Art. 256. unijny kodeks celny

1.

Nie naruszając przepisów art. 223 towary ekwiwalentne, procedura uszlachetniania czynnego pozwala na wykorzystywanie towarów nieunijnych na obszarze celnym Unii w ramach jednego lub większej liczby procesów przetwarzania, przy czym towary te nie podlegają żadnym:
a) należnościom celnym przywozowym;
b) innym należnościom określonym w innych stosownych obowiązujących przepisach;
c) środkom polityki handlowej, o ile nie zakazują one wprowadzania towarów na obszar celny Unii lub wyprowadzania towarów z obszaru celnego Unii.

2.

Procedura uszlachetniania czynnego może być stosowana w przypadkach innych niż naprawa i zniszczenie wyłącznie wtedy, gdy - bez uszczerbku dla wykorzystywania akcesoriów produkcyjnych - towary objęte procedurą mogą być zidentyfikowane w produktach przetworzonych.
W przypadku, o którym mowa w art. 223 towary ekwiwalentne procedura może być stosowana, jeżeli możliwe jest sprawdzenie zgodności z warunkami określonymi dla towarów ekwiwalentnych.

3.

Oprócz przypadków, o których mowa w ust. 1 i 2 procedurę uszlachetniania czynnego można stosować również w odniesieniu do któregokolwiek z następujących towarów, które:
a) mają zostać poddane procesom w celu zapewnienia ich zgodności z wymogami technicznymi dotyczącymi ich dopuszczenia do obrotu;
b) muszą zostać poddane zwyczajowym czynnościom, zgodnie z art. 220 zwyczajowe czynności.