1.
Uczelnia publiczna, w której suma strat netto w okresie nie dłuższym niż 5 ostatnich lat przekracza 20% kwoty subwencji oraz dotacji otrzymanych w roku poprzedzającym bieżący rok budżetowy ze środków finansowych, o których mowa w art. 365 przeznaczenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę pkt 1 lit. a–c, pkt 2 lit. a–d, pkt 5 i 6, opracowuje program naprawczy.
2.
Program naprawczy obejmuje działania mające na celu:
1)
odzyskanie równowagi finansowej przez zrównoważenie kosztów działalności z przychodami,
2)
redukcję zadłużenia, tak aby suma zobowiązań krótkoterminowych i krótkoterminowych rozliczeń międzyokresowych ujmowanych w pasywach nie przekraczała sumy aktywów obrotowych i środków trwałych w budowie, wynikających z bilansu
– w okresie nie dłuższym niż do końca roku, w którym upływają 3 lata od dnia uchwalenia programu naprawczego.
– w okresie nie dłuższym niż do końca roku, w którym upływają 3 lata od dnia uchwalenia programu naprawczego.
3.
Rada uczelni uchwala program naprawczy ze szczegółowym harmonogramem wdrażania i przedkłada go ministrowi w terminie 6 miesięcy od dnia stwierdzenia straty, o której mowa w ust. 1. Za dzień stwierdzenia straty przyjmuje się dzień zatwierdzenia sprawozdania finansowego przez radę uczelni.
4.
Za realizację programu naprawczego odpowiada rektor.
5.
Rektor składa radzie uczelni sprawozdanie z realizacji programu naprawczego co najmniej raz na pół roku.
6.
Rada uczelni przedkłada ministrowi roczne sprawozdanie z wykonania programu naprawczego, wraz ze sprawozdaniem z wykonania planu rzeczowo-finansowego.
7.
Rada uczelni może uchwalić aktualizację programu naprawczego.
8.
W przypadku gdy:
1)
uczelnia publiczna nie wprowadzi programu naprawczego w trybie określonym w ust. 2 i 3 lub
2)
ocena rezultatów programu naprawczego przedstawianych w sprawozdaniach, o których mowa w ust. 6, wskazuje, że nie zostaną osiągnięte jego cele, lub
3)
w ostatnim roku realizacji programu naprawczego wystąpił warunek opracowania kolejnego programu naprawczego, o którym mowa w ust. 1, lub
4)
ocena rezultatów programu naprawczego przedstawionych w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 6, złożonym po zakończeniu ostatniego roku realizacji programu naprawczego, wskazuje, że nie zostały osiągnięte jego cele
– minister powołuje, na okres nie dłuższy niż 3 lata, osobę pełniącą obowiązki rektora, powierzając jej zadania dotyczące opracowania i wdrożenia kolejnego programu naprawczego.
– minister powołuje, na okres nie dłuższy niż 3 lata, osobę pełniącą obowiązki rektora, powierzając jej zadania dotyczące opracowania i wdrożenia kolejnego programu naprawczego.
9.
Z dniem powołania osoby pełniącej obowiązki rektora:
1)
rektor zostaje zawieszony w pełnieniu obowiązków; w okresie zawieszenia rektorowi nie przysługuje dodatek funkcyjny do wynagrodzenia;
2)
działalność organów kolegialnych uczelni zostaje zawieszona w zakresie decydowania o gospodarce finansowej.
10.
W przypadku gdy kadencja rektora upłynie w trakcie okresu, na który została powołana osoba pełniąca obowiązki rektora, do końca tego okresu nie przeprowadza się wyboru rektora.
11.
W przypadku powołania osoby pełniącej obowiązki rektora przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
