Rozdział 8. Zakwaterowanie i inne należności funkcjonariuszy - Ustawa o Służbie Ochrony Państwa

Art. 178. Uchylony

Art. 178a. Prawo funkcjonariusza do zakwaterowania

1.

Funkcjonariuszowi mianowanemu na okres służby przygotowawczej lub na stałe, od dnia przyjęcia do służby do dnia zwolnienia ze służby w SOP, na jego wniosek, przysługuje prawo do zakwaterowania.

2.

Prawo do zakwaterowania jest realizowane w następujących formach:

1)

przydział lokalu mieszkalnego;

2)

przydział kwatery tymczasowej;

3)

przyznanie świadczenia mieszkaniowego.

3.

Na wniosek funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, prawo do zakwaterowania, o którym mowa w ust. 2, jest realizowane w miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub może być realizowane w miejscowości innej niż miejscowość, w której pełni służbę, zgodnie z wykazem, o którym mowa w ust. 4.

4.

Podmioty, o których mowa w art. 178c podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania ust. 1, prowadzą wykaz dostępnych form zakwaterowania. Wykaz udostępniany jest do wiadomości funkcjonariuszy w sposób przyjęty przez dany podmiot.

5.

Wyboru formy zakwaterowania funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, dokonuje na podstawie wykazu, o którym mowa w ust. 4, składając wniosek do podmiotu, o którym mowa w art. 178c podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania ust. 1. W przypadku braku możliwości przyznania prawa do zakwaterowania w formie, o której mowa w ust. 2 pkt 1 albo 2, funkcjonariuszowi przyznaje się prawo do zakwaterowania w formie, o której mowa w ust. 2 pkt 3.

6.

Wnioski, o których mowa w ust. 5 i 8, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

7.

Wniosek, o którym mowa w ust. 5, zawiera:

1)

imię (imiona) i nazwisko funkcjonariusza;

2)

stopień służbowy funkcjonariusza;

3)

stanowisko służbowe funkcjonariusza;

4)

numer telefonu kontaktowego;

5)

adres zamieszkania funkcjonariusza;

6)

wskazanie tytułu prawnego do lokalu, który funkcjonariusz zajmuje;

7)

datę przyjęcia funkcjonariusza do służby;

8)

datę ukończenia przez funkcjonariusza szkolenia przygotowującego do służby w SOP;

9)

miejscowość, w której funkcjonariusz pełni służbę;

10)

imię i nazwisko, stopień pokrewieństwa, datę urodzenia, adres zamieszkania członków rodziny funkcjonariusza, o których mowa w art. 178d członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery, oraz informacje o członkach rodziny, o których mowa w art. 178d członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery pkt 2;

11)

oświadczenie funkcjonariusza, czy on lub jego małżonek są właścicielami lub współwłaścicielami lokalu mieszkalnego albo domu, o którym mowa w ust. 10 pkt 1;

12)

oświadczenie funkcjonariusza w sprawie wyboru formy zakwaterowania;

13)

oświadczenie funkcjonariusza w sprawie wyboru sposobu ustalania wysokości świadczenia mieszkaniowego;

14)

oświadczenie funkcjonariusza o skorzystaniu lub nieskorzystaniu z pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu oraz o wskazaniu sposobu rozliczenia zwrotu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego;

15)

oświadczenie funkcjonariusza o nabyciu lub nienabyciu lokalu mieszkalnego od Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, z bonifikatą lub pomniejszeniem w cenie nabycia, przydzielonego w trybie administracyjnym w związku z pełnioną służbą;

16)

oświadczenie funkcjonariusza o otrzymaniu lub nieotrzymaniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 września 2025 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad zakwaterowania funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Ochrony Państwa oraz poprawy niektórych warunków pełnienia służby (Dz. U. poz. 1366);

17)

klauzulę o następującej treści: Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. klauzula ta zastępuje pouczenie przez organ o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń;

18)

informację o sposobie wypłaty świadczenia mieszkaniowego, a w przypadku wyboru bezgotówkowej formy wypłaty – numer rachunku bankowego lub innego rachunku płatniczego;

19)

adres lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, o które wnioskuje funkcjonariusz.

8.

Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1, na jego wniosek, przysługuje prawo do zamiany lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej. Do wniosków o zamianę lokali mieszkalnych albo kwater tymczasowych przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio; wniosek o zamianę zawiera także adres zajmowanego lokalu mieszkalnego albo zajmowanej kwatery tymczasowej.

9.

Zmiana formy zakwaterowania następuje na wniosek funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 5. Podmiot, o którym mowa w art. 178c podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania ust. 1, uchyla decyzję, na podstawie której orzeczono wcześniej o prawie do zakwaterowania.

10.

Prawo do form zakwaterowania, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, nie przysługuje, jeżeli:

1)

funkcjonariusz lub jego małżonek jest właścicielem lub współwłaścicielem lokalu mieszkalnego albo domu w miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, albo miejscowości, o której mowa w art. 184a zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby ust. 1 pkt 1 albo 2;

2)

małżonek funkcjonariusza będący:
a) funkcjonariuszem Policji,
b) funkcjonariuszem Państwowej Straży Pożarnej,
c) funkcjonariuszem Straży Granicznej,
d) funkcjonariuszem SOP,
e) funkcjonariuszem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
f) funkcjonariuszem Agencji Wywiadu,
g) funkcjonariuszem Służby Wywiadu Wojskowego,
h) funkcjonariuszem Służby Kontrwywiadu Wojskowego,
i) żołnierzem Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
– otrzymał przydział lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej na podstawie przepisów obowiązujących w tych służbach, jeżeli małżonkowie pełnią służbę w tej samej miejscowości albo miejscowości, o której mowa w art. 184a zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby ust. 1 pkt 1 albo 2.

11.

Rozstrzygnięcie o przyznaniu świadczenia mieszkaniowego przez podmiot, o którym mowa w art. 178c podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania ust. 1, w całości uwzględniające wniosek funkcjonariusza, następuje w postępowaniu uproszczonym, o którym mowa w dziale II rozdziale 14 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. Przepisów o milczącym załatwieniu sprawy nie stosuje się.

12.

Rozstrzygnięcie o:

1)

przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej,

2)

zamianie lokali mieszkalnych albo kwater tymczasowych,

3)

odmowie przyznania wybranej przez funkcjonariusza formy zakwaterowania
– następuje w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez podmiot, o którym mowa w art. 178c podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania ust. 1.

13.

W przypadku gdy oboje małżonkowie są funkcjonariuszami, każdy z małżonków wybiera formę zakwaterowania, z tym że:

1)

jednemu z małżonków przysługuje przydział lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, z uwzględnieniem dzieci, o których mowa w art. 178d członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery pkt 2, a drugiemu małżonkowi przyznaje się świadczenie mieszkaniowe albo

2)

każdemu z małżonków przyznaje się świadczenie mieszkaniowe.

14.

W przypadku podania przez funkcjonariusza nieprawdziwych danych we wnioskach, o których mowa w ust. 5 lub 8, lub w przypadku gdy świadczenie funkcjonariuszowi nie przysługiwało, podmiot, o którym mowa w art. 178c podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania ust. 1, wydaje decyzję o uchyleniu decyzji przyznającej funkcjonariuszowi wybraną przez niego formę zakwaterowania, w której rozstrzyga także o cofnięciu świadczenia mieszkaniowego w całości oraz zobowiązuje funkcjonariusza do zwrotu świadczeń nienależnie pobranych.

