1.
Szkolenie specjalizacyjne odbywa się pod nadzorem kierownika specjalizacji, który jest odpowiedzialny za ustalenie szczegółowych warunków i przebiegu szkolenia specjalizacyjnego w sposób zapewniający realizację jego programu.
2.
Kierownika specjalizacji powołuje, za jego zgodą, i odwołuje kierownik jednostki szkolącej.
3.
Kierownikiem specjalizacji może być osoba posiadająca tytuł specjalisty w dziedzinie będącej przedmiotem szkolenia specjalizacyjnego, a w uzasadnionych przypadkach – w pokrewnej dziedzinie z zakresu medycyny albo osoba, o której mowa w art. 63 uznanie dorobku za równoważny ze zrealizowaniem programu szkolenia specjalizacyjnego ust. 1.
4.
Kierownik specjalizacji może wykonywać obowiązki związane ze szkoleniem specjalizacyjnym trzech osób, a w uzasadnionych przypadkach, za zgodą konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny laboratoryjnej albo w pokrewnej dziedzinie z zakresu medycyny, jeżeli w danej dziedzinie nie ma powołanego konsultanta krajowego – czterech osób.
5.
Do obowiązków kierownika specjalizacji należy:
1)
udział w ustalaniu szczegółowych warunków odbywania szkolenia specjalizacyjnego w sposób umożliwiający nabycie wiadomości i umiejętności praktycznych określonych programem szkolenia specjalizacyjnego;
2)
ustalanie planu szkolenia specjalizacyjnego i nadzór nad jego realizacją;
3)
wprowadzanie do EKS szczegółowego planu zajęć objętych programem szkolenia specjalizacyjnego;
4)
wskazywanie niezbędnego piśmiennictwa i innych źródeł ułatwiających samokształcenie;
5)
prowadzenie ewaluacji szkolenia specjalizacyjnego zgodnie z jego programem;
6)
wystawianie opinii dotyczącej przebiegu szkolenia specjalizacyjnego i uzyskanych przez diagnostę laboratoryjnego umiejętności praktycznych, a także jego stosunku do współpracowników i pacjentów i zamieszczanie jej w EKS;
7)
potwierdzanie w EKS terminowej realizacji elementów szczegółowego planu zajęć objętych programem szkolenia specjalizacyjnego;
8)
coroczne potwierdzanie w EKS zrealizowania zajęć objętych programem szkolenia specjalizacyjnego wyznaczonych
do odbycia w danym roku szkolenia specjalizacyjnego;
do odbycia w danym roku szkolenia specjalizacyjnego;
9)
potwierdzanie w EKS odbycia szkolenia specjalizacyjnego zgodnie z jego programem;
10)
zawiadamianie, za pomocą SMK, wojewody o przerwaniu szkolenia specjalizacyjnego przez diagnostę laboratoryjnego, który nie realizuje lub nie może realizować programu szkolenia specjalizacyjnego.
6.
Kierownik specjalizacji dokonuje potwierdzeń, o których mowa w ust. 5 pkt 7 i 9, w terminie 14 dni odpowiednio od dnia zakończenia danego roku szkolenia specjalizacyjnego albo dnia odbycia szkolenia specjalizacyjnego.
7.
Kierownik specjalizacji ma prawo do udziału w egzaminie ustnym lub praktycznym wchodzącym w skład PESDL w charakterze obserwatora.
8.
Odwołanie kierownika specjalizacji może nastąpić w przypadku:
1)
niewypełniania przez kierownika specjalizacji obowiązków, o których mowa w ust. 5;
2)
wniosku kierownika specjalizacji;
3)
uzasadnionego wniosku diagnosty laboratoryjnego odbywającego szkolenie specjalizacyjne pod nadzorem danego kierownika specjalizacji.
9.
Nadzór nad realizacją programu staży kierunkowych wynikających z programu danej specjalizacji może sprawować osoba posiadająca tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny laboratoryjnej albo osoba posiadająca decyzję, o której mowa w art. 63 uznanie dorobku za równoważny ze zrealizowaniem programu szkolenia specjalizacyjnego ust. 1, zwana dalej „opiekunem stażu kierunkowego”. Opiekun stażu kierunkowego zapewnia nadzór nad realizacją programu staży kierunkowych nie więcej niż trzech osób.
