1.
Aplikantem dyplomatyczno-konsularnym może zostać osoba spełniająca wymagania określone w art. 31 warunki nadania stopnia dyplomatycznego członkowi korpusu służby cywilnej ust. 1 pkt 1 i 5–8, znająca co najmniej jeden język obcy, w tym język angielski.
2.
Dyrektor generalny służby zagranicznej zawiera z aplikantem dyplomatyczno-konsularnym umowę o pracę na czas określony na okres 1 roku.
3.
Nawiązanie stosunku pracy na podstawie mianowania z członkiem służby zagranicznej, który ukończył aplikację dyplomatyczno-konsularną, następuje po spełnieniu wymagania, o którym mowa w art. 31 warunki nadania stopnia dyplomatycznego członkowi korpusu służby cywilnej ust. 1 pkt 4, oraz złożeniu z wynikiem pozytywnym egzaminu dyplomatyczno-konsularnego.
4.
Umowa o pracę z aplikantem dyplomatyczno-konsularnym, będącym urzędnikiem służby cywilnej, przekształca się na czas odbywania aplikacji dyplomatyczno-konsularnej w umowę o pracę na czas określony na okres 1 roku.
5.
Z aplikantem dyplomatyczno-konsularnym, który nie złożył egzaminu dyplomatyczno-konsularnego z wynikiem pozytywnym, umowę o pracę na czas określony przedłuża się na okres umożliwiający złożenie egzaminu dyplomatyczno-konsularnego, jednak nie dłuższy niż okres 1 roku.
6.
W przypadku niezłożenia egzaminu dyplomatyczno-konsularnego przez urzędnika służby cywilnej w terminie określonym w ust. 5, dyrektor generalny służby zagranicznej powiadamia niezwłocznie Szefa Służby Cywilnej o konieczności wyznaczenia stanowiska urzędnikowi służby cywilnej w urzędzie innym niż urząd obsługujący ministra właściwego do spraw zagranicznych. W takim przypadku przepis art. 66 przeniesienie w razie likwidacji lub reorganizacji urzędu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej stosuje się odpowiednio.
