1.
Diagnosta laboratoryjny traci prawo wykonywania zawodu i zostaje skreślony z rejestru diagnostów na mocy uchwały Krajowej Rady w przypadku:
1)
ubezwłasnowolnienia całkowitego lub częściowego;
2)
pozbawienia praw publicznych;
3)
wydania prawomocnego orzeczenia sądu diagnostów laboratoryjnych o pozbawieniu prawa wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego lub prawomocnego wyroku sądu powszechnego o zakazie wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego na okres wynikający z tego wyroku;
4)
orzeczenia komisji, o której mowa w art. 19 orzeczenie o niezdolności diagnosty laboratoryjnego do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego albo ograniczenia w wykonywaniu określonych czynności medycyny laboratoryjnej przez diagnostę laboratoryjnego ust. 1, o niezdolności do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego;
5)
prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
6)
oświadczenia diagnosty laboratoryjnego o zrzeczeniu się prawa wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego.
2.
W przypadku utraty przez lekarza wpisanego do rejestru diagnostów prawa wykonywania zawodu lekarza właściwa okręgowa rada lekarska niezwłocznie powiadamia o tym Krajową Radę.
3.
W przypadku śmierci diagnosty laboratoryjnego następuje skreślenie wpisu dotyczącego tego diagnosty z rejestru diagnostów oraz usunięcie jego danych osobowych z tego rejestru.
4.
Na wniosek diagnosty laboratoryjnego, który utracił prawo wykonywania zawodu i został skreślony z rejestru diagnostów z przyczyn, o których mowa w ust. 1, podlega on ponownemu wpisowi do rejestru diagnostów po złożeniu dokumentów, o których mowa w art. 69 uchwała w sprawie przyznania albo odmowy przyznania prawa wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego ust. 1, z uwzględnieniem art. 17 obowiązek zawiadomienia Krajowej Rady o zamiarze wykonywania czynności medycyny laboratoryjnej i odbycia przeszkolenia ust. 1 i art. 137 wykonywanie kary zawieszenia w prawie wykonywania zawodu ust. 3.