1.
Instytucja pożyczkowa, która nie wykonała obowiązku, o którym mowa w art. 59dg sprawozdania instytucji pożyczkowych przekazywane KNF ust. 1 pkt 4, wnosi na rzecz Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego opłatę sankcyjną w kwocie stanowiącej równowartość w złotych 5000 euro. Wniesienie opłaty sankcyjnej nie zwalnia z wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 59dg sprawozdania instytucji pożyczkowych przekazywane KNF ust. 1 pkt 4.
2.
Równowartość w złotych wyrażonej w euro kwoty, o której mowa w ust. 1, przelicza się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy roku poprzedzającego rok kalendarzowy, w którym powstało zobowiązanie.
3.
W przypadku gdy Komisja Nadzoru Finansowego stwierdzi, że instytucja pożyczkowa nie wypełniła obowiązku, o którym mowa w art. 59dg sprawozdania instytucji pożyczkowych przekazywane KNF ust. 1 pkt 4, Komisja Nadzoru Finansowego wzywa tę instytucję do uiszczenia opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1, w terminie 30 dni oraz wzywa do niezwłocznego wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 59dg sprawozdania instytucji pożyczkowych przekazywane KNF ust. 1 pkt 4, pouczając o treści ust. 1 zdanie drugie.
4.
Opłata sankcyjna, o której mowa w ust. 1, podlega egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, 1301, 1692, 1967, 2127 i 2180).
5.
Jeżeli niewykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 59dg sprawozdania instytucji pożyczkowych przekazywane KNF ust. 1 pkt 4, pociąga za sobą konieczność nałożenia na instytucję pożyczkową kary wymienionej w art. 59di uprawnienia KNF w razie stwierdzenia naruszenia przepisów prawa przez instytucję pożyczkową ust. 1 pkt 2, przy ustalaniu jej wysokości bierze się pod uwagę wysokość uiszczonej opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1.