15.

Funkcjonariusz jest obowiązany do powiadomienia podmiotu, o którym mowa w art. 178c podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania ust. 1, o każdym zdarzeniu mającym wpływ na prawo do zakwaterowania.

16.

W przypadku przeniesienia funkcjonariusza do innej służby albo do służby w ramach zawodowej służby wojskowej, albo zwolnienia funkcjonariusza ze służby rozstrzygnięcia, o których mowa w ust. 11 i 12, wygasają z mocy prawa z dniem przeniesienia funkcjonariusza lub zwolnienia go ze służby.

17.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków, o których mowa w ust. 5 i 8, a także formę i sposób składania tych wniosków, uwzględniając przejrzystość przedstawianych informacji oraz efektywność prowadzonego postępowania w celu rozstrzygnięcia w sprawach wyboru formy zakwaterowania.

Art. 178b. Wyłączenie prawa funkcjonariusza do zakwaterowania

Prawo do zakwaterowania nie przysługuje funkcjonariuszowi:

1)

który nabył lokal mieszkalny od Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, z bonifikatą lub pomniejszeniem w cenie nabycia, przydzielony w trybie administracyjnym w związku z pełnioną służbą;

2)

od dnia przyjęcia do służby do dnia ukończenia szkolenia przygotowującego do służby w SOP.

Art. 178c. Podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania

1.

Podmiotami właściwymi w sprawach zakwaterowania są:

1)

minister właściwy do spraw wewnętrznych – w stosunku do Komendanta SOP lub jego zastępcy;

2)

Komendant SOP – w stosunku do funkcjonariuszy na stanowisku służbowym.

2.

W przypadku funkcjonariusza zwolnionego ze służby, który nabył prawo do lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej na podstawie decyzji podmiotu wskazanego w ust. 1 pkt 1, właściwym w sprawie wydania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej jest podmiot wskazany w ust. 1 pkt 2.

Art. 178d. Członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery

Członkami rodziny funkcjonariusza, których uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, są pozostający z funkcjonariuszem we wspólnym gospodarstwie domowym:

1)

małżonek;

2)

dzieci własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, pozostające na jego utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do dnia zawarcia przez nie związku małżeńskiego, które:
a) nie ukończyły 18. roku życia, a w przypadku uczęszczania do szkoły lub odbywania studiów w uczelni – 26. roku życia, albo
b) stały się całkowicie niezdolne do pracy lub niezdolne do samodzielnej egzystencji przed osiągnięciem wieku określonego w lit. a.

Art. 178e. Lokale przeznaczane na lokale mieszkalne lub kwatery dla funkcjonariuszy

1.

Na lokale mieszkalne dla funkcjonariuszy przeznacza się lokale będące w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub organów mu podległych lub przez niego nadzorowanych.

2.

Na kwatery tymczasowe przeznacza się lokale mieszkalne albo pomieszczenia w budynkach służbowych pełniące funkcje mieszkalne, przeznaczone dla funkcjonariuszy delegowanych z urzędu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości.

3.

Przy ustalaniu powierzchni mieszkalnej przydzielanego lokalu mieszkalnego albo przydzielanej kwatery tymczasowej uwzględnia się stanowisko służbowe funkcjonariusza oraz wielkość jego gospodarstwa domowego według następujących zasad:

1)

funkcjonariuszowi przysługuje norma powierzchni mieszkalnej, zwana dalej normą zaludnienia która wynosi 10 midx2;

2)

funkcjonariuszowi posiadającemu członków rodziny, o których mowa w art. 178d członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery, przysługuje po jednej normie zaludnienia dla funkcjonariusza i każdego członka jego rodziny;

3)

dodatkowo, oprócz norm zaludnienia określonych w pkt 2, funkcjonariuszowi posiadającemu członków rodziny, o których mowa w art. 178d członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery:
a) pełniącemu służbę na stanowisku służbowym: Komendant SOP lub zastępca Komendanta SOP – przysługują dwie normy zaludnienia, albo
b) posiadającemu stopień służbowy majora SOP, podpułkownika SOP lub pułkownika SOP, lub zajmującemu stanowisko służbowe z takim stopniem służbowym jako stopniem etatowym – przysługuje jedna norma zaludnienia;

4)

funkcjonariuszowi nieposiadającemu członków rodziny, o których mowa w art. 178d członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery, przysługują dwie normy zaludnienia oraz, dodatkowo, w przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym: Komendant SOP lub zastępca Komendanta SOP – jedna norma zaludnienia;

5)

funkcjonariuszowi pozostającemu w związku małżeńskim, który nie posiada dzieci, o których mowa w art. 178d członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery pkt 2, przysługuje dodatkowo jedna norma zaludnienia;

6)

w przypadku prowadzenia przez funkcjonariusza jednoosobowego gospodarstwa domowego norma zaludnienia wynosi nie mniej niż 20 midx2.

4.

Powierzchnią mieszkalną jest powierzchnia pokoi.

5.

Funkcjonariuszowi, na wniosek, o którym mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 5 lub 8, lub za jego pisemną zgodą, można przydzielić lokal mieszkalny albo kwaterę tymczasową o mniejszej powierzchni mieszkalnej niż wynikająca z przysługujących mu norm zaludnienia albo o większej powierzchni mieszkalnej niż wynikająca z przysługujących mu norm zaludnienia, o których mowa w ust. 3, o ile taki lokal mieszkalny albo kwatera tymczasowa nie są niezbędne do zakwaterowania funkcjonariusza o większej liczbie przysługujących mu norm zaludnienia.

6.

Opróżnianie lokali mieszkalnych oraz kwater tymczasowych następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 178f. Ponoszenie kosztów używania przydzielonego lokalu mieszkalnego lub kwatery

1.

Funkcjonariusz, któremu wydano decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, zawiera umowę najmu z ich właścicielem albo z podmiotem nimi administrującym, zwanym dalej wynajmującym

2.

Od dnia przekazania lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej funkcjonariusz uiszcza opłaty za używanie tego lokalu albo tej kwatery.

3.

W przypadku otrzymania kwatery tymczasowej, koszty zakwaterowania funkcjonariusza delegowanego z urzędu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości ponosi Skarb Państwa. Koszty zakwaterowania członków rodziny, o których mowa w art. 178d członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery, w kwaterze tymczasowej ponosi funkcjonariusz.

4.

Przekazanie przydzielonego lokalu mieszkalnego albo przydzielonej kwatery tymczasowej następuje na podstawie protokołu, w którym określa się stan techniczny tego lokalu albo tej kwatery oraz stopień zużycia znajdujących się w nich urządzeń technicznych. Protokół sporządzają funkcjonariusz oraz wynajmujący i stanowi on podstawę rozliczeń dokonywanych przy zwrocie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej.

5.

Funkcjonariusz może wprowadzać w zajmowanym lokalu mieszkalnym albo w zajmowanej kwaterze tymczasowej ulepszenia tylko za zgodą wynajmującego i na podstawie pisemnej umowy określającej sposób rozliczeń z tego tytułu.

6.

