Ustawa o języku polskim

1)

A1, A2, B1, B2, C1 i C2 – w grupie dostosowanej do potrzeb osób dorosłych,

2)

A1, A2, B1 i B2 – w grupie dostosowanej do potrzeb dzieci i młodzieży
– przy czym poziom oznaczony jako A1 jest najniższym poświadczanym poziomem biegłości językowej, a poziom oznaczony jako C2 jest najwyższym poświadczanym poziomem biegłości językowej.

1)

uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy doktorskiej napisanej i obronionej w języku polskim w uczelni lub podmiocie, działających w systemie szkolnictwa wyższego i nauki Rzeczypospolitej Polskiej albo

2)

ukończył:
a) studia prowadzone w języku polskim w uczelni działającej w systemie szkolnictwa wyższego i nauki Rzeczypospolitej Polskiej albo
b) szkołę ponadgimnazjalną, szkołę ponadpodstawową, o której mowa w art. 18 typy szkół publicznych i niepublicznych ust. 1 pkt 2 lit. a, b lub e ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 737, z późn. zm.), lub szkołę artystyczną realizującą kształcenie ogólne w zakresie liceum ogólnokształcącego, działającą w systemie oświaty Rzeczypospolitej Polskiej, oraz posiada świadectwo dojrzałości, albo
c) szkołę, o której mowa w art. 1581 _ 8 ust. 5 pkt 1 lit. a lub pkt 2 lit. c ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 737 i 854), na poziomie liceum ogólnokształcącego, albo
d) szkołę funkcjonującą w systemie oświaty innego państwa prowadzącą nauczanie języka polskiego i innych przedmiotów w języku polskim, oraz posiada wykształcenie średnie, albo
e) szkołę europejską działającą na podstawie Konwencji o Statucie Szkół Europejskich, sporządzonej w Luksemburgu dnia 21 czerwca 1994 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 10 i 11) oraz posiada dyplom EB (European Baccalaureate), o którym mowa w art. 93 dokumenty potwierdzające wykształcenie średnie i uprawnienie do ubiegania się o przyjęcie na studia wyższe ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2024 r. poz. 750, 854 i 1473), uwzględniający wynik egzaminu z języka polskiego jako języka ojczystego, albo
f) formę nauczania prowadzoną przez organizację społeczną zarejestrowaną za granicą lub przez inny podmiot zagraniczny, w której jest prowadzone za granicą nauczanie języka polskiego lub innych przedmiotów w języku polskim, i pobierał naukę języka polskiego lub innych przedmiotów w języku polskim przez co najmniej 11 lat
– może otrzymać, na wniosek, certyfikat bez konieczności zdania egzaminu.

1)

uzyskania stopnia doktora – C1;

2)

ukończenia:
a) studiów pierwszego stopnia – B2,
b) studiów drugiego stopnia w zakresie filologii polskiej – C1,
c) studiów drugiego stopnia w zakresie innym niż określony w lit. b – B2,
d) jednolitych studiów magisterskich – B2;

3)

ukończenia szkoły lub innej formy nauczania, o których mowa w ust. 4 pkt 2 lit. b–f – B1.

1)

imię i nazwisko;

2)

datę urodzenia;

3)

płeć;

4)

adres do korespondencji;

5)

adres poczty elektronicznej, jeżeli posiada.

1)

dyplomu doktorskiego,

2)

dyplomu ukończenia studiów wraz z suplementem do dyplomu,

3)

świadectwa lub świadectwa i innego dokumentu, o których mowa w art. 93 dokumenty potwierdzające wykształcenie średnie i uprawnienie do ubiegania się o przyjęcie na studia wyższe ust. 1–3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty,

4)

dokumentu ukończenia formy nauczania, o której mowa w art. 11a urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego ust. 4 pkt 2 lit. f, wydanego przez osobę kierującą organizacją społeczną zarejestrowaną za granicą albo innym podmiotem zagranicznym, prowadzącymi tę formę nauczania
– potwierdzających spełnienie warunków otrzymania certyfikatu poświadczającego znajomość języka polskiego na danym poziomie biegłości językowej.

1)

prowadzenie przez organizację społeczną zarejestrowaną za granicą lub inny podmiot zagraniczny formy nauczania, o której mowa w art. 11a urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego ust. 4 pkt 2 lit. f, który wydał dokument, o którym mowa w ust. 3 pkt 4;

2)

pobieranie nauki języka polskiego lub innych przedmiotów nauczanych w języku polskim przez osobę, o której mowa w art. 11a urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego ust. 4 pkt 2 lit. f, przez co najmniej 11 lat.

1)

polskiej albo zagranicznej szkoły wyższej prowadzącej studia w zakresie filologii polskiej;

2)

polskiego albo zagranicznego podmiotu, który od co najmniej trzech lat prowadzi lektoraty lub zajęcia w zakresie nauczania języka polskiego lub języka polskiego jako obcego albo inne zajęcia dydaktyczne w języku polskim.