Art. 111. unijny kodeks celny

1.

Termin odroczenia płatności, zgodnie z art. 110 odroczenie płatności, wynosi 30 dni.

2.

Jeżeli płatność zostaje odroczona zgodnie z art. 110 odroczenie płatności lit. a), bieg terminu rozpoczyna się w dniu następującym po dniu, w którym dłużnik zostaje powiadomiony o długu celnym.

3.

Jeżeli płatność zostaje odroczona zgodnie z art. 110 odroczenie płatności lit. b), bieg terminu rozpoczyna się w dniu następującym po dniu, w którym upływa okres łączny. Zostaje on skrócony o liczbę dni odpowiadającą połowie liczby dni okresu łącznego.

4.

Jeżeli płatność zostaje odroczona zgodnie z art. 110 odroczenie płatności lit. c), bieg terminu rozpoczyna się w dniu następującym po dniu, w którym upływa okres przewidziany na zwolnienie towarów. Zostaje on skrócony o liczbę dni odpowiadającą połowie liczby dni wspomnianego okresu.

5.

Jeżeli liczba dni w okresach, o których mowa w ust. 3 i 4, jest liczbą nieparzystą, liczba dni, którą zgodnie z tymi ustępami należy odjąć od okresu 30 dni, jest równa połowie liczby parzystej, mniejszej o jeden od tej liczby nieparzystej.

6.

Jeżeli okresy, o których mowa w ust. 3 i 4, są tygodniami, państwa członkowskie mogą określić, że kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych, której płatność została odroczona, ma zostać uiszczona najpóźniej w piątek czwartego tygodnia następującego po danym tygodniu.
Jeżeli okresy te są miesiącami, państwa członkowskie mogą określić, że kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych, której płatność została odroczona, ma zostać uiszczona do szesnastego dnia miesiąca następującego po danym miesiącu.