Opłaty za używanie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy przyjmuje się według opłat obowiązujących dla danego lokalu albo kwatery, a w przypadku lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej będących w zasobie innego podmiotu, w tym w zarządzie SOP – według opłat obowiązujących dla lokali mieszkalnych albo kwater tymczasowych wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego tego podmiotu.

7.

Umowa najmu, o której mowa w ust. 1, ulega rozwiązaniu z chwilą uprawomocnienia się decyzji o opróżnieniu przydzielonego lokalu mieszkalnego albo przydzielonej kwatery tymczasowej albo wygaśnięcia decyzji o ich przydziale.

8.

W sprawach wynikających ze wzajemnych praw i obowiązków najemcy i wynajmującego oraz w innych przypadkach nieuregulowanych w niniejszej ustawie, do najmu lokali mieszkalnych albo kwater tymczasowych mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 i 1172) i ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 725).

9.

Sprawy sporne wynikające ze stosunku najmu lokali mieszkalnych oraz kwater tymczasowych rozstrzygają sądy powszechne.

Art. 178g. Wysokość świadczenia mieszkaniowego

1.

Wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się kwotowo, jako iloczyn stawki podstawowej oraz mnożnika lokalizacyjnego dla powiatów ustalonego dla miejscowości:

1)

wskazanej we wniosku, o którym mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 5, w której funkcjonariusz zamieszkuje, albo

2)

w której funkcjonariusz pełni służbę, wskazanej w rozkazie personalnym.

2.

Wyboru sposobu ustalania wysokości świadczenia mieszkaniowego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz dokonuje we wniosku, o którym mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 5.

3.

Funkcjonariuszowi zamieszkującemu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, który pełni służbę na terenie kraju, świadczenie mieszkaniowe ustala się w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

4.

Funkcjonariuszowi, który otrzymał pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu, odprawę mieszkaniową lub ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z lokalu mieszkalnego z jednostek budżetowych, w tym w innych służbach, na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 września 2025 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad zakwaterowania funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Ochrony Państwa oraz poprawy niektórych warunków pełnienia służby, wypłaca się przyznane świadczenie mieszkaniowe:

1)

pomniejszone o kwotę stanowiącą maksymalnie 1/120 z 50 % otrzymanej pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu za każdy miesiąc wypłaty świadczenia mieszkaniowego przez kolejne 120 miesięcy lub do wysokości 50 % otrzymanej pomocy finansowej, z możliwością jednorazowej wcześniejszej spłaty, albo

2)

w pełnej kwocie – w przypadku zwrotu przez funkcjonariusza 50 % przyznanej decyzją administracyjną pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu, odprawy mieszkaniowej lub ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z lokalu mieszkalnego w terminie 30 dni od dnia otrzymania rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 11.

5.

Sposób rozliczenia zwrotu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu, odprawy mieszkaniowej lub ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z lokalu mieszkalnego wskazuje funkcjonariusz we wniosku, o którym mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 5.

6.

Wypłatę świadczenia mieszkaniowego zawiesza się funkcjonariuszowi, który przebywa na urlopie bezpłatnym.

7.

Zawieszenie wypłaty świadczenia mieszkaniowego następuje w drodze decyzji administracyjnej.

8.

W przypadku przydziału lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej świadczenie mieszkaniowe przysługuje do dnia protokolarnego przekazania lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, nie dłużej jednak niż do ostatniego dnia miesiąca, w którym decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej stała się ostateczna.

9.

Funkcjonariuszowi, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, świadczenie mieszkaniowe przysługuje od dnia złożenia wniosku i jest wypłacane za miesiąc kalendarzowy w terminie do końca każdego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 11.

10.

W przypadku zajmowania lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej świadczenie mieszkaniowe przysługuje od dnia następującego po dniu opróżnienia lokalu albo kwatery tymczasowej.

11.

W przypadku uprawnienia do świadczenia mieszkaniowego za okres krótszy niż miesiąc kalendarzowy świadczenie przysługuje za ten okres w wysokości 1/30 za każdy dzień.

12.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość stawki podstawowej oraz mnożników lokalizacyjnych dla powiatów, uwzględniając średnią cenę rynkową najmu lokali mieszkalnych w powiecie, a także szczególne znaczenie miejsca pełnienia służby funkcjonariusza dla systemu ochrony porządku publicznego państwa.

Art. 178h. Zasady ustalania wysokości świadczenia mieszkaniowego

1.

Funkcjonariuszowi, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 178g wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, oraz:

1)

oddelegowanemu na podstawie art. 89 oddelegowanie do pełnienia obowiązków poza SOP ust. 1 do pełnienia obowiązków poza SOP – świadczenie mieszkaniowe, o którym mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 2 pkt 3, przyznaje się w wysokości określonej dla miejscowości oddelegowania właściwej ze względu na miejsce pełnienia obowiązków poza SOP;

2)

przeniesionemu do dyspozycji przełożonego właściwego w sprawach osobowych oraz delegowanemu do czasowego pełnienia służby poza granicami państwa, skierowanemu do ochrony placówki zagranicznej lub przeniesionemu do dyspozycji właściwego przełożonego – świadczenie mieszkaniowe, o którym mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 2 pkt 3, przyznaje się w wysokości określonej dla miejscowości, w której pełnił służbę na jeden dzień przed przeniesieniem do dyspozycji, skierowaniem lub delegowaniem.

2.

W przypadku delegowania funkcjonariusza, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 178g wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy przysługuje mu świadczenie mieszkaniowe w dotychczasowej wysokości.

3.

W przypadku delegowania funkcjonariusza, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 178g wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości na okres dłuższy niż 12 miesięcy, przysługuje mu świadczenie mieszkaniowe w wysokości określonej dla miejsca pełnienia służby właściwego ze względu na miejsce delegowania funkcjonariusza.

4.

Funkcjonariuszowi, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 178g wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, świadczenie mieszkaniowe przysługuje od dnia złożenia wniosku do dnia zakończenia pełnienia służby w danej miejscowości, określonej w rozkazie personalnym wydanym przez Komendanta SOP i jest wypłacane za miesiąc kalendarzowy w terminie do końca każdego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 11.

Art. 179. Uchylony

Art. 180. Uchylony

Art. 181. Uchylony

Art. 182. Obowiązek opróżnienia lokalu mieszkalnego lub kwatery

1.

Funkcjonariusz jest obowiązany do opróżnienia lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, jeżeli:

1)

został zwolniony ze służby albo przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości;

2)

bez zgody wynajmującego podnajmuje albo oddaje do bezpłatnego używania przydzielony lokal mieszkalny albo przydzieloną kwaterę tymczasową lub ich część;

3)

używa lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej w sposób sprzeczny z umową najmu lub niezgodnie z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód w tym lokalu albo tej kwaterze, albo niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców;

4)

wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali;

5)

jest w zwłoce z wnoszeniem opłat za używanie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej przez okres co najmniej trzech pełnych okresów płatności mimo pisemnego zawiadomienia go o zamiarze wydania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu zapłaty zaległych i wymagalnych należności;

6)

nie zwolnił, w terminie określonym odrębnymi przepisami, przydzielonego lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej;

7)

zrzekł się uprawnień do przydzielonego lokalu mieszkalnego albo przydzielonej kwatery tymczasowej;

8)

dokonał zamiany lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej;

9)

on i jego małżonek posiadają przydzielony inny lokal mieszkalny albo przydzieloną inną kwaterę tymczasową; w takim przypadku osobom tym przysługuje prawo wyboru jednego z zajmowanych lokali;

10)

po zwolnieniu ze służby on lub pozostali po nim członkowie rodziny zajmują lokal mieszkalny albo kwaterę tymczasową położone w budynku przeznaczonym na cele służbowe, a osobom tym przydzielono lokal w tej samej lub innej miejscowości, o powierzchni odpowiadającej przysługującym normom;

11)

on lub członkowie jego rodziny albo inne osoby zajmują lokal mieszkalny albo kwaterę tymczasową bez tytułu prawnego;

12)

został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 zmiana ustawy o drogach publicznych Kodeksu karnego lub orzeczono wobec niego prawomocnie środek karny pozbawienia praw publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.

