1.
Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe, o których mowa w art. 149 kapitały, rezerwy, fundusze
, ust. 1 pkt 2, są przeznaczone na pokrycie bieżących i przyszłych zobowiązań, jakie mogą wyniknąć z zawartych umów ubezpieczenia.
, ust. 1 pkt 2, są przeznaczone na pokrycie bieżących i przyszłych zobowiązań, jakie mogą wyniknąć z zawartych umów ubezpieczenia.
2.
Na rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe składają się:
1)
rezerwa składek;
2)
rezerwa na ryzyka niewygasłe;
3)
rezerwa na niewypłacone odszkodowania lub świadczenia, w tym rezerwa na skapitalizowaną wartość rent;
4)
rezerwa na wyrównanie szkodowości (ryzyka);
5)
rezerwa ubezpieczeń na życie;
6)
rezerwa ubezpieczeń na życie, gdy ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający;
7)
rezerwy na premie i rabaty dla ubezpieczonych;
8)
rezerwy na zwrot składek dla członków;
9)
inne rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe określone w statucie.
3.
Rezerwy, o których mowa w ust. 2 pkt 5-7, oraz rezerwa na skapitalizowaną wartość rent zwiększane są w całości lub określonej części o dochody z tytułu lokat tych rezerw, z uwzględnieniem warunków umowy ubezpieczenia i odpowiednich formuł matematycznych wykorzystywanych przy obliczaniu rezerw.
4.
Obliczenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w zakładzie ubezpieczeń wykonującym działalność w dziale I załącznika do ustawy mogą być dokonywane wyłącznie przez aktuariusza.
5.
Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe w zakładzie ubezpieczeń wykonującym działalność w dziale II załącznika do ustawy, które są ustalane metodami matematyki ubezpieczeniowej, muszą być potwierdzone opinią aktuariusza o ich prawidłowości. Opinia ta stanowi załącznik do sprawozdania finansowego.
