• Ustawa o drogach publiczn...
  19.04.2024

Ustawa o drogach publicznych

Stan prawny aktualny na dzień: 19.04.2024

Dz.U.2024.0.320 t.j. - Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych

Rozdział 2b Zarządzanie bezpieczeństwem dróg w transeuropejskiej sieci drogowej

Zarządzanie bezpieczeństwem dróg, o których mowa w art. 24ga stosowanie przepisów dotyczących zarządzania bezpieczeństwem dróg, polega na:
1)
przeprowadzaniu:
a) oceny wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego,
b) audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego,
c) oceny ryzyka wystąpienia wypadków i dotkliwości ich skutków, zwanej dalej „oceną ryzyka”;
2)
sporządzaniu oceny bezpieczeństwa ruchu drogowego obejmującej całą sieć dróg, zwanej dalej „oceną bezpieczeństwa”;
3)
przeprowadzaniu ukierunkowanych kontroli bezpieczeństwa ruchu drogowego.
1.
Ocenę wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego przeprowadza się na etapie planowania tej drogi przed wszczęciem postępowania w sprawie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2023 r. poz. 1094, z późn. zm.).
2.
Przy przeprowadzaniu oceny wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego uwzględnia się:
1)
liczbę zabitych w wypadkach drogowych oraz liczbę wypadków drogowych na drogach, z których ruch drogowy może zostać przeniesiony na planowaną drogę;
2)
warianty przebiegu i parametrów planowanej drogi w przypadku budowy drogi oraz rozkład ruchu drogowego na sieci drogowej;
3)
wpływ planowanej drogi na istniejącą sieć drogową;
4)
wpływ planowanej drogi na uczestników ruchu drogowego;
5)
natężenie ruchu drogowego i jego rodzaj, w tym szacowany ruch pieszych i kierujących rowerem określony na podstawie sposobu użytkowania przyległych gruntów;
6)
czynniki sezonowe i klimatyczne;
6a)
potrzeby szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego;
7)
potrzeby uczestników ruchu drogowego w zakresie bezpiecznych stref parkingowych;
8)
lokalną aktywność tektoniczną, sejsmiczną oraz możliwość wystąpienia tąpnięć górniczych.
3.
Ocena wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego zawiera w szczególności:
1)
opis planowanej budowy lub przebudowy drogi;
2)
opis stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego istniejącego oraz jego stanu w przypadku niezrealizowania planowanej budowy lub przebudowy drogi;
3)
przedstawienie proponowanych i możliwych rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego;
4)
analizę wpływu alternatywnych rozwiązań na bezpieczeństwo ruchu drogowego;
5)
porównanie rozwiązań alternatywnych, w tym analizę kosztów i korzyści.
4.
Wyniki oceny wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego zarządca drogi uwzględnia na kolejnych etapach projektowania budowy albo przebudowy drogi.
1.
Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego przeprowadza się:
1)
w ramach opracowywania na potrzeby decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach karty informacyjnej
przedsięwzięcia lub raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, ich ewentualnego uzupełniania
oraz gdy w toku postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wyniknie potrzeba
przedstawienia nowego wariantu drogi;
2)
przed wszczęciem postępowania w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej,
decyzji o pozwoleniu na budowę albo przed zgłoszeniem wykonywania robót;
3)
przed wszczęciem postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie drogi lub przed zawiadomieniem o zakończeniu budowy drogi albo przed zakończeniem przebudowy drogi;
4)
przed upływem 12 miesięcy od dnia oddania drogi do użytkowania.
2.
Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględnia
się w szczególności:
1)
położenie geograficzne oraz warunki geograficzne, klimatyczne i meteorologiczne;
2)
lokalizację i rodzaj skrzyżowań lub węzłów;
3)
ograniczenia ruchu;
4)
funkcjonalność w ramach sieci drogowej;
5)
dopuszczalną oraz projektową prędkość pojazdu;
6)
przekrój poprzeczny, w tym liczbę i szerokość pasów ruchu;
7)
plan sytuacyjny i profil podłużny;
8)
ograniczenia widoczności;
9)
dostępność dla środków publicznego transportu zbiorowego;
9a)
potrzeby szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego;
10)
skrzyżowania z liniami kolejowymi;
11)
projektowane przejścia dla zwierząt i inne urządzenia ochrony środowiska.
3.
Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględnia
się w szczególności:
1)
oznakowanie pionowe i poziome drogi, na podstawie projektu organizacji ruchu;
2)
oświetlenie drogi i skrzyżowań lub węzłów;
3)
urządzenia i obiekty w pasie drogowym;
4)
sposób zagospodarowania terenów przyległych do pasa drogowego, w tym roślinność;
5)
uczestników ruchu drogowego, w tym szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego, oraz ich potrzeby w zakresie bezpiecznych stref parkingowych;
6)
sposób dostosowania urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego do potrzeb uczestników ruchu drogowego, w tym potrzeb szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego.
4.
Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uwzględnia
się w szczególności:
1)
bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego, w tym szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego, i widoczność w różnych warunkach pogodowych oraz porach dnia;
2)
widoczność oznakowania pionowego i poziomego drogi na podstawie wizji lokalnej w terenie;
3)
stan nawierzchni drogi.
5.
Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, uwzględnia się ocenę zachowań uczestników ruchu drogowego, w tym szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego, i wpływ tych zachowań na bezpieczeństwo ruchu drogowego.
6.
Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w ust. 3–5, uwzględnia się
w razie potrzeby kryteria stosowane przy przeprowadzaniu audytu na etapach wcześniejszych.
1.
Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego przeprowadza audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego lub zespół audytujący, w którego skład wchodzi co najmniej jeden audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego.
2.
Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego nie może być przeprowadzany przez audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego, który wykonywał lub wykonuje zadania w zakresie projektowania, budowy, przebudowy, zarządzania odcinkiem drogi podlegającym audytowi, zarządzania ruchem lub nadzoru nad zarządzaniem ruchem na odcinku drogi podlegającym audytowi.
3.
Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego nie może być przeprowadzany przez audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego, którego małżonek, krewny i powinowaty do drugiego stopnia, osoba związana z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli wykonywał lub wykonuje zadania w zakresie projektowania, budowy, przebudowy, zarządzania odcinkiem drogi podlegającym audytowi, zarządzania ruchem lub nadzoru nad zarządzaniem ruchem
na odcinku drogi podlegającym audytowi.
4.
Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego może przeprowadzać audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego będący pracownikiem jednostki wykonującej zadania zarządcy drogi lub audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego niepozostający w stosunku pracy z jednostką wykonującą zadania zarządcy drogi.
5.
W jednostce wykonującej zadania zarządcy drogi zatrudniającej audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego tworzy się wieloosobowe lub jednoosobowe komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego.
6.
Działalnością wieloosobowej komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego kieruje audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego, zwany dalej „kierownikiem komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego”.
7.
Kierownik komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki, o której mowa w ust. 5, a w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad – Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad.
8.
Kierownik jednostki, o której mowa w ust. 5, a w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, zapewnia warunki niezbędne do niezależnego, obiektywnego i efektywnego prowadzenia audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, w tym zapewnia organizacyjną odrębność komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego.
9.
Do audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego zatrudnionego w jednoosobowej komórce audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego stosuje się przepisy ustawy dotyczące kierownika komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego.
1.
Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego wymaga przedstawienia jego wyniku, na który składają się
sprawozdanie oraz sformułowane na jego podstawie zalecenia dla zarządcy drogi.
2.
Zarządca drogi uwzględnia wynik audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego na dalszych etapach przygotowania,
budowy i użytkowania drogi.
3.
W uzasadnionych przypadkach zarządca drogi może nie uwzględnić wyniku audytu bezpieczeństwa ruchu
drogowego.
4.
W przypadku, o którym mowa w ust. 3, zarządca drogi jest obowiązany do opracowania uzasadnienia stanowiącego
załącznik do wyniku audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...