1.
Poza przypadkami, o których mowa w art. 100 przesłanki odmowy zezwolenia na pobyt czasowy, udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej w okolicznościach, o których mowa w art. 142 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej ust. 3, cudzoziemcowi odmawia się, gdy w danym roku kalendarzowym został osiągnięty dotyczący tego cudzoziemca limit udzielonych zezwoleń określony w przepisach wydanych na podstawie art. 142a rozporządzenie w sprawie limitu zezwoleń na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej ust. 1.
2.
Do odmowy udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej w okolicznościach, o których mowa w art. 142 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej ust. 3, stosuje się przepisy art. 117 przesłanki odmowy zezwolenia na pobyt czasowy i pracę pkt 1 i 2.
