1.
Okresy przerw w prowadzeniu pojazdu, o których mowa w art. 7 obowiązek przerwy w prowadzeniu pojazdu rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i w art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, zalicza się do czasu dyżuru, o którym mowa w art. 9 czas dyżuru ust. 6.
2.
Okresy odpoczynku, o których mowa w art. 8 dzienny i tygodniowy okres wypoczynku kierowcy ust. 2 i 5 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i w art. 8 ust. 1, 2 i 7 Umowy AETR, nie mogą być traktowane jak czas dyżuru, o którym mowa w art. 9 czas dyżuru.
3.
Okresy przerw w prowadzeniu pojazdu, o których mowa w art. 7 obowiązek przerwy w prowadzeniu pojazdu rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i w art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, w części obejmującej 15 minut, wlicza się do czasu pracy kierowcy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy kierowcy wynosi co najmniej 6 godzin.
4.
Do kierowców, którzy wykorzystali przerwy w prowadzeniu pojazdu przeznaczone na odpoczynek, zgodnie z art. 7 obowiązek przerwy w prowadzeniu pojazdu rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, nie stosuje się przerwy, o której mowa w art. 13 przerwa na odpoczynek ust. 1.
5.
Do kierowców, którzy wykorzystali okres odpoczynku, o którym mowa w art. 8 dzienny i tygodniowy okres wypoczynku kierowcy rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i w art. 8 ust. 1-3 Umowy AETR, nie stosuje się odpoczynku, o którym mowa w art. 14 prawo do nieprzerwanego odpoczynku.