2.

Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej wydaje się w stosunku do wszystkich osób zamieszkałych w tym lokalu albo tej kwaterze.

3.

W przypadku wydania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego osoba, której ona dotyczy, opróżnia lokal mieszkalny w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna.

4.

W przypadku wydania decyzji o opróżnieniu kwatery tymczasowej osoba, której ona dotyczy, opróżnia kwaterę tymczasową w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna.

5.

W sprawach opróżnienia lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej zajmowanych przez:

1)

kobietę w ciąży,

2)

małoletniego,

3)

osobę niepełnosprawną, o której mowa w art. 1 zakres podmiotowy ustawy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 913 i 1301), lub ubezwłasnowolnioną oraz osobę sprawującą nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą,

4)

obłożnie chorego, który dysponuje dokumentem urzędowym lub zaświadczeniem lekarskim stwierdzającym stan zdrowia, w którym chory bez narażenia życia lub zdrowia nie może prowadzić normalnej egzystencji, wydanym nie wcześniej niż miesiąc przed wszczęciem postępowania o opróżnienie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej,

5)

emeryta lub rencistę spełniającego kryteria otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,

6)

osobę posiadającą status bezrobotnego spełniającą kryteria otrzymania świadczenia z pomocy społecznej
– wraz z osobami wspólnie zamieszkującymi, nie wydaje się decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, chyba że mogą zamieszkać w innym lokalu mieszkalnym albo w domu, a w przypadku, w którym jedną z osób, wobec których wydaje się decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, jest funkcjonariusz, mogą zamieszkać w miejscowości, w której pełni on służbę, albo w miejscowości, o której mowa w art. 184a zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby ust. 1 pkt 1 albo 2, w innym lokalu mieszkalnym albo w domu.

6.

W przypadku, o którym mowa w ust. 5, organ właściwy do wydania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej kieruje do sądu powszechnego pozew o opróżnienie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej. Przepisy art. 14 orzeczenie w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego ust. 1–5 i 6a, art. 15 skutek wytoczenie powództwa przeciwko niektórym lokatorom, art. 17 wyłączenie stosowania przepisów o socjalnym lokalach i zakazie ich opróżniania w okresie zimowym. i art. 18 odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio.

7.

Opróżnienia lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 6, dokonuje się w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2025 r. poz. 132, 620 i 1302).

Art. 183. Uchylony

Art. 184. Przydział lokalu mieszkalnego lub kwatery tymczasowej

1.

Funkcjonariuszowi delegowanemu do pełnienia służby w innej miejscowości, który poza miejscowością, w której pełni służbę, posiada lokal mieszkalny, o którym mowa w art. 178e lokale przeznaczane na lokale mieszkalne lub kwatery dla funkcjonariuszy ust. 1, może być przydzielony lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej w nowej miejscowości, w której pełni służbę, po opróżnieniu wcześniej zajmowanego lokalu mieszkalnego.

2.

Funkcjonariuszowi delegowanemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, który w poprzedniej miejscowości, w której pełnił służbę, nie opróżnił zajmowanego lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 178e lokale przeznaczane na lokale mieszkalne lub kwatery dla funkcjonariuszy ust. 1, można przydzielić kwaterę tymczasową.

3.

Funkcjonariusz delegowany z urzędu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości otrzymuje kwaterę tymczasową.

Art. 184a. Zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby

1.

Funkcjonariuszowi, z wyłączeniem funkcjonariusza, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 178g wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, zamieszkującemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której pełni służbę, od której granic administracyjnych najkrótsza odległość drogą publiczną do granic administracyjnych miejscowości, w której pełni służbę, wynosi:

1)

do 30 km – wypłaca się, na jego wniosek, zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, w wysokości 140 zł miesięcznie;

2)

powyżej 30 km do 50 km – wypłaca się, na jego wniosek, zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, w wysokości 180 zł miesięcznie;

3)

powyżej 50 km – wypłaca się, na jego wniosek, zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, w wysokości 220 zł miesięcznie.

2.

Funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, składa wniosek o wypłatę zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełni służbę, do przełożonego właściwego w sprawach osobowych, zawierający:

1)

imię (imiona) i nazwisko;

2)

stopień służbowy;

3)

stanowisko służbowe;

4)

nazwę komórki organizacyjnej SOP, w której pełni służbę;

5)

miejscowość, w której pełni służbę;

6)

adres zamieszkania;

7)

numer telefonu kontaktowego;

8)

odległość w kilometrach wynikającą z ust. 1;

9)

klauzulę o treści: Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. klauzula ta zastępuje pouczenie przez organ o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń;

10)

informację o sposobie wypłaty, a w przypadku wyboru bezgotówkowej formy wypłaty – numer rachunku bankowego lub innego rachunku płatniczego.

3.

Wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

4.

Zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, do miejscowości, w której pełni służbę, przysługuje od dnia złożenia wniosku.

5.

W przypadku uznania prawa funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, do zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełni służbę, przełożony właściwy w sprawach osobowych wypłaca go funkcjonariuszowi w każdym kolejnym miesiącu kalendarzowym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym funkcjonariusz złożył wniosek, o którym mowa w ust. 2.

6.

Zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, płatny jest z dołu do dwudziestego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który przysługuje.

7.

W przypadku zmiany miejsca zamieszkania albo miejscowości, w której funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, pełni służbę, składa on nowy wniosek.

8.

Funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, informuje niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania zmiany, przełożonego właściwego w sprawach osobowych o każdym zdarzeniu mającym wpływ na uprawnienia do otrzymywania zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełni służbę.

9.

Zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, nie wypłaca się za okresy, o których mowa w art. 172b świadczenie motywacyjne ust. 9 – proporcjonalnie do tych okresów, przyjmując, że za każdy dzień wykonywania czynności służbowych ustala się 1/21 części miesięcznego zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełni służbę.

10.

Zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, nie przysługuje, jeżeli funkcjonariusz korzysta z prawa do zakwaterowania w formach, o których mowa w art. 178a prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 2 pkt 1 lub 2, w miejscowości, w której pełni służbę.

11.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz formę wniosku o wypłatę zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, uwzględniając konieczność zapewnienia przejrzystości i efektywności przebiegu procesu przyznania funkcjonariuszowi zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę.

Art. 185. Uchylony

Art. 186. Uchylony

Art. 187. Odprawa funkcjonariusza zwolnionego ze służby

1.

Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby stałej przysługuje odprawa w wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym wraz z dodatkami o charakterze stałym, w wysokości średniej tych dodatków z ostatnich 12 miesięcy.

