Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiające unijny kodeks celny

1.

Jeżeli spełnione są warunki do objęcia towarów daną procedurą i towary nie są przedmiotem żadnych zakazów i ograniczeń, organy celne zwalniają towary po weryfikacji danych w zgłoszeniu celnym lub po przyjęciu ich bez weryfikacji.
Akapit pierwszy stosuje się również, gdy weryfikacja, o której mowa w art. 188 weryfikacja zgłoszenia celnego, nie może zostać zakończona w rozsądnym terminie, a obecność towarów do celów weryfikacji nie jest już konieczna.

2.

Wszystkie towary objęte tym samym zgłoszeniem są zwalniane jednocześnie.
Do celów akapitu pierwszego, jeżeli zgłoszenie celne obejmuje towary, które podlegają dwóm lub większej liczbie pozycji, dane dotyczące towarów podlegających poszczególnym pozycjom uznaje się za odrębne zgłoszenie celne.

1.

W przypadku gdy objęcie towarów procedurą celną powoduje powstanie długu celnego, zwolnienie towarów jest uwarunkowane zapłatą kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu lub złożeniem zabezpieczenia w celu pokrycia tego długu.
Nie naruszając przepisów akapitu trzeciego, akapit pierwszy nie ma jednak zastosowania do procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

Jeżeli zgodnie z przepisami regulującymi procedurę celną, do której zgłaszane są towary, organy celne wymagają złożenia zabezpieczenia, towary te nie zostają zwolnione do tej procedury do czasu złożenia zabezpieczenia.

2.

W szczególnych przypadkach zwolnienie towarów nie jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia w odniesieniu do towarów, które są przedmiotem wniosku o wykorzystanie kontyngentu taryfowego.

3.

Gdy wykorzystywane jest uproszczenie, o którym mowa w art. 166 zgłoszenie uproszczone, 182 i 185, i złożone jest zabezpieczenie generalne, monitorowanie zabezpieczenia przez organy celne nie jest warunkiem zwolnienia towarów.