1.
Gwarancja finansowa, o której mowa w art. 6 rozporządzenia nr 1013/2006, może mieć formę umowy gwarancji bankowej, umowy gwarancji ubezpieczeniowej albo depozytu odpowiedniej sumy pieniężnej na wydzielonym rachunku bankowym.
2.
Wysokość sumy gwarancyjnej musi umożliwiać pokrycie kosztów wskazanych w art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1013/2006.
3.
Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania wysokości sumy gwarancyjnej, o której mowa w ust. 2, kierując się potrzebą uwzględnienia wszystkich elementów kosztów wskazanych w art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1013/2006, w szczególności koniecznością zapewnienia sfinansowania prawidłowego transportu, odzysku lub unieszkodliwienia oraz kosztów magazynowania odpadów, a także potrzebą uproszczenia procedury ustanawiania gwarancji.
4.
Gwarancja finansowa w formie umowy gwarancji bankowej albo umowy gwarancji ubezpieczeniowej jest składana w oryginale do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
5.
Gwarancja finansowa w formie depozytu jest wpłacana na odrębny rachunek bankowy wskazany przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
6.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy umowy gwarancji bankowej i umowy gwarancji ubezpieczeniowej, kierując się potrzebą uwzględnienia wszystkich niezbędnych elementów umowy oraz uproszczenia procedury ustanawiania gwarancji.
