1.
W celu wspierania koordynacji polityk Państw Członkowskich w pełnym zakresie niezbędnym do funkcjonowania rynku wewnętrznego, ustanawia się Komitet Walutowy o charakterze doradczym.
Zadania Komitetu to:
— śledzenie sytuacji pieniężnej i finansowej Państw Członkowskich i Wspólnoty, jak również ogólnego systemu płatności Państw Członkowskich oraz regularne składanie Radzie i Komisji sprawozdań na ten temat,
— wydawanie opinii na żądanie Rady lub Komisji bądź z inicjatywy własnej dla tych instytucji,
— bez uszczerbku dla art. 207 Komitet i Sekretariat Generalny, przyczynianie się do przygotowania prac Rady określonych w art. 59 środki ochronne, i art. 60 środki w odniesieniu do przepływu kapitału i płatności, art. 99 wspólne polityki gospodarcze, ustępy 2, 3, 4 i 5, art. 100 środki odpowiednie do sytuacji gospodarczej, art. 102 zakaz środków nieopartych, art. 103 brak odpowiedzialności Wspólnoty, art. 104 nadzór nad długiem publicznym Państw Członkowskich, art. 116 II etap urzeczywistniania unii gospodarczej i walutowej, ustęp 2, art. 117 Europejski Instytut Walutowy, ustęp 6, art. 119 przyznanie wzajemnej pomocy, i art. 120 niezbędne środki ochronne, art. 121 sprawozdania Państw Członkowskich, ustęp 2 i w art. 122 objęcie Państwa Członkowskiego derogacją, ustęp 1,
— badanie, przynajmniej raz w roku, sytuacji w dziedzinie przepływów kapitału i swobody płatności wynikających ze stosowania niniejszego Traktatu i środków przyjętych przez Radę; badanie to dotyczy wszystkich środków odnoszących się do przepływów kapitału i płatności; Komitet składa sprawozdanie Komisji i Radzie w sprawie wyników tego badania.
Państwa Członkowskie i Komisja, każde w swoim zakresie, mianują po dwóch członków Komitetu Walutowego.
Zadania Komitetu to:
— śledzenie sytuacji pieniężnej i finansowej Państw Członkowskich i Wspólnoty, jak również ogólnego systemu płatności Państw Członkowskich oraz regularne składanie Radzie i Komisji sprawozdań na ten temat,
— wydawanie opinii na żądanie Rady lub Komisji bądź z inicjatywy własnej dla tych instytucji,
— bez uszczerbku dla art. 207 Komitet i Sekretariat Generalny, przyczynianie się do przygotowania prac Rady określonych w art. 59 środki ochronne, i art. 60 środki w odniesieniu do przepływu kapitału i płatności, art. 99 wspólne polityki gospodarcze, ustępy 2, 3, 4 i 5, art. 100 środki odpowiednie do sytuacji gospodarczej, art. 102 zakaz środków nieopartych, art. 103 brak odpowiedzialności Wspólnoty, art. 104 nadzór nad długiem publicznym Państw Członkowskich, art. 116 II etap urzeczywistniania unii gospodarczej i walutowej, ustęp 2, art. 117 Europejski Instytut Walutowy, ustęp 6, art. 119 przyznanie wzajemnej pomocy, i art. 120 niezbędne środki ochronne, art. 121 sprawozdania Państw Członkowskich, ustęp 2 i w art. 122 objęcie Państwa Członkowskiego derogacją, ustęp 1,
— badanie, przynajmniej raz w roku, sytuacji w dziedzinie przepływów kapitału i swobody płatności wynikających ze stosowania niniejszego Traktatu i środków przyjętych przez Radę; badanie to dotyczy wszystkich środków odnoszących się do przepływów kapitału i płatności; Komitet składa sprawozdanie Komisji i Radzie w sprawie wyników tego badania.
Państwa Członkowskie i Komisja, każde w swoim zakresie, mianują po dwóch członków Komitetu Walutowego.
2.
Na początku trzeciego etapu ustanawia się Komitet Ekonomiczno-Finansowy. Komitet Walutowy przewidziany w ustępie 1 zostaje rozwiązany.
Zadaniem Komitetu Ekonomiczno-Finansowego jest:
— wydawanie opinii na żądanie Rady lub Komisji bądź z inicjatywy własnej dla tych instytucji,
— śledzenie sytuacji gospodarczej i finansowej Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz regularne składanie Radzie i Komisji sprawozdań na ten temat, zwłaszcza w sprawie stosunków finansowych z państwami trzecimi i z instytucjami międzynarodowymi,
— bez uszczerbku dla art. 207 Komitet i Sekretariat Generalny, przyczynianie się do przygotowania prac Rady określonych w art. 59 środki ochronne, i art. 60 środki w odniesieniu do przepływu kapitału i płatności, art. 99 wspólne polityki gospodarcze, ustępy 2, 3, 4 i 5, art. 100 środki odpowiednie do sytuacji gospodarczej, , art. 102 zakaz środków nieopartych, , art. 103 brak odpowiedzialności Wspólnoty, art. 104 nadzór nad długiem publicznym Państw Członkowskich, art. 105 utrzymywanie stabilności cen i zadania ESBC, ustęp 6, art. 106 emisja banknotów we Wspólnocie, ustęp 2, art. 107 skład i statut ESBC, ustępy 5 i 6, art. 111 dążenie do utrzymywania stabilności cen, i art. 119 przyznanie wzajemnej pomocy, art. 120 niezbędne środki ochronne, ustępy 2 i 3, art. 122 objęcie Państwa Członkowskiego derogacją, ustęp 2 i w art. 123 rozpoczęcie III etapu, ustępy 4 i 5 oraz wykonywanie innych zadań doradczych i przygotowawczych, które są mu powierzane przez Radę,
— badanie, przynajmniej raz w roku, sytuacji w dziedzinie przepływów kapitału i swobody płatności wynikających ze stosowania niniejszego Traktatu i środków przyjętych przez Radę; badanie to dotyczy wszystkich środków odnoszących się do przepływów kapitału i płatności; Komitet składa sprawozdanie Komisji i Radzie w sprawie wyników tego badania.
Państwa Członkowskie, Komisja i EBC mianują nie więcej niż po dwóch członków Komitetu.
Zadaniem Komitetu Ekonomiczno-Finansowego jest:
— wydawanie opinii na żądanie Rady lub Komisji bądź z inicjatywy własnej dla tych instytucji,
— śledzenie sytuacji gospodarczej i finansowej Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz regularne składanie Radzie i Komisji sprawozdań na ten temat, zwłaszcza w sprawie stosunków finansowych z państwami trzecimi i z instytucjami międzynarodowymi,
— bez uszczerbku dla art. 207 Komitet i Sekretariat Generalny, przyczynianie się do przygotowania prac Rady określonych w art. 59 środki ochronne, i art. 60 środki w odniesieniu do przepływu kapitału i płatności, art. 99 wspólne polityki gospodarcze, ustępy 2, 3, 4 i 5, art. 100 środki odpowiednie do sytuacji gospodarczej, , art. 102 zakaz środków nieopartych, , art. 103 brak odpowiedzialności Wspólnoty, art. 104 nadzór nad długiem publicznym Państw Członkowskich, art. 105 utrzymywanie stabilności cen i zadania ESBC, ustęp 6, art. 106 emisja banknotów we Wspólnocie, ustęp 2, art. 107 skład i statut ESBC, ustępy 5 i 6, art. 111 dążenie do utrzymywania stabilności cen, i art. 119 przyznanie wzajemnej pomocy, art. 120 niezbędne środki ochronne, ustępy 2 i 3, art. 122 objęcie Państwa Członkowskiego derogacją, ustęp 2 i w art. 123 rozpoczęcie III etapu, ustępy 4 i 5 oraz wykonywanie innych zadań doradczych i przygotowawczych, które są mu powierzane przez Radę,
— badanie, przynajmniej raz w roku, sytuacji w dziedzinie przepływów kapitału i swobody płatności wynikających ze stosowania niniejszego Traktatu i środków przyjętych przez Radę; badanie to dotyczy wszystkich środków odnoszących się do przepływów kapitału i płatności; Komitet składa sprawozdanie Komisji i Radzie w sprawie wyników tego badania.
Państwa Członkowskie, Komisja i EBC mianują nie więcej niż po dwóch członków Komitetu.
3.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji i po konsultacji z EBC oraz z Komitetem określonym w niniejszym artykule, uchwala przepisy dotyczące składu Komitetu Ekonomiczno-Finansowego. Przewodniczący Rady informuje Parlament Europejski o podjętej decyzji.
4.
Oprócz zadań określonych w ustępie 2, jeśli i tak długo jak istnieją Państwa Członkowskie objęte derogacją na mocy art. 122 objęcie Państwa Członkowskiego derogacją, i art. 123 rozpoczęcie III etapu, Komitet śledzi sytuację pieniężną i finansową oraz ogólny system płatności tych Państw Członkowskich i regularnie składa Radzie i Komisji sprawozdania na ten temat.
