Ustawa o cudzoziemcach

Stan prawny aktualny na dzień: 02.06.2023

Dz.U.2023.0.519 t.j. - Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach

Ustawa o cudzoziemcach

DZIAŁ VI. Zezwolenie na pobyt stały i zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE

Rozdział 2. Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE

Obserwuj akt

Rozdział 2. Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE

Art. 211. Przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE

1.

Zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej legalnie i nieprzerwanie co najmniej przez 5 lat bezpośrednio przed złożeniem wniosku i spełnia łącznie następujące warunki:

1)

posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu;

2)

posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3)

posiada potwierdzoną znajomość języka polskiego.

2.

Cudzoziemiec ubiegający się o udzielenie mu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE posiada dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnia wymogi, o których mowa w art. 140 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy przez cudzoziemca delegowanego przez pracodawcę zagranicznego ust. 2, i spełniał je:

1)

w ciągu 2 lat pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio przed złożeniem wniosku - w przypadku, o którym mowa w art. 212 okres pobytu na terytorium RP wymagany do udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 1 pkt 1;

2)

w ciągu 3 lat pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio przed złożeniem wniosku - w pozostałych przypadkach.

3.

Znajomość języka polskiego, o której mowa w ust. 1 pkt 3, potwierdza się jednym z następujących dokumentów:

1)

urzędowym poświadczeniem znajomości języka polskiego, o którym mowa w art. 11a urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. z 2021 r. poz. 672), na poziomie biegłości językowej co najmniej B1;

2)

świadectwem ukończenia w Rzeczypospolitej Polskiej szkoły w rozumieniu art. 2 zakres systemu oświaty pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082, z późn. zm.) lub uczelni w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z wykładowym językiem polskim;

3)

świadectwem ukończenia szkoły lub uczelni z wykładowym językiem polskim za granicą, odpowiadającej szkole lub uczelni w rozumieniu, odpowiednio, art. 2 zakres systemu oświaty pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe lub ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

4.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do małoletniego cudzoziemca, który do dnia złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE nie ukończył 16. roku życia.

Art. 212. Okres pobytu na terytorium RP wymagany do udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE

1.

Do 5-letniego okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w art. 211 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 1, zalicza się:

1)

łączny okres legalnego pobytu na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli cudzoziemiec przebywał legalnie i nieprzerwanie na tym terytorium co najmniej przez 5 lat na podstawie wydanego przez państwo członkowskie Unii Europejskiej dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, z adnotacją "Niebieska Karta UE", w tym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - co najmniej przez 2 lata bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;

2)

cały okres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w toku postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej, jeżeli przekroczył on 18 miesięcy;

3)

połowę okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
a) na podstawie wizy wydanej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 9 lub 10, lub
b) na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 144 warunki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach lub art. 187 przesłanki fakultatywnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności pkt 1 lit. b, lub
c) w toku postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej.

2.

Do 5-letniego okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w art. 211 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 1, nie zalicza się pobytu cudzoziemca:

1)

będącego pracownikiem delegowanym przez usługodawcę w celu transgranicznego świadczenia usług lub będącego usługodawcą świadczącym usługi transgraniczne;

2)

przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy Schengen upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium wydanej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 23;

3)

w okresie jego nauki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

4)

który został zobowiązany do powrotu i nie upłynął jeszcze termin dobrowolnego wyjazdu określony w decyzji w tej sprawie, także w przypadku przedłużenia tego terminu;

5)

który jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadkach, o których mowa w art. 299 obowiązek opuszczenia terytorium RP ust. 6;

6)

będącego członkiem misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa obcego lub inną osobą zrównaną z nimi na podstawie ustaw, umów międzynarodowych lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych;

7)

o którym mowa w art. 139a zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa ust. 1, art. 139o przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu korzystania z mobilności długoterminowej ust. 1 lub art. 181 zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu na terytorium RP ust. 1;

8)

w toku postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej, w przypadku gdy postępowanie to zakończyło się odmową nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej;

9)

na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego.

3.

Pobyt cudzoziemca stanowiący podstawę do udzielenia mu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE uznaje się za nieprzerwany, jeżeli żadna z przerw w nim:

1)

nie była dłuższa niż 6 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie 10 miesięcy w 5-letnim okresie, o którym mowa w art. 211 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 1 - w przypadku pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

nie była dłuższa niż 12 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie 18 miesięcy w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 - w przypadku pobytu na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej cudzoziemca posiadającego zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji.

4.

Przepisu ust. 3, w zakresie, w jakim przewiduje maksymalne dopuszczalne okresy przerw w pobycie cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie stosuje się, jeżeli przerwa była spowodowana:

1)

wykonywaniem przez cudzoziemca obowiązków zawodowych lub świadczeniem przez niego pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

2)

towarzyszeniem cudzoziemcowi, o którym mowa w pkt 1, przez jego małżonka lub małoletnie dziecko, lub

3)

szczególną sytuacją osobistą wymagającą obecności cudzoziemca poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i trwała nie dłużej niż 6 miesięcy, lub

4)

wyjazdem poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu odbycia praktyk lub uczestnictwa w zajęciach, przewidzianych w toku studiów w polskiej uczelni.

Art. 213. Przesłanki odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE

1.

Cudzoziemcowi odmawia się wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, gdy w dniu złożenia wniosku o udzielenie tego zezwolenia:

1)

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
a) nielegalnie lub
b) na podstawie wizy Schengen upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium wydanej w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 23, lub
c) w celu odbycia studiów lub szkolenia zawodowego, lub
d) w związku z zamiarem podjęcia lub kontynuowania nauki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
e) w związku z uzyskaniem zgody na pobyt ze względów humanitarnych, zgody na pobyt tolerowany, azylu lub ochrony czasowej, lub
f) w związku z ubieganiem się o udzielenie ochrony międzynarodowej lub udzielenie azylu, lub
g) na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 139a zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa ust. 1, art. 139o przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu korzystania z mobilności długoterminowej ust. 1 lub art. 181 zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu na terytorium RP ust. 1, lub
h) na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego, lub

2)

jest pracownikiem delegowanym przez usługodawcę w celu transgranicznego świadczenia usług lub usługodawcą świadczącym usługi transgraniczne, lub

3)

jest zatrzymany, umieszczony w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców lub jest wobec niego stosowany środek zapobiegawczy w postaci zakazu opuszczania kraju, lub

4)

odbywa karę pozbawienia wolności lub jest tymczasowo aresztowany, lub

5)

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po tym, jak został zobowiązany do powrotu i nie upłynął jeszcze termin dobrowolnego wyjazdu określony w decyzji w tej sprawie, także w przypadku przedłużenia tego terminu, lub

6)

jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadkach, o których mowa w art. 299 obowiązek opuszczenia terytorium RP ust. 6, lub

7)

przebywa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

8)

(uchylony)

2.

Poza przypadkami, o których mowa w ust. 1, cudzoziemcowi odmawia się wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, gdy przy składaniu wniosku o udzielenie mu tego zezwolenia albo w terminie, o którym mowa w art. 219 wymogi wniosku o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 6, nie złożył odcisków linii papilarnych w celu wydania karty pobytu.

Art. 214. Przesłanki odmowy zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE

1.

Cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, jeżeli:

1)

nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 211 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 1, lub

2)

wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

2.

Na okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie można się powoływać w celach gospodarczych.

Art. 214a. Konsultacje w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE

1.

Jeżeli dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu i pobytu, przy ocenie okoliczności, o których mowa w art. 214 przesłanki odmowy zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 1 pkt 2, należy wziąć pod uwagę powody leżące u podstaw decyzji państwa obszaru Schengen, które dokonało wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen, oraz uwzględnić zagrożenia, o których mowa w art. 27 lit. d rozporządzenia nr 2018/1861, jakie może powodować obecność danego cudzoziemca na terytorium państw obszaru Schengen.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wojewoda lub Szef Urzędu w drugiej instancji, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji:

1)

przeprowadza z właściwym organem państwa, które dokonało wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen, konsultacje, o których mowa w art. 27 rozporządzenia nr 2018/1861;

2)

informuje właściwy organ tego państwa obszaru Schengen o decyzji wydanej w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub o zamiarze udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

Art. 215. Przesłanki cofnięcia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE

1.

Cudzoziemcowi cofa się zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, jeżeli:

1)

nabycie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE nastąpiło w sposób niezgodny z prawem lub

2)

stanowi on rzeczywiste i poważne zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub

3)

opuścił on terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 6 lat, lub

4)

opuścił on terytorium Unii Europejskiej na okres następujących kolejno po sobie:
a) 12 miesięcy lub
b) 24 miesięcy, jeżeli posiadał zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji lub jest członkiem rodziny cudzoziemca, który takie zezwolenie posiadał, lub

5)

uzyskał on na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, lub

6)

został on pozbawiony statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE zostało udzielone w związku z pobytem na tym terytorium na podstawie statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej.

2.

Na zagrożenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie można się powoływać w celach gospodarczych.

3.

W postępowaniu w sprawie cofnięcia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ze względu na okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględnia się:

1)

okres pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

wiek cudzoziemca;

3)

związki cudzoziemca z Rzecząpospolitą Polską lub brak związków z państwem pochodzenia;

4)

skutki cofnięcia zezwolenia dla cudzoziemca i członków jego rodziny.

Art. 216. Kolejne zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE po cofnięciu poprzedniego

Do udzielenia kolejnego zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE cudzoziemcowi, któremu cofnięto takie zezwolenie ze względu na przesłanki, o których mowa w art. 215 przesłanki cofnięcia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 1 pkt 3-5, nie stosuje się art. 219 wymogi wniosku o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 1 pkt 4 i 9.

Art. 217. Wygaśnięcie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE

Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE wygasa z mocy prawa z dniem nabycia obywatelstwa polskiego.

Art. 218. Właściwość organów w sprawach zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE

1.

Zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udziela cudzoziemcowi lub odmawia mu jego udzielenia, w drodze decyzji, wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

2.

Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE cofa, w drodze decyzji, z urzędu lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji, komendanta oddziału Straży Granicznej, komendanta placówki Straży Granicznej lub komendanta wojewódzkiego Policji, wojewoda, który udzielił tego zezwolenia, a w przypadku gdy zezwolenia udzielił Szef Urzędu w drugiej instancji – wojewoda, który orzekał w tej sprawie w pierwszej instancji.

Art. 219. Wymogi wniosku o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE

1.

Cudzoziemiec składa wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE na formularzu zawierającym:

1)

dane cudzoziemca lub informacje, o których mowa w art. 13 zakres przetwarzanych danych dotyczących cudzoziemca;

2)

imię, nazwisko, datę urodzenia, płeć, obywatelstwo i miejsce zamieszkania członków rodziny cudzoziemca pozostających na jego utrzymaniu, zamieszkałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z określeniem stopnia pokrewieństwa;

3)

następujące dane dotyczące dokumentu podróży cudzoziemca:
a) serię i numer,
b) datę wydania i datę upływu ważności,
c) nazwę organu wydającego,
d) liczbę osób wpisanych do dokumentu podróży;

4)

informacje o:
a) podróżach i pobytach zagranicznych cudzoziemca w okresie 5 lat przed dniem złożenia wniosku,
b) poprzednich pobytach oraz aktualnym pobycie cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

5)

informacje o:
a) źródle dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania cudzoziemca i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu,
b) liczbie osób pozostających na utrzymaniu cudzoziemca,
c) wysokości dochodu cudzoziemca w okresie ostatnich 3 lat, a w przypadku, o którym mowa w art. 212 okres pobytu na terytorium RP wymagany do udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ust. 1 pkt 1 - w okresie ostatnich 2 lat;

6)

informację o posiadanym przez cudzoziemca ubezpieczeniu zdrowotnym;

7)

informację o udzielonym cudzoziemcowi w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej zezwoleniu na pobyt rezydenta długoterminowego UE;

8)

informację o pobycie na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej na podstawie dokumentu pobytowego z adnotacją "Niebieska Karta UE" wydanego przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej oraz o przerwach w tym pobycie;

9)

informację o zatrzymaniu cudzoziemca, umieszczeniu go w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców, o zakazie opuszczania przez niego kraju, odbywaniu kary pozbawienia wolności lub o jego tymczasowym aresztowaniu;

10)

wzór podpisu cudzoziemca.

2.

Składając wniosek, o którym mowa w ust. 1, cudzoziemiec uzasadnia go, składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń pisemne oświadczenie, że dane zawarte we wniosku są prawdziwe, oraz przedstawia ważny dokument podróży oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego, w którym będzie przebywał, i dołącza do niego:

1)

aktualną fotografię;

2)

dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych zawartych we wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

3.

Za tytuł prawny, o którym mowa w ust. 2, nie uznaje się umowy użyczenia lokalu, chyba że użyczającym jest zstępny, wstępny, małżonek, rodzice małżonka lub rodzeństwo cudzoziemca.

4.

W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający tożsamość.

5.

Od cudzoziemca ubiegającego się o udzielenie mu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE pobiera się odciski linii papilarnych.

6.

W przypadku gdy z przyczyn zależnych od wojewody nie jest możliwe pobranie odcisków linii papilarnych od cudzoziemca w dniu, w którym nastąpiło jego osobiste stawiennictwo, wojewoda wyznacza termin na ich złożenie, nie krótszy niż 7 dni.

Art. 220. Uchylony

Art. 221. Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielone przez inne państwo UE

W przypadku gdy cudzoziemiec posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielone przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, wojewoda przekazuje Szefowi Urzędu kopię decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 222. Delegacja ustawowa

1.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

wzór formularza wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;

2)

liczbę fotografii dołączanych do wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące tych fotografii;

3)

wzór stempla potwierdzającego złożenie wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;

4)

sposób pobierania odcisków linii papilarnych w celu wydania karty pobytu;

5)

sposób utrwalania danych umieszczanych w karcie pobytu i przekazywania ich do spersonalizowania karty pobytu.

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni potrzebę zapewnienia sprawności postępowania w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE i możliwości skutecznej weryfikacji przesłanek udzielenia tego zezwolenia.

Art. 223. Udzielenie lub cofnięcie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE

Do udzielenia lub cofnięcia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE stosuje się przepisy art. 202 składanie wniosku o zezwolenie na pobyt stały, art. 203 wymogi wniosku o zezwolenie na pobyt stały ust. 2a i 2b oraz art 206–210.

Art. 224. Informacja o ochronie międzynarodowej cudzoziemca w RP

Szef Urzędu w terminie 1 miesiąca od otrzymania wniosku innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej udziela informacji temu państwu, czy cudzoziemiec nadal posiada ochronę międzynarodową w Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 225. Przejęcie przez RP odpowiedzialności za ochronę międzynarodową

Szef Urzędu w przypadku przejęcia przez Rzeczpospolitą Polską odpowiedzialności za ochronę międzynarodową zwraca się do właściwego organu innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które wydało zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE z adnotacją o przyznanej ochronie międzynarodowej, z wnioskiem o zmianę tej adnotacji.

Art. 226. Dokumenty wydawane cudzoziemcowi

Cudzoziemcowi mogą być wydane następujące dokumenty:

1)

karta pobytu;

2)

polski dokument podróży dla cudzoziemca;

3)

polski dokument tożsamości cudzoziemca;

4)

tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca;

5)

dokument potwierdzający posiadanie zgody na pobyt tolerowany o nazwie "zgoda na pobyt tolerowany".

Art. 227. Decyzja o stwierdzeniu nieważności wydanego dokumentu

W przypadku gdy którykolwiek z dokumentów, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi, został wydany osobie nieuprawnionej, organ wydający ten dokument stwierdza, w drodze decyzji, jego nieważność.

Art. 228. Dokumenty cudzoziemca bez jego podpisu

W dokumentach, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi, nie umieszcza się podpisu ich posiadacza, gdy są one wydawane:

1)

osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia:
a) złożenia wniosku o wydanie lub wymianę dokumentu, o którym mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi, lub
b) złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE – w przypadku wydawania pierwszej karty pobytu, lub
c) wydania z urzędu polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, lub

2)

osobie, która z powodu swojej niepełnosprawności nie może złożyć podpisu samodzielnie.

Art. 229. Zasady wydawania i wymiany dokumentów

1.

Dokumenty, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi, wydaje się i wymienia na wniosek cudzoziemca.

2.

Pierwszą kartę pobytu wydaje się z urzędu.

3.

Polski dokument tożsamości cudzoziemca, w przypadku małoletniego cudzoziemca urodzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przebywającego na tym terytorium bez opieki rodziców, można wydać także z urzędu.

4.

Pierwszą kartę pobytu w przypadku cudzoziemca, który:

1)

uzyskał zezwolenie na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną, a w dniu złożenia wniosku o udzielenie mu tego zezwolenia przebywał poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, lub

1a)

jest członkiem najbliższej rodziny repatrianta, lub

1b)

uzyskał zezwolenie, o którym mowa w art. 139a zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa ust. 1 lub art. 139o przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu korzystania z mobilności długoterminowej ust. 1, lub

1c)

uzyskał zezwolenie na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 160 przesłanki fakultatywnego udzielenia członkowi rodziny obywatela RP lub cudzoziemca zezwolenia na pobyt czasowy pkt 1, 3, 4 lub 6, a w dniu złożenia wniosku o udzielenie mu tego zezwolenia przebywał poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, lub

2)

(uchylony)

3)

uzyskał zgodę na pobyt ze względów humanitarnych
- wydaje się na wniosek cudzoziemca.

5.

Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca w przypadku cudzoziemca:

1)

podlegającego relokacji lub przesiedleniu - wydaje się na wniosek Szefa Urzędu;

2)

o którym mowa w art. 268 inne przesłanki wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży pkt 2 - można wydać także z urzędu.

6.

Przed wydaniem pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE i wcześniej posiadał zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielone przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej w związku z pobytem na podstawie ochrony międzynarodowej, wojewoda zwraca się, za pośrednictwem Szefa Urzędu, do tego państwa członkowskiego w celu ustalenia, czy cudzoziemiec nie został pozbawiony ochrony międzynarodowej.

7.

Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt stały ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 przesłanki unieważnienia Karty Polaka ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. z 2019 r. poz. 1598 oraz z 2022 r. poz. 91).

Art. 230. Termin składania wniosku o wymianę dokumentów

1.

Wniosek o wymianę dokumentów, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi pkt 1-3 i 5, należy złożyć w terminie 14 dni po wystąpieniu przesłanek do ich wymiany, o których mowa w przepisach niniejszego działu.

2.

Wniosek o wydanie kolejnej karty pobytu należy złożyć co najmniej na 30 dni przed upływem okresu ważności karty pobytu.

Art. 231. Wymogi wniosku o wydanie lub wymianę dokumentów

1.

Cudzoziemiec składa wniosek o wydanie lub wymianę dokumentów, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi, na formularzu zawierającym:

1)

dane cudzoziemca lub informacje, o których mowa w art. 13 zakres przetwarzanych danych dotyczących cudzoziemca;

2)

dane cudzoziemca lub informacje, o których mowa w art. 13 zakres przetwarzanych danych dotyczących cudzoziemca, dotyczące objętych wnioskiem dzieci i innych osób wpisanych do dokumentu podróży - w przypadku wniosku o wydanie lub wymianę polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca albo o wydanie tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca;

3)

adres zameldowania na pobyt stały lub pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące.

2.

Cudzoziemiec, składając wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia ważny dokument podróży i dołącza do wniosku:

1)

aktualne fotografie swoją i osób objętych wnioskiem;

2)

dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych i okoliczności podanych we wniosku.

3.

W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada lub nie ma możliwości uzyskania dokumentu podróży, zamiast ważnego dokumentu podróży dopuszcza się przedstawienie innego dokumentu potwierdzającego tożsamość cudzoziemca.

4.

Cudzoziemiec, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w art. 170 zaświadczenie potwierdzające domniemanie, że cudzoziemiec jest ofiarą handlu ludźmi, składając wniosek o wydanie polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca jest zwolniony z obowiązku przedstawienia ważnego dokumentu podróży lub innego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość, jeżeli z uwagi na szczególne okoliczności nie posiada takich dokumentów i nie ma możliwości ich uzyskania.

Art. 232. Zawiadomienie o utracie lub uszkodzeniu dokumentu

1.

W przypadku utraty lub uszkodzenia dokumentu, o którym mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi pkt 1-3 i 5, cudzoziemiec, w terminie 3 dni od dnia jego utraty lub uszkodzenia, zawiadamia o tym fakcie organ, który wydał ten dokument.

2.

Cudzoziemcowi, który zawiadomił o utracie lub uszkodzeniu dokumentu, o którym mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi pkt 1-3 i 5, wydaje się nieodpłatnie zaświadczenie potwierdzające ten fakt.

3.

Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, jest ważne do czasu wymiany dokumentu, nie dłużej jednak niż przez 2 miesiące.

4.

Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na formularzu zawierającym dane, o których mowa w art. 244 dane zawarte w karcie pobytu ust. 1, oraz podpis zawiadamiającego.

Art. 233. Zawiadomienie o odzyskaniu utraconego dokumentu

1.

Cudzoziemiec, który odzyskał utracony dokument, o którym mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi pkt 1-3 i 5, zawiadamia o tym fakcie, w terminie 3 dni od dnia jego odzyskania, organ, który wydał ten dokument.

2.

Cudzoziemiec, który otrzymał wymieniony dokument w miejsce utraconego, niezwłocznie zwraca odzyskany dokument organowi, który ten dokument wydał.

Art. 234. Obowiązki znalazcy dokumentu cudzoziemca

1.

Osoba, która znalazła cudzy dokument, o którym mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi pkt 1-3 i 5, niezwłocznie przekazuje go wojewodzie, komendantowi wojewódzkiemu (Stołecznemu), komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Policji, komendantowi komisariatu Policji, innemu organowi administracji publicznej lub konsulowi Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Podmioty, o których mowa w ust. 1, przekazują niezwłocznie znaleziony dokument organowi, który go wydał, w celu unieważnienia.

Art. 235. Opłata za wydanie lub wymianę dokumentów

1.

Dokumenty, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi, wydaje się lub wymienia po uiszczeniu opłaty.

2.

Dochody z opłat za wydanie i wymianę dokumentów, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi, stanowią dochód budżetu państwa.

Art. 236. Zwolnienie z opłaty za wydanie lub wymianę dokumentów

1.

Opłaty, o której mowa w art. 235 opłata za wydanie lub wymianę dokumentów ust. 1, nie pobiera się w przypadku:

1)

wydania pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, który w Rzeczypospolitej Polskiej uzyskał:
a) status uchodźcy,
b) ochronę uzupełniającą,
c) zgodę na pobyt ze względów humanitarnych;

1a)

wydania pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, któremu w Rzeczypospolitej Polskiej udzielono zezwolenia na pobyt stały jako członkowi najbliższej rodziny repatrianta;

1b)

wydania karty pobytu cudzoziemcowi, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 186 przesłanki obligatoryjnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności ust. 1 pkt 8 lub 9;

1c)

wydania pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy na podstawie art. 195 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt stały ust. 1 pkt 10;

2)

(uchylony)

3)

gdy wydany lub wymieniony dokument zawierał wady techniczne;

4)

wydania z urzędu polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca małoletniemu cudzoziemcowi;

5)

wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży cudzoziemcowi relokowanemu lub przesiedlanemu albo w przypadku przymusowego wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu;

6)

wymiany karty pobytu z powodu okoliczności, o których mowa w art. 241 przesłanki wymiany karty pobytu pkt 5 lub 6;

7)

wydania polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca cudzoziemcowi, który posiada obywatelstwo określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 2.

2.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, obywatelstwa, w przypadku posiadania których nie pobiera się od cudzoziemca opłaty za wydanie polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, mając na uwadze potrzeby polskiej polityki migracyjnej, sytuację prawną i faktyczną cudzoziemców, którzy nie mogą zwrócić się do organów władzy publicznej państwa, którego są obywatelami, w celu uzyskania dokumentów podróży, oraz znaczenie dla interesu Rzeczypospolitej Polskiej niepobierania od cudzoziemców posiadających określone obywatelstwa opłaty za wydanie polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca.

Art. 236a. Zwrot opłaty uiszczonej w sprawie wydania polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca

W przypadku gdy postępowanie w sprawie wydania polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca nie zostało zakończone do dnia wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 236 zwolnienie z opłaty za wydanie lub wymianę dokumentów ust. 2, wojewoda zwraca cudzoziemcowi posiadającemu obywatelstwo określone w tych przepisach uiszczoną przez niego opłatę, o której mowa w art. 235 opłata za wydanie lub wymianę dokumentów ust. 1.

Art. 237. Ulga w opłacie za wydanie lub wymianę dokumentów

1.

Ulga w opłacie za wydanie lub wymianę dokumentów, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi, przysługuje cudzoziemcom:

1)

którzy znajdują się w trudnej sytuacji materialnej;

2)

których celem pobytu jest pobieranie nauki w szkole ponadpodstawowej i szkole wyższej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3)

małoletnim, którzy w dniu złożenia wniosku o wydanie lub wymianę dokumentu, o którym mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi, lub – w przypadku wydawania pierwszej karty pobytu – do dnia złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, nie ukończyli 16. roku życia.

2.

Ulga w opłacie, o której mowa w ust. 1, wynosi 50% kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 239 delegacja ustawowa ust. 1.

Art. 238. Podwyższona opłata za wymianę utraconych lub zniszczonych dokumentów

W przypadku zawinionej utraty lub zawinionego zniszczenia dokumentów, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi pkt 1-3 i 5, opłatę za wymianę tych dokumentów podwyższa się do 300% w stosunku do opłat określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 239 delegacja ustawowa ust. 1.

Art. 239. Delegacja ustawowa

1.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

wysokość opłat pobieranych w Rzeczypospolitej Polskiej za wydanie i wymianę karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca i dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" oraz za wydanie tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca;

2)

tryb uiszczania opłat, o których mowa w pkt 1;

3)

dokumenty wymagane do uzyskania ulg, o których mowa w art. 237 ulga w opłacie za wydanie lub wymianę dokumentów ust. 1;

4)

wysokość opłat pobieranych w Rzeczypospolitej Polskiej za wymianę karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca i dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" w przypadku zawinionej ich utraty albo zawinionego ich zniszczenia.

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:

1)

jednostkowe koszty wytworzenia i wydania lub wymiany karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca i dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany” oraz wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, w tym w szczególności pobrania i przetwarzania danych w celu zapisania ich w tych dokumentach;

2)

zróżnicowanie wysokości opłat za wymianę dokumentów w przypadku zawinionej ich utraty lub zniszczenia, w zależności od ilości zdarzeń powodujących konieczność wydania nowych dokumentów.

Art. 240. Przesłanki wydania karty pobytu

Kartę pobytu wydaje się cudzoziemcowi, któremu udzielono:

1)

zezwolenia na pobyt czasowy;

2)

zezwolenia na pobyt stały;

3)

zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;

4)

zgody na pobyt ze względów humanitarnych.

Art. 241. Przesłanki wymiany karty pobytu

Kartę pobytu wymienia się w przypadku:

1)

zmiany danych umieszczonych w dotychczasowej karcie pobytu;

2)

zmiany wizerunku twarzy posiadacza karty pobytu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w tej karcie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza karty;

3)

jej utraty;

4)

jej uszkodzenia;

5)

przejęcia przez Rzeczpospolitą Polską odpowiedzialności za ochronę międzynarodową posiadacza karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE z adnotacją, o której mowa wart. 244 dane zawarte w karcie pobytu ust. 1 pkt 18;

6)

przejęcia przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej odpowiedzialności za ochronę międzynarodową posiadacza karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

Art. 242. Uprawnienia wynikające z karty pobytu

Karta pobytu w okresie swojej ważności potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia go, wraz z dokumentem podróży, do wielokrotnego przekraczania granicy bez konieczności uzyskania wizy.

Art. 243. Okres ważności karty pobytu

1.

Karta pobytu wydana cudzoziemcowi w przypadku udzielenia mu:

1)

zezwolenia na pobyt czasowy - jest ważna przez okres, na który udzielono mu tego zezwolenia;

2)

zezwolenia na pobyt stały - jest ważna przez okres 10 lat od dnia jej wydania;

3)

zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE - jest ważna przez okres 5 lat od dnia jej wydania;

4)

zgody na pobyt ze względów humanitarnych - jest ważna przez okres 2 lat od dnia jej wydania.

2.

Kolejna karta pobytu wydana cudzoziemcowi po upływie terminu ważności karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem mu:

1)

zezwolenia na pobyt stały - jest ważna przez okres 10 lat od dnia jej wydania;

2)

zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE - jest ważna przez okres 5 lat od dnia jej wydania;

3)

zgody na pobyt ze względów humanitarnych - jest ważna przez okres 2 lat od dnia jej wydania.

Art. 244. Dane zawarte w karcie pobytu

1.

W karcie pobytu umieszcza się:

1)

imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca oraz imiona rodziców;

2)

datę, miejsce i kraj urodzenia;

3)

adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy;

4)

informację o obywatelstwie;

5)

informację o płci;

6)

informację o wzroście w centymetrach i kolorze oczu;

7)

numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) - w przypadku gdy został nadany;

8)

informację o rodzaju udzielonego zezwolenia;

9)

adnotację „naukowiec” – w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 151 zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia badań naukowych, a w przypadku gdy cudzoziemiec jest objęty unijnym programem lub programem wielostronnym obejmującym środki w zakresie mobilności lub porozumieniem między przynajmniej dwiema uznanymi instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującym mobilność wewnątrzunijną, także adnotację o tym programie lub porozumieniu;

9a)

adnotację „naukowiec – mobilność” – w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 151b zezwolenie na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej naukowca;

9b)

adnotację „student” – w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 144 warunki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach, a w przypadku gdy cudzoziemiec jest objęty unijnym programem lub programem wielostronnym obejmującym środki w zakresie mobilności lub porozumieniem między przynajmniej dwiema uznanymi instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującym mobilność wewnątrzunijną, także adnotację o tym programie lub porozumieniu;

9c)

adnotację „stażysta” – w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art.157a zezwolenie na pobyt czasowy dla stażysty;

9d)

adnotację „wolontariusz” – w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 157g zezwolenie na pobyt czasowy dla wolontariusza;

10)

adnotację "Niebieska Karta UE" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 127 zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;

11)

adnotację "dostęp do rynku pracy" - w przypadku zezwolenia udzielonego cudzoziemcowi, który jest uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jest zwolniony z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę;

11a)

adnotację „ICT” – w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 139a zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa ust. 1;

11b)

adnotację „mobile ICT” – w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 139o przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu korzystania z mobilności długoterminowej ust. 1;

12)

adnotację "Poprzednio posiadacz Niebieskiej Karty UE" - w przypadku zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielonego cudzoziemcowi, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;

12a)

adnotację „praca sezonowa” – w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 185a zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na pracę sezonową;

13)

obraz linii papilarnych;

14)

nazwę organu wydającego kartę;

15)

datę wydania karty;

16)

datę upływu okresu ważności karty;

17)

fotografię cudzoziemca;

18)

adnotację "ochrona międzynarodowa przyznana przez ... (wskazanie państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które ją przyznało) w dniu ... (data przyznania ochrony międzynarodowej)" - w przypadku zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielonego cudzoziemcowi, któremu przyznano ochronę międzynarodową;

19)

adnotację "Art. 50 przesłanki odmowy wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń lub unieważnienia wpisu TUE, Art. 18 wymogi wobec Szefa Urzędu ust. 4 Umowy Wystąpienia" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 160 przesłanki fakultatywnego udzielenia członkowi rodziny obywatela RP lub cudzoziemca zezwolenia na pobyt czasowy pkt 4, 5 lub 6.

2.

Niezależnie od danych, o których mowa w ust. 1, karta pobytu może zawierać podpis cudzoziemca oraz zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5 lub 16.

3.

W karcie pobytu wydawanej osobie, od której pobranie odcisków linii papilarnych jest fizycznie niemożliwe, nie umieszcza się obrazu linii papilarnych.

4.

W karcie pobytu nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, gdy cudzoziemiec nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.

Art. 245. Właściwość organów w sprawach karty pobytu

1.

Kartę pobytu wydaje lub odmawia jej wydania wojewoda, który udzielił cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

2.

Kartę pobytu w przypadku cudzoziemca, któremu udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych, wydaje lub odmawia jej wydania komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który udzielił tej zgody.

3.

Kartę pobytu wymienia lub odmawia jej wymiany wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

4.

Kartę pobytu w przypadku cudzoziemca, któremu udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych, wymienia lub odmawia jej wymiany komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

5.

Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się do wydania lub odmowy wydania kolejnej karty pobytu.

6.

Odmowa wydania albo wymiany karty pobytu następuje w drodze decyzji.

7.

Organem wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta placówki Straży Granicznej w sprawach wydania albo wymiany karty pobytu w przypadku cudzoziemca, któremu udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych, jest Komendant Główny Straży Granicznej.

7a.

Odwołanie od decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 7, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.

8.

W przypadku gdy zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielił Szef Urzędu lub gdy Szef Urzędu wydał decyzję o wydaniu albo wymianie karty pobytu, kartę pobytu wydaje albo wymienia organ, o którym mowa w ust. 1, który orzekał w tych sprawach w pierwszej instancji.

9.

W przypadku gdy zgody na pobyt ze względów humanitarnych udzielił Komendant Główny Straży Granicznej lub gdy Komendant Główny Straży Granicznej wydał decyzję o wydaniu albo wymianie karty pobytu, kartę pobytu wydaje albo wymienia komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który orzekał w tych sprawach w pierwszej instancji.

Art. 246. Pobieranie odcisków linii papilarnych od składającego wniosek o wydanie karty pobytu

1.

