Art. 103. unijny kodeks celny

1.

O długu celnym nie powiadamia się dłużnika po upływie okresu trzech lat od dnia powstania długu celnego.

2.

W przypadku gdy dług celny powstał w wyniku czynu, który w czasie popełnienia podlegał sądowemu postępowaniu karnemu, okres trzech lat przewidziany w ust. 1 przedłuża się minimalnie do pięciu a maksymalnie do dziesięciu lat zgodnie z prawem krajowym.

3.

Okresy, o których mowa w ust. 1 i 2, zostają zawieszone jeżeli:
a) złożone zostaje odwołanie zgodnie z art. 44 prawo do wniesienia odwołania; takie zawieszenie obowiązuje od daty złożenia odwołania i przez okres trwania postępowania odwoławczego; lub
b) organy celne poinformowały dłużnika zgodnie z art. 22 decyzje wydawane na wniosek ust. 6 o przyczynach, dla których zamierzają powiadomić o długu celnym; takie zawieszenie obowiązuje od daty takiego powiadomienia do końca okresu, w którym dłużnik ma możliwość przedstawienia swojego punktu widzenia.

4.

Jeżeli zgodnie z art. 116 przepisy ogólne ust. 7 dług celny zostanie przywrócony, okresy przewidziane w ust. 1 i 2 uznaje się za zawieszone od dnia, w którym złożony został wniosek o zwrot lub umorzenie zgodnie z art. 121 postępowanie w sprawie zwrotu i umorzenia, do dnia wydania decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia.