1.
Poza czynnościami, o których mowa w art. 12 podstawowe czynności banku hipotecznego, banki hipoteczne mogą wykonywać następujące czynności:
1)
(uchylony)
2)
zaciąganie kredytów i pożyczek;
3)
emitowanie obligacji;
4)
przechowywanie papierów wartościowych;
5)
nabywanie i obejmowanie akcji lub udziałów innych podmiotów, których forma prawna zapewnia ograniczenie odpowiedzialności banku hipotecznego do wysokości zainwestowanych środków, o ile służy to wykonywaniu czynności banku hipotecznego, przy czym ogólna wartość nabytych i objętych akcji i udziałów nie może przekroczyć 10% wysokości funduszy własnych banku hipotecznego;
6)
(uchylony)
7)
świadczenie usług konsultacyjno-doradczych związanych z rynkiem nieruchomości, w tym także w zakresie ustalania bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
8)
zarządzanie wierzytelnościami banku hipotecznego oraz innych banków, z tytułu kredytów, o których mowa w art. 12 podstawowe czynności banku hipotecznego, jak również udzielanie tych kredytów w imieniu innych banków na podstawie zawartych z nimi umów.
2.
Łączna wysokość zobowiązań wynikających z czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, nie może przekroczyć:
1)
w przypadku banków hipotecznych stosujących określony w art. 428b ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 wymóg stabilnego finansowania netto na zasadzie indywidualnej, o której mowa w tym rozporządzeniu, począwszy od 19. miesiąca od dnia rozpoczęcia działalności operacyjnej – dziesięciokrotnej wysokości funduszy własnych banku hipotecznego;
2)
w przypadku banków hipotecznych niestosujących określonego w art. 428b ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 wymogu stabilnego finansowania netto na zasadzie indywidualnej, o której mowa w tym rozporządzeniu:
a) w okresie od 19. miesiąca do pięciu lat od dnia rozpoczęcia działalności operacyjnej – dziesięciokrotnej wysokości funduszy własnych banku hipotecznego,
b) po upływie okresu, o którym mowa w lit. a – sześciokrotnej wysokości funduszy własnych banku hipotecznego.
a) w okresie od 19. miesiąca do pięciu lat od dnia rozpoczęcia działalności operacyjnej – dziesięciokrotnej wysokości funduszy własnych banku hipotecznego,
b) po upływie okresu, o którym mowa w lit. a – sześciokrotnej wysokości funduszy własnych banku hipotecznego.
2a.
Limitów, o których mowa w ust. 2, nie stosuje się od dnia rozpoczęcia działalności operacyjnej przez bank hipoteczny do upływu 18. miesiąca działalności tego banku.
3.
Środki uzyskane z wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone wyłącznie na refinansowanie czynności, o których mowa w art. 12 podstawowe czynności banku hipotecznego.