Organ właściwy do wydania lub wymiany karty pobytu pobiera odciski linii papilarnych od cudzoziemca, który składa wniosek o:

1)

wydanie pierwszej karty pobytu w przypadku, o którym mowa w art. 229 zasady wydawania i wymiany dokumentów ust. 4;

2)

wydanie kolejnej karty pobytu;

3)

wymianę karty pobytu.

2.

W przypadku gdy z przyczyn zależnych od organu nie jest możliwe pobranie odcisków linii papilarnych od cudzoziemca w dniu, w którym nastąpiło jego osobiste stawiennictwo, organ ten wyznacza termin na ich złożenie, nie krótszy niż 7 dni.

Art. 247. Przesłanki odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania karty pobytu lub jej wymiany

Cudzoziemcowi odmawia się wszczęcia postępowania w sprawie wydania karty pobytu lub jej wymiany, gdy przy składaniu wniosku o jej wydanie lub wymianę albo w terminie, o którym mowa w art. 246 pobieranie odcisków linii papilarnych od składającego wniosek o wydanie karty pobytu ust. 2, nie złożył odcisków linii papilarnych w celu wydania lub wymiany karty pobytu.

Art. 248. Odbieranie karty pobytu przez cudzoziemca

1.

Cudzoziemiec odbiera kartę pobytu osobiście.

2.

W przypadku gdy karta pobytu została wydana cudzoziemcowi, który nie ukończył 13. roku życia do dnia jej odbioru, odbiera tę kartę jego przedstawiciel ustawowy lub kurator.

3.

Cudzoziemcowi odbierającemu kartę pobytu udostępnia się czytnik elektroniczny w celu sprawdzenia, czy jego dane osobowe umieszczone w karcie są zgodne ze stanem faktycznym.

Art. 249. Obowiązek zwrotu karty pobytu

1.

Cudzoziemiec zwraca kartę pobytu organowi, który ją wydał, gdy:

1)

nabył obywatelstwo polskie;

2)

wydano decyzję o stwierdzeniu nieważności tego dokumentu;

3)

wydano decyzję o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;

4)

wydano decyzję o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt czasowy;

5)

wydano decyzję o cofnięciu mu zgody na pobyt ze względów humanitarnych;

6)

wydana decyzja o udzieleniu mu zezwolenia na pobyt czasowy wygasła z mocy prawa na podstawie art. 102 wygaśnięcie zezwolenia na pobyt czasowy albo na podstawie art. 307 skutki decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu ust. 1;

7)

wydana decyzja o udzieleniu mu zezwolenia na pobyt stały wygasła z mocy prawa na podstawie art. 200 wygaśnięcie zezwolenia na pobyt stały pkt 1;

8)

wydana decyzja o udzielaniu mu zgody na pobyt ze względów humanitarnych wygasła z mocy prawa na podstawie art. 354 wygaśnięcie decyzji o udzieleniu zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub na pobyt tolerowany ust. 1 pkt 1, 3 lub 4.

2.

Cudzoziemiec zwraca kartę pobytu niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1)

doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo

2)

decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 2-8, stała się ostateczna albo wygasła.

3.

Podmiot uprawniony do pochówku na podstawie art. 10 prawo pochowania zwłok, postępowanie ze zwłokami niepochowanymi przez podmioty uprawnione ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1947 oraz z 2022 r. poz. 2705) niezwłocznie zwraca kartę pobytu zmarłego cudzoziemca organowi, który tę kartę wydał.

4.

Organ, któremu zwrócono kartę pobytu, wydaje na wniosek cudzoziemca nieodpłatnie zaświadczenie o zwrocie karty pobytu ważne przez okres 30 dni.

Art. 250. Przesłanki unieważnienia karty pobytu

Kartę pobytu unieważnia się w przypadku:

1)

jej utraty albo uszkodzenia - z dniem zgłoszenia utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;

2)

jej wymiany z powodu zmiany:
a) wizerunku twarzy posiadacza karty w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w tej karcie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza karty,
b) danych w niej umieszczonych
- z dniem odbioru nowej karty;

3)

nabycia przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego - z dniem upływu terminu zwrotu karty;

4)

zgonu posiadacza karty pobytu - z dniem uzyskania informacji przez organ o zgonie cudzoziemca;

5)

gdy cudzoziemiec nie zwróci jej, gdy wydano mu decyzję, o której mowa w art. 249 obowiązek zwrotu karty pobytu ust. 1 pkt 2-8 - z dniem, w którym decyzja ta stała się ostateczna albo wygasła.

Art. 251. Właściwość organów w sprawach unieważnienia karty pobytu

Kartę pobytu unieważnia:

1)

organ, który tę kartę wydał, w przypadku:
a) nabycia przez posiadacza karty pobytu obywatelstwa polskiego albo jego zgonu,
b) gdy decyzja o cofnięciu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, zgody na pobyt ze względów humanitarnych, decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu lub decyzja o stwierdzeniu nieważności karty pobytu stała się ostateczna,
c) przekazania cudzej karty pobytu przez osobę, która ją znalazła, chyba że karta ta została już unieważniona,
d) zwrócenia przez cudzoziemca odzyskanej karty pobytu w przypadku, o którym mowa w art. 233 zawiadomienie o odzyskaniu utraconego dokumentu ust. 2, chyba że karta ta została już unieważniona,
e) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zezwolenia na pobyt czasowy w związku z uzyskaniem przez cudzoziemca zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
f) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zezwolenia na pobyt stały w związku z uzyskaniem przez cudzoziemca zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
g) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zgody na pobyt ze względów humanitarnych w związku z uzyskaniem przez cudzoziemca statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, lub zezwolenia na pobyt stały,
h) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zgody na pobyt ze względów humanitarnych w związku z zawiadomieniem o zrzeczeniu się prawa do korzystania z tej zgody lub powrotem do kraju pochodzenia;

2)

organ, który wymienia kartę pobytu, w przypadku:
a) zgłoszenia do właściwego organu utraty lub uszkodzenia karty pobytu,
b) odbioru nowej karty pobytu w przypadkach, o których mowa w art. 241 przesłanki wymiany karty pobytu pkt 1 i 2.

Art. 252. Przesłanki wydania polskiego dokumentu podróży

Polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje się cudzoziemcowi, który utracił swój dokument podróży albo którego dokument podróży uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, a nie jest możliwe otrzymanie przez cudzoziemca nowego dokumentu podróży, gdy cudzoziemcowi udzielono:

1)

zezwolenia na pobyt stały;

2)

zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;

2a)

zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 186 przesłanki obligatoryjnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności ust. 1 pkt 9;

3)

ochrony uzupełniającej;

4)

zgody na pobyt ze względów humanitarnych.

Orzeczenia: 1

Art. 252a. Przesłanki wydania polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca

1.

Polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje się również cudzoziemcowi, który posiada obywatelstwo określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 2, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1)

cudzoziemiec utracił swój dokument podróży albo jego dokument podróży uległ zniszczeniu bądź utracił ważność albo nie posiadał on dotąd dokumentu podróży;

2)

cudzoziemcowi udzielono:
a) zezwolenia na pobyt stały lub
b) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, lub
c) zezwolenia na pobyt czasowy, lub
d) ochrony uzupełniającej, lub
e) zgody na pobyt ze względów humanitarnych;

3)

wniosek o wydanie polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca został złożony przez cudzoziemca w okresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 2.

2.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia:

1)

obywatelstwa, których posiadanie uprawnia cudzoziemca do ubiegania się o wydanie polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca w warunkach określonych w ust. 1;

2)

okres, w którym cudzoziemcy mogą składać wnioski o wydanie polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca w przypadku, o którym mowa w ust. 1.

3.

Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:

1)

potrzeby polskiej polityki migracyjnej;

2)

sytuację prawną i faktyczną cudzoziemców, którzy nie mogą zwrócić się do organów władzy publicznej państwa, którego są obywatelami, w celu uzyskania dokumentów podróży;

3)

znaczenie dla interesu Rzeczypospolitej Polskiej możliwości wydawania cudzoziemcom posiadającym określone obywatelstwa polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca w warunkach określonych w ust. 1;

4)

konieczność zapewnienia sprawności postępowania w sprawie wydania polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca.

Art. 253. Uprawnienia wynikające z polskiego dokumentu podróży

1.

Polski dokument podróży dla cudzoziemca w okresie swojej ważności uprawnia cudzoziemca do wielokrotnego przekraczania granicy.

2.

Polski dokument podróży dla cudzoziemca jest ważny przez okres jednego roku od dnia jego wydania.

Art. 254. Obowiązek podjęcia działań dla uzyskania dokumentu podróży

Wydanie cudzoziemcowi polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca nie zwalnia go z obowiązku podjęcia działań zmierzających do uzyskania przez niego dokumentu podróży, chyba że cudzoziemiec uzyskał polski dokument podróży dla cudzoziemca na podstawie art. 252a przesłanki wydania polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca.

Art. 255. Treść polskiego dokumentu podróży

1.

W polskim dokumencie podróży dla cudzoziemca umieszcza się:

1)

imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca;

2)

datę, miejsce i kraj urodzenia;

3)

informację o obywatelstwie;

4)

informację o płci;

5)

nazwę organu wydającego;

6)

datę wydania dokumentu;

7)

datę upływu okresu ważności dokumentu;

8)

fotografię cudzoziemca;

2.

Polski dokument podróży dla cudzoziemca zawiera podpis posiadacza i może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4 lub 7.

Art. 256. Przesłanki wymiany polskiego dokumentu podróży

Wymiana polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca następuje w przypadku:

1)

zmiany danych umieszczonych w dotychczasowym dokumencie;

2)

zmiany wizerunku twarzy posiadacza dokumentu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w dokumencie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza dokumentu;

3)

utraty dokumentu;

4)

uszkodzenia dokumentu.

Art. 257. Właściwość organów w sprawach polskiego dokumentu podróży

1.

Polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje lub odmawia jego wydania, wymienia lub odmawia jego wymiany wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

2.

Odmowa wydania lub wymiany dokumentu, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji.

Art. 258. Obowiązek zwrotu polskiego dokumentu podróży

1.

Cudzoziemiec zwraca polski dokument podróży dla cudzoziemca organowi, który go wydał, gdy:

1)

nabył obywatelstwo polskie;

2)

wydano decyzję o stwierdzeniu nieważności tego dokumentu;

3)

wydano decyzję o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych;

4)

wydano decyzję o pozbawieniu go ochrony uzupełniającej;

4a)

wydano decyzję o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 186 przesłanki obligatoryjnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności ust. 1 pkt 9 – w przypadku gdy polski dokument podróży dla cudzoziemca został mu wydany na podstawie art. 252 przesłanki wydania polskiego dokumentu podróży pkt 2a;

4b)

wydano decyzję o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt czasowy – w przypadku gdy polski dokument podróży dla cudzoziemca został mu wydany na podstawie art. 252a przesłanki wydania polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca ust. 1 pkt 2 lit. c;

5)

otrzymał dokument podróży.

2.

Cudzoziemiec zwraca polski dokument podróży dla cudzoziemca niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1)

doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego;

2)

doręczono mu dokument podróży;

3)

decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 2–4b, stała się ostateczna.

3.

W pozostałym zakresie do zwrotu polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca stosuje się przepisy art. 249 obowiązek zwrotu karty pobytu ust. 3 i 4.

Art. 259. Przesłanki unieważnienia polskiego dokumentu podróży

1.

Polski dokument podróży dla cudzoziemca unieważnia się w przypadku:

1)

utraty albo uszkodzenia tego dokumentu - z dniem zgłoszenia jego utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;

2)

wymiany dokumentu z powodu zmiany:
a) wizerunku twarzy posiadacza dokumentu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w dokumencie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza dokumentu,
b) danych w nim umieszczonych
- z dniem odbioru nowego dokumentu;

3)

nabycia przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego - z dniem upływu terminu zwrotu dokumentu;

3a)

wydania cudzoziemcowi decyzji o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub decyzji o pozbawieniu ochrony uzupełniającej albo o stwierdzeniu nieważności tego dokumentu – z dniem upływu terminu zwrotu dokumentu;

4)

zgonu posiadacza dokumentu - z dniem uzyskania przez organ informacji o jego zgonie;

5)

gdy cudzoziemiec, któremu po utracie polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca wydano kolejny dokument, zwrócił odzyskany polski dokument podróży, chyba że dokument ten został już unieważniony - z dniem jego zwrócenia;

6)

gdy cudzoziemiec nie zwrócił polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca po otrzymaniu dokumentu podróży - niezwłocznie po uzyskaniu przez cudzoziemca informacji o otrzymaniu dokumentu podróży.

2.

Polski dokument podróży dla cudzoziemca unieważnia:

1)

organ, który ten dokument wydał, w przypadku:
a) nabycia przez posiadacza tego dokumentu obywatelstwa polskiego albo jego zgonu,
b) gdy decyzja o cofnięciu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub decyzja o pozbawieniu ochrony uzupełniającej albo o stwierdzeniu nieważności dokumentu stała się ostateczna,
c) przekazania dokumentu przez osobę, która go znalazła, chyba że dokument ten został już unieważniony,
d) zwrócenia przez cudzoziemca odzyskanego dokumentu w przypadku, o którym mowa w art. 233 zawiadomienie o odzyskaniu utraconego dokumentu ust. 2, chyba że dokument ten został już unieważniony,
e) otrzymania przez cudzoziemca dokumentu podróży;

2)

organ, który ten dokument wymienił, w przypadku:
a) zgłoszenia do właściwego organu utraty lub uszkodzenia tego dokumentu,
b) odbioru nowego dokumentu w przypadkach, o których mowa w art. 256 przesłanki wymiany polskiego dokumentu podróży pkt 1 i 2.

Art. 260. Przesłanki wydania polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca

1.

Polski dokument tożsamości cudzoziemca może być wydany:

1)

małoletniemu cudzoziemcowi urodzonemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przebywającemu na tym terytorium bez opieki rodziców, jeżeli nie sprzeciwia się temu interes Rzeczypospolitej Polskiej oraz przemawia za tym dobro dziecka;

2)

cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w art. 170 zaświadczenie potwierdzające domniemanie, że cudzoziemiec jest ofiarą handlu ludźmi;

3)

cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie posiada żadnego obywatelstwa, jeżeli przemawia za tym interes Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, polski dokument tożsamości cudzoziemca może być wydany, jeżeli cudzoziemiec nie posiada dokumentu podróży i nie jest możliwe otrzymanie przez niego innego dokumentu potwierdzającego tożsamość.

Art. 261. Uprawnienia wynikające z polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca

1.

Polski dokument tożsamości cudzoziemca, w okresie swojej ważności, potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lecz nie potwierdza jego obywatelstwa.

2.

Dokument, o którym mowa w ust. 1, nie uprawnia do przekroczenia granicy.

3.

Posiadanie przez cudzoziemca dokumentu, o którym mowa w ust. 1, nie zwalnia go z obowiązku uzyskania wizy, zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

Art. 262. Okres ważności polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca

Polski dokument tożsamości cudzoziemca jest ważny przez okres 1 roku od dnia wydania.

Art. 263. Treść polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca

1.

W polskim dokumencie tożsamości cudzoziemca umieszcza się:

1)

imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca oraz imiona jego rodziców;

2)

datę, miejsce i kraj urodzenia;

3)

adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy;

4)

informację o płci;

5)

informację o wzroście w centymetrach i kolorze oczu;

6)

nazwę organu wydającego dokument;

7)

datę wydania dokumentu;

8)

datę upływu okresu ważności dokumentu;

9)

fotografię cudzoziemca;

10)

pouczenie, że dokument nie potwierdza obywatelstwa, nie uprawnia do przekraczania granicy ani nie jest dokumentem potwierdzającym legalny pobyt.

2.

Polski dokument tożsamości cudzoziemca zawiera podpis jego posiadacza i może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 8.

3.

W polskim dokumencie tożsamości cudzoziemca nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w przypadku gdy cudzoziemiec nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.

Art. 264. Właściwość organu w sprawach polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca

1.

Polski dokument tożsamości cudzoziemca wydaje lub odmawia jego wydania, wymienia lub odmawia jego wymiany wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

2.

Odmowa wydania lub wymiany polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca następuje w drodze decyzji.

Art. 265. Wymiana i zwrot polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca

1.

Do wymiany polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca stosuje się przepisy art. 256 przesłanki wymiany polskiego dokumentu podróży.

2.

Cudzoziemiec zwraca polski dokument tożsamości cudzoziemca, gdy:

1)

nabył obywatelstwo polskie;

2)

wydano decyzję o stwierdzeniu nieważności tego dokumentu.

3.

Cudzoziemiec zwraca polski dokument tożsamości cudzoziemca organowi, który go wydał, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1)

doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo

2)

decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, stała się ostateczna.

4.

W pozostałym zakresie do zwrotu polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca stosuje się przepisy art. 249 obowiązek zwrotu karty pobytu ust. 3 i 4.

Art. 266. Unieważnienie polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca

1.

Polski dokument tożsamości cudzoziemca unieważnia się w przypadku:

1)

utraty albo uszkodzenia tego dokumentu - z dniem zgłoszenia jego utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;

2)

wymiany dokumentu z powodu zmiany:
a) wizerunku twarzy posiadacza dokumentu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w dokumencie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza dokumentu,
b) danych w nim umieszczonych
- z dniem odbioru nowego dokumentu;

3)

nabycia przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego - z dniem upływu terminu zwrotu dokumentu;

4)

zgonu posiadacza dokumentu - z dniem uzyskania informacji przez organ o jego zgonie;

5)

gdy cudzoziemiec, któremu po utracie polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca wydano kolejny dokument, zwrócił odzyskany polski dokument tożsamości cudzoziemca, chyba że dokument ten został już unieważniony - z dniem jego zwrócenia.

2.

Polski dokument tożsamości cudzoziemca unieważnia:

1)

organ, który wydał ten dokument, w przypadku:
a) nabycia przez posiadacza tego dokumentu obywatelstwa polskiego albo jego zgonu,
b) przekazania cudzego dokumentu przez osobę, która go znalazła, chyba że dokument został już unieważniony,
c) zwrócenia przez cudzoziemca odzyskanego dokumentu w przypadku, o którym mowa w art. 233 zawiadomienie o odzyskaniu utraconego dokumentu ust. 2, chyba że dokument został już unieważniony,
d) gdy decyzja o stwierdzeniu nieważności dokumentu stała się ostateczna;

2)

organ, który wymienił ten dokument, w przypadku:
a) zgłoszenia do właściwego organu utraty lub uszkodzenia tego dokumentu,
b) odbioru nowego dokumentu w przypadkach, o których mowa w art. 256 przesłanki wymiany polskiego dokumentu podróży pkt 1 lub 2.

Art. 267. Przesłanki wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży

Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje się cudzoziemcowi zamierzającemu powrócić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który podczas pobytu za granicą utracił swój dokument podróży albo którego dokument podróży uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, a nie jest możliwe otrzymanie przez niego nowego dokumentu podróży, gdy:

1)

cudzoziemcowi udzielono:
a) zezwolenia na pobyt stały,
b) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
c) ochrony uzupełniającej,
d) zgody na pobyt ze względów humanitarnych;

2)

cudzoziemcowi nadano status uchodźcy.

Art. 268. Inne przesłanki wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży

Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca może być wydany cudzoziemcowi, który nie posiada dokumentu podróży i nie jest możliwe otrzymanie przez niego nowego dokumentu podróży, gdy cudzoziemiec:

1)

podlega relokacji lub przesiedleniu;

2)

zamierza opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub został zobowiązany do opuszczenia tego terytorium.

Art. 269. Uprawnienia wynikające z tymczasowego polskiego dokumentu podróży

Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca w okresie swojej ważności uprawnia cudzoziemca:

1)

o którym mowa w art. 267 przesłanki wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży i art. 268 inne przesłanki wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży pkt 1 - do jednokrotnego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

o którym mowa w art. 268 inne przesłanki wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży pkt 2 - do wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 270. Okres ważności tymczasowego polskiego dokumentu podróży

Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca jest ważny przez okres w nim oznaczony, nie dłuższy jednak niż 7 dni.

Art. 271. Elementy tymczasowego polskiego dokumentu podróży

1.

W tymczasowym polskim dokumencie podróży dla cudzoziemca umieszcza się:

1)

imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca;

2)

datę, miejsce i kraj urodzenia cudzoziemca;

3)

informację o obywatelstwie cudzoziemca;

4)

informację o płci cudzoziemca;

5)

informację o wzroście w centymetrach i kolorze oczu cudzoziemca;

6)

imiona i nazwiska, daty, miejsca i kraj urodzenia oraz płeć towarzyszących cudzoziemcowi dzieci tego cudzoziemca lub innych małoletnich znajdujących się pod jego opieką;

7)

nazwę organu wydającego dokument;

8)

imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz podpis osoby wydającej dokument;

9)

datę wydania dokumentu;

10)

datę upływu okresu ważności dokumentu;

11)

fotografię cudzoziemca;

12)

fotografie towarzyszących cudzoziemcowi jego dzieci lub innych małoletnich dzieci znajdujących się pod jego opieką.

2.

Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca zawiera podpis posiadacza i może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4 lub 10.

Art. 272. Właściwość organów w sprawach wydania polskiego dokumentu podróży

1.

Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje lub odmawia jego wydania:

1)

w Rzeczypospolitej Polskiej - wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w przypadku, gdy cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - komendant placówki Straży Granicznej;

2)

poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej - konsul.

2.

Odmowa wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca następuje w drodze decyzji.

3.

Od decyzji o odmowie wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca wydanej przez konsula przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten sam organ.

4.

Organem wyższego stopnia w stosunku do komendanta placówki Straży Granicznej w sprawach dotyczących tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca jest Komendant Główny Straży Granicznej.

5.

Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez konsula składa się w terminie 7 dni od dnia doręczenia cudzoziemcowi decyzji o odmowie wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca.

Art. 273. Przesłanki wydania dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”

Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" wydaje się cudzoziemcowi, któremu udzielono zgody na pobyt tolerowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 274. Uprawnienia wynikające z dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”

1.

Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" w okresie swojej ważności potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lecz nie potwierdza obywatelstwa cudzoziemca.

2.

Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" nie uprawnia do przekroczenia granicy.

Art. 275. Okres ważności dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”

Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" jest ważny przez okres 2 lat od dnia jego wydania.

Art. 276. Elementy dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”

1.

W dokumencie "zgoda na pobyt tolerowany" umieszcza się:

1)

imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca;

2)

imiona rodziców cudzoziemca;

3)

datę, miejsce i kraj urodzenia cudzoziemca;

4)

adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy cudzoziemca;

5)

informację o obywatelstwie cudzoziemca;

6)

informację o płci cudzoziemca;

7)

informację o wzroście w centymetrach i kolorze oczu cudzoziemca;

8)

numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) cudzoziemca - w przypadku gdy został nadany;

9)

nazwę organu wydającego dokument;

10)

datę wydania dokumentu;

11)

datę upływu okresu ważności dokumentu;

12)

fotografię cudzoziemca;

13)

obraz linii papilarnych cudzoziemca;

14)

pouczenie, że dokument nie potwierdza obywatelstwa cudzoziemca ani nie uprawnia do przekraczania granicy.

2.

Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" zawiera podpis jego posiadacza i może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 5, 6 lub 11.

3.

W dokumencie "zgoda na pobyt tolerowany" nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 4, gdy cudzoziemiec nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.

Art. 277. Właściwość organów w sprawach dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”

1.

Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" wydaje lub odmawia jego wydania komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który udzielił cudzoziemcowi zgody na pobyt tolerowany, a wymienia lub odmawia jego wymiany komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

2.

Odmowa wydania i wymiany dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" następuje w drodze decyzji.

3.

Organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta placówki Straży Granicznej w sprawach, o których mowa w ust. 2, jest Komendant Główny Straży Granicznej.

3a.

Odwołanie od decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 2, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.

4.

W przypadku gdy zgody na pobyt tolerowany udzielił Komendant Główny Straży Granicznej lub gdy Komendant Główny Straży Granicznej wydał decyzję o wydaniu albo wymianie dokumentu zgoda na pobyt tolerowany dokument ten wydaje albo wymienia komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który orzekał w tych sprawach w pierwszej instancji.

Art. 278. Pobieranie odcisków linii papilarnych od składającego wniosek w sprawie dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”

1.

Organ właściwy do wydania lub wymiany dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany” pobiera od cudzoziemca, który składa wniosek o wydanie lub wymianę tego dokumentu, odciski linii papilarnych.

1a.

W przypadku gdy z przyczyn zależnych od organu nie jest możliwe pobranie odcisków linii papilarnych od cudzoziemca w dniu, w którym nastąpiło jego osobiste stawiennictwo, organ ten wyznacza termin na ich złożenie, nie krótszy niż 7 dni.

2.

Cudzoziemcowi odmawia się wszczęcia postępowania w sprawie wydania lub wymiany dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”, gdy przy składaniu wniosku o wydanie lub wymianę tego dokumentu albo w terminie, o którym mowa w ust. 1a, nie złożył odcisków linii papilarnych w celu wydania lub wymiany dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”.

Art. 279. Odbiór dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany” przez cudzoziemca

Do odbioru dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" stosuje się przepisy art. 248 odbieranie karty pobytu przez cudzoziemca.

Art. 280. Wymiana i zwrot dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”

1.

Do wymiany dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" stosuje się przepisy art. 256 przesłanki wymiany polskiego dokumentu podróży.

2.

Cudzoziemiec zwraca dokument "zgoda na pobyt tolerowany" w przypadku:

1)

nabycia obywatelstwa polskiego;

2)

gdy wydano decyzję o stwierdzeniu nieważności dokumentu;

3)

gdy wydano decyzję o cofnięciu mu zgody na pobyt tolerowany;

4)

gdy wydana decyzja o udzieleniu mu zgody na pobyt tolerowany wygasła z mocy prawa na podstawie przepisów art. 354 wygaśnięcie decyzji o udzieleniu zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub na pobyt tolerowany ust. 1 pkt 1, 3 lub 4 lub ust. 2.

3.

Cudzoziemiec zwraca dokument "zgoda na pobyt tolerowany" organowi, który go wydał, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1)

doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo

2)

decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 2-4, stała się ostateczna albo wygasła.

4.

W pozostałym zakresie do zwrotu dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" stosuje się przepisy art. 249 obowiązek zwrotu karty pobytu ust. 3 i 4.

Art. 281. Unieważnienie dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”

1.

Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" unieważnia się w przypadku:

1)

utraty albo uszkodzenia tego dokumentu - z dniem zgłoszenia jego utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;

2)

wymiany dokumentu z powodu zmiany:
a) wizerunku twarzy posiadacza dokumentu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w dokumencie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza dokumentu,
b) danych w nim umieszczonych
- z dniem odbioru nowego dokumentu;

3)

nabycia przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego - z dniem upływu terminu zwrotu dokumentu;

4)

zgonu posiadacza dokumentu - z dniem uzyskania przez organ informacji o jego zgonie;

5)

gdy cudzoziemiec nie zwrócił go na podstawie art. 280 wymiana i zwrot dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany” ust. 2 pkt 2-4 - z dniem, w którym decyzja, o której mowa w art. 280 wymiana i zwrot dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany” ust. 2 pkt 2-4, stała się ostateczna albo wygasła;

6)

gdy został przekazany przez osobę, która go znalazła, i nie zgłoszono wcześniej jego utraty - z dniem tego przekazania;

7)

gdy cudzoziemiec, któremu po utracie dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" wydano kolejny dokument, zwrócił odzyskany dokument "zgoda na pobyt tolerowany", chyba że dokument ten został już unieważniony - z dniem jego zwrócenia.

2.

Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" unieważnia:

1)

organ, który wydał ten dokument, w przypadku:
a) nabycia przez posiadacza tego dokumentu obywatelstwa polskiego albo jego zgonu,
b) zwrócenia cudzego dokumentu przez osobę, która go znalazła, chyba że dokument ten został już unieważniony,
c) zwrócenia przez cudzoziemca odzyskanego dokumentu w przypadku, o którym mowa w art. 233 zawiadomienie o odzyskaniu utraconego dokumentu ust. 2, chyba że dokument ten został już unieważniony,
d) gdy decyzja o cofnięciu zgody na pobyt tolerowany lub o stwierdzeniu nieważności dokumentu stała się ostateczna,
e) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zgody na pobyt tolerowany z mocy prawa na podstawie przepisów art. 354 wygaśnięcie decyzji o udzieleniu zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub na pobyt tolerowany ust. 1 pkt 1, 3 lub 4 oraz ust. 2;

2)

organ, który wymienił ten dokument, w przypadku:
a) zgłoszenia do właściwego organu utraty lub uszkodzenia tego dokumentu,
b) odbioru nowego dokumentu w przypadkach, o których mowa w art. 256 przesłanki wymiany polskiego dokumentu podróży pkt 1 lub 2.

Art. 282. Odbiór dokumentów podróży dla cudzoziemca

Do odbioru polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca stosuje się przepisy art. 248 odbieranie karty pobytu przez cudzoziemca ust. 1 i 2.

Art. 283. Posługiwanie się przez cudzoziemca dokumentami, które był zobowiązany zwrócić

W przypadku gdy organ prowadzący kontrolę graniczną lub kontrolę legalności pobytu cudzoziemca ustali, że cudzoziemiec posługuje się którymkolwiek z dokumentów, które był obowiązany zwrócić na podstawie art. 233 zawiadomienie o odzyskaniu utraconego dokumentu ust. 2, art. 249 obowiązek zwrotu karty pobytu ust. 1, art. 258 obowiązek zwrotu polskiego dokumentu podróży ust. 1, art. 265 wymiana i zwrot polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca ust. 2 lub art. 280 wymiana i zwrot dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany” ust. 2, organ ten:

1)

zatrzymuje taki dokument;

2)

wydaje nieodpłatnie zaświadczenie potwierdzające zatrzymanie takiego dokumentu;

3)

przesyła zatrzymany dokument organowi, który go wydał;

4)

dokumentuje realizację czynności, o których mowa w pkt 1-3.

Art. 284. Informacje o niezwróconych przez cudzoziemców dokumentach

1.

W przypadku gdy cudzoziemiec, mimo ciążącego na nim obowiązku zwrotu któregokolwiek z dokumentów, o których mowa w art. 226 dokumenty wydawane cudzoziemcowi pkt 1-3 i 5, takiego dokumentu nie zwrócił lub w przypadku gdy cudzoziemiec zawiadomił o utracie takiego dokumentu, organ, do którego należało zwrócić dokument, lub organ, który został zawiadomiony o utracie dokumentu, umieszcza informacje o takim dokumencie w Systemie Informacyjnym Schengen w celu jego zajęcia.

2.

Organ, który na podstawie ust. 1 umieścił informacje o dokumencie w Systemie Informacyjnym Schengen, usuwa te informacje, gdy dokument został zwrócony.

Art. 285. Delegacja ustawowa

1.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

wzór:
a) karty pobytu,
b) polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca,
c) polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca,
d) tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca,
e) dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany",
f) formularza zgłoszenia utraty lub uszkodzenia karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany",
g) zaświadczenia o utracie lub uszkodzeniu karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany",
h) zaświadczenia o zwrocie karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany",
i) zaświadczenia potwierdzającego zatrzymanie karty lub dokumentów, o których mowa w lit. a-e;

2)

wzór formularza wniosku o:
a) wydanie lub wymianę polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca,
b) wydanie lub wymianę polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca,
c) wydanie tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca,
d) wydanie lub wymianę karty pobytu,
e) wydanie dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" lub o wymianę takiego dokumentu;

3)

liczbę fotografii dołączanych do wniosków, o których mowa w pkt 2, i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące fotografii dołączanych do wniosków;

4)

sposób i tryb unieważniania karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany";

5)

sposób pobierania odcisków linii papilarnych cudzoziemca w celu umieszczenia ich w karcie pobytu lub dokumencie "zgoda na pobyt tolerowany";

6)

sposób utrwalania danych umieszczanych w karcie pobytu lub dokumencie "zgoda na pobyt tolerowany" i przekazywania ich do spersonalizowania karty pobytu lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany".

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:

1)

konieczność zapewnienia czytelności i kompletności wzorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2)

dane osobowe w zakresie niezbędnym do wydania lub wymiany polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca, tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, karty pobytu lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany";

3)

zapewnienie możliwości sprawnego wyeliminowania wadliwego dokumentu.

Art. 286. Lista podróżujących

1.

Cudzoziemcy będący uczniami pochodzącymi z państw trzecich, uczestniczący w wycieczce szkolnej do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na zasadach określonych w decyzji Rady 94/795/WSiSW z dnia 30 listopada 1994 r. w sprawie wspólnych działań przyjętych przez Radę na podstawie art K.3 ust. 2 lit. b Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie ułatwień podróży dla uczniów pochodzących z państw trzecich przebywających w Państwach Członkowskich mogą być objęci listą podróżujących dla wycieczek w Unii Europejskiej, którą sporządza dyrektor szkoły.

2.

Dane osobowe cudzoziemców podróżujących w ramach wycieczek w Unii Europejskiej oraz ich prawo do ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potwierdza, na wniosek dyrektora szkoły, wojewoda właściwy dla siedziby szkoły.

3.

Listę podróżujących, o której mowa w ust. 1, sporządza się na formularzu.

Art. 287. Delegacja ustawowa

1.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych oraz ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza listy podróżujących dla wycieczek w Unii Europejskiej.

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni dane osobowe w zakresie, w jakim są one niezbędne do spełnienia warunków wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemców będących uczniami pochodzącymi z państw trzecich, uczestniczącymi w wycieczce szkolnej do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i ich pobytu na tym terytorium, oraz możliwość weryfikacji tych danych, a także konieczność zapewnienia sprawnego przekraczania granicy.