2.

Wysokość odprawy ulega zwiększeniu o 20% miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, w wysokości średniej tych dodatków z ostatnich 12 miesięcy, za każdy pełny rok wysługi ponad 10 lat nieprzerwanej służby – aż do wysokości sześciomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, w wysokości średniej tych dodatków z ostatnich 12 miesięcy. Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny rok.

3.

Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby przygotowawczej przysługuje odprawa w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, w wysokości średniej tych dodatków z ostatnich 12 miesięcy, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.

4.

Odprawa nie przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby wskutek kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby albo zrzeczenia się obywatelstwa polskiego. Komendant SOP może ze względu na szczególne okoliczności przyznać temu funkcjonariuszowi albo jego rodzinie do 50% odprawy.

5.

Odprawa nie przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby wskutek skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo.

6.

Odprawę funkcjonariuszowi wypłaca się w dniu zwolnienia ze służby.

Art. 188. Należności pieniężne funkcjonariusza zwolnionego ze służby

1.

Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby, niezależnie od odprawy, przysługują następujące należności pieniężne:

1)

uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, w wysokości średniej tych dodatków z ostatnich 12 miesięcy, należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu ze służby;

2)

ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe z wyjątkiem urlopu, o którym mowa w art. 158a coroczny płatny dodatkowy urlop wypoczynkowy ust. 1.

2.

Należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przypadający za rok, w którym następuje zwolnienie ze służby, zryczałtowany ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie przysługują funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby z przyczyn, o których mowa w art. 107 zwolnienie ze służby ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 2.

3.

Uposażenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie przysługuje także funkcjonariuszowi, który został zwolniony ze służby w okresie przygotowawczym.

4.

W przypadku zbiegu uprawnień do uposażenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, i zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszowi przysługuje, według jego wyboru, tylko jedna z tych należności.

5.

Funkcjonariusz, który nie posiada uprawnień do zaopatrzenia emerytalnego lub zamiast tego zaopatrzenia wybrał uposażenie określone w ust. 1 pkt 1, może pobrać uposażenie za cały należny okres jednorazowo z góry.

6.

Wysokość ekwiwalentu za 1 dzień urlopu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oblicza się, mnożąc 1/21 uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, w wysokości średniej tych dodatków z ostatnich 12 miesięcy, należnego funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym przez liczbę dni niewykorzystanego urlopu.

Art. 189. Zasiłek pogrzebowy

1.

Osobie, która pokryła koszty pogrzebu funkcjonariusza, przysługuje zasiłek pogrzebowy:

1)

małżonkowi, dzieciom, wnukom, rodzeństwu lub rodzicom – w wysokości 4000 zł;

2)

innej osobie – w wysokości kosztów rzeczywiście poniesionych, nie większej jednak niż określona w pkt 1.

2.

Osobie, która pokryła koszty pogrzebu małżonka, zstępnych, wstępnych i rodzeństwa funkcjonariusza, przysługuje zasiłek pogrzebowy:

1)

funkcjonariuszowi – w wysokości 4000 zł;

2)

innej osobie – w wysokości kosztów rzeczywiście poniesionych, nie większej jednak niż określona w pkt 1.

3.

Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła w związku ze służbą lub na skutek wypadku pozostającego w związku ze służbą, koszty pogrzebu, bez nagrobka, pokrywa się ze środków SOP.

4.

W razie pokrycia kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków SOP osobom wymienionym w ust. 1 pkt 1 przysługuje połowa zasiłku pogrzebowego.

5.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania prawa do zasiłków pogrzebowych, warunki pokrywania kosztów pogrzebu funkcjonariuszy i członków rodziny funkcjonariusza oraz dokumenty wymagane przy wypłacie zasiłku pogrzebowego, mając na względzie zapewnienie właściwego dokumentowania wypłaty tych zasiłków.

Art. 190. Odprawa pośmiertna

1.

W razie śmierci funkcjonariusza pozostałej po nim rodzinie przysługują, niezależnie od zasiłku pogrzebowego, odprawa pośmiertna w wysokości określonej zgodnie z przepisami art. 187 odprawa funkcjonariusza zwolnionego ze służby ust. 1–3, liczonej na dzień zgonu, oraz należności, o których mowa w art. 188 należności pieniężne funkcjonariusza zwolnionego ze służby ust. 1 pkt 2.

2.

Odprawa oraz należności, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi, który w dniu śmierci funkcjonariusza pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w razie braku małżonka – dzieciom, wnukom, rodzeństwu i rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej określone przepisami ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

3.

Komendant SOP przyznaje należności, o których mowa w ust. 1, w przypadku zaginięcia funkcjonariusza. Zaginięcie funkcjonariusza oraz związek tego zaginięcia ze służbą stwierdza minister właściwy do spraw wewnętrznych w drodze decyzji.

Art. 191. Renta rodzinna

1.

W przypadku funkcjonariusza, którego śmierć nastąpiła w związku ze służbą, każdemu z dzieci będących na jego utrzymaniu, które w dniu jego śmierci spełniały warunki do uzyskania renty rodzinnej, Komendant SOP przyznaje pomoc finansową na kształcenie ze środków przeznaczonych na ten cel w budżecie SOP.

2.

Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, przysługuje uczniom i słuchaczom ponadpodstawowych szkół publicznych i niepublicznych oraz publicznych i niepublicznych szkół artystycznych realizujących kształcenie ogólne w zakresie szkoły ponadpodstawowej, a także słuchaczom kolegiów pracowników służb społecznych, oraz studentom szkół wyższych do czasu ukończenia kształcenia, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia.

3.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb przyznawania pomocy, o której mowa w ust. 1, uwzględniając tryb przyznawania i wysokość pomocy w zależności od poziomu kształcenia i rodzaju szkoły.

Art. 192. Prawo do uposażenia w okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych lub pozostawania w dyspozycji

W okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych lub pozostawania w dyspozycji funkcjonariusz zachowuje prawo do pobieranego ostatnio uposażenia i innych należności pieniężnych, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na wysokość uposażenia zasadniczego i innych należności pieniężnych.

Art. 193. Uposażenie funkcjonariusza w okresie urlopu macierzyńskiego, ojcowskiego i rodzicielskiego

1.

Miesięczne uposażenie funkcjonariusza za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego, okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, okres uzupełniającego urlopu macierzyńskiego oraz okres urlopu ojcowskiego wynosi 100% uposażenia, o którym mowa w art. 192 prawo do uposażenia w okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych lub pozostawania w dyspozycji.

2.

Miesięczne uposażenie funkcjonariusza za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu rodzicielskiego wynosi 70% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 192 prawo do uposażenia w okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych lub pozostawania w dyspozycji.

3.

Funkcjonariusz – kobieta, nie później niż 21 dni po porodzie, może złożyć pisemny wniosek o wypłacenie jej uposażenia za okres odpowiadający okresowi urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze, z wyłączeniem okresu, o którym mowa w art. 182^1a urlop rodzicielski § 4 Kodeksu pracy, przysługującego ojcu dziecka, w wysokości 81,5% uposażenia, o którym mowa w art. 192 prawo do uposażenia w okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych lub pozostawania w dyspozycji.

4.

Funkcjonariusz, nie później niż 21 dni po przyjęciu dziecka na wychowanie i wystąpieniu do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka albo po przyjęciu dziecka na wychowanie jako rodzina zastępcza, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, może złożyć pisemny wniosek o wypłacenie mu uposażenia za okres odpowiadający okresowi urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze, z wyłączeniem okresu, o którym mowa w art. 182^1a urlop rodzicielski § 4 Kodeksu pracy, przysługującego drugiemu rodzicowi dziecka, w wysokości 81,5% uposażenia, o którym mowa w art. 192 prawo do uposażenia w okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych lub pozostawania w dyspozycji.

5.

W przypadku złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz – kobieta może dzielić się z ojcem dziecka korzystaniem z uposażenia za okres odpowiadający okresowi urlopu rodzicielskiego albo jego części, z wyłączeniem okresu, o którym mowa w art. 182^1a urlop rodzicielski § 4 Kodeksu pracy. Przepis stosuje się odpowiednio do wniosku, o którym mowa w ust. 4.

6.

Uposażenie za okres odpowiadający okresowi urlopu rodzicielskiego w części przysługującej funkcjonariuszowi – ojcu dziecka, o której mowa w art. 182^1a urlop rodzicielski § 4 Kodeksu pracy, wynosi 70% uposażenia, o którym mowa w art. 192 prawo do uposażenia w okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych lub pozostawania w dyspozycji.

7.

W przypadku niewykorzystania przez funkcjonariusza ani jednego dnia urlopu rodzicielskiego w pierwszym roku życia dziecka uposażenie za okres urlopu rodzicielskiego przysługuje w wysokości 70% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 192 prawo do uposażenia w okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych lub pozostawania w dyspozycji.

8.

W przypadku niewykorzystania ani jednego dnia urlopu rodzicielskiego w pierwszym roku życia dziecka, funkcjonariuszowi przysługuje jednorazowe wyrównanie pobranego uposażenia za okres urlopu macierzyńskiego do wysokości 100% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 192 prawo do uposażenia w okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych lub pozostawania w dyspozycji.

9.

Jednorazowe wyrównanie uposażenia, o którym mowa w ust. 8, następuje na wniosek funkcjonariusza.

10.

W przypadku gdy wysokość uposażenia funkcjonariusza, pomniejszonego o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, obliczonego zgodnie z ust. 1–4, jest niższa niż kwota świadczenia rodzicielskiego określonego w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 390, 658 i 1429), kwotę uposażenia funkcjonariusza, pomniejszonego o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, podwyższa się do wysokości świadczenia rodzicielskiego.

Art. 194. Zwolnienie lekarskie i zwolnienie od zajęć służbowych

1.

W okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusz otrzymuje 80% uposażenia.

2.

Zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest zwolniony od zajęć służbowych z powodu:

1)

choroby funkcjonariusza, w tym niemożności wykonywania zajęć służbowych z przyczyn określonych w art. 6 niemożność wykonywania pracy jako niezdolność do pracy ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;

2)

oddawania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi lub z powodu okresowego badania lekarskiego dawców krwi;

3)

konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem własnym lub małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14. roku życia;

4)

konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny; za członków rodziny uważa się małżonka, rodziców, rodzica dziecka funkcjonariusza, ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z funkcjonariuszem w okresie sprawowania nad nimi opieki;

5)

konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem własnym lub małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8. roku życia, w przypadku:
a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, a także w przypadku choroby niani, z którą rodzice mają zawartą umowę uaktywniającą, o której mowa w art. 50 pojęcie niani i umowa uaktywniająca ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2024 r. poz. 338, 743 i 858), lub dziennego opiekuna, sprawujących opiekę nad dzieckiem,
b) porodu lub choroby małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka funkcjonariusza, stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki nad dzieckiem,
c) pobytu małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka funkcjonariusza, stale opiekujących się dzieckiem, w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.

3.

Zwolnienie od zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i 5, przysługuje przez okres nie dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym, a w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4 – przez okres nie dłuższy niż 14 dni w roku kalendarzowym, przy czym okresy te łącznie nie mogą przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym.

4.

Przepis ust. 3 stosuje się bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki.

5.

Jeżeli zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest zwolniony od zajęć służbowych z powodu:

1)

wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby,

2)

choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby,

3)

wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby,

4)

choroby przypadającej w czasie ciąży,

5)

poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,

6)

oddania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi lub z powodu badania lekarskiego dawców krwi,

7)

przebywania na obserwacji w podmiocie leczniczym w wyniku skierowania przez komisję lekarską,

8)

stwierdzenia zakażenia lub zachorowania na chorobę, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, przy czym stwierdzone zakażenie lub zachorowanie powstało w związku z wykonywaniem zadań służbowych w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii z powodu tej choroby
– zachowuje on prawo do 100% uposażenia.

6.

Prawo do 100% uposażenia przysługuje również wtedy, gdy funkcjonariusz został zwolniony od zajęć służbowych:

1)

w wyniku popełnienia przez inną osobę umyślnego czynu zabronionego w związku z wykonywaniem przez funkcjonariusza czynności służbowych, stwierdzonego orzeczeniem wydanym przez uprawniony organ;

2)

na skutek czynów o charakterze bohaterskim dokonanych w szczególnie niebezpiecznych warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem życia lub zdrowia, w obronie prawa, nienaruszalności granic państwowych, życia, mienia lub bezpieczeństwa obywateli;

3)

na skutek podlegania obowiązkowej kwarantannie, izolacji lub izolacji w warunkach domowych, o których mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, jeżeli podleganie tej kwarantannie lub izolacji powstało w związku z wykonywaniem zadań służbowych w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii z powodu tej choroby.

6a.

Wykonywanie zadań służbowych, o których mowa w ust. 5 pkt 8 i ust. 6 pkt 3, stwierdza pisemnie Komendant SOP lub upoważniona przez niego osoba.

7.

Związek zwolnienia od zajęć służbowych z czynami, o których mowa w ust. 6 pkt 2, stwierdza, w drodze decyzji, Komendant SOP.

8.

Od decyzji, o której mowa w ust. 7, funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożonego.

Art. 195. Wypadki i urazy

1.

Za wypadek w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby, zwany dalej „wypadkiem”, uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Jednakże uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby, mimo że droga została przerwana, jeśli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla funkcjonariusza, ze względów organizacyjnych, najdogodniejsza.

2.

Przez uraz należy rozumieć uraz, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą.

3.

Uznania albo odmowy uznania zdarzenia za wypadek, po ustaleniu okoliczności i przyczyn zdarzenia, dokonuje Komendant SOP w stosunku do podległych funkcjonariuszy, a w przypadku Komendanta SOP, minister właściwy do spraw wewnętrznych.

4.

Ustalenie okoliczności i przyczyn zdarzenia oraz uznanie albo odmowę uznania zdarzenia za wypadek dokumentuje się w karcie wypadku.

5.

Odmowa uznania zdarzenia za wypadek wymaga szczegółowego uzasadnienia.

6.

W przypadku odmowy uznania zdarzenia za wypadek przysługuje odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych na zasadach i w terminach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 1568).

7.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób ustalenia przyczyn i okoliczności zdarzenia, informowania o zaistnieniu zdarzenia, wzory dokumentów oraz terminy ich sporządzania, mając na względzie potrzebę zapewnienia jednolitości postępowania.

Art. 196. Zaświadczenie stwierdzające okres przebywania na zwolnieniu lekarskim

Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza zaświadczenie lekarskie wystawione zgodnie z art. 55 zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy ust. 1 i art. 55a profil informacyjny ust. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa albo wydruk zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 55a profil informacyjny ust. 6 tej ustawy, z tym że:

1)

przyczynę niezdolności do służby wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz niezdolności do służby wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów – zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku zgodnie z przepisem art. 53 dowody czasowej niezdolności do pracy ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;

2)

w przypadku, o którym mowa w art. 194 zwolnienie lekarskie i zwolnienie od zajęć służbowych ust. 2 pkt 2 – zaświadczenie jednostki organizacyjnej publicznej służby krwi;

3)

przyczynę niezdolności, o której mowa w art. 194 zwolnienie lekarskie i zwolnienie od zajęć służbowych ust. 2 pkt 5 lit. a – oświadczenie funkcjonariusza;

4)

w przypadkach, o których mowa w art. 194 zwolnienie lekarskie i zwolnienie od zajęć służbowych ust. 2 pkt 5 lit. b i c – zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarza na zwykłym druku;

5)

w przypadku, o którym mowa w art. 6 niemożność wykonywania pracy jako niezdolność do pracy ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Art. 197. Doręczanie zaświadczenia lekarskiego

1.

Doręczenie zaświadczenia lekarskiego odbywa się z wykorzystaniem profilu informacyjnego, o którym mowa w art. 58 udostępnianie zaświadczenia lekarskiego płatnikowi składek na profilu informacyjnym ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, na zasadach określonych w tej ustawie. Komendant SOP wykorzystuje lub tworzy profil informacyjny płatnika składek, o którym mowa w art. 58 udostępnianie zaświadczenia lekarskiego płatnikowi składek na profilu informacyjnym ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

2.

Wydruk zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 55a ust. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zaświadczenie lekarskie, o którym mowa w art. 55a profil informacyjny ust. 7 tej ustawy, albo zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku w przypadkach, o których mowa w art. 194 zwolnienie lekarskie i zwolnienie od zajęć służbowych ust. 2 pkt 5 lit. b i c oraz w art. 196 zaświadczenie stwierdzające okres przebywania na zwolnieniu lekarskim pkt 1, funkcjonariusz jest obowiązany dostarczyć przełożonemu w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania.

3.

Zaświadczenie jednostki organizacyjnej publicznej służby krwi albo decyzję, o której mowa w art. 196 zaświadczenie stwierdzające okres przebywania na zwolnieniu lekarskim pkt 5, funkcjonariusz jest obowiązany dostarczyć właściwemu przełożonemu w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania.

4.

Oświadczenie o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w art. 194 zwolnienie lekarskie i zwolnienie od zajęć służbowych ust. 2 pkt 5 lit. a, funkcjonariusz jest obowiązany złożyć przełożonemu w terminie 7 dni od dnia ich zaistnienia.

5.

W przypadku niedopełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 2–4, nieobecność w służbie w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim uznaje się za nieobecność nieusprawiedliwioną, chyba że niedostarczenie zaświadczenia, oświadczenia albo decyzji nastąpiło z przyczyn niezależnych od funkcjonariusza.

Art. 198. Kontrola prawidłowości wystawienia i wykorzystania zwolnienia lekarskiego

1.

Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby, prawidłowość wykorzystania zwolnienia lekarskiego, spełnienie wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz oświadczenie funkcjonariusza, o którym mowa w art. 196 zaświadczenie stwierdzające okres przebywania na zwolnieniu lekarskim pkt 3, może podlegać kontroli.

2.

Kontrolę przeprowadzają:

1)

komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych – w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;

2)

przełożony funkcjonariusza lub osoba upoważniona przez Komendanta SOP – w zakresie prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego i spełnienia wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz w zakresie oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 196 zaświadczenie stwierdzające okres przebywania na zwolnieniu lekarskim pkt 3.

3.

Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.

4.

Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że oświadczenie funkcjonariusza, o którym mowa w art. 196 zaświadczenie stwierdzające okres przebywania na zwolnieniu lekarskim pkt 3, zostało złożone niezgodnie z prawdą, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.

5.

Jeżeli w wyniku kontroli komisja lekarska ustali datę ustania niezdolności do służby wcześniejszą niż data orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za okres od tej daty do końca zwolnienia.

6.

Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że zwolnienie lekarskie zostało sfałszowane, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.

7.

Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnień lekarskich polega na ustaleniu, czy funkcjonariusz w okresie orzeczonej niezdolności do służby, w tym sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny, nie wykorzystuje zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem, a w szczególności, czy nie wykonuje pracy zarobkowej.

8.

Kontrola oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 196 zaświadczenie stwierdzające okres przebywania na zwolnieniu lekarskim pkt 3, polega na ustaleniu, czy nastąpiło nieprzewidziane zamknięcie żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których uczęszcza dziecko funkcjonariusza, lub na ustaleniu, czy niania lub dzienny opiekun dziecka przebywali na zwolnieniu lekarskim.

9.

Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego oraz oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 196 zaświadczenie stwierdzające okres przebywania na zwolnieniu lekarskim pkt 3, przeprowadza osoba upoważniona przez przełożonego funkcjonariusza.

10.

W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że funkcjonariusz wykonuje pracę zarobkową albo wykorzystuje zwolnienie lekarskie w inny sposób, niezgodny z jego celem, osoba kontrolująca sporządza protokół, w którym podaje, na czym polegało nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego.

11.

W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że oświadczenie funkcjonariusza, o którym mowa w art. 196 zaświadczenie stwierdzające okres przebywania na zwolnieniu lekarskim pkt 3, nie jest zgodne z prawdą, osoba kontrolująca sporządza protokół.

12.

Protokół przedstawia się funkcjonariuszowi w celu wniesienia do niego ewentualnych uwag. Wniesienie uwag funkcjonariusz potwierdza własnoręcznym podpisem.

13.

Na podstawie ustaleń zawartych w protokole przełożony stwierdza utratę prawa do uposażenia za okres, o którym mowa w ust. 3 lub 4. Przepis stosuje się odpowiednio w przypadku zawiadomienia przez komisję lekarską podległą ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w wyniku przeprowadzenia przez tę komisję kontroli o nieprawidłowościach w wykorzystaniu zwolnienia lekarskiego.

14.

Od decyzji, o której mowa w ust. 13, funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożonego.

15.

Kontrola wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich polega na sprawdzeniu, czy zaświadczenie:

1)

nie zostało sfałszowane;

2)

zostało wydane zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich.

16.

Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 15 pkt 1, zachodzi podejrzenie, że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane, przełożony występuje do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wyjaśnienie sprawy.

17.

W razie podejrzenia, że zaświadczenie lekarskie zostało wydane niezgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, przełożony występuje o wyjaśnienie sprawy do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Art. 199. Uposażenie za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim

1.

Podstawę uposażenia, o którym mowa w art. 194 zwolnienie lekarskie i zwolnienie od zajęć służbowych, stanowi uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym przysługujące funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności lub ich wysokość.

2.

Przy obliczaniu uposażenia za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim przyjmuje się, że uposażenie za jeden dzień przebywania na zwolnieniu lekarskim stanowi 1/30 uposażenia, o którym mowa w art. 194 zwolnienie lekarskie i zwolnienie od zajęć służbowych.

3.

W przypadku gdy funkcjonariusz pobrał już uposażenie za okres, w którym przebywał na zwolnieniu lekarskim, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie.

4.

Funkcjonariuszowi, który przebywał na zwolnieniu lekarskim w ostatnim miesiącu pełnienia służby, potrąca się odpowiednią część uposażenia z należności przysługujących mu z tytułu zwolnienia ze służby albo funkcjonariusz ten zwraca odpowiednią część uposażenia w dniu ustania stosunku służbowego.

5.

Środki finansowe uzyskane z tytułu zmniejszenia uposażeń funkcjonariuszy w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim przeznacza się w całości na nagrody za wykonywanie zadań służbowych w zastępstwie funkcjonariuszy przebywających na zwolnieniach lekarskich.

6.

Rozdział środków finansowych, o których mowa w ust. 5, odbywa się po zakończeniu okresu rozliczeniowego trwającego nie krócej niż miesiąc kalendarzowy i nie dłużej niż 3 miesiące kalendarzowe, przy czym wybór okresu rozliczeniowego uzależnia się od wielkości środków finansowych uzyskanych z tytułu zmniejszenia uposażeń funkcjonariuszy.

Art. 200. Zmniejszenie wysokości uposażenia a ustalanie podstawy wymiaru innych świadczeń

Zmniejszenia wysokości uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru należności, o których mowa w art. 172 należności pieniężne przysługujące funkcjonariuszowi ust. 1 pkt 1–4 i 6 i ust. 2 oraz art. 173 nagrody pieniężne i zapomogi.

Art. 201. Roczne zestawienia zbiorcze przyczyn przebywania funkcjonariuszy na zwolnieniach lekarskich

1.

Komendant SOP sporządza roczne zestawienie zbiorcze przyczyn przebywania funkcjonariuszy na zwolnieniach lekarskich, które przekazuje ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w terminie do końca marca następnego roku.

2.

W zestawieniu, o którym mowa w ust. 1, wskazuje się łączny okres przebywania funkcjonariuszy na zwolnieniach lekarskich z uwzględnieniem podziału na przyczyny wskazane w art. 194 zwolnienie lekarskie i zwolnienie od zajęć służbowych ust. 2, 5 i 6 oraz średni okres przebywania funkcjonariusza na zwolnieniu lekarskim, w tym średnią roczną liczbę godzin niewykonywania obowiązków przez funkcjonariusza.

3.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zestawienia, o którym mowa w ust. 1, mając na uwadze potrzebę zapewnienia przejrzystości informacji zawartych w zestawieniu.

Art. 202. Zawieszenie wypłaty połowy uposażenia i dodatków

1.

Funkcjonariuszowi, który został zawieszony w czynnościach służbowych w związku z wszczętym postępowaniem dyscyplinarnym, postępowaniem przed organem właściwego samorządu zawodowego albo postępowaniem karnym, zawiesza się od najbliższego terminu płatności wypłatę połowy uposażenia według stanowiska służbowego oraz wypłatę dodatków o charakterze stałym.

2.

Funkcjonariuszowi, który został tymczasowo aresztowany w związku z wszczętym postępowaniem karnym, zawiesza się od najbliższego terminu płatności wypłatę połowy uposażenia zasadniczego oraz wypłatę dodatków o charakterze stałym.

3.

W przypadku uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych lub tymczasowego aresztowania funkcjonariuszowi wypłaca się zawieszoną część uposażenia, chociażby nawet został już zwolniony ze służby, jeżeli:

1)

postępowanie dyscyplinarne zostało zakończone, a funkcjonariuszowi nie została wymierzona kara dyscyplinarna wydalenia ze służby lub nie został obniżony stopień;

2)

postępowanie przed organem właściwego samorządu zawodowego zostało zakończone, a funkcjonariuszowi nie została wymierzona kara zawieszenia lub pozbawienia prawa wykonywania zawodu lub specjalności zawodowej;

3)

postępowanie karne zostało umorzone albo funkcjonariusz został uniewinniony prawomocnym wyrokiem sądu.

Art. 203. Zawieszenie wypłaty uposażenia

1.

Funkcjonariuszowi, który samowolnie nie podejmuje służby, opuścił swoje miejsce służbowe lub poza nim pozostaje, zawiesza się wypłatę uposażenia. W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszone uposażenie.

2.

Za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności funkcjonariusz traci prawo do 1/30 części uposażenia miesięcznego. Odpowiednią kwotę potrąca się przy najbliższej wypłacie uposażenia.

3.

Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie stwierdzenia zawinionej przez funkcjonariusza niemożności pełnienia obowiązków służbowych.

Art. 204. Potrącenia z uposażenia funkcjonariusza

1.

Z uposażenia funkcjonariusza dokonuje się potrąceń na podstawie:

1)

tytułów egzekucyjnych sądowych i administracyjnych;

2)

dobrowolnych obciążeń uposażenia z tytułu:
a) zobowiązań do zapłaty odszkodowania,
b) zobowiązań wobec kas oszczędnościowo-pożyczkowych,
c) odrębnych przepisów.

2.

Przepis ust. 1 stosuje się również do potrąceń z uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby.

Art. 205. Potrącenia z uposażenia na podstawie dobrowolnych obciążeń

1.

Potrąceń na podstawie dobrowolnych obciążeń uposażenia, o których mowa w art. 204 potrącenia z uposażenia funkcjonariusza ust. 1 pkt 2, dokonuje się w wysokości ustalonej przez funkcjonariusza w jego zobowiązaniu lub w przepisach szczególnych, niezależnie od potrąceń dokonywanych na podstawie tytułów egzekucyjnych sądowych i administracyjnych.

2.

Kwota uposażenia równa kwocie minimalnego wynagrodzenia pracowników za pełny miesięczny wymiar czasu pracy ustalonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie przepisów Kodeksu pracy jest wolna od potrąceń, z wyjątkiem potrąceń z tytułu świadczeń alimentacyjnych.

Art. 206. Potrącenia z odprawy

1.

Z odprawy przysługującej funkcjonariuszowi mogą być dokonywane potrącenia na zaspokojenie:

1)

zaległych świadczeń alimentacyjnych – na podstawie tytułów egzekucyjnych sądowych;

2)

roszczeń z tytułu szkody – na podstawie tytułów egzekucyjnych sądowych albo dobrowolnych zobowiązań do zapłaty odszkodowania;

3)

zobowiązań funkcjonariuszy wobec kas oszczędnościowo-pożyczkowych – na podstawie dobrowolnego obciążenia uposażenia przez funkcjonariusza.

2.

Przy zbiegu należności potrąceń dokonuje się w kolejności określonej w ust. 1. Potrącenia nie mogą przekraczać łącznie połowy należnej odprawy.

Art. 207. Wyłączenie stosowania niektórych przepisów ustawy

1.

Przepisów art 204–206 nie stosuje się przy potrącaniu z przysługujących funkcjonariuszowi uposażenia lub odprawy:

1)

zaliczek pobranych do rozliczenia;

2)

należności z tytułu opłat za świadczenia w naturze.

2.

Należności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, potrąca się z uposażenia i odprawy w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń z innych tytułów.

Dz.U.2025.0.34 t.j. - Ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa