1.
Kraty zewnętrzne, zastosowane w otworach okiennych i balkonowych, powinny być wykonane w sposób zapobiegający możliwości wspinania się po nich do pomieszczeń położonych na wyższych kondygnacjach.
2.
Kraty i okiennice, w co najmniej jednym otworze okiennym, powinny otwierać się od wewnątrz:
1)
mieszkania;
2)
pomieszczenia mieszkalnego znajdującego się w budynku innym niż mieszkalnym;
3)
pomieszczenia przeznaczonego na pobyt ludzi w suterenie lub w budynku tymczasowym z materiałów palnych;
4)
pomieszczeń, o których mowa w § 239 ust. 2.
3.
Wymagania, o których mowa w ust. 1 i 2, nie dotyczą zakładów karnych i aresztów śledczych oraz zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich.