1.
Pracownicy wykonujący zawód medyczny i posiadający wyższe wykształcenie, zatrudnieni w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, mogą być zobowiązani do pełnienia w zakładzie leczniczym tego podmiotu dyżuru medycznego.
1a.
Pracownicy wykonujący zawód medyczny, zatrudnieni w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, z wyłączeniem lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, mogą być zobowiązani do pełnienia w tych jednostkach dyżuru medycznego.
2.
Dyżurem medycznym jest wykonywanie poza normalnymi godzinami pracy czynności zawodowych przez osoby, o których mowa w:
1)
ust. 1, w podmiocie leczniczym wykonującym stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne;
2)
ust. 1a, w jednostkach systemu.
3.
Czas pełnienia dyżuru medycznego wlicza się do czasu pracy.
4.
Praca w ramach pełnienia dyżuru medycznego może być planowana również w zakresie, w jakim będzie przekraczać 37 godzin 55 minut na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym. Do pracy w ramach pełnienia dyżuru nie stosuje się przepisów art. 151 praca w godzinach nadliczbowych § 3, art. 1513 dzień wolny za pracę w dniu wolnym od pracy i art. 1514 praca w godzinach nadliczbowych kadry zarządzającej i kierowniczej ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.
5.
Do wynagrodzenia za pracę w ramach pełnienia dyżuru medycznego stosuje się odpowiednio przepisy art. 1511 dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych § 1-3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.
6.
Zasad wynagradzania, o których mowa w przepisach art. 1511 dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych § 1-3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, nie stosuje się do lekarzy stażystów, których zasady wynagradzania określają odrębne przepisy.
