1.
Szef Służby Zagranicznej organizuje seminarium dyplomatyczno-konsularne i określa jego program w celu przygotowania członków służby zagranicznej nieposiadających stopnia dyplomatycznego, zatrudnionych w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych na podstawie umowy o pracę albo mianowania w służbie cywilnej, do wykonywania obowiązków dyplomaty zawodowego.
2.
Uczestnikiem seminarium dyplomatyczno-konsularnego może być członek służby zagranicznej, o którym mowa w ust. 1, jeżeli spełnia wymagania określone w art. 31 warunki nadania stopnia dyplomatycznego członkowi korpusu służby cywilnej ust. 1 pkt 1 i 4–8 oraz posługuje się biegle językiem angielskim.
3.
Szef Służby Zagranicznej kwalifikuje członka służby zagranicznej, o którym mowa w ust. 1, do udziału w seminarium dyplomatyczno-konsularnym na podstawie jego wniosku.
4.
Szef Służby Zagranicznej określa, w drodze decyzji, limit przyjęć na seminarium dyplomatyczno-konsularne w danym roku kalendarzowym. Decyzja jest podawana do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych.