Rozdział 8. Zakwaterowanie funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu

Art. 102. Prawo funkcjonariusza do zakwaterowania

1.

Funkcjonariuszowi mianowanemu na okres służby przygotowawczej lub na stałe, od dnia przyjęcia do służby w ABW lub AW do dnia zwolnienia ze służby odpowiednio w ABW lub AW, na jego wniosek, przysługuje prawo do zakwaterowania.

2.

Prawo do zakwaterowania jest realizowane w następujących formach:

1)

przydział lokalu mieszkalnego;

2)

przydział kwatery tymczasowej;

3)

skierowanie do miejsca w internacie albo kwatery internatowej;

4)

przyznanie świadczenia mieszkaniowego.

3.

Na wniosek funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, prawo do zakwaterowania, o którym mowa w ust. 2 pkt 1–3, jest realizowane w miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub może być realizowane w miejscowości innej niż miejscowość, w której pełni służbę, zgodnie z wykazem, o którym mowa w ust. 5.

4.

Z kwatery internatowej albo miejsca w internacie mogą korzystać również pracownicy Agencji. Przepisy ust. 5–8 i 13 oraz art. 102a podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy ust. 1 stosuje się odpowiednio.

5.

Podmioty, o których mowa w art. 102a podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy ust. 1, każdy w zakresie swojej właściwości, prowadzą wykaz dostępnych form zakwaterowania we właściwej jednostce organizacyjnej Agencji. Wykaz jest udostępniany do wiadomości funkcjonariuszy właściwej Agencji w sposób przyjęty przez dany podmiot.

6.

Wyboru formy zakwaterowania funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, dokonuje na podstawie wykazu, o którym mowa w ust. 5, składając wniosek do podmiotu, o którym mowa w art. 102a podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy ust. 1. W przypadku braku możliwości przyznania prawa do zakwaterowania w formie, o której mowa w ust. 2 pkt 1 albo 2, funkcjonariuszowi przyznaje się prawo do zakwaterowania w formie, o której mowa w ust. 2 pkt 4.

7.

Wnioski, o których mowa w ust. 6 i 9, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

8.

Wniosek, o którym mowa w ust. 6, zawiera następujące dane:

1)

imię (imiona) i nazwisko funkcjonariusza;

2)

stopień służbowy funkcjonariusza;

3)

stanowisko służbowe funkcjonariusza;

4)

numer telefonu kontaktowego;

5)

adres zamieszkania funkcjonariusza;

6)

wskazanie tytułu prawnego do lokalu, który funkcjonariusz zajmuje;

7)

datę przyjęcia funkcjonariusza do służby;

8)

datę ukończenia przez funkcjonariusza szkolenia zawodowego;

9)

miejscowość, w której funkcjonariusz pełni służbę;

10)

imię i nazwisko, stopień pokrewieństwa, datę urodzenia, adres zamieszkania członków rodziny funkcjonariusza, o których mowa w art. 103 członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale mieszkania lub kwatery, oraz informacje o członkach rodziny, o których mowa w art. 103 członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale mieszkania lub kwatery pkt 2;

11)

oświadczenie funkcjonariusza, czy on lub jego małżonek są właścicielami lub współwłaścicielami lokalu mieszkalnego albo domu, o którym mowa w ust. 11 pkt 1;

12)

oświadczenie funkcjonariusza w sprawie wyboru formy zakwaterowania;

13)

oświadczenie funkcjonariusza w sprawie wyboru sposobu ustalania wysokości świadczenia mieszkaniowego;

14)

oświadczenie funkcjonariusza o skorzystaniu lub nieskorzystaniu z pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu oraz o wskazaniu sposobu rozliczenia zwrotu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego;

15)

oświadczenie funkcjonariusza o nabyciu lub nienabyciu lokalu mieszkalnego od Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, z bonifikatą lub pomniejszeniem w cenie nabycia, przydzielonego w trybie administracyjnym w związku z pełnioną służbą;

16)

oświadczenie funkcjonariusza o otrzymaniu lub nieotrzymaniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 września 2025 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad zakwaterowania funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Ochrony Państwa oraz poprawy niektórych warunków pełnienia służby (Dz. U. poz. 1366);

17)

klauzulę o treści: Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. klauzula ta zastępuje pouczenie przez organ o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń;

18)

informację o sposobie wypłaty świadczenia mieszkaniowego, a w przypadku wyboru bezgotówkowej formy wypłaty – numer rachunku bankowego lub innego rachunku płatniczego;

19)

adres lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, o które wnioskuje funkcjonariusz.

9.

Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1, na jego wniosek, przysługuje prawo do zamiany lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej. Do wniosków o zamianę lokali mieszkalnych albo kwater tymczasowych przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio; wniosek o zamianę zawiera także adres zajmowanego lokalu mieszkalnego albo zajmowanej kwatery tymczasowej.

10.

Zmiana formy zakwaterowania następuje na wniosek funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 6. Podmiot, o którym mowa w art. 102a podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy ust. 1, uchyla decyzję, na podstawie której orzeczono wcześniej o prawie do zakwaterowania.

11.

Prawo do form zakwaterowania, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, nie przysługuje, jeżeli:

1)

funkcjonariusz lub jego małżonek jest właścicielem lub współwłaścicielem lokalu mieszkalnego albo domu w miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, albo w miejscowości, o której mowa w art. 107 zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby ust. 1 pkt 1 albo 2;

2)

małżonek funkcjonariusza będący:
a) funkcjonariuszem Policji,
b) funkcjonariuszem Państwowej Straży Pożarnej,
c) funkcjonariuszem Straży Granicznej,
d) funkcjonariuszem Służby Ochrony Państwa,
e) funkcjonariuszem ABW,
f) funkcjonariuszem AW,
g) funkcjonariuszem Służby Wywiadu Wojskowego,
h) funkcjonariuszem Służby Kontrwywiadu Wojskowego,
i) żołnierzem Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
– otrzymał przydział lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej na podstawie przepisów obowiązujących w tych służbach, jeżeli małżonkowie pełnią służbę w tej samej miejscowości albo w miejscowości, o której mowa w art. 107 zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby ust. 1 pkt 1 albo 2.

12.

Rozstrzygnięcie o przyznaniu świadczenia mieszkaniowego przez podmiot, o którym mowa w art. 102a podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy ust. 1, w całości uwzględniające wniosek funkcjonariusza, następuje w postępowaniu uproszczonym, o którym mowa w dziale II rozdziale 14 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572 oraz z 2025 r. poz. 769). Przepisów o milczącym załatwieniu sprawy nie stosuje się.

13.

Rozstrzygnięcie o przyznaniu miejsca w internacie albo kwatery internatowej następuje w drodze skierowania funkcjonariusza do miejsca w internacie albo kwatery internatowej przez podmiot, o którym mowa w art. 102a podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy ust. 1.

14.

Rozstrzygnięcie o:

1)

przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej,

2)

zamianie lokali mieszkalnych albo kwater tymczasowych,

3)

odmowie przyznania wybranej przez funkcjonariusza formy zakwaterowania
– następuje w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez podmiot, o którym mowa w art. 102a podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy ust. 1.

15.

W przypadku gdy oboje małżonkowie są funkcjonariuszami, każdy z małżonków wybiera formę zakwaterowania, z tym że:

1)

jednemu z małżonków przysługuje przydział lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, z uwzględnieniem dzieci, o których mowa w art. 103 członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale mieszkania lub kwatery pkt 2, a drugiemu małżonkowi przyznaje się świadczenie mieszkaniowe albo

2)

każdemu z małżonków przyznaje się świadczenie mieszkaniowe.

16.

W przypadku podania przez funkcjonariusza nieprawdziwych danych we wnioskach, o których mowa w ust. 6 lub 9, lub w przypadku gdy świadczenie mieszkaniowe funkcjonariuszowi nie przysługiwało, podmiot, o którym mowa w art. 102a podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy ust. 1, wydaje decyzję o uchyleniu decyzji przyznającej funkcjonariuszowi wybraną przez niego formę zakwaterowania, w której rozstrzyga także o cofnięciu świadczenia mieszkaniowego w całości oraz zobowiązuje funkcjonariusza do zwrotu świadczeń nienależnie pobranych.

