do ubiegania się o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 2.

3.

Podejmowana działalność gospodarcza nie może być jednocześnie finansowana w ramach pożyczki i innych środków publicznych.

Art. 178. Podmioty, którym może zostać udzielona pożyczka na utworzenie stanowiska pracy

1.

Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy może zostać udzielona podmiotom, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3–5, a pożyczka na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej przedsiębiorcom, jeżeli:

1)

nie zalegają ze spłatą rat pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej oraz pożyczki na utworzenie stanowiska pracy;

2)

nie zalegają z:
a) wypłacaniem wynagrodzeń pracownikom, z opłacaniem należnych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz z wpłatami na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
b) opłacaniem należnych składek na ubezpieczenie społeczne rolników lub na ubezpieczenie zdrowotne;

3)

nie zalegają z opłacaniem innych danin publicznych;

4)

nie posiadają nieuregulowanych w terminie zobowiązań cywilnoprawnych.

2.

Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy lub pożyczka na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej może zostać udzielona, jeżeli wnioskodawca, osoby reprezentujące wnioskodawcę i osoby zarządzające wnioskodawcą w okresie ostatnich 2 lat nie były prawomocnie skazane za przestępstwo składania fałszywych zeznań lub oświadczeń, przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów lub przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, za przestępstwo skarbowe na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego.

3.

Warunki, o których mowa w ust. 1 i 2, muszą być spełnione na dzień złożenia wniosku.

4.

Tworzone stanowisko pracy nie może być jednocześnie finansowane w ramach pożyczki i refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, o której mowa w art. 154 refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego lub skierowanego poszukującego pracy ust. 1–3, lub innych środków publicznych.

5.

W przypadku składania oświadczeń o spełnieniu warunków, od których zależy przyznanie pożyczki, stosuje się przepis art. 149 weryfikacja spełnienia warunków uprawniających do ubiegania się o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 2.

Art. 179. Umowa z powracającym z zagranicy

1.

Podstawą udzielenia pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej jest umowa zawierana między pośrednikiem finansowym a osobą, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1. Umowa pożyczki jest zawierana po podjęciu przez pożyczkobiorcę działalności gospodarczej.

2.

Umowa z powracającym z zagranicy może zostać zawarta, jeżeli powracający z zagranicy będzie zamieszkiwał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3.

Podstawą udzielenia pożyczki na utworzenie stanowiska pracy lub na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej jest umowa zawierana między pośrednikiem finansowym a pożyczkobiorcą, o którym mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3–6.

4.

Formą zabezpieczenia spłaty i zwrotu udzielonych pożyczek jest weksel własny in blanco wraz z innym zabezpieczeniem. Wybór form zabezpieczenia zależy od oceny zdolności kredytowej pożyczkobiorcy i ryzyka kredytowego.

Art. 180. Obowiązki osoby, która otrzymała pożyczkę na podjęcie działalności gospodarczej

1.

Do obowiązków osoby, która otrzymała pożyczkę na podjęcie działalności gospodarczej, należy:

1)

wykonywanie działalności gospodarczej przez okres co najmniej 12 miesięcy;

2)

niezawieszanie wykonywania działalności gospodarczej łącznie na okres dłuższy niż 6 miesięcy;

3)

rozliczenie pożyczki na podstawie opłaconych faktur lub innych równoważnych dokumentów księgowych;

4)

wykorzystanie środków zgodnie z przeznaczeniem;

5)

zwrot niewydatkowanych środków;

6)

poddanie się kontroli.

2.

Do okresu wykonywania działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie wlicza się okresu zawieszenia działalności gospodarczej oraz okresu przekraczającego łącznie 90 dni przerwy w wykonywaniu działalności gospodarczej z powodu choroby lub korzystania ze świadczenia rehabilitacyjnego.

3.

Do okresu wykonywania działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wlicza się okres prowadzenia przedsiębiorstwa przez osoby, o których mowa w art. 14 uprawnienie do zarządzania przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, zarządcę sukcesyjnego lub właściciela przedsiębiorstwa w spadku, o którym mowa w art. 3 właściciel przedsiębiorstwa w spadku pkt 1 lub 2 tej ustawy.

Art. 181. Obowiązki podmiotu, który otrzymał pożyczkę na utworzenie stanowiska pracy

1.

Do obowiązków podmiotu, który otrzymał pożyczkę na utworzenie stanowiska pracy, o którym mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3, należy:

1)

zatrudnienie łącznie przez okres 24 miesięcy na utworzonym stanowisku pracy, w pełnym wymiarze czasu pracy bezrobotnego lub zatrudnienie łącznie przez okres 12 miesięcy na utworzonym stanowisku pracy poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, w wymiarze określonym w umowie, nie mniejszym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy;

2)

rozliczenie pożyczki na podstawie opłaconych faktur, innych równoważnych dokumentów księgowych lub dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków na wynagrodzenie i składki na ubezpieczenia społeczne bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, zatrudnionego na utworzonym stanowisku pracy;

3)

wykorzystanie środków zgodnie z przeznaczeniem;

4)

zwrot niewydatkowanych środków;

5)

poddanie się kontroli.

2.

Do obowiązków podmiotu, który otrzymał pożyczkę na utworzenie stanowiska pracy, o którym mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 4 lub 5, należy:

1)

zatrudnienie łącznie przez okres 12 miesięcy na utworzonym stanowisku pracy w wymiarze określonym w umowie, nie mniejszym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3;

2)

rozliczenie pożyczki na podstawie opłaconych faktur, innych równoważnych dokumentów księgowych lub dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków na wynagrodzenie i składki na ubezpieczenia społeczne bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, zatrudnionego na utworzonym stanowisku pracy;

3)

wykorzystanie środków zgodnie z przeznaczeniem;

4)

zwrot niewydatkowanych środków;

5)

poddanie się kontroli.

3.

Podmiot, który otrzymał pożyczkę na utworzenie stanowiska pracy, o którym mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3–5, może przeznaczyć nie więcej niż 25 % wartości pożyczki na koszty wynagrodzenia bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, zatrudnionego na utworzonym stanowisku pracy.

4.

Do obowiązków przedsiębiorcy, który otrzymał pożyczkę na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 6, należy:

1)

utrzymanie zatrudnienia pracownika, dla którego dostosowano stanowisko pracy do pracy zdalnej, łącznie przez okres 6 miesięcy w wymiarze czasu pracy określonym w umowie, nie mniejszym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy;

2)

rozliczenie pożyczki na podstawie opłaconych faktur lub innych równoważnych dokumentów księgowych;

3)

wykorzystanie środków zgodnie z przeznaczeniem;

4)

zwrot niewydatkowanych środków;

5)

poddanie się kontroli.

5.

Do okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 lub ust. 4 pkt 1, wlicza się okres wykonywania pracy na utworzonym stanowisku pracy lub na dostosowanym stanowisku pracy do pracy zdalnej w okresie prowadzenia przedsiębiorstwa przez osoby, o których mowa w art. 14 uprawnienie do zarządzania przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, zarządcę sukcesyjnego lub właściciela przedsiębiorstwa w spadku, o którym mowa w art. 3 właściciel przedsiębiorstwa w spadku tej ustawy.

Art. 182. Zwrot niespłaconej kwoty pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej

1.

Pożyczkobiorca dokonuje zwrotu niespłaconej kwoty pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania pożyczki, w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania pośrednika finansowego do zwrotu pożyczki, jeżeli wykonywał działalność gospodarczą przez okres krótszy niż 12 miesięcy lub zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej łącznie na okres dłuższy niż 6 miesięcy.

2.

Kwota pożyczki do zwrotu, o której mowa w ust. 1, podlega zwiększeniu o kwotę uzyskanej korzyści wynikającej z różnicy oprocentowania równego wysokości odsetek ustawowych dla niespłaconej części pożyczki w stosunku do oprocentowania równego stopie referencyjnej obliczonej zgodnie z metodologią określoną w Komunikacie Komisji z dnia 19 stycznia 2008 r. w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14 z 19.01.2008, str. 6) obowiązującego w dniu zawarcia umowy pożyczki, oraz o kwotę uzyskanej korzyści wynikającej z różnicy oprocentowania spłaconej części pożyczki w stosunku do oprocentowania równego stopie referencyjnej.

3.

