Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego I Rady (WE) Nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I)

Stan prawny aktualny na dzień: 18.04.2024

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego I Rady (WE) Nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I)

ROZDZIAŁ III. POZOSTAŁE PRZEPISY

Ucz się efektywniej
rozwiązując test

Obserwuj akt

ROZDZIAŁ III. POZOSTAŁE PRZEPISY

Art. 19. Miejsce zwykłego pobytu

1.

Do celów niniejszego rozporządzenia za miejsce zwykłego pobytu spółek i innych podmiotów, posiadających osobowość prawną lub jej nieposiadających, uznaje się miejsce siedziby ich głównego organu zarządzającego.
Za miejsce zwykłego pobytu osoby fizycznej, działającej w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, uznaje się miejsce głównego przedsiębiorstwa.

2.

W razie zawarcia umowy w ramach działalności filii, agencji lub innego oddziału lub gdy na mocy umowy spełnienie świadczenia należy do obowiązków takiej filii, agencji lub oddziału, za miejsce zwykłego pobytu uznaje się miejsce siedziby tej filii, agencji lub oddziału.

3.

Jako chwilę właściwą dla ustalenia miejsca zwykłego pobytu przyjmuje się chwilę zawarcia umowy.

Art. 20. Wyłączenie odesłania

Za prawo danego państwa, wskazane jako właściwe na podstawie niniejszego rozporządzenia, uważa się normy prawne obowiązujące w tym państwie, z wyłączeniem norm prawa prywatnego międzynarodowego, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

Art. 21. Porządek publiczny państwa siedziby sądu

Stosowanie przepisów prawa, wskazanego jako właściwe przez niniejsze rozporządzenie, może zostać wyłączone jedynie wówczas, gdy takie stosowanie jest w sposób oczywisty niezgodne z porządkiem publicznym państwa siedziby sądu.

Art. 22. Państwa posiadające niejednolity system prawny

1.

W przypadku gdy państwo składa się z kilku jednostek terytorialnych, z których każda posiada własne normy prawne dotyczące zobowiązań umownych, dla ustalenia prawa właściwego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem każdą jednostkę terytorialną uważa się za państwo.

2.

Państwo członkowskie, w którym różne jednostki terytorialne mają własne normy prawne dotyczące zobowiązań umownych, nie ma obowiązku stosowania niniejszego rozporządzenia w przypadku kolizji norm wyłącznie takich jednostek terytorialnych.

Art. 23. Stosunek do innych przepisów prawa wspólnotowego

Z wyjątkiem art. 7 umowy ubezpieczenia, niniejsze rozporządzenie nie uchybia stosowaniu przepisów prawa wspólnotowego, które w odniesieniu do kwestii szczególnych ustanawiają normy kolizyjne odnoszące się do zobowiązań umownych.

Art. 24. Stosunek do konwencji rzymskiej

1.

Niniejsze rozporządzenie zastępuje konwencję rzymską w państwach członkowskich, z wyjątkiem tych terytoriów państw członkowskich, które są objęte terytorialnym zakresem zastosowania tej konwencji, a do których nie stosuje się niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 299 zastosowanie przepisów Traktatu Traktatu.

2.

W zakresie, w jakim niniejsze rozporządzenie zastępuje postanowienia konwencji rzymskiej, wszelkie odniesienia do tej konwencji uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Art. 25. Stosunek do istniejących konwencji międzynarodowych

1.

Niniejsze rozporządzenie nie uchybia stosowaniu konwencji międzynarodowych, których stronami w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia - jest jedno lub więcej państw członkowskich, a które ustanawiają normy kolizyjne odnoszące się do zobowiązań umownych.

2.

Niniejsze rozporządzenie ma jednak w stosunkach pomiędzy państwami członkowskimi - pierwszeństwo przed konwencjami zawartymi wyłącznie pomiędzy dwoma lub więcej państwami członkowskimi, w zakresie, w jakim konwencje te dotyczą kwestii uregulowanych niniejszym rozporządzeniem.

Art. 26. Wykaz konwencji

1.

Do dnia 17 czerwca 2009 r. przekazują Komisji wykaz konwencji, o których mowa w art. 25 stosunek do istniejących konwencji międzynarodowych ust. 1. Po tej dacie państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich przypadkach wypowiedzenia takich konwencji.

2.

W terminie sześciu miesięcy od otrzymania powiadomień, o których mowa w ust. 1, Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej:
a) wykaz konwencji, o których mowa w ust. 1;
b) wykaz przypadków wypowiedzenia, o których mowa w ust. 1.

Art. 27. Klauzula przeglądowa

1.

Do dnia 17 czerwca 2013 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie ze stosowania niniejszego rozporządzenia. W razie potrzeby do sprawozdania dołączone zostają wnioski dotyczące zmiany niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie obejmuje:
a) opracowanie na temat prawa właściwego dla umów ubezpieczenia i ocenę wpływu przepisów, które miałyby zostać wprowadzone; oraz
b) ocenę stosowania art. 6 umowy konsumenckie, w szczególności w zakresie spójności prawa wspólnotowego w dziedzinie ochrony konsumenta.

2.

Do dnia 17 czerwca 2010 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat kwestii skuteczności przelewu lub subrogacji wobec osób trzecich oraz kwestii pierwszeństwa przenoszonej wierzytelności przed prawami innych osób. Sprawozdaniu towarzyszy, w razie potrzeby, wniosek dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia i ocena wpływu przepisów, które mają być wprowadzone.

Art. 28. Stosowanie w czasie

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do umów zawartych od dnia 17 grudnia 2009 r.