1.
Ustawa określa:
1)
krajową infrastrukturę zaufania;
2)
działalność dostawców usług zaufania, w tym zawieszanie certyfikatów podpisów elektronicznych i pieczęci elektronicznych;
3)
tryb notyfikacji krajowego systemu identyfikacji elektronicznej;
4)
nadzór nad dostawcami usług zaufania;
5)
krajowy schemat identyfikacji elektronicznej;
6)
nadzór nad krajowym schematem identyfikacji elektronicznej;
7)
zasady określania i wykorzystywania standardu usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego.
2.
Przepisów ustawy nie stosuje się do identyfikacji elektronicznej lub świadczenia usług zaufania wykorzystywanych wyłącznie w zamkniętych systemach wynikających z przepisów prawa, porozumień lub umów zawartych przez określoną grupę uczestników.