17.

Funkcjonariusz jest obowiązany do powiadomienia podmiotu, o którym mowa w art. 102a podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy ust. 1, o każdym zdarzeniu mającym wpływ na prawo do zakwaterowania.

18.

W przypadku przeniesienia funkcjonariusza do innej służby albo do służby w ramach zawodowej służby wojskowej albo zwolnienia go ze służby rozstrzygnięcia, o których mowa w ust. 12–14, wygasają z mocy prawa z dniem przeniesienia funkcjonariusza lub zwolnienia go ze służby.

19.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, wzory wniosków, o których mowa w ust. 6 i 9, a także formę i sposób składania tych wniosków, uwzględniając przejrzystość przedstawianych informacji oraz efektywność prowadzonego postępowania w celu rozstrzygnięcia w sprawach wyboru formy zakwaterowania.

Orzeczenia: 14 Porównania: 1

Art. 102a. Podmioty właściwe w sprawach zakwaterowania funkcjonariuszy

1.

Podmiotami właściwymi w sprawach zakwaterowania są:

1)

Prezes Rady Ministrów – w stosunku do Szefa ABW i Szefa AW;

2)

Szef ABW – w stosunku do zastępców Szefa ABW oraz funkcjonariuszy ABW;

3)

Szef AW – w stosunku do zastępców Szefa AW oraz funkcjonariuszy AW.

2.

W przypadku funkcjonariusza ABW zwolnionego ze służby, który nabył prawo do lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej na podstawie decyzji podmiotu wskazanego w ust. 1 pkt 1, właściwym w sprawie wydania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej jest podmiot wskazany w ust. 1 pkt 2.

3.

W przypadku funkcjonariusza AW zwolnionego ze służby, który nabył prawo do lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej na podstawie decyzji podmiotu wskazanego w ust. 1 pkt 1, właściwym w sprawie wydania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej jest podmiot wskazany w ust. 1 pkt 3.

Art. 102b. Wyłączenie prawa funkcjonariusza do zakwaterowania

Prawo do zakwaterowania nie przysługuje funkcjonariuszowi:

1)

który nabył lokal mieszkalny od Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, z bonifikatą lub pomniejszeniem w cenie nabycia, przydzielony w trybie administracyjnym w związku z pełnioną służbą;

2)

od dnia przyjęcia do służby do dnia ukończenia szkolenia zawodowego.

Art. 103. Członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale mieszkania lub kwatery

Członkami rodziny funkcjonariusza, których uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, są pozostający z funkcjonariuszem we wspólnym gospodarstwie domowym:

1)

małżonek;

2)

dzieci własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, pozostające na jego utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do dnia zawarcia przez nie związku małżeńskiego, które:
a) nie ukończyły 18. roku życia, a w przypadku uczęszczania do szkoły lub odbywania studiów w uczelni – 26. roku życia, albo
b) stały się całkowicie niezdolne do pracy lub niezdolne do samodzielnej egzystencji przed osiągnięciem wieku określonego w lit. a.

Porównania: 1

Art. 104. Lokale przeznaczane na lokale mieszkalne lub kwatery dla funkcjonariuszy

1.

Na lokale mieszkalne dla funkcjonariuszy przeznacza się lokale będące w dyspozycji Szefa właściwej Agencji.

2.

Na kwatery tymczasowe przeznacza się lokale mieszkalne albo pomieszczenia w budynkach służbowych pełniące funkcje mieszkalne, przeznaczone dla funkcjonariuszy przeniesionych z urzędu do pełnienia służby albo delegowanych z urzędu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości.

3.

Na kwaterę internatową przeznacza się lokal mieszkalny pełniący funkcję internatu, przeznaczony do zamieszkiwania przez funkcjonariusza lub pracownika ABW i AW lub większą liczbę funkcjonariuszy lub pracowników ABW i AW.

4.

Na internat przeznacza się budynek lub zespół pomieszczeń mieszkalnych stanowiących organizacyjną całość w budynku, przeznaczone do zakwaterowania funkcjonariuszy lub pracowników ABW i AW.

5.

Przy ustalaniu powierzchni mieszkalnej przydzielanego lokalu mieszkalnego albo przydzielanej kwatery tymczasowej uwzględnia się stanowisko służbowe funkcjonariusza oraz wielkość jego gospodarstwa domowego według następujących zasad:

1)

funkcjonariuszowi przysługuje norma powierzchni mieszkalnej, zwana dalej normą zaludnienia która wynosi 10 midx2;

2)

funkcjonariuszowi:
a) posiadającemu członków rodziny, o których mowa w art. 103 członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale mieszkania lub kwatery, przysługuje po jednej normie zaludnienia dla funkcjonariusza i każdego członka jego rodziny, a w przypadku:
– pełnienia służby na stanowisku służbowym: Szef ABW, Szef AW, zastępca Szefa ABW, zastępca Szefa AW, doradca Szefa ABW, doradca Szefa AW – dwie dodatkowe normy zaludnienia, albo
– posiadania stopnia służbowego majora ABW, majora AW, podpułkownika ABW, podpułkownika AW, pułkownika ABW lub pułkownika AW lub zajmującego stanowisko służbowe z takim stopniem służbowym jako stopniem etatowym – jedna dodatkowa norma zaludnienia,
b) nieposiadającemu członków rodziny, o których mowa w art. 103 członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale mieszkania lub kwatery, przysługują dwie normy zaludnienia, a w przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym: Szef ABW, Szef AW, zastępca Szefa ABW, zastępca Szefa AW, doradca Szefa ABW, doradca Szefa AW – jedna dodatkowa norma zaludnienia,
c) pozostającemu w związku małżeńskim, który nie posiada dzieci, o których mowa w art. 103 członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale mieszkania lub kwatery pkt 2, przysługuje jedna dodatkowa norma zaludnienia;

3)

w przypadku prowadzenia przez funkcjonariusza jednoosobowego gospodarstwa domowego norma zaludnienia wynosi nie mniej niż 20 midx2.

6.

Powierzchnią mieszkalną jest powierzchnia pokoi.

7.

Funkcjonariuszowi, na wniosek, o którym mowa w art. 102 prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 6 lub 9, lub za jego pisemną zgodą, można przydzielić lokal mieszkalny albo kwaterę tymczasową o mniejszej powierzchni mieszkalnej niż wynikająca z przysługującej mu normy zaludnienia albo o większej powierzchni mieszkalnej niż wynikająca z przysługujących mu norm zaludnienia, o których mowa w ust. 5, o ile taki lokal mieszkalny albo kwatera tymczasowa nie są niezbędne do zakwaterowania funkcjonariusza o większej liczbie przysługujących mu norm zaludnienia.

8.

Opróżnianie lokali mieszkalnych oraz kwater tymczasowych następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 105. Uchylony

Orzeczenia: 14 Porównania: 1

Art. 106. Uchylony

Orzeczenia: 7 Porównania: 1

Art. 107. Zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby

1.

Funkcjonariuszowi, z wyłączeniem funkcjonariusza, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 108b wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, zamieszkującemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której pełni służbę, od której granic administracyjnych najkrótsza odległość drogą publiczną do granic administracyjnych miejscowości, w której pełni służbę, wynosi:

1)

do 30 km – wypłaca się, na jego wniosek, zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, w wysokości 140 zł miesięcznie;

2)

powyżej 30 km do 50 km – wypłaca się, na jego wniosek, zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, w wysokości 180 zł miesięcznie;

3)

powyżej 50 km – wypłaca się, na jego wniosek, zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, w wysokości 220 zł miesięcznie.

2.

Funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, składa wniosek o wypłatę zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełni służbę, do Szefa właściwej Agencji zawierający:

1)

imię (imiona) i nazwisko;

2)

nazwę jednostki organizacyjnej właściwej Agencji, w której pełni służbę;

3)

miejscowość, w której pełni służbę;

4)

adres zamieszkania;

5)

numer telefonu kontaktowego;

6)

odległość w kilometrach wynikającą z ust. 1;

7)

klauzulę o treści: Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. klauzula ta zastępuje pouczenie przez organ o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń;

8)

informację o sposobie wypłaty, a w przypadku wyboru bezgotówkowej formy wypłaty – numer rachunku bankowego lub innego rachunku płatniczego.

3.

Wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

4.

Zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, do miejscowości, w której pełni służbę, przysługuje od dnia złożenia wniosku.

5.

W przypadku uznania prawa funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, do zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełni służbę, Szef właściwej Agencji wypłaca go funkcjonariuszowi w każdym kolejnym miesiącu kalendarzowym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym funkcjonariusz złożył wniosek, o którym mowa w ust. 2.

6.

Zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, płatny jest z dołu do dwudziestego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który przysługuje.

7.

W przypadku zmiany miejsca zamieszkania albo miejscowości, w której funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, pełni służbę, składa on nowy wniosek.

8.

Funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, informuje niezwłocznie, jednakże nie później niż w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania zmiany, Szefa właściwej Agencji o każdym zdarzeniu mającym wpływ na uprawnienia do otrzymywania zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełni służbę.

9.

Zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, nie wypłaca się za okresy, o których mowa w art. 125a świadczenie motywacyjne ust. 10 – proporcjonalnie do tych okresów, przyjmując, że za każdy dzień wykonywania czynności służbowych ustala się 1/21 części miesięcznego zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełni służbę.

10.

Zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, nie przysługuje, jeżeli funkcjonariusz korzysta z prawa do zakwaterowania w formach, o których mowa w art. 102 prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 2 pkt 1–3, w miejscowości, w której pełni służbę.

11.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, wzór oraz formę wniosku o wypłatę zryczałtowanego zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę, uwzględniając konieczność zapewnienia przejrzystości i efektywności przebiegu procesu przyznania funkcjonariuszowi zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę.

Porównania: 1

Art. 108. Uchylony

Orzeczenia: 18 Porównania: 1

Art. 108a. Przydział lokalu mieszkalnego lub kwatery

1.

Funkcjonariusz, któremu przydzielono lokal mieszkalny albo kwaterę tymczasową, od dnia przekazania lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej uiszcza opłaty za używanie lokalu.

2.

W przypadku otrzymania kwatery tymczasowej koszty zakwaterowania funkcjonariusza delegowanego z urzędu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości ponosi Skarb Państwa. Koszty zakwaterowania członków rodziny, o których mowa w art. 103 członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale mieszkania lub kwatery, w kwaterze tymczasowej ponosi funkcjonariusz.

3.

Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości przysługuje kwatera tymczasowa, której koszty ponosi:

1)

Skarb Państwa, z tym że koszty zakwaterowania członków rodziny, o których mowa w art. 103 członkowie rodziny funkcjonariusza uwzględniani przy przydziale mieszkania lub kwatery, w kwaterze tymczasowej ponosi funkcjonariusz, albo

2)

funkcjonariusz, któremu przysługuje również świadczenie mieszkaniowe.

4.

Przekazanie przydzielonego lokalu mieszkalnego albo przydzielonej kwatery tymczasowej następuje na podstawie protokołu, w którym określa się stan techniczny tego lokalu albo tej kwatery oraz stopień zużycia znajdujących się w nich urządzeń technicznych. Protokół sporządzają funkcjonariusz oraz dysponent i stanowi on podstawę rozliczeń dokonywanych przy zwrocie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej.

5.

Funkcjonariusz może wprowadzać w zajmowanym lokalu mieszkalnym albo w kwaterze tymczasowej ulepszenia tylko za zgodą dysponenta i na podstawie pisemnej zgody właściciela określającej sposób rozliczeń z tego tytułu.

6.

Opłaty za używanie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy przyjmuje się według opłat obowiązujących dla danego lokalu albo kwatery, a w przypadku lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, będących w zasobie innego podmiotu, w tym w zarządzie ABW lub AW – według opłat obowiązujących dla lokali mieszkalnych albo kwater tymczasowych wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego tego podmiotu.

7.

Prawo do dysponowania lokalem mieszkalnym albo kwaterą tymczasową ulega rozwiązaniu z chwilą uprawomocnienia się decyzji o opróżnieniu przydzielonego lokalu mieszkalnego albo przydzielonej kwatery tymczasowej albo wygaśnięcia decyzji o ich przydziale.

8.

W sprawach wynikających ze wzajemnych praw i obowiązków funkcjonariusza oraz dysponenta oraz w innych przypadkach nieuregulowanych w niniejszej ustawie do dysponowania lokalem mieszkalnym albo kwaterą tymczasową mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 i 1172)) oraz ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 725).

9.

Sprawy sporne dotyczące lokali mieszkalnych oraz kwater tymczasowych rozstrzygają sądy powszechne.

Art. 108b. Wysokość świadczenia mieszkaniowego

1.

Wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się kwotowo, jako iloczyn stawki podstawowej oraz mnożnika lokalizacyjnego dla powiatów ustalonego dla miejscowości:

1)

wskazanej we wniosku, o którym mowa w art. 102 prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 6, w której funkcjonariusz zamieszkuje, albo

2)

w której funkcjonariusz pełni służbę, wskazanej w rozkazie personalnym.

2.

Wyboru sposobu ustalania wysokości świadczenia mieszkaniowego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz dokonuje we wniosku, o którym mowa w art. 102 prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 6.

3.

Funkcjonariuszowi zamieszkującemu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, który pełni służbę w jednostce organizacyjnej Agencji na terenie kraju, świadczenie mieszkaniowe ustala się w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

4.

Funkcjonariuszowi, który otrzymał pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu, odprawę mieszkaniową lub ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z lokalu mieszkalnego z jednostek budżetowych, w tym w innych służbach, na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 września 2025 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad zakwaterowania funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Ochrony Państwa oraz poprawy niektórych warunków pełnienia służby, wypłaca się przyznane świadczenie mieszkaniowe:

1)

pomniejszone o kwotę stanowiącą maksymalnie 1/60 z 50 % przyznanej decyzją administracyjną pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu, odprawy mieszkaniowej lub ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z lokalu za każdy miesiąc wypłaty świadczenia mieszkaniowego przez kolejne 60 miesięcy lub do wysokości 50 % przyznanej pomocy finansowej, z możliwością jednorazowej wcześniejszej spłaty, albo

2)

w pełnej kwocie – w przypadku zwrotu przez funkcjonariusza 50 % przyznanej decyzją administracyjną pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu, odprawy mieszkaniowej lub ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z lokalu, w terminie 30 dni od dnia otrzymania rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 102 prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 12.

5.

Sposób rozliczenia zwrotu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego albo domu, odprawy mieszkaniowej lub ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z lokalu wskazuje funkcjonariusz we wniosku, o którym mowa w art. 102 prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 6.

6.

Wypłatę świadczenia mieszkaniowego zawiesza się funkcjonariuszowi, który przebywa na urlopie bezpłatnym.

7.

Zawieszenie wypłaty świadczenia mieszkaniowego następuje w drodze decyzji administracyjnej.

8.

W przypadku przydziału lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej świadczenie mieszkaniowe przysługuje do dnia protokolarnego przekazania lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, nie dłużej jednak niż do ostatniego dnia miesiąca, w którym decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej stała się ostateczna.

9.

Funkcjonariuszowi, o którym mowa w art. 102 prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 1, który ponosi koszty zakwaterowania w internacie albo kwaterze internatowej, przysługuje świadczenie mieszkaniowe.

10.

Funkcjonariuszowi, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, świadczenie mieszkaniowe przysługuje od dnia złożenia wniosku i jest wypłacane za miesiąc kalendarzowy w terminie do końca każdego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 102 prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 12.

11.

W przypadku zajmowania lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej świadczenie mieszkaniowe przysługuje od dnia następującego po dniu opróżnienia lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej.

12.

W przypadku uprawnienia do świadczenia mieszkaniowego za okres krótszy niż miesiąc kalendarzowy świadczenie przysługuje za ten okres w wysokości 1/30 za każdy dzień.

13.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, wysokość stawki podstawowej oraz mnożników lokalizacyjnych dla powiatów, uwzględniając średnią cenę rynkową najmu lokali mieszkalnych, a także szczególne znaczenie jednostki organizacyjnej Agencji, w której funkcjonariusz pełni służbę, dla systemu ochrony bezpieczeństwa państwa.

Art. 108c. Zasady ustalania wysokości świadczenia mieszkaniowego

1.

Funkcjonariuszowi, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 108b wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, oraz:

1)

oddelegowanemu do pełnienia służby poza Agencją na podstawie art. 56 powierzenie pełnienia czynności na innym stanowisku ust. 2 – świadczenie mieszkaniowe przyznaje się w wysokości określonej dla miejscowości oddelegowania właściwej ze względu na miejsce wykonywania zadań służbowych poza ABW lub AW lub pełnienia obowiązków poza ABW lub AW;

2)

przeniesionemu do dyspozycji przełożonego właściwego w sprawach osobowych oraz oddelegowanemu do czasowego pełnienia służby poza granicami państwa – świadczenie mieszkaniowe przyznaje się w wysokości określonej dla miejscowości, w której pełnił służbę na jeden dzień przed oddelegowaniem.

2.

Funkcjonariuszowi, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 108b wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, świadczenie mieszkaniowe przysługuje od dnia złożenia wniosku do dnia zakończenia pełnienia służby w danej miejscowości, określonej w rozkazie personalnym wydanym przez Szefa ABW albo Szefa AW i jest wypłacane za miesiąc kalendarzowy w terminie do końca każdego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 102 prawo funkcjonariusza do zakwaterowania ust. 12.

3.

W przypadku delegowania funkcjonariusza, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 108b wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy przysługuje mu świadczenie mieszkaniowe w dotychczasowej wysokości.

4.

W przypadku delegowania funkcjonariusza, któremu wysokość świadczenia mieszkaniowego ustala się w sposób, o którym mowa w art. 108b wysokość świadczenia mieszkaniowego ust. 1 pkt 2, do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości na okres dłuższy niż 6 miesięcy przysługuje mu świadczenie mieszkaniowe w wysokości określonej dla miejsca pełnienia służby właściwego ze względu na miejscowość delegowania funkcjonariusza.

Art. 109. Obowiązek opróżnienia lokalu mieszkalnego lub kwatery tymczasowej

1.

Funkcjonariusz jest obowiązany do opróżnienia lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, jeżeli:

1)

został zwolniony ze służby albo przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości, z wyjątkiem przeniesienia do miejscowości, o której mowa w art. 107 zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby ust. 1 pkt 1;

2)

podnajmuje albo oddaje do bezpłatnego używania przydzielony lokal mieszkalny albo przydzieloną kwaterę tymczasową lub ich część bez zgody Szefa właściwej Agencji;

3)

używa lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej w sposób sprzeczny z prawem do dysponowania lub niezgodnie z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód w tym lokalu albo tej kwaterze, albo niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców;

4)

wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali;

5)

jest w zwłoce z wnoszeniem opłat za używanie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej przez okres co najmniej trzech pełnych okresów płatności, mimo pisemnego zawiadomienia go o zamiarze wydania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu zapłaty zaległych i wymagalnych należności;

6)

nie zwolnił, w terminie określonym w odrębnych przepisach, przydzielonego lokalu mieszkalnego albo przydzielonej kwatery tymczasowej;

7)

zrzekł się uprawnień do przydzielonego lokalu mieszkalnego albo przydzielonej kwatery tymczasowej;

8)

dokonał zamiany lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej;

9)

on i jego małżonek posiadają przydzielony inny lokal mieszkalny albo przydzieloną inną kwaterę tymczasową; w takim przypadku osobom tym przysługuje prawo wyboru jednego z zajmowanych lokali;

10)

po zwolnieniu ze służby on lub pozostali po nim członkowie rodziny zajmują lokal mieszkalny albo kwaterę tymczasową położone w budynku przeznaczonym na cele służbowe, a osobom tym przydzielono lokal w tej samej lub innej miejscowości, o powierzchni odpowiadającej przysługującym normom;

11)

on lub członkowie jego rodziny albo inne osoby zajmują lokal mieszkalny albo kwaterę tymczasową bez tytułu prawnego;

12)

został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 udział w zorganizowanej grupie lub związku przestępczym ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny lub orzeczono wobec niego prawomocnie środek karny pozbawienia praw publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.

2.

Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej wydaje się w stosunku do wszystkich osób zamieszkałych w tym lokalu albo tej kwaterze.

3.

W przypadku wydania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego osoba, której ona dotyczy, opróżnia lokal mieszkalny w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna.

4.

W przypadku wydania decyzji o opróżnieniu kwatery tymczasowej osoba, której ona dotyczy, opróżnia kwaterę tymczasową w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna.

5.

W sprawach opróżnienia lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej zajmowanych przez:

1)

kobietę w ciąży,

2)

małoletniego,

3)

osobę niepełnosprawną, o której mowa w art. 1 zakres podmiotowy ustawy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 913 i 1301), lub ubezwłasnowolnioną oraz osobę sprawującą nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą,

4)

obłożnie chorego, który dysponuje dokumentem urzędowym lub zaświadczeniem lekarskim stwierdzającym stan zdrowia, w którym chory bez narażenia życia lub zdrowia nie może prowadzić normalnej egzystencji, wydanym nie wcześniej niż miesiąc przed dniem wszczęcia postępowania o opróżnienie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej,

5)

emeryta lub rencistę spełniającego kryteria otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,

6)

osobę posiadającą status bezrobotnego spełniającą kryteria otrzymania świadczenia z pomocy społecznej
– wraz z osobami wspólnie zamieszkującymi, nie wydaje się decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, chyba że mogą zamieszkać w innym lokalu mieszkalnym albo w domu, a w przypadku, w którym jedną z osób, wobec których wydaje się decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, jest funkcjonariusz, mogą zamieszkać w miejscowości, w której pełni on służbę, albo w miejscowości, o której mowa w art. 107 zryczałtowany zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby ust. 1 pkt 1 albo 2, w innym lokalu mieszkalnym albo w domu.

6.

W przypadku, o którym mowa w ust. 5, organ właściwy do wydania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej kieruje do sądu powszechnego pozew o opróżnienie lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej. Przepisy art. 14 orzeczenie w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego ust. 1–5 i 6a, art. 15 skutek wytoczenie powództwa przeciwko niektórym lokatorom, art. 17 wyłączenie stosowania przepisów o socjalnym lokalach i zakazie ich opróżniania w okresie zimowym. i art. 18 odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio.

7.

Opróżnienia lokalu mieszkalnego albo kwatery tymczasowej, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 6, dokonuje się w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2025 r. poz. 132, 620 i 1302).

Orzeczenia: 12 Porównania: 1

Art. 110. Przydział lokalu mieszkalnego lub kwatery tymczasowej

1.

Funkcjonariuszowi przeniesionemu do pełnienia służby w innej miejscowości, który poza miejscowością, w której pełni służbę, posiada lokal mieszkalny, o którym mowa w art. 104 lokale przeznaczane na lokale mieszkalne lub kwatery dla funkcjonariuszy ust. 1, może być przydzielony lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej w nowej miejscowości, w której pełni służbę, po opróżnieniu wcześniej zajmowanego lokalu mieszkalnego.

2.

Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, który w poprzedniej miejscowości, w której pełnił służbę, nie opróżnił zajmowanego lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 1, można przydzielić kwaterę tymczasową.

3.

Funkcjonariuszowi delegowanemu z urzędu do czasowego pełnienia służby albo przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości przydziela się kwaterę tymczasową.

Orzeczenia: 6 Porównania: 1

Ustawa o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu

Dz.U.2025.0.902 t.j. - Ustawa z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu