1.
W przypadku zakazu zwrotu lub zwolnienia z należności celnych przywozowych w odniesieniu do towarów niepochodzących użytych do wytwarzania produktów, dla których wystawia się dowód pochodzenia lub sporządza się go w ramach uzgodnień preferencyjnych między Unią a niektórymi krajami lub terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Unii lub grupami takich krajów lub terytoriów, dług celny w przywozie w odniesieniu do tych towarów niepochodzących powstaje w wyniku przyjęcia zgłoszenia do powrotnego wywozu dotyczącego danych produktów.
2.
Jeżeli dług celny powstaje zgodnie z ust. 1, kwota należności celnych przywozowych odpowiadająca temu długowi określana jest na warunkach takich samych, jak w przypadku długu celnego, który powstałby w wyniku przyjęcia w tym samym dniu zgłoszenia celnego do dopuszczenia do obrotu towarów niepochodzących, użytych do wytworzenia danych produktów, w celu zakończenia procedury uszlachetniania czynnego.
3.
Stosuje się art. 77 dopuszczenie do obrotu i odprawa czasowa ust. 2 i 3. W przypadku towarów nieunijnych, o których mowa w art. 270 powrotny wywóz towarów nieunijnych, dłużnikiem jest jednak osoba, która składa zgłoszenie do powrotnego wywozu. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz składane jest takie zgłoszenie.