1.
Z zastrzeżeniem art. 185 standaryzowany fundusz sekurytyzacyjny ust. 4 i 5, art. 187 niestandaryzowany fundusz wierzytelności jako fundusz z wydzielonymi subfunduszami ust. 3 oraz przepisów postępowania egzekucyjnego, fundusz wierzytelności może lokować aktywa wyłącznie w:
1)
dłużne papiery wartościowe;
2)
jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego;
3)
depozyty w bankach krajowych lub instytucjach kredytowych;
4)
instrumenty rynku pieniężnego;
5)
instrumenty pochodne.
2.
Lokaty, o których mowa w ust. 1 pkt 5, mogą być dokonywane wyłącznie w celu ograniczenia ryzyka inwestycyjnego.
3.
Fundusz wierzytelności nie może udzielać pożyczek, poręczeń lub gwarancji.
4.
Fundusz wierzytelności, w którym działa zgromadzenie inwestorów, może dokonywać emisji obligacji w wysokości nieprzekraczającej:
1)
25% wartości aktywów netto – w przypadku standaryzowanego funduszu wierzytelności,
2)
75% wartości aktywów netto – w przypadku niestandaryzowanego funduszu wierzytelności
– na dzień poprzedzający dzień podjęcia przez zgromadzenie inwestorów uchwały o emisji obligacji, pod warunkiem że statut funduszu wierzytelności, od dnia jego nadania przez towarzystwo zgodnie z art. 15 warunki utworzenia funduszu inwestycyjnego ust. 1 pkt 1, będzie dopuszczał dokonywanie emisji obligacji. Przepisy art. 144 kompetencje zgromadzenia inwestorów ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
– na dzień poprzedzający dzień podjęcia przez zgromadzenie inwestorów uchwały o emisji obligacji, pod warunkiem że statut funduszu wierzytelności, od dnia jego nadania przez towarzystwo zgodnie z art. 15 warunki utworzenia funduszu inwestycyjnego ust. 1 pkt 1, będzie dopuszczał dokonywanie emisji obligacji. Przepisy art. 144 kompetencje zgromadzenia inwestorów ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