W przypadku wykorzystania środków pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej niezgodnie z przeznaczeniem lub z naruszeniem warunków umowy, pobrania środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości pożyczkobiorca dokonuje zwrotu tej części pożyczki, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem lub z naruszeniem warunków umowy, pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania pośrednika finansowego do zwrotu pożyczki wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania środków. Do kwoty pożyczki do zwrotu dolicza się kwotę lub kwoty uzyskanych korzyści, o których mowa w ust. 2. Pozostała część pożyczki jest spłacana według nowego harmonogramu, na warunkach określonych w umowie.

4.

Pożyczkobiorca dokonuje zwrotu niespłaconej kwoty pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu żłobka lub klubu dziecięcego z miejscami integracyjnymi, polegającej na świadczeniu usług przez dziennego opiekuna dla co najmniej jednego dziecka niepełnosprawnego lub polegającej na świadczeniu usług rehabilitacyjnych dla dzieci niepełnosprawnych, w tym usług mobilnych, w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania pośrednika finansowego do zwrotu pożyczki, proporcjonalnie do okresu, jaki pozostał do 12 miesięcy wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli wykonywał działalność gospodarczą przez okres krótszy niż 12 miesięcy lub zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej łącznie na okres dłuższy niż 6 miesięcy. Pozostała część pożyczki jest spłacana według nowego harmonogramu, na warunkach określonych w umowie.

5.

W przypadku wykorzystania środków pożyczki, o której mowa w ust. 4, niezgodnie z przeznaczeniem lub z naruszeniem warunków umowy, pobrania środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości pożyczka jest zwracana zgodnie z ust. 3.

6.

Do pożyczkobiorcy będącego poszukującym pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, któremu udzielono pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 183. Zwrot niespłaconej kwoty pożyczki na utworzenie stanowiska pracy

1.

Pożyczkobiorca dokonuje zwrotu niespłaconej kwoty pożyczki na utworzenie stanowiska pracy, o którym mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3, wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania pożyczki, w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania pośrednika finansowego do zwrotu pożyczki, jeżeli zatrudniał na utworzonym stanowisku pracy bezrobotnego przez okres krótszy niż 12 miesięcy lub w mniejszym wymiarze czasu pracy niż wynikający z umowy.

2.

W przypadku wykorzystania środków pożyczki, o której mowa w ust. 1, niezgodnie z przeznaczeniem lub z naruszeniem warunków umowy, pobrania środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości pożyczkobiorca dokonuje zwrotu tej części pożyczki, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem lub z naruszeniem warunków umowy, pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania pośrednika finansowego do zwrotu pożyczki wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania środków. Pozostała część pożyczki jest spłacana według nowego harmonogramu, na warunkach określonych w umowie.

3.

Pożyczkobiorca dokonuje zwrotu niespłaconej kwoty pożyczki na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania pożyczki w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące od dnia doręczenia wezwania pośrednika finansowego do zwrotu pożyczki, jeżeli pożyczkobiorca rozwiązał stosunek pracy z pracownikiem, dla którego dostosowano stanowisko pracy do pracy zdalnej, w drodze wypowiedzenia albo na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracownika, albo zmniejszył wymiar czasu pracy tego pracownika w okresie krótszym niż 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia wykonywania pracy zdalnej na dostosowanym stanowisku pracy.

4.

W przypadku wykorzystania środków pożyczki na dostosowanie stanowiska pracy niezgodnie z przeznaczeniem lub z naruszeniem warunków umowy, pobrania środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości pożyczkobiorca dokonuje zwrotu tej części pożyczki, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem lub z naruszeniem warunków umowy, pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania pośrednika finansowego do zwrotu pożyczki wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania środków. Pozostała część pożyczki jest spłacana według nowego harmonogramu, na warunkach określonych w umowie.

5.

Kwota pożyczki, o której mowa w ust. 1–4, podlega zwiększeniu o kwotę lub kwoty uzyskanych korzyści, o których mowa w art. 182 zwrot niespłaconej kwoty pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej ust. 2.

6.

Pożyczkobiorca zwraca niespłaconą kwotę pożyczki na utworzenie stanowiska pracy dla poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, lub na utworzenie stanowiska pracy, o którym mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 4 lub 5, w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania pośrednika finansowego do zwrotu pożyczki, proporcjonalnie do okresu, jaki pozostał do 12 miesięcy zatrudnienia na utworzonym stanowisku pracy, jeżeli zatrudniał na utworzonym stanowisku pracy poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, lub bezrobotnego przez okres krótszy niż 12 miesięcy lub w mniejszym wymiarze czasu pracy niż wynikający z umowy. Pozostała część pożyczki jest spłacana według nowego harmonogramu, na warunkach określonych w umowie.

7.

W przypadku wykorzystania środków pożyczki, o której mowa w ust. 6, niezgodnie z przeznaczeniem lub z naruszeniem warunków umowy, pobrania środków nienależnie lub w nadmiernej wysokości, pożyczka jest zwracana zgodnie z ust. 2 i 5.

8.

Jeżeli pracownik, dla którego dostosowano stanowisko pracy do pracy zdalnej, rozwiąże stosunek pracy z pożyczkobiorcą przed upływem 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia wykonywania pracy zdalnej, pożyczkobiorca spłaca pożyczkę zgodnie z przyjętym harmonogramem.

9.

W przypadku gdy pożyczkobiorca, który utworzył stanowisko pracy z wykorzystaniem pożyczki, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3, nie utrzymał na utworzonym stanowisku pracy zatrudnienia bezrobotnego łącznie przez okres 24 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy, spłaca pozostały do spłaty kapitał pożyczki wraz z odsetkami równymi stopie referencyjnej, o której mowa w art. 182 zwrot niespłaconej kwoty pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej ust. 2, obowiązującej w dniu zawarcia umowy, naliczonymi od dnia naruszenia obowiązku, zgodnie z przyjętym harmonogramem spłaty pożyczki.

Art. 184. śmierć pożyczkobiorcy

1.

W przypadku śmierci pożyczkobiorcy korzystającego z pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej i nieprowadzenia przedsiębiorstwa przez osoby, o których mowa w art. 180 obowiązki osoby, która otrzymała pożyczkę na podjęcie działalności gospodarczej ust. 3, osoba obowiązana do spłaty pożyczki spłaca pozostały do spłaty kapitał pożyczki zgodnie z przyjętym harmonogramem spłaty pożyczki.

2.

W przypadku śmierci pożyczkobiorcy korzystającego z pożyczki na utworzenie stanowiska pracy lub na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej, oraz nieprowadzenia przedsiębiorstwa przez osoby, o których mowa w art. 181 obowiązki podmiotu, który otrzymał pożyczkę na utworzenie stanowiska pracy ust. 5, osoba obowiązana do spłaty pożyczki spłaca pozostały do spłaty kapitał pożyczki zgodnie z przyjętym harmonogramem spłaty pożyczki.

Art. 185. Spłata rat pożyczki po terminie

Spłata rat pożyczki po terminie wynikającym z harmonogramu spłat pożyczki powoduje konieczność zapłaty odsetek równych stopie referencyjnej, o której mowa w art. 182 zwrot niespłaconej kwoty pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej ust. 2, naliczonych od daty spłaty wynikającej z harmonogramu.

Art. 186. Umorzenie należności z tytułu udzielonej pożyczki na utworzenie pierwszego stanowiska pracy dla bezrobotnego

1.

Minister właściwy do spraw pracy, na wniosek pożyczkobiorcy korzystającego jednocześnie z pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej oraz pożyczki na utworzenie pierwszego stanowiska pracy dla bezrobotnego, skierowanego przez PUP, może umorzyć jednorazowo należności z tytułu udzielonej pożyczki na utworzenie pierwszego stanowiska pracy dla bezrobotnego, skierowanego przez PUP, w wysokości należności pozostałej do spłaty na dzień złożenia wniosku spełniającego warunki określone w ust. 2, jednak nie wyższej niż 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia.

2.

Warunkami umorzenia są:

1)

utrzymanie, przez co najmniej 12 miesięcy od dnia zatrudnienia, pierwszego stanowiska pracy dla bezrobotnego, skierowanego przez PUP;

2)

niezaleganie ze spłatą rat pożyczki na utworzenie stanowiska pracy oraz pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej.

3.

Z dniem wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 1, do pośrednika finansowego, spłata pożyczki na utworzenie pierwszego stanowiska pracy dla bezrobotnego, skierowanego przez PUP, ulega zawieszeniu.

4.

W przypadku stwierdzenia braku spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2, pożyczkobiorca spłaca zaległe raty pożyczki wraz z odsetkami zgodnie z harmonogramem ustalonym przez pośrednika finansowego.

Art. 187. Umorzenie pożyczki przez pośrednika finansowego

1.

Pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej udzielona osobie uprawnionej do otrzymania dofinansowania podjęcia działalności gospodarczej, podlega jednorazowo, na wniosek pożyczkobiorcy, umorzeniu przez pośrednika finansowego w części równej 6-krotności przeciętnego wynagrodzenia, jednak nie wyższej niż 50 % wartości pożyczki.

2.

Warunkami umorzenia, o którym mowa w ust. 1, są:

1)

wykonywanie przez pożyczkobiorcę działalności gospodarczej przez co najmniej 12 miesięcy;

2)

niezaleganie ze spłatą rat pożyczki;

3)

nieskorzystanie z dofinansowania podjęcia działalności gospodarczej lub innych bezzwrotnych środków publicznych na podjęcie działalności gospodarczej.

3.

Pośrednik finansowy informuje o umorzeniu pożyczki w terminie 7 dni od dnia umorzenia PUP, w którym bezrobotny lub poszukujący pracy był zarejestrowany przed udzieleniem pożyczki, a w przypadku absolwenta CIS lub absolwenta KIS – PUP właściwy ze względu na aktualne miejsce zamieszkania.

4.

Przeciętne wynagrodzenie jest przyjmowane w wysokości obowiązującej w dniu zawarcia umowy pożyczki.

5.

Umorzenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy pożyczek współfinansowanych ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.

Art. 188. Umorzenie w całości lub w części należności z tytułu niespłaconych pożyczek

1.

Minister właściwy do spraw pracy może umorzyć w całości lub w części należności z tytułu niespłaconych pożyczek, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3–6, finansowanych w całości ze środków Funduszu Pracy, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 56 umorzenie w całości należności pieniężnych o charakterze cywilnoprawnym lub art. 57 umorzenie, odroczenie spłaty lub rozłożenie na raty spłaty należności na wniosek dłużnika pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1530, 1572, 1717, 1756 i 1907 oraz z 2025 r. poz. 39).

2.

Do umarzania należności, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 58 podmioty uprawnione do umarzania, odraczania spłaty lub rozkładania na raty spłaty należności ust. 2–4 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Art. 189. Pomoc udzielana zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis

Umorzenie, o którym mowa w art. 186 umorzenie należności z tytułu udzielonej pożyczki na utworzenie pierwszego stanowiska pracy dla bezrobotnego i art. 187 umorzenie pożyczki przez pośrednika finansowego, a także umorzenie, o którym mowa w art. 188 umorzenie w całości lub w części należności z tytułu niespłaconych pożyczek, dokonane na podstawie przesłanek określonych w art. 56 umorzenie w całości należności pieniężnych o charakterze cywilnoprawnym ust. 1 pkt 5 i art. 57 umorzenie, odroczenie spłaty lub rozłożenie na raty spłaty należności na wniosek dłużnika pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stanowi pomoc udzielaną zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Art. 190. Zarządzanie środkami Funduszu Pracy przekazanymi przez ministra właściwego do spraw pracy

1.

Bank Gospodarstwa Krajowego zarządza środkami Funduszu Pracy przekazanymi przez ministra właściwego do spraw pracy oraz pełni funkcję koordynatora realizacji pożyczek i świadczenia usług doradczych i szkoleniowych, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.

2.

Podstawę realizacji zadań w zakresie określonym w ust. 1 stanowi umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw pracy a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.

