Art. 267. unijny kodeks celny

1.

Towary, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii podlegają dozorowi celnemu i mogą zostać poddane kontrolom celnym. W stosownych przypadkach organy celne mogą wyznaczyć obowiązującą trasę oraz obowiązujący termin, w którym towary mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii.

2.

Towary, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii przedstawia organom celnym przy wyprowadzeniu jedna z następujących osób:
a) osoba wyprowadzająca towary poza obszar celny Unii;
b) osoba, w której imieniu lub na której rzecz działa osoba wyprowadzająca towary poza obszar celny Unii;
c) osoba, która przejmuje odpowiedzialność za przewóz towarów przed ich wyprowadzeniem poza obszar celny Unii.

3.

Towary, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii podlegają odpowiednio:
a) zwrotowi lub umorzeniu należności celnych przywozowych;
b) wypłaceniu refundacji wywozowych;
c) pobraniu należności celnych wywozowych;
d) formalnościom wymaganym na podstawie obowiązujących przepisów dotyczących innych należności;
e) zakazom i ograniczeniom - w tym kontrolom, które skierowane są przeciwko prekursorom narkotyków, towarom naruszających pewne prawa własności intelektualnej oraz gotówce - uzasadnionym m.in. względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin, ochrony środowiska, ochrony dóbr kultury narodowej posiadających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną oraz ochrony własności przemysłowej lub handlowej, a także wdrażania środków ochrony zasobów rybołówstwa i zarządzania tymi zasobami oraz środków polityki handlowej.

4.

Zwolnienie do wyprowadzenia udzielane jest przez organy celne, pod warunkiem że dane towary zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii w tym samym stanie, w jakim znajdowały się w momencie:
a) przyjęcia zgłoszenia celnego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu; lub
b) złożenia wywozowej deklaracji skróconej.