1.
W przypadku dróg gruntowych na fragmencie drogi przylegającym do przejazdu kolejowo-drogowego stosuje się nawierzchnię gruntową ulepszoną na długości co najmniej 10 m, licząc od skrajnej szyny z każdej strony przejazdu kolejowo-drogowego, a gdy drogi gruntowe są usytuowane na przejazdach kolejowo-drogowych obejmujących co najmniej dwa tory kolejowe – również na międzytorzach. Jeżeli spadek drogi gruntowej w stronę przejazdu kolejowo-drogowego przekracza 5 %, długość tę powiększa się o 10 m.
2.
Na przejazdach kolejowo-drogowych i dojazdach do przejazdów kolejowo-drogowych o nawierzchni gruntowej ulepszonej, po których przebiegają trasy wojskowych pojazdów gąsienicowych, na długości 30 m od skrajnych szyn szerokość jezdni o nawierzchni co najmniej ulepszonej wynosi co najmniej 4,5 m, a przekrój drogi i szerokość poszczególnych jej części – co najmniej 7 m.