Art. 191. Zadania Banku Gospodarstwa Krajowego

Do zadań Banku Gospodarstwa Krajowego w zakresie, o którym mowa w art. 190 zarządzanie środkami Funduszu Pracy przekazanymi przez ministra właściwego do spraw pracy ust. 1, należy w szczególności:

1)

dokonywanie wyboru pośredników finansowych i zawieranie z nimi umów;

2)

przekazywanie środków pośrednikom finansowym;

3)

gromadzenie środków z tytułu spłat i zwrotu pożyczek oraz oprocentowania wolnych środków;

4)

monitorowanie realizacji pożyczek oraz zapewnienia świadczenia usług doradczych i szkoleniowych przez pośredników finansowych;

5)

prowadzenie rozliczeń i sporządzanie sprawozdawczości dla ministra właściwego do spraw pracy;

6)

opracowanie regulaminu udzielania pożyczek w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, a w przypadku pożyczek współfinansowanych ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej – również z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego;

7)

opracowywanie jednolitych wzorów wniosków o udzielenie pożyczek oraz wzorów innych niezbędnych dokumentów;

8)

opracowywanie jednolitych wzorów rozliczeń i sprawozdań w zakresie udzielonych pożyczek;

9)

sprawowanie kontroli realizacji pożyczek przez pośredników finansowych;

10)

opiniowanie wniosków o umorzenie należności z tytułu udzielonych pożyczek przed przekazaniem ich do ministra właściwego do spraw pracy;

11)

monitorowanie dochodzenia roszczeń z tytułu niespłaconych pożyczek udzielanych przez pośredników finansowych.

Art. 192. Zadania pośrednika finansowego

Do zadań pośrednika finansowego w zakresie, o którym mowa w art. 173 wybór pośredników finansowych ust. 1, należy w szczególności:

1)

rozpatrywanie wniosków oraz zawieranie umów w sprawie udzielania pożyczek;

2)

monitorowanie realizacji umów dotyczących udzielonych pożyczek;

3)

bieżąca obsługa finansowa pożyczek oraz naliczanie odsetek za niedotrzymanie przez pożyczkobiorców warunków określonych w umowach;

4)

dochodzenie roszczeń z tytułu niespłaconych pożyczek;

5)

opiniowanie, w zakresie finansowym oraz formalnoprawnym, wniosków pożyczkobiorców w przedmiocie umorzenia należności z tytułu udzielonych pożyczek, o którym mowa w art. 186 umorzenie należności z tytułu udzielonej pożyczki na utworzenie pierwszego stanowiska pracy dla bezrobotnego i art. 188 umorzenie w całości lub w części należności z tytułu niespłaconych pożyczek;

6)

przekazywanie Bankowi Gospodarstwa Krajowego skompletowanych i zweryfikowanych pod względem merytorycznym i finansowym wniosków o umorzenie pożyczek, o którym mowa w art. 186 umorzenie należności z tytułu udzielonej pożyczki na utworzenie pierwszego stanowiska pracy dla bezrobotnego i art. 188 umorzenie w całości lub w części należności z tytułu niespłaconych pożyczek;

7)

umarzanie pożyczek w zakresie, o którym mowa w art. 187 umorzenie pożyczki przez pośrednika finansowego;

8)

prowadzenie rozliczeń i sporządzanie sprawozdawczości dla Banku Gospodarstwa Krajowego;

9)

zapewnienie dostępu do usług doradczych i szkoleniowych, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 pkt 2 lub ust. 2 pkt 2;

10)

przekazywanie, na wniosek starosty, informacji o wynikach monitorowania zatrudnienia przez wymagany okres osób skierowanych przez PUP u pożyczkobiorców, na utworzonych stanowiskach pracy.

Art. 193. Współpraca z uczelniami

1.

Pośrednicy finansowi podejmują współpracę z uczelniami, a za ich pośrednictwem z organizacjami działającymi na rzecz rozwoju przedsiębiorczości, w szczególności akademickimi inkubatorami przedsiębiorczości, akademickimi biurami karier i centrami informacyjno-doradczymi, w celu zapewnienia możliwości skorzystania z usług doradczych i szkoleniowych przez osoby ubiegające się o pożyczkę na podjęcie działalności gospodarczej oraz pożyczkobiorców, którym takiej pożyczki udzielono.

2.

Pośrednicy finansowi w miejscu obsługi osób ubiegających się o pożyczkę na podjęcie działalności gospodarczej zapewniają tym osobom dostęp do danych kontaktowych instytucji, o których mowa w ust. 1, w celu skorzystania z usług doradczych i szkoleniowych w zakresie przedsiębiorczości, obejmujących w szczególności sporządzanie opisu i kosztorysu przedsięwzięcia.

3.

Pożyczkobiorcy mogą skorzystać z usług doradczych i szkoleniowych świadczonych przez instytucje, o których mowa w ust. 1, w szczególności w zakresie:

1)

zakładania działalności gospodarczej;

2)

form opodatkowania planowanej działalności gospodarczej;

3)

prowadzenia księgowości.

4.

Usługi doradcze i szkoleniowe świadczone pożyczkobiorcom mogą być finansowane ze środków, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 i 2, do wysokości 30 % przeciętnego wynagrodzenia na jedną uprawnioną osobę.

Art. 194. Współpraca starosty z Bankiem Gospodarstwa Krajowego i pośrednikami finansowymi

Do zadań starosty należy współpraca z Bankiem Gospodarstwa Krajowego i pośrednikami finansowymi, polegająca na:

1)

wydawaniu opinii w zakresie dostępności bezrobotnych lub poszukujących pracy, o których mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, posiadających kwalifikacje niezbędne do wykonywania pracy na planowanym do utworzenia stanowisku pracy ze środków pożyczki, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3–5;

2)

wydawaniu zaświadczeń potwierdzających spełnianie warunków do przyznania pożyczki, w tym posiadanie statusu bezrobotnego lub poszukującego pracy przez osoby ubiegające się o pożyczkę na podjęcie działalności gospodarczej lub do umorzenia, o którym mowa w art. 187 umorzenie pożyczki przez pośrednika finansowego ust. 1;

3)

kierowaniu bezrobotnych lub poszukujących pracy, o których mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, na utworzone stanowiska pracy;

4)

monitorowaniu, we współpracy z pośrednikami finansowymi, zatrudnienia przez wymagany okres bezrobotnych lub poszukujących pracy, o których mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, skierowanych przez PUP, u pożyczkobiorców na utworzonych stanowiskach pracy.

Art. 195. Informacja o terminie zatrudnienia oraz potwierdzenie zatrudnienie bezrobotnego lub poszukującego pracy

1.

Pożyczkobiorca, któremu została udzielona pożyczka na utworzenie stanowiska pracy dla bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, skierowanych przez PUP, informuje z 14-dniowym wyprzedzeniem PUP oraz pośrednika finansowego o terminie zatrudnienia oraz potwierdza zatrudnienie bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, w terminie 7 dni od dnia zatrudnienia.

2.

Pożyczkobiorca, który otrzymał pożyczkę na utworzenie stanowiska pracy dla bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, skierowanych przez PUP, informuje PUP oraz pośrednika finansowego o rozwiązaniu umowy o pracę ze skierowanym bezrobotnym lub poszukującym pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, nie później niż w terminie 7 dni od dnia jej rozwiązania.

3.

W przypadku gdy PUP w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 2, nie skieruje bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, spełniającego wymagania utworzonego stanowiska pracy, pożyczkobiorca może zatrudnić na tym stanowisku bezrobotnego lub poszukującego pracy, o którym mowa w art. 147 dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej ust. 1 pkt 3, bez skierowania PUP.

Art. 196. Przetwarzanie danych osobowych osób składających wnioski o udzielenie pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej

1.

Pośrednicy finansowi przetwarzają dane osobowe osób składających wnioski o udzielenie pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1:

1)

imię (imiona) i nazwisko;

2)

numer PESEL, a w przypadku jego braku – płeć, miejsce urodzenia, rodzaj, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;

3)

serię i numer dowodu osobistego, o ile posiada;

4)

datę urodzenia;

5)

wiek;

6)

adres zamieszkania oraz adres do doręczeń;

7)

adres elektroniczny i numer telefonu, o ile posiada;

8)

wykształcenie, kwalifikacje, ukończone szkolenia;

9)

doświadczenie zawodowe;

10)

informacje niezbędne do ustalenia statusu uprawniającego do złożenia wniosku o udzielenie pożyczki:
a) status na rynku pracy,
b) posiadanie statusu studenta,
c) posiadanie statusu opiekuna osoby niepełnosprawnej oraz dane osobowe osoby niepełnosprawnej lub dziecka niepełnosprawnego, obejmujące: imię (imiona) i nazwisko, numer PESEL, a w przypadku jego braku – rodzaj, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
d) informacje o uzyskiwanych dochodach,
e) informacje o zamieszkiwaniu za granicą w okresie ostatnich 24 miesięcy;

11)

numer rachunku płatniczego;

12)

informacje o wyrażeniu albo niewyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych w związku z działaniami informacyjno-promocyjnymi i badawczymi.

