• Ustawa o udostępnianiu in...
  28.03.2024

Rozdział 4. Komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko

1.
Krajowa Komisja do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko, zwana dalej "Krajową Komisją", jest organem opiniodawczo-doradczym Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w zakresie ocen oddziaływania na środowisko.
2.
Przewodniczącego Krajowej Komisji, zastępców przewodniczącego, sekretarza i członków Krajowej Komisji, w liczbie od 40 do 60, powołuje i odwołuje Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji ekologicznych.
3.
Do zadań Krajowej Komisji należy w szczególności:
1)
wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z ustawy;
2)
monitorowanie funkcjonowania systemu ocen oddziaływania na środowisko oraz przedstawianie opinii i wniosków, w tym dotyczących rozwoju metodologii i programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko;
3)
wydawanie opinii w sprawach projektów aktów prawnych dotyczących systemu ocen oddziaływania na środowisko;
4)
współpraca z regionalnymi komisjami do spraw ocen oddziaływania na środowisko.
4.
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska może, na wniosek regionalnego dyrektora ochrony środowiska, zwrócić się do Krajowej Komisji o wydanie opinii w sprawach należących do kompetencji regionalnego dyrektora ochrony środowiska.
Orzeczenia: 1
1.
Regionalne komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko, zwane dalej "regionalnymi komisjami", są organami opiniodawczo-doradczymi regionalnych dyrektorów ochrony środowiska w zakresie ocen oddziaływania na środowisko.
2.
Przewodniczącego regionalnej komisji, zastępcę przewodniczącego, sekretarza i członków komisji, w liczbie od 20 do 40, powołuje i odwołuje regionalny dyrektor ochrony środowiska spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji ekologicznych.
3.
Do zadań regionalnych komisji należy w szczególności:
1)
wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z ustawy;
2)
przedstawianie opinii i wniosków dotyczących rozwoju programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko;
3)
współpraca z Krajową Komisją i innymi regionalnymi komisjami.
4.
Regionalny dyrektor ochrony środowiska może, na wniosek starosty, zwrócić się do regionalnej komisji o wydanie opinii w sprawach należących do kompetencji starosty w zakresie ocen oddziaływania na środowisko.
Orzeczenia: 1
1.
Wydatki związane z działalnością Krajowej Komisji i regionalnych komisji są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw środowiska.
2.
Obsługę biurową Krajowej Komisji i regionalnych komisji zapewniają odpowiednio Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska lub regionalni dyrektorzy ochrony środowiska.
Członkom Krajowej Komisji i regionalnych komisji oraz zapraszanym na posiedzenie specjalistom zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie, i biorącym udział w posiedzeniu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach dotyczących wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
Orzeczenia: 1
Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowy sposób funkcjonowania Krajowej Komisji oraz regionalnych komisji,
2)
organizację komisji,
3)
tryb działania komisji
- kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowego wypełniania przez te komisje ich ustawowych zadań.
1.
Jeżeli przedsięwzięcie jest realizowane lub zrealizowane, a podmiot w związku z realizacją, eksploatacją lub likwidacją tego przedsięwzięcia:
1)
narusza warunki, wymogi oraz obowiązki, o których mowa w art. 82 elementy decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ust. 1 pkt 1 lit. b i e oraz pkt 2 i 5, określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,
2)
nie realizuje działań służących zapobieganiu, ograniczaniu i kompensacji znaczącego negatywnego oddziaływania na obszar Natura 2000, określonych w decyzjach, o których mowa w art. 96 obowiązek rozważenia potencjalnego oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 ust. 1, w ramach których przeprowadzono ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000,
3)
narusza obowiązki i wymagania, o których mowa w art. 93 uwzględnienie warunków realizacji przez organ wydający decyzję ust. 2 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 i 4, określone w decyzjach, o których mowa w art. 72 tryb wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ust. 1 pkt 1, 10, 14 i 18, oraz pozwoleniach, o których mowa w art. 82 elementy decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ust. 1 pkt 4b
- podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 1 000 000 zł.
2.
Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się, jeżeli warunki, wymogi oraz obowiązki określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie zostały uwzględnione w decyzjach, o których mowa w art. 86 związanie decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach.
3.
Karę pieniężną, w drodze decyzji, wymierza wojewódzki inspektor ochrony środowiska, biorąc pod uwagę liczbę i wagę stwierdzonych naruszeń.
1.
W przypadku gdy organ gminy właściwej miejscowo ze względu na przedmiot postępowania w sprawie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie realizuje obowiązków informacyjnych, o których mowa w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji, albo realizuje te obowiązki w sposób nieprowadzący do skutecznego podania informacji do publicznej wiadomości, powodując ograniczenie dostępu społeczeństwa do informacji o środowisku i konieczność wydłużenia postępowania, organ ten podlega karze pieniężnej w wysokości 2000 zł za każdy dzień:
1)
opóźnienia w stosunku do terminu, o którym mowa w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji ust. 1 pkt 2;
2)
opóźnienia w stosunku do terminu, o którym mowa w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji ust. 3 pkt 1;
3)
przerwy w wykonywaniu czynności niezbędnych do skutecznego podania informacji do publicznej wiadomości przez okres określony w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji ust. 2;
4)
przerwy w wykonywaniu czynności niezbędnych do skutecznego podania informacji do publicznej wiadomości przez okres określony w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji ust. 3 pkt 2.
2.
Karę pieniężną, w drodze decyzji, wymierza wojewódzki inspektor ochrony środowiska.
1.
Od decyzji o wymierzeniu kar pieniężnych, o których mowa w art. 136a kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez podmiot realizujący, eksploatujący ub likwidujący przedsięwzięcie i art. 136aa kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez organ gminy, przysługuje odwołanie do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
2.
Karę pieniężną wnosi się w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja o jej wymierzeniu stała się ostateczna.
3.
Kara pieniężna podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
4.
Wpływy z kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.
Do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. − Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...