2.

W przypadku osób składających wnioski o udzielenie pożyczki na utworzenie stanowiska pracy, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3–5, lub pożyczki na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 6, oraz pożyczkobiorców korzystających z pożyczek, o których mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 lub ust. 3–6, poza danymi wskazanymi w ust. 1, pośrednicy finansowi przetwarzają następujące dane osobowe:

1)

numer identyfikacji podatkowej (NIP);

2)

numer identyfikacyjny REGON;

3)

adres wykonywania działalności gospodarczej lub innej działalności uprawniającej do ubiegania się o pożyczkę, o której mowa w art. 172 usługi i pożyczki finansowane z Funduszu Pracy lub ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej ust. 3–6.

3.

W celu ustanowienia zabezpieczenia umowy pożyczki, o której mowa w art. 179 umowa z powracającym z zagranicy ust. 1 lub 3, pośrednik finansowy może, w zależności od zaproponowanej przez wnioskodawcę formy zabezpieczenia, przetwarzać dane osobowe pożyczkobiorcy lub poręczyciela w zakresie, o którym mowa w ust. 1 i 2, oraz ich dane osobowe dotyczące:

1)

stanu cywilnego;

2)

małżonka:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) numer PESEL, a w przypadku jego braku – rodzaj, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
c) serię i numer dowodu osobistego, o ile posiada,
d) adres zamieszkania;

3)

sytuacji majątkowej: wspólności majątkowej, uzyskiwanych dochodów, aktualnych zobowiązań finansowych, posiadanego majątku.

4.

W celu realizacji umowy pożyczki na utworzenie stanowiska pracy, pośrednik finansowy, a w przypadku wniosku o umorzenie pożyczki, o którym mowa w art. 186 umorzenie należności z tytułu udzielonej pożyczki na utworzenie pierwszego stanowiska pracy dla bezrobotnego ust. 1, w celu jego rozpatrzenia – także Bank Gospodarstwa Krajowego i minister właściwy do spraw pracy przetwarzają, poza danymi wskazanymi w ust. 1 i 2, dane osobowe pracownika pożyczkobiorcy, zatrudnionego na utworzonym dzięki pożyczce stanowisku pracy:

1)

imię (imiona) i nazwisko;

2)

numer PESEL, a w przypadku jego braku – rodzaj, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;

3)

datę urodzenia;

4)

adres zamieszkania oraz adres do doręczeń;

5)

miejsce i okres zatrudnienia.

5.

W przypadku zawarcia umowy pożyczki na dostosowanie stanowiska pracy do pracy zdalnej, pośrednik finansowy przetwarza dane osobowe pracownika pożyczkobiorcy, o których mowa w ust. 4.

6.

W celu rozpatrzenia wniosku o umorzenie pożyczki, o którym mowa w art. 188 umorzenie w całości lub w części należności z tytułu niespłaconych pożyczek, pośrednik finansowy, Bank Gospodarstwa Krajowego, a także minister właściwy do spraw pracy przetwarzają, poza danymi wskazanymi w ust. 1–5, dane osobowe dotyczące sytuacji rodzinnej i majątkowej pożyczkobiorcy oraz osób zamieszkujących z pożyczkobiorcą we wspólnym gospodarstwie domowym. W szczególnych przypadkach, gdy jest to niezbędne do rozpatrzenia wniosku o umorzenie pożyczki, mogą być również przetwarzane dane osobowe dotyczące zdrowia pożyczkobiorcy lub osób zamieszkujących z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.

7.

Do innych osób obowiązanych do zwrotu pożyczki lub należności z nią związanych przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio.

8.

Dane osobowe, o których mowa w ust. 1–6, są przetwarzane przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym przyznano pomoc de minimis.

Dz.U.2025.0.620 